Czwarty, ilustrowany tom Harrego Pottera już za mną. Czara Ognia też ma piękne rysunki, a na okładce jest nawet rogogon węgierski.
Zupełnie nie pamiętałem już, że przed zawodami przyszedł do Hogwartu Oliwander, żeby sprawdzić rożdżki zawodników.
I scena pojedynku z Voldemortem też wyglądała trochę inaczej.
Fajnie jest znowu czytać tę historię. I lubię rozmawiać o niej z mamą, bo mama też czytała Harrego, ale jeszcze nie te ilustrowane.

Michał lat 10

Czwarty, ilustrowany tom Harrego Pottera już za mną. Czara Ognia też ma piękne rysunki, a na okładce jest nawet rogogon węgierski.
Zupełnie nie pamiętałem już, że przed zawodami przyszedł do Hogwartu Oliwander, żeby sprawdzić rożdżki zawodników.
I scena pojedynku z Voldemortem też wyglądała trochę inaczej.
Fajnie jest znowu czytać tę historię. I lubię rozmawiać o niej z...

Tom drugi i czwarty to moje najmniej ulubione... po latch docieniam bardziej :)

Tom drugi i czwarty to moje najmniej ulubione... po latch docieniam bardziej :)

Czytałem będąc nastolatkiem i wciągnęła mnie jak każda inna książka z tej serii.

Czytałem będąc nastolatkiem i wciągnęła mnie jak każda inna książka z tej serii.

Super

Super

No dobra, podobała mi się bardziej niż lata temu. Najbardziej doceniam te fragmenty z domu Weasley`ów <3

No dobra, podobała mi się bardziej niż lata temu. Najbardziej doceniam te fragmenty z domu Weasley`ów <3

Dobre wspomnienia z dzieciństwa

Dobre wspomnienia z dzieciństwa

Wg mnie jedna z najlepszych części Pottera. Ma kilka niedociągnięć i niejasności jak chociażby cała ta zabawa z pucharem jako świstoklikiem. Po co cały ten amboaras? Można było zaczarować książkę i też przeniosłaby Harrego tam gdzie powinien być. Ale ale, bawiłam się świetnie więc mocna ósemka.

Wg mnie jedna z najlepszych części Pottera. Ma kilka niedociągnięć i niejasności jak chociażby cała ta zabawa z pucharem jako świstoklikiem. Po co cały ten amboaras? Można było zaczarować książkę i też przeniosłaby Harrego tam gdzie powinien być. Ale ale, bawiłam się świetnie więc mocna ósemka.

Magiczny turniej, dobrze zaplanowana zasadzka, przyjaciele Hogwartu z innych szkół i kolejne walki stoczone przez harrego Pottera.

Magiczny turniej, dobrze zaplanowana zasadzka, przyjaciele Hogwartu z innych szkół i kolejne walki stoczone przez harrego Pottera.

Nie ukrywam, że jestem bardzo uradowany z powodu przeczytania tejże książki. Jej początek skojarzył mi się z pierwszym tomem serii gdzie również był wgląd do przeszłości na samym początku. Książka w swojej treści ma intrygujące zjawiska społeczne, a także ciekawie oddaje relacje między bohaterami. Daję 9 gwiazdek, ponieważ dopatrzyłem się pewnych nieścisłości, jednakże uważam, że jest to tytuł warty przeczytania.

Nie ukrywam, że jestem bardzo uradowany z powodu przeczytania tejże książki. Jej początek skojarzył mi się z pierwszym tomem serii gdzie również był wgląd do przeszłości na samym początku. Książka w swojej treści ma intrygujące zjawiska społeczne, a także ciekawie oddaje relacje między bohaterami. Daję 9 gwiazdek, ponieważ dopatrzyłem się pewnych nieścisłości, jednakże...

Dojrzewanie. A opowieści z tych dla dzieci stają się historiami dla nastolatków, w których walka dobra ze złem miesza się z emocjami i burzą hormonów. Przeciwnicy są coraz groźniejsi, a Harry coraz doroślejszy. Niesamowite są dwa wątki: mistrzostwa świata w quidditchu i Turniej Trójmagiczny.

Dojrzewanie. A opowieści z tych dla dzieci stają się historiami dla nastolatków, w których walka dobra ze złem miesza się z emocjami i burzą hormonów. Przeciwnicy są coraz groźniejsi, a Harry coraz doroślejszy. Niesamowite są dwa wątki: mistrzostwa świata w quidditchu i Turniej Trójmagiczny.