Głosy z zaświatów
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Seweryn Zaorski (tom 2)
- Seria:
- Mroczna strona
- Wydawnictwo:
- Filia
- Data wydania:
- 2020-01-29
- Data 1. wyd. pol.:
- 2020-01-29
- Liczba stron:
- 448
- Czas czytania
- 7 godz. 28 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380759893
- Tagi:
- Seweryn Zaorski patomorfolog samotny ojciec śledztwo konsultant morderstwo morderstwo dziecka pedofilia ksiądz pedofil dzieci zamojszczyzny dziecko dzieciobójstwo
Seweryn Zaorski stara się na nowo ułożyć sobie życie, kiedy do zakładu patomorfologii w Żeromicach zaczynają trafiać ciała małych dzieci z okolicy. Nikt nie potrafi rozwiązać zagadki śmierci młodych ofiar, nic bowiem nie wskazuje na to, by zostały zamordowane. Seweryn jest jednak przekonany, że może stać się głosem tych, którzy mówią już jedynie z zaświatów.
Kto i dlaczego zabija niewinne dzieci? I jaki związek ma to z tajemniczymi wiadomościami, które Zaorski zaczyna otrzymywać?
Tymczasem Kaja Burzyńska musi zmierzyć się nie tylko z komplikującym się życiem rodzinnym, ale także z upiornym wołaniem tych, których ma na sumieniu.
I tych, którzy domagają się sprawiedliwości…
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Sprawnie i poprawnie
W 2019 roku Remigiusz Mróz całkiem udanie rozpoczął nowy cykl powieściowy z Sewerynem Zaorskim w roli głównej. W tomie pierwszym, zatytułowanym „Listy zza grobu”, wykreował bardzo interesującego bohatera, patomorfologa, oraz dość ciekawą – choć nieco zagmatwaną – historię. Szczególnie mocny punkt utworu stanowiły córki Zaorskiego – urocze, bystre i wygadane. Licząc na podobne wrażenia, sięgnęłam po kolejną część, czyli „Głosy z zaświatów”, która jest wyraźnie powiązana z „Listami…”.
Tym razem nasz bohater zostaje wezwany jako konsultant. Sprawa jest niepokojąca: ofiara to dziewczynka, a przyczyna śmierci stanowi zagadkę dla patologów i policjantów. Wkrótce zamordowanych dziewczynek przybywa, a Zaorski ciągle jest w centrum uwagi i podejrzeń, bo na przykład otrzymuje dziwne i tajemnicze wiadomości. W dodatku – jak nietrudno się domyślić – to właśnie on wpada na właściwe tropy, czym zamiast wzbudzania podziwu stawia kolejne znaki zapytania co do swojej osoby. Wokół Zaorskiego stale wydarza się coś nietypowego, a cała historia kryminalna oczywiście ma drugie dno.
Przede wszystkim docenić należy, że Remigiusz Mróz sięga tym razem po naprawdę trudną tematykę. Jednym z istotnych wątków jest sprawa tzw. dzieci Zamojszczyzny, czyli ofiar zbrodniczej nazistowskiej akcji z czasów drugiej wojny światowej. Jak możemy się dowiedzieć ze źródeł historycznych, Niemcy wysiedlili wówczas z Zamojszczyzny około trzydziestu tysięcy polskich dzieci. Część z nich była skazana na śmierć (zwłaszcza w obozach koncentracyjnych),a niektóre – uznane pseudonaukowo za osoby z właściwymi cechami rasowymi – germanizowano. Te fakty przewijają się przez fabułę, przypominając nam o ważnych wydarzeniach historycznych.
Kolejnym poważnym (ale czy naprawdę tutaj koniecznym?) tematem w książce jest pedofilia wśród duchownych. Sposób przedstawienia tego problemu jest w „Głosach z zaświatów” drastyczny i obrzydliwy. Remigiusz Mróz jest zresztą znany z tego, że nie oszczędza ani swoich bohaterów, ani czytelników do nich przywiązanych. Niestety zdarzenia związane z wątkiem pedofilskim oraz to, do czego doprowadzają, pozostawiają niesmak. Czy taki był zamysł autora? Trudno ocenić.
„Głosy z zaświatów” to książka napisana sprawnie i poprawnie, ale raczej nie poprawi wam humoru, nie napełni was optymizmem, nie podniesie na duchu. Przeciwnie – dominuje w niej nastrój minorowy, jest przygnębiająca, a zakończenie bardzo mnie rozczarowało. Pozbycie się jednej z postaci uważam za autorski strzał w stopę – bez niej nie wróżę sukcesu ewentualnej kolejnej części cyklu. Poza tym pewne elementy pogmatwanej układanki nie zostały logicznie uzasadnione, jednak aby nie zdradzać kluczowych punktów fabuły, nie mogę napisać, które z nich mam na myśli. Powieść Remigiusza Mroza przypomina jednak o sprawach ważnych, a dla wielu osób z pewnością będzie udaną historią kryminalną: fabuła nie nuży, akcja toczy się żwawo i – jak przystało na tego autora – nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji.
Aleksandra Dolęga
Oceny
Książka na półkach
- 7 895
- 1 263
- 844
- 234
- 197
- 148
- 102
- 96
- 85
- 68
OPINIE i DYSKUSJE
Myślę, że nie łatwo jest stworzyć głównego bohatera, który mimo naprawdę ciężkiego charakteru i wielu wad, tak bardzo daje się lubić.
Seweryn Zaorski to patomorfolog sądowy, ojciec dwóch Diablic, próbujący ułożyć sobie życie na nowo.
Dla mnie Zaorski to taki typ, którego się kocha lub nienawidzi.
W prawdziwym życiu pewnie irytowałby mnie niesamowicie ale nie mogłabym odmówić mu sympatii.
Ta ksiazka porusza we mnie, jako w kobiecie, matce i człowieku całkiem wrażliwym takie struny jakich najbardziej nie lubię drażnić.
Temat trudny, obrzydliwy i kontrowersyjny. Albo wszystkie naraz.
Bardzo podobał mi się sposób w jaki autor prowadzi czytelnika przez te zdarzenia oraz w jaki buduje napięcie - w kulminacyjnym momencie zamiast zaserwować nam rozwiązanie, pokazuje perspektywę innego bohatera. No cóż, majstersztyk.
Ostatnie 40 stron, wypruło mi flaki.
Takie plot-twisty łamią mi sierce. Jednocześnie wiem, że „Szepty spoza Nicości” być może okażą się plastrem na sączące rany.
Remigiusza Mroza nikomu polecać nie trzeba a o jego twórczości wypowiadali sie już niemal wszyscy. Amatorzy i profesjonalisci.
Niech za moją szczerą opinię posłuży fakt, że nie mogę się doczekać by sięgnąć po kolejną część, która już czeka na półce.
19/2024
Myślę, że nie łatwo jest stworzyć głównego bohatera, który mimo naprawdę ciężkiego charakteru i wielu wad, tak bardzo daje się lubić.
więcej Pokaż mimo toSeweryn Zaorski to patomorfolog sądowy, ojciec dwóch Diablic, próbujący ułożyć sobie życie na nowo.
Dla mnie Zaorski to taki typ, którego się kocha lub nienawidzi.
W prawdziwym życiu pewnie irytowałby mnie niesamowicie ale nie mogłabym...
Trochę przerażająca ta część, jako osoba wierząca i praktykująca czułam trochę niesmak jak był fragment gdy ksiądz gwałcił córkę Seweryna... Jestem świadoma, że w obecnych czasach jest wiele przypadków takich zgorszonych i pełnych zła księży po tym co się słyszy i widzi.. nie dziwię się że ludzie odchodzą od kościoła i od wiary bo właśnie to odpycha, jednak ja dla księdza nie chodzę do kościoła tylko dla siebie i wierzę że jeszcze jest trochę księży którzy są z powołania, choć nie ukrywam że są pewnie w mniejszości. Coraz częściej też pisarze poruszają wątki dotyczące księży pewnie sugerując się wydarzeniami i aferami jakie się ujawniają.
