Znów kobieta tłumaczyła angielski humor i wyszło jak z "Trzech panów w łódce nie licząc psa". Czytając wersję pana Bieronia byłam często spłakana ze śmiechu. Tylko jego tłumaczenie oddało ten humor w pełni.
Albo ja mam pecha, albo kobiety nie powinny tłumaczyć angielskiego humoru.. Czytam, choć trochę mi się ciągnie..

Znów kobieta tłumaczyła angielski humor i wyszło jak z "Trzech panów w łódce nie licząc psa". Czytając wersję pana Bieronia byłam często spłakana ze śmiechu. Tylko jego tłumaczenie oddało ten humor w pełni.
Albo ja mam pecha, albo kobiety nie powinny tłumaczyć angielskiego humoru.. Czytam, choć trochę mi się ciągnie..

Książka to jeden wielki chaos jeśli chodzi o przebieg wydarzeń. Co chwilę jest przeskok i zmiana sceny. Główne postacie zostały przedstawione w jednym rozdziale co tylko potęguje ten chaos. Wielka szkoda ponieważ styl pisania jest świetny , przemyślenia i losy bohaterów zabawne jednak nie da się tego połączyć kropkami i to powoduje ogromną trudność w czytaniu.

Książka to jeden wielki chaos jeśli chodzi o przebieg wydarzeń. Co chwilę jest przeskok i zmiana sceny. Główne postacie zostały przedstawione w jednym rozdziale co tylko potęguje ten chaos. Wielka szkoda ponieważ styl pisania jest świetny , przemyślenia i losy bohaterów zabawne jednak nie da się tego połączyć kropkami i to powoduje ogromną trudność w czytaniu.

Przyznaję, że przemęczyłam. Do mnie to nie trafiło. Historia, która mocno chce być "jakaś" a w moim odczuciu jest nijaka i na siłę.

Przyznaję, że przemęczyłam. Do mnie to nie trafiło. Historia, która mocno chce być "jakaś" a w moim odczuciu jest nijaka i na siłę.

Błyskotliwa, dowcipna ale nie rubaszna czy banalna powieść obyczajowa. Daje do myślenia nad współczesnymi związkami. Czyta się - śledzimy losy bohaterów z autentycznym zainteresowaniem

Błyskotliwa, dowcipna ale nie rubaszna czy banalna powieść obyczajowa. Daje do myślenia nad współczesnymi związkami. Czyta się - śledzimy losy bohaterów z autentycznym zainteresowaniem

Słaba i tyle.
Czy przezabawna jak mówi okładka? Raczej dramatyczna.
Czytałam czytałam i nie mogłam skończyć, a z reguły czytam książki do końca.
Nie koniecznie do polecenia

Słaba i tyle.
Czy przezabawna jak mówi okładka? Raczej dramatyczna.
Czytałam czytałam i nie mogłam skończyć, a z reguły czytam książki do końca.
Nie koniecznie do polecenia

Wbrew okładce książka nie była dla mnie ani "genialna", ani "niezwykle zabawna".
Niewiele w tej powieści mnie bawiło. Uważam, że jest nudna i nic nie wniosła do mojego życia.
Przeczytałam ją z uporu, po cichu licząc, że w którymś momencie mnie zainteresuje.
Oczywiście moja opinia jest subiektywna. Każdy z nas ma inne poczucie humoru i każdy lubi coś innego.
Książkę kupiłam na wyprzedaży za 2,70 zł (nie pomyliłam się: dwa złote siedemdziesiąt groszy),więc mogę napisać, że była warta swojej ceny.

Wbrew okładce książka nie była dla mnie ani "genialna", ani "niezwykle zabawna".
Niewiele w tej powieści mnie bawiło. Uważam, że jest nudna i nic nie wniosła do mojego życia.
Przeczytałam ją z uporu, po cichu licząc, że w którymś momencie mnie zainteresuje.
Oczywiście moja opinia jest subiektywna. Każdy z nas ma inne poczucie humoru i każdy lubi coś innego.
Książkę kupiłam...

Z opinii zamieszczonych na okładce dowiedziałam się, że ta książka jest zabawna i ogólnie zachwalano ją pod niebiosa... Chyba jestem jakaś dziwna, bo czytanie jej dłużyło mi się niemiłosiernie, mimo że czasami parsknęłam śmiechem i niektóre opisane sytuacje nawet bywały zabawne.
Mimo wszystko polecam, bo może jednak komuś podejdzie ten typ.

Z opinii zamieszczonych na okładce dowiedziałam się, że ta książka jest zabawna i ogólnie zachwalano ją pod niebiosa... Chyba jestem jakaś dziwna, bo czytanie jej dłużyło mi się niemiłosiernie, mimo że czasami parsknęłam śmiechem i niektóre opisane sytuacje nawet bywały zabawne.
Mimo wszystko polecam, bo może jednak komuś podejdzie ten typ.

Będzie mi brakowało tej zakręconej i prawdziwej rodzinki. Książka opisuje relacje rodzinne bez upiększania, to że nie zawsze się kochamy, nie zawsze się rozumiemy, ale wracamy. Zabawne historie, lekko napisane i zmuszające do myślenia - polecam ;)

Będzie mi brakowało tej zakręconej i prawdziwej rodzinki. Książka opisuje relacje rodzinne bez upiększania, to że nie zawsze się kochamy, nie zawsze się rozumiemy, ale wracamy. Zabawne historie, lekko napisane i zmuszające do myślenia - polecam ;)

Po "Dziwnym przypadku psa nocną porą" liczyłam na to, że kolejna powieść Haddona okaże się równie dobra. "Drobny kłopot" to przeciętna książka. Momentami może jest zabawnie, ale fabuła jest okropnie przeciągnięta. Mogę sobie wyobrazić tę historię jako zabawne opowiadanie, ale autor potrzebował aż 300 stron, żeby opisać,co przydarzyło się George'owi i jego zwariowanej rodzince. Bohaterowie są mało ciekawi, jedynie George ze swoimi zaburzeniami lękowymi zapada w pamięć. Reszta postaci snuje się sennie w tle, przeżywając niekończące się rozterki dotyczące związków. Gdyby Haddon zadebiutował tą powieścią, z pewnością nie zyskałby aż takiej sławy. Mam nadzieję, że to chwilowy spadek formy i że dostaniemy kiedyś jeszcze bohatera literackiego na miarę Christophera Boone'a.

Po "Dziwnym przypadku psa nocną porą" liczyłam na to, że kolejna powieść Haddona okaże się równie dobra. "Drobny kłopot" to przeciętna książka. Momentami może jest zabawnie, ale fabuła jest okropnie przeciągnięta. Mogę sobie wyobrazić tę historię jako zabawne opowiadanie, ale autor potrzebował aż 300 stron, żeby opisać,co przydarzyło się George'owi i jego zwariowanej...

Czy ta książka jest "niezwykle zabawna", jak napisano na okładce? Ludzie, zmiłujcie się! Kto to napisał? Aaa, jakieś zagraniczne pismo? To już wszystko jasne. Być może na ich standardy i ich poczucie humoru, ta książka jest i zabawna, ale jak na moje standardy, to taki trochę śmiech przez łzy. OK, kilka razy się uśmiałem nawet (kwestia tłumaczenia?),nie będę pisał kiedy, aby nie spoilerować. