Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga część historii rodziny Neshov zdaje się być stworzona według tej samej receptury i według tych samych składników, co jej poprzedniczka, "Ziemia kłamstw". Jednakże wydaje się, że tutaj nieco traci ona tempo. Nadal czytanie jej stanowi przyjemność i czytelnikowi towarzyszy zainteresowanie co do dalszego rozwoju sytuacji, ale skala problemów, z którymi bohaterowie muszą (?) się zmierzyć, niepokojąco przechyla się w stronę "opery mydlanej". Pewne rozwiązania fabularne, choć z jednej strony logiczne, sprawiają wrażenie obliczonych na tanie poruszenie czytelnika, co, mając w pamięci naturalność i zwartość pierwszego tomu, jest niepotrzebne.
Mocne 6.

Druga część historii rodziny Neshov zdaje się być stworzona według tej samej receptury i według tych samych składników, co jej poprzedniczka, "Ziemia kłamstw". Jednakże wydaje się, że tutaj nieco traci ona tempo. Nadal czytanie jej stanowi przyjemność i czytelnikowi towarzyszy zainteresowanie co do dalszego rozwoju sytuacji, ale skala problemów, z którymi bohaterowie muszą...

Straszydło wystawia ocena.
Dzieli się wrażenie.
To prawdziwa mądrość.
To prawdziwa sztuka.
Życie i zmiana opowiedzieć.
I trafić w sedno.
Tok tok tok.

Straszydło wystawia ocena.
Dzieli się wrażenie.
To prawdziwa mądrość.
To prawdziwa sztuka.
Życie i zmiana opowiedzieć.
I trafić w sedno.
Tok tok tok.

Wydaje się, że "Dziewczyna z pociągu" uruchomiła nowy trend w powieści kryminalnej (którą na użytek własny określam powieściowe kryminadło): bohaterka-mocno alko- i podglądanie życia innych, przeszłość przed wypadkiem i świat przeciw niej. Czyli Hitchcock "apgrejdowany". I choć czytadła te pochodzą z tej samej konfekcji, czyta się je znakomicie i szybko (kłania się Dan Brown i jego krótkie rozdziały). Bo i konfekcję trzeba umieć skroić, a "Kobieta w oknie" przyrządzona według sprawdzonych recept, które dają wielce satysfakcjonujący efekt.
Dobry odprężacz.

Wydaje się, że "Dziewczyna z pociągu" uruchomiła nowy trend w powieści kryminalnej (którą na użytek własny określam powieściowe kryminadło): bohaterka-mocno alko- i podglądanie życia innych, przeszłość przed wypadkiem i świat przeciw niej. Czyli Hitchcock "apgrejdowany". I choć czytadła te pochodzą z tej samej konfekcji, czyta się je znakomicie i szybko (kłania się Dan...