Krew, którą nasiąkła

Książka nie jest typowym kryminałem, to bardziej studium psychologiczne wybranych postaci, w tym osoby, która zabiła. Ten psychologiczno-społeczny rys był interesujący, opisy przyrody i zachowań zwierząt również. W połowie odłożyłam, ponieważ nazbyt dużo było wątków pobocznych i historii z życia bohaterów, które nie były zbyt intrygujące. Jednak wróciłam i skończyłam. Pozycja inna, polecam z uwagi na jej inność.

Książka nie jest typowym kryminałem, to bardziej studium psychologiczne wybranych postaci, w tym osoby, która zabiła. Ten psychologiczno-społeczny rys był interesujący, opisy przyrody i zachowań zwierząt również. W połowie odłożyłam, ponieważ nazbyt dużo było wątków pobocznych i historii z życia bohaterów, które nie były zbyt intrygujące. Jednak wróciłam i skończyłam....

Jeśli nie lubisz kiedy w powieści kryminalnej przeważają wątki obyczajowe - nie sięgaj po tę książkę.

Jeśli nie lubisz kiedy w powieści kryminalnej przeważają wątki obyczajowe - nie sięgaj po tę książkę.

Nie porwała mnie. Nie umiem powiedzieć, co konkretnie mnie nie urzekło, ale chyba nawet jak dla mnie, za dużo obyczajówki w tym kryminale. Poza tym główna bohaterka, jakby na siłę wplątana w akcję. Na plus, jak poprzednio klimat szwedzkiej prowincji.

Nie porwała mnie. Nie umiem powiedzieć, co konkretnie mnie nie urzekło, ale chyba nawet jak dla mnie, za dużo obyczajówki w tym kryminale. Poza tym główna bohaterka, jakby na siłę wplątana w akcję. Na plus, jak poprzednio klimat szwedzkiej prowincji.

Szwedzki kryminał, w którym emocje kłębią się jak w powieści latynoskiej, wzbudził we mnie mieszane uczucia. Książka ma mocne momenty, ale jest przegadana. Autorka chciała, aby kreatywny i nieokiełznany żywiol kobiecy zderzył się w tej dramatycznej historii z meską ambicją i dumą, tymczasem nie obeszło się bez sztampy i stereotypów.
Lektura wciągająca, ale nierówna.

Szwedzki kryminał, w którym emocje kłębią się jak w powieści latynoskiej, wzbudził we mnie mieszane uczucia. Książka ma mocne momenty, ale jest przegadana. Autorka chciała, aby kreatywny i nieokiełznany żywiol kobiecy zderzył się w tej dramatycznej historii z meską ambicją i dumą, tymczasem nie obeszło się bez sztampy i stereotypów.
Lektura wciągająca, ale nierówna.

Nie zawiodłam się. Intryga wciągająca. Bohaterowie sympatyczni. Piękne opisy przyrody.
Ale i dużo smutku.
Nie zrozumiałam wątku wilczycy (optymistyczne przesłanie?!).
Polecam.
Zabieram się za kolejne tomy.

Nie zawiodłam się. Intryga wciągająca. Bohaterowie sympatyczni. Piękne opisy przyrody.
Ale i dużo smutku.
Nie zrozumiałam wątku wilczycy (optymistyczne przesłanie?!).
Polecam.
Zabieram się za kolejne tomy.

nie pamiętam kiedy książka kosztowała mnie tak wiele emocji; troszkę rozmyte rozwiązanie zagadki, ale czytało się jak poprzednio, bardzo dobrze

nie pamiętam kiedy książka kosztowała mnie tak wiele emocji; troszkę rozmyte rozwiązanie zagadki, ale czytało się jak poprzednio, bardzo dobrze

Kolejna część serii z Rebeką, jak dla mnie tak samo ciekawa i wciągająca jak pierwsza część. Co prawda kryminałem z prawdziwego zdarzenia bym jej nie nazwała, ale czy zawsze kryminał musi być taki ciężki, do końca trzymający w napięciu? Tu widzę bardziej taka opowieść obyczajowa z morderstwem w tle. Trzeba przyznać, że autorka nie oszczędza głównej bohaterki. Książkę czyta się jednym tchem. Tak jak w poprzedniej części opisy życia codziennego pozwalają czytelnikowi poczuć się jakby tam był. Dla mnie za to wielki plus. Jedyne co mnie osobiście zabolało to zakończenie, mam na myśli uśpienie psów (nie podoba mi się takie rozwiązanie) no i samobójstwo rozszerzone (kto czytał ten wie) - dość mocno to przykre. Książkę chłonęłam jeszcze bardziej bo byłam kilka dni przed podróżą przez skandynawię.

Kolejna część serii z Rebeką, jak dla mnie tak samo ciekawa i wciągająca jak pierwsza część. Co prawda kryminałem z prawdziwego zdarzenia bym jej nie nazwała, ale czy zawsze kryminał musi być taki ciężki, do końca trzymający w napięciu? Tu widzę bardziej taka opowieść obyczajowa z morderstwem w tle. Trzeba przyznać, że autorka nie oszczędza głównej bohaterki. Książkę czyta...

Trochę lepiej już było z drugą częścią serii, ale nadal pierwsza połowa nudna i przegadana, a dopiero od połowy jakaś bardziej wartka akcja się toczy. Jak ktoś wcześniej napisał w komentarzu "bardziej taka opowieść obyczajowa z morderstwem w tle" i w sumie w zupełności się z tym zgadzam.

Trochę lepiej już było z drugą częścią serii, ale nadal pierwsza połowa nudna i przegadana, a dopiero od połowy jakaś bardziej wartka akcja się toczy. Jak ktoś wcześniej napisał w komentarzu "bardziej taka opowieść obyczajowa z morderstwem w tle" i w sumie w zupełności się z tym zgadzam.

Kolejna część z cyklu Rebeka Martinsson. Większość książki jest przegadana, akcja dopiero na sam koniec. Bliżej jej do powieści obyczajowej niż do solidnego kryminału. Mimo wszystko jestem ciekaw dalszych losów Rebeki. Na jesienne wieczory idealna.

Kolejna część z cyklu Rebeka Martinsson. Większość książki jest przegadana, akcja dopiero na sam koniec. Bliżej jej do powieści obyczajowej niż do solidnego kryminału. Mimo wszystko jestem ciekaw dalszych losów Rebeki. Na jesienne wieczory idealna.

Absolutnie nic nie pamiętam z tej książki, a np. książki Nesbo które czytałam praktycznie w tym samym czasie pamiętam o wiele, wiele lepiej. Chyba autorka nie kreuje jakiś postaci i fabuł zapadających w pamięć. Ale skoro nie porzuciłam to fatalna raczej nie była.

Absolutnie nic nie pamiętam z tej książki, a np. książki Nesbo które czytałam praktycznie w tym samym czasie pamiętam o wiele, wiele lepiej. Chyba autorka nie kreuje jakiś postaci i fabuł zapadających w pamięć. Ale skoro nie porzuciłam to fatalna raczej nie była.