Trochę przerażająca ta część, jako osoba wierząca i praktykująca czułam trochę niesmak jak był fragment gdy ksiądz gwałcił córkę Seweryna... Jestem świadoma, że w obecnych czasach jest wiele przypadków takich zgorszonych i pełnych zła księży po tym co się słyszy i widzi.. nie dziwię się że ludzie odchodzą od kościoła i od wiary bo właśnie to odpycha, jednak ja dla księdza...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toGlowny bohater jest nieco irytujacy , ale w 2 czesci Pan Mroz dal wszystko dramat , akcja , romans , obyczaje , tragedie mie zabraklo niczego swietna seria po zakonczeniu forsta w peni mi to wynagradza SUPER
Glowny bohater jest nieco irytujacy , ale w 2 czesci Pan Mroz dal wszystko dramat , akcja , romans , obyczaje , tragedie mie zabraklo niczego swietna seria po zakonczeniu forsta w peni mi to wynagradza SUPER
Pokaż mimo toNawet lepsza niż pierwszy tom. Jednak to książka dla ludzi o mocnych nerwach. Chyba najcięższe do przebrnięcia były fragmenty z księdzem Wiesiem, bo jak tylko się pojawił to sobie pomyślałam że chyba wiem gdzie to niestety zmierza. I się nie pomyliłam. Smutne zakończenie, które mnie zaskoczyło, bo u Mroza to tak nieczęsto się zdarza, że jest aż tak źle.
Nawet lepsza niż pierwszy tom. Jednak to książka dla ludzi o mocnych nerwach. Chyba najcięższe do przebrnięcia były fragmenty z księdzem Wiesiem, bo jak tylko się pojawił to sobie pomyślałam że chyba wiem gdzie to niestety zmierza. I się nie pomyliłam. Smutne zakończenie, które mnie zaskoczyło, bo u Mroza to tak nieczęsto się zdarza, że jest aż tak źle.
Pokaż mimo toPo części pierwszej przyszedł czas na część drugą "Głosy z zaświatów". Wciągnęła tak samo jak część pierwsza. Zgodzę się z czytelnikami, że chyba nieco lepsza niż pierwsza, ale to prawdopodobnie ze względu na problemy społeczne, które się tu pojawiają/ są tu poruszane (fałszywe oskarżenia ojca przez matkę dzieci + zmanipulowane dowody, pedofilia). Oderwać się nie idzie ;-),wartka akcja, skumulowanie napięcia, wyraziste opisy zdarzeń, poruszające sceny.
Fikcja fikcją, ale problemy teraźniejszości jak najbardziej realne.
A rozwiązanie tajemnic baaardzo zaskakujące i równie tragiczne :-( - nie dla osób o słabych nerwach (chyba, że uwielbiają twórczość Pana Remigiusza),ale ogólnie serdecznie polecam.
Po części pierwszej przyszedł czas na część drugą "Głosy z zaświatów". Wciągnęła tak samo jak część pierwsza. Zgodzę się z czytelnikami, że chyba nieco lepsza niż pierwsza, ale to prawdopodobnie ze względu na problemy społeczne, które się tu pojawiają/ są tu poruszane (fałszywe oskarżenia ojca przez matkę dzieci + zmanipulowane dowody, pedofilia). Oderwać się nie idzie ;-),...
więcej Pokaż mimo toDawno żadna książka mnie tak nie pochłonęła. Nie mogłam się oderwać.
Zaskakująca, wciągająca i trzymająca w napięciu. Polecam
Dawno żadna książka mnie tak nie pochłonęła. Nie mogłam się oderwać.
Pokaż mimo toZaskakująca, wciągająca i trzymająca w napięciu. Polecam
Zdecydowanie polecam! Styl autora zdecydowanie mi odpowiada, czytanie jest zdecydowanie przyjemne, a fabuła wciągająca. Chociaż książkę czyta się lekko, to tematyka w niej poruszona zdecydowanie taka nie jest.
Zdecydowanie polecam! Styl autora zdecydowanie mi odpowiada, czytanie jest zdecydowanie przyjemne, a fabuła wciągająca. Chociaż książkę czyta się lekko, to tematyka w niej poruszona zdecydowanie taka nie jest.
Pokaż mimo toDrugi tom o Sewerynie Zaorskim jest dużo mocniejszy niż poprzedni. Emocje są tu skrajne, bo z jednej strony mamy cudowną relację ojca z dwoma niesfornymi córkami, a z drugiej dramatyczne losy małych dzieci.
Seweryn w swoim „tatełowym” stylu zrobi wszystko, żeby jego dzieci miały jak najlepiej, nawet jeśli będzie musiał okłamać najbliższą mu osobę i ponownie zbratać się z gangsterami. Będzie jak marionetka prowadzona po sznurku, zgadzając się na wszystkie pomówienia i oskarżenia. Tylko po to, żeby dwie urocze diablice miały lepsze życie. Jednocześnie próbuje współpracować z policją w sprawie tajemniczych śmierci małych dziewczynek, których nikt nie zna. Czy to się uda? Zadanie jest znacznie trudniejsze, niż się wydaje.
Można zapytać, czy warto w książkach poruszać tematykę molestowania czy mordowania niewinnych istot? Myślę, że choć trudno się to czyta, to trzeba to nagłaśniać. W ostatnich latach pojawiło się bardzo dużo osób, które podjęły heroiczną odwagę i przyznały, że były wykorzystywane jako dzieci. A przecież można było tego uniknąć. Zmanipulowane dzieci zaczynają się bać, nie wiedzą, komu mogą zaufać.
A drugim ważnym wątkiem jest dbanie o pamięć historyczną. Być może gdzieś tam słyszeliśmy pojęcie „dzieci Zamojszczyzny”. Ale niewielu z nas jest w stanie opowiedzieć więcej niż tyle, że mnóstwo dzieci zostało wywiezionych przez Niemców. A co dalej? Co się z nimi działo, czy przeżyły? Remigiusz Mróz fantastycznie łączy fikcję z prawdziwymi wydarzeniami, o których warto pamiętać.
Drugi tom o Sewerynie Zaorskim jest dużo mocniejszy niż poprzedni. Emocje są tu skrajne, bo z jednej strony mamy cudowną relację ojca z dwoma niesfornymi córkami, a z drugiej dramatyczne losy małych dzieci.
więcej Pokaż mimo toSeweryn w swoim „tatełowym” stylu zrobi wszystko, żeby jego dzieci miały jak najlepiej, nawet jeśli będzie musiał okłamać najbliższą mu osobę i ponownie zbratać się z...
Druga część z serii z Sewerynem Zaorskim. Za dużo wątków: zwłoki dzieci, ksiądz i molestowanie, była żona bohatera, romans, śmierć córki. Za chaotycznie. Trochę mnie wymęczyła ta książka.
Druga część z serii z Sewerynem Zaorskim. Za dużo wątków: zwłoki dzieci, ksiądz i molestowanie, była żona bohatera, romans, śmierć córki. Za chaotycznie. Trochę mnie wymęczyła ta książka.
Pokaż mimo toJestem świeżo po przeczytaniu książki i ciężko ubrać w słowa to, co sie działo na ostatnich stronach. Zostało to napisane w taki sposób, że czytając można autentycznie poczuć gniew, obrzydzenie i bezsilność. Czy było to potrzebne? Tak. Dla każdego, kto miał wątpliwości niech będzie fakt to, że takie sprawy często są zamiatane pod dywan a powinny być nagłaśniane a opisy w tej książce mają tylko uzmysłowić, jak ohydne to jest.
Pomijając ten wątek to dalej w głównej mierze książka o Sewerynie i Kai i o tym, co sie dzieje z nimi i wokół nich. Tym razem dostajemy historie zamordowanych dziewczynek, które w swej czystości i humanitarnemu traktowaniu przez mordercę nawet nie wyglądają, jakby były mordowane a po prostu umierały. Wątek sam w sobie jest interesujący, gdy z czasem dowiadujemy sie kto stoi za tym wszystkim i jaki ostatecznie miało to cel.
Po przeczytaniu poprzedniej ksiązki z serii uważam, że ta póki co wypadła lepiej ale wiadomo, opinia subiektywna.
Jestem świeżo po przeczytaniu książki i ciężko ubrać w słowa to, co sie działo na ostatnich stronach. Zostało to napisane w taki sposób, że czytając można autentycznie poczuć gniew, obrzydzenie i bezsilność. Czy było to potrzebne? Tak. Dla każdego, kto miał wątpliwości niech będzie fakt to, że takie sprawy często są zamiatane pod dywan a powinny być nagłaśniane a opisy w...
więcej Pokaż mimo to