Harry Potter i Czara Ognia

Kiedyś to była moja ulubiona część Pottera, ale teraz jestem szczerze mówiąc dosyć mocno rozczarowana. Mimo, że to wspaniały powrót do serii to zaczynam dostrzegać jej mankamenty. Tak jak przy poprzednich częściach już pisałam, wiele rzeczy jest bardzo pobieżnie i szybko opisanych, a tutaj się to niestety nie zmienia. Poza tym mało dzieje się na początku książki, a za dużo na końcu. Ponad to postać Hermiony w tej części była strasznie irytująca. Nic do niej nie docierało i była mocno zafiksowana na Wszy, o której myślałam, że pojawia się dopiero w kolejnej części. Szkoda bo na tą część rereadu cieszyłam się najbardziej. Mam mieszane uczucia, bo z jednej strony ta książka miała tyle wad, a z drugiej to książki mojego dzieciństwa i mam do nich ogromny sentyment, bo są klimatyczne, wręcz ociekają magią i wspaniałymi wspomnieniami i wiem, że zawsze będą dla mnie ważne.

Kiedyś to była moja ulubiona część Pottera, ale teraz jestem szczerze mówiąc dosyć mocno rozczarowana. Mimo, że to wspaniały powrót do serii to zaczynam dostrzegać jej mankamenty. Tak jak przy poprzednich częściach już pisałam, wiele rzeczy jest bardzo pobieżnie i szybko opisanych, a tutaj się to niestety nie zmienia. Poza tym mało dzieje się na początku książki, a za dużo...

Kolejny cudowny powrót! Z tej części pamiętałam niewiele i zdałam sobie sprawę jak mała część książki została pokazana w filmie 🙈

Kolejny cudowny powrót! Z tej części pamiętałam niewiele i zdałam sobie sprawę jak mała część książki została pokazana w filmie 🙈

Out of a sentiment, I read again the Harry Potter series, but this time in English – and it has been enormous fun!
However, the fourth book of Harry Potter adventures is simply a masterpiece. From the beginning of the series we are heading into darker and more difficult times, as long as "Prisoner of the Azkaban" was a prelude, here is an official beginning and a new track for further fate. Apart from the fact that it is more serious, we also are starting to get caught up in the world of politics and bad journalism.

Despite this gloom, this is the part where the youthful hormones go crazy for good, and themes of love, flushed, quarrels, and jealousy spring up here. To fuel these emotions, representatives from other schools appear, and the Tournament itself can be attended by students older than 16, so older friends.

None of the previous novels was so elaborate, full of unconnected threads and misleading clues. What makes the final so satisfying.

**Movie.
Immediately after putting the book away (and jumping to the store to get chips), I started watching the film adaptation of the book and from the very first scenes, I was very disappointed. All these mentioned threads, not knowing who to point your finger at, were thrown into the trash here. Giving a solution on a tray. All these intrigues and flavors are misconducted or not used in the film. The Tournament itself is simply boring. The entire political turmoil has been omitted. Lots of questions, no explanation. The character of Dumbeldore, so gaining in respect and admiration - in this part, he runs like a hysterical pensioner in a bathrobe. In the movie, the most important events are ticked off (adding unneeded more drama, as in Task 1), incredibly cloaking the plot and its characters.

Out of a sentiment, I read again the Harry Potter series, but this time in English – and it has been enormous fun!
However, the fourth book of Harry Potter adventures is simply a masterpiece. From the beginning of the series we are heading into darker and more difficult times, as long as "Prisoner of the Azkaban" was a prelude, here is an official beginning and a new track...

Jedna z moich ulubionych części. Czytałem to, jak byłem młodszy, więc czasem się bałem i nie spałem po nocach. Książka ukazuje jak bardzo można być komuś oddanym.

Jedna z moich ulubionych części. Czytałem to, jak byłem młodszy, więc czasem się bałem i nie spałem po nocach. Książka ukazuje jak bardzo można być komuś oddanym.

Wspomnienie dzieciństwa

Wspomnienie dzieciństwa

Długo się rozkręca, ale warto!

Długo się rozkręca, ale warto!

Ten tom to moment zwrotny całej serii. Klimat staje się coraz bardziej mroczny, bo okazuje się, że Voldemort jest wrogiem, z którym należy się liczyć.

Ten tom to moment zwrotny całej serii. Klimat staje się coraz bardziej mroczny, bo okazuje się, że Voldemort jest wrogiem, z którym należy się liczyć.

Im dalej w Harry’ego Pottera, tym mroczniej. To już nie jest ta na wskroś brytyjska bajka co w „Kamieniu filozoficznym”. Z tomu na tom Harry dorasta i nabiera doświadczenia (życiowego i magicznego), zagrożenie ze strony Sami-Wiecie-Kogo jest coraz bardziej namacalne, a na drugoplanowych Tych Złych zaczyna wyrastać Ministerstwo Magii. Upolitycznienie świata czarodziejów zaczyna mi coraz bardziej czytelniczo przeszkadzać, zwłaszcza że nie widać żadnego uzasadnienia dla wielu rządzących nim praw.

