Mark Haddon

Jeśli chcielibyście sięgnąć po niekonwencjonalną książkę, to poniższa będzie dobrym wyborem. Już sam tytuł przykuwa uwagę i intryguje, a treść na szczęście mu dorównuje. Historia rozpoczyna się w momencie, gdy 15-letni Christopher znajduje zwłoki psa. Pudel został zamordowany! W pierwszej chwili winą zostaje obarczony nastolatek, więc postanawia znaleźć mordercę. A że lubi kryminały i z rekomendacji nauczycielki pisze niniejszą książkę, to postanawia wcielić się w rolę detektywa i rozpocząć śledztwo, które będzie dość specyficzne. Specyficzne, bo Christopher cierpi na zaburzenie ze spektrum autyzmu. Powieść napisana jest w narracji pierwszoosobowej, więc postrzegamy rzeczywistość oczami bohatera, który ma naturalnie niecodzienne spojrzenie na świat. Przykładowo Christopher wszystko traktuje dosłownie, nienawidzi żółtego koloru, a gdy pojawią się cztery czerwone samochody z rzędu, uznaje że to będzie wspaniały dzień. Dodajmy do tego, że nasz bohater nie potrafi pisać książki, co prowadzi do wielu zabawnych okoliczności. Często pozwala sobie na dygresje, najczęściej dotyczące matematyki czy astronomii. Myślę, że uczynienie bohatera nastolatkiem ze spektrum autyzmu jest rzadko spotykanym ruchem. Pod tym względem przywodził mi na myśl inną świetną powieść "Kwiaty dla Algernona". Już sama konstrukcja książki jest niekonwencjonalna, zaczynając choćby od tego, że rozdziały są numerowane kolejnymi liczbami pierwszymi, a jej autor lubuje się w przedstawianiu świata poprzez symbole, i obrazki, także książka nasiąknięta jest nietypowymi ilustracjami. Historia jest zabawna, aczkolwiek humor jest niezamierzony. Dlatego to działa. To co dla Christophera jest codziennością, dla nas będzie zabawne. Z czasem jednak opowieść ląduje w bardzo mroczne rejony.