Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od jakiegoś czasu nosiłam się z zamiarem przypomnienia sobie Jeżycjady. Jakie było moje zdziwienie gdy ujrzałam znajome okładki na legimi, a "Szóstą klepkę" nawet w wersji audio. Nie mogłam przejść obojętnie obok takiego znaku.
"Szósta klepka" zachwyca mnie za każdym razem. Cesia i Hajduk to jedne z moich ulubionych postaci całego cyklu. A słuchanie ich losów głosem samej autorki było ciekawym doświadczeniem. Chociaż podczas słuchanie bardzo brakowało mi ilustracji, które zdobią papierową wersję to i tak kolejnych części w wersji audio na pewno sobie nie odpuszczę.

Od jakiegoś czasu nosiłam się z zamiarem przypomnienia sobie Jeżycjady. Jakie było moje zdziwienie gdy ujrzałam znajome okładki na legimi, a "Szóstą klepkę" nawet w wersji audio. Nie mogłam przejść obojętnie obok takiego znaku.
"Szósta klepka" zachwyca mnie za każdym razem. Cesia i Hajduk to jedne z moich ulubionych postaci całego cyklu. A słuchanie ich losów głosem samej...

Zupełnie nowe tłumaczenie uwielbianej przeze mnie historii rudowłosej dziewczynki. Przyznaję, że do samego tytułu miałam bardzo mieszane uczucia (żeby nie powiedzieć negatywne), jednak wiedziałam, że będę musiała przeczytać tłumaczenie Anny Bańkowskiej. Muszę przyznać, że książkę czytało się bardzo dobrze, tak jak wiele razy wcześniej inne tłumaczenia. Początkowo w głowie mimowolnie pojawiały mi się imiona i nazwy z poprzednich tłumaczeń, ale szybko przestawiłam się na to tłumaczenie oraz prawidłowe imiona i bardzo spodobały mi się te zmiany. Kolejne tomy w tłumaczeniu pani Bańkowskiej na pewno przeczytam.

Zupełnie nowe tłumaczenie uwielbianej przeze mnie historii rudowłosej dziewczynki. Przyznaję, że do samego tytułu miałam bardzo mieszane uczucia (żeby nie powiedzieć negatywne), jednak wiedziałam, że będę musiała przeczytać tłumaczenie Anny Bańkowskiej. Muszę przyznać, że książkę czytało się bardzo dobrze, tak jak wiele razy wcześniej inne tłumaczenia. Początkowo w głowie...

Zdecydowanie moja ulubiona część Pottera. Ze względu na Syriusza Blacka, ze względu na świetny początek. No i przede wszystkim ze względu na Rona, którego w tej części wręcz pokochałam, a zwłaszcza jego żarty na wróżbiarstwie. No, a poza tym w tej części mało jest o Voldemorcie i to przeważa szalę.
Moja najukochańsza część, nikomu nie oddam i zawsze będę do niej wracać.

Zdecydowanie moja ulubiona część Pottera. Ze względu na Syriusza Blacka, ze względu na świetny początek. No i przede wszystkim ze względu na Rona, którego w tej części wręcz pokochałam, a zwłaszcza jego żarty na wróżbiarstwie. No, a poza tym w tej części mało jest o Voldemorcie i to przeważa szalę.
Moja najukochańsza część, nikomu nie oddam i zawsze będę do niej wracać.

2-3 dni i po książce. Wręcz nie można się oderwać. Najgrubsza z całego cyklu, ale tak samo ciekawa jeśli nawet nie bardziej. Cały czas coś się dzieje. Uwielbiam dom przy Grimmauld Place 12 pełen członków Zakonu Feniksa. Cieszy mnie, że Hermiona buntuje się przeciw humorom Harry'ego i wściekam się gdy Dolores niszczy wspaniały Hogwart, który był ideałem. Porusza mnie śmierć Syriusza i żałuję, że właśnie on musiał zginąć, bo książki bez niego to już nie to samo.

2-3 dni i po książce. Wręcz nie można się oderwać. Najgrubsza z całego cyklu, ale tak samo ciekawa jeśli nawet nie bardziej. Cały czas coś się dzieje. Uwielbiam dom przy Grimmauld Place 12 pełen członków Zakonu Feniksa. Cieszy mnie, że Hermiona buntuje się przeciw humorom Harry'ego i wściekam się gdy Dolores niszczy wspaniały Hogwart, który był ideałem. Porusza mnie śmierć...

Po przeczytaniu pierwszej części wcześnie rano biegłam po drugą i nie mogłam się oderwać.
W tej części pokochałam Zgredka i jego starania w ochronie Harry'ego. Ciekawa zagadka z Komnatą Tajemnic i niespodziewana chęć Hermiony w łamaniu szkolnego regulaminu sprawiają, że "Komnata Tajemnic" wciąga i nie pozwala się odłożyć.

Po przeczytaniu pierwszej części wcześnie rano biegłam po drugą i nie mogłam się oderwać.
W tej części pokochałam Zgredka i jego starania w ochronie Harry'ego. Ciekawa zagadka z Komnatą Tajemnic i niespodziewana chęć Hermiony w łamaniu szkolnego regulaminu sprawiają, że "Komnata Tajemnic" wciąga i nie pozwala się odłożyć.

Ciekawa część, to nie ulega wątpliwości. Dwie nowe szkoły, pełne emocji Mistrzostwa Świata, fantastyczny Turniej Trójmagiczny. Z każdej strony wyskakuje coś nowego i emocjonującego.
To właśnie w tej części Harry zaczął mnie irytować, ale za to pojawiła się Rita, która pomimo tego, że namieszała sprawiła, że ta część stała się ciekawsza. Z wielkim zainteresowaniem czytałam jej artykuły, które bardzo ubarwiły "Czarę ognia".

Ciekawa część, to nie ulega wątpliwości. Dwie nowe szkoły, pełne emocji Mistrzostwa Świata, fantastyczny Turniej Trójmagiczny. Z każdej strony wyskakuje coś nowego i emocjonującego.
To właśnie w tej części Harry zaczął mnie irytować, ale za to pojawiła się Rita, która pomimo tego, że namieszała sprawiła, że ta część stała się ciekawsza. Z wielkim zainteresowaniem czytałam...

Wprowadza w świat magii i wciąga jak żadna inna seria. Dzięki tej książce zaczęłam pochłaniać książki i czytać wszystko co mi wpadło w ręce.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny, mimo że nie jest moją ulubioną częścią, to lubię do niej wrócić co jakiś czas. Tu wszystko się zaczyna: magia, miotły, Lord Voldemort, przyjaźń i przygody.

Wprowadza w świat magii i wciąga jak żadna inna seria. Dzięki tej książce zaczęłam pochłaniać książki i czytać wszystko co mi wpadło w ręce.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny, mimo że nie jest moją ulubioną częścią, to lubię do niej wrócić co jakiś czas. Tu wszystko się zaczyna: magia, miotły, Lord Voldemort, przyjaźń i przygody.

Ania uspokaja mnie i zatrzymuje w swoim świecie jak żaden inny bohater. Chociaż już siedemnastoletnia to wciąż z wieloma pomysłami, marzeniami i śmiesznymi wypadkami.
Czytając cieszyłam się z ponownego spotkania z Avonlea, Marylą, Małgorzatą Lind. Z radością poznałam Tolę i Tadzia. Strasznie brakowało mi Mateusza. Z ostatnim zdaniem cieszę się, że Ania wreszcie dojrzała do miłości.

Ania uspokaja mnie i zatrzymuje w swoim świecie jak żaden inny bohater. Chociaż już siedemnastoletnia to wciąż z wieloma pomysłami, marzeniami i śmiesznymi wypadkami.
Czytając cieszyłam się z ponownego spotkania z Avonlea, Marylą, Małgorzatą Lind. Z radością poznałam Tolę i Tadzia. Strasznie brakowało mi Mateusza. Z ostatnim zdaniem cieszę się, że Ania wreszcie dojrzała do...

Uwielbiam książki Ożogowskiej, a "Za minutę pierwsza miłość" najbardziej. Czytałam ją już kilka dobrych razy i wciąż ją uwielbiam. Te młodzieńcze rozterki, miłości i rozmowy. A już najbardziej kocham ten cudowny język, w którym książka jest napisana. Polecam każdemu.

Uwielbiam książki Ożogowskiej, a "Za minutę pierwsza miłość" najbardziej. Czytałam ją już kilka dobrych razy i wciąż ją uwielbiam. Te młodzieńcze rozterki, miłości i rozmowy. A już najbardziej kocham ten cudowny język, w którym książka jest napisana. Polecam każdemu.

Jakoś ciężej mi jest się zabrać do czytania tej części, ale gdy już zaczynam, nie żałuję. Przemiana Ginny wręcz niesamowita i nie wiem jak mogłam wcześniej jej nie lubić. Severus natomiast na początku mnie rozczarował, ale mimo wszystko nie potrafiłam go nienawidzić.
"Harry Potter i Książę Półkrwi to część bardziej mroczna, pełna smutku, bólu straty, grozy. Jednocześnie pokazująca rodzące się uczucia miłości, pokazująca wciąż to samo przyjacielskie wsparcie i pomoc w najmroczniejszych chwilach.
Nie wiem czemu podświadomie czuję niechęć do "Księcia Półkrwi" skoro jest to jedna z moich ulubionych części Pottera.

Jakoś ciężej mi jest się zabrać do czytania tej części, ale gdy już zaczynam, nie żałuję. Przemiana Ginny wręcz niesamowita i nie wiem jak mogłam wcześniej jej nie lubić. Severus natomiast na początku mnie rozczarował, ale mimo wszystko nie potrafiłam go nienawidzić.
"Harry Potter i Książę Półkrwi to część bardziej mroczna, pełna smutku, bólu straty, grozy. Jednocześnie...

W pewnych momentach byłam rozczarowana i znudzona, w innych wręcz zafascynowana i niecierpliwie wyczekująca kolejnych zdań. Zakończenie spodobało mi się i myślę, że zawsze w głębi duszy na takie właśnie liczyłam. Wiele spraw nabrało sensu, wiele zagadek zostało rozwiązanych przez co mogłam jeszcze lepiej poznać uwielbianych przeze mnie bohaterów.

W pewnych momentach byłam rozczarowana i znudzona, w innych wręcz zafascynowana i niecierpliwie wyczekująca kolejnych zdań. Zakończenie spodobało mi się i myślę, że zawsze w głębi duszy na takie właśnie liczyłam. Wiele spraw nabrało sensu, wiele zagadek zostało rozwiązanych przez co mogłam jeszcze lepiej poznać uwielbianych przeze mnie bohaterów.