Przeszkadza to też Harry’emu, więc przynajmniej nie jestem sam. Pewnie doczytam do końca, ale bardziej siłą rozpędu niż z zaciekawienia.

Im dalej w Harry’ego Pottera, tym mroczniej. To już nie jest ta na wskroś brytyjska bajka co w „Kamieniu filozoficznym”. Z tomu na tom Harry dorasta i nabiera doświadczenia (życiowego i magicznego), zagrożenie ze strony Sami-Wiecie-Kogo jest coraz bardziej namacalne, a na drugoplanowych Tych Złych zaczyna wyrastać Ministerstwo Magii. Upolitycznienie świata czarodziejów...

"... czara ognia" to drugi na równi z "... Zakonem Feniksa" mój ulubiony tom serii (zaraz po "... więźniu Azkabanu"). Znów jest mrocznie, a nawet jeszcze mrocznie niż w poprzedniej części. Dużo się tu dzieje, oj dużo.

Harry Potter wraz ze swoimi magicznymi przyjaciółmi rozpoczyna czwarty rok nauki w Hogwarcie. Zanim jednak powróci za mury zamku bierze udział w mistrzostwach świata w quidditchu, gdzie ma początek seria dziwnych, tajemniczych, strasznych i jak się okazuje opłakanych w skutkach zdarzeń. Po brawurowej ucieczce Glizdogona w końcówce "... więźnia Azkabanu" mogliśmy się domyślać, że ta część będzie równie mroczna i równie fascynująca jak jej poprzedniczka. "... czara ognia" jest fantastyczna!

W tym tomie poznajemy wiele nowych postaci, m.in. uczniów zza granicy, dyrektorów dwóch innych szkół magii czy kilka postaci z samego Ministerstwa Magii. W "... czarze ognia" przyjrzymy się bliżej ludziom, którzy w latach świetności Voldemorta trzymali się blisko niego. Dowiemy się kim są Śmierciożercy, przyjrzymy się przeszłości Hagrida czy dowiemy się kilku nieco intrygujących rzeczy o Snape.

"Harry Potter i czara ognia" to czwarty tom z serii o magicznym Hogwarcie. Daleko mu do naiwnych i cukierkowych dwóch pierwszych książek z cyklu - tu czytelnik pozna mroczne oblicze zła. Bardzo dobra książka dla dużych i małych.

"... czara ognia" to drugi na równi z "... Zakonem Feniksa" mój ulubiony tom serii (zaraz po "... więźniu Azkabanu"). Znów jest mrocznie, a nawet jeszcze mrocznie niż w poprzedniej części. Dużo się tu dzieje, oj dużo.

Harry Potter wraz ze swoimi magicznymi przyjaciółmi rozpoczyna czwarty rok nauki w Hogwarcie. Zanim jednak powróci za mury zamku bierze udział w...

Czara ognia to już czwarty tom przygód Pottera i spółki 😉. Mimo jej rozmiarów (ponad 700 stron) przeczytałam tę książkę w trzy wieczory. Turniej Trójmagiczny nadaje fabule czegoś, czego do tej pory nie było w poprzednich tomach. Już abstrahując od wieku głównych bohaterów, na pierwszy plan wysuwa się rywalizacja nie tylko między zawodnikami, ale również przyjaciółmi. Po raz pierwszy tak wyraźnie widać, że Ron czuje się niepewnie przy Harrym i kiedy tylko nadarzyła się okazja zwątpił w jego prawdomówność. Dopiero teraz do mnie dotarło jak wielka nic przyjaźni łączy Harry'ego i Hermionę, która oparta jest na lojalności i wsparciu.
Jeżeli chodzi o charakterystykę postaci najbardziej w tym tomie działała na mnie Rita Skeeter. Ależ to była irytująca kobieta, ale jak dobre napisana. Myślę, że w sekundę znalazłaby pracę w Pudelku.
Mimo iż przygodę z tym tomem wspominam bardzo dobrze, to jednak bliżej mi w tym przypadku do ekranizacji, która tak bardzo siedziała mi w głowie, że nie mogłam wyrzucić Pattinsona z głowy 🙃. Ode mnie 8/10

Czara ognia to już czwarty tom przygód Pottera i spółki 😉. Mimo jej rozmiarów (ponad 700 stron) przeczytałam tę książkę w trzy wieczory. Turniej Trójmagiczny nadaje fabule czegoś, czego do tej pory nie było w poprzednich tomach. Już abstrahując od wieku głównych bohaterów, na pierwszy plan wysuwa się rywalizacja nie tylko między zawodnikami, ale również przyjaciółmi. Po raz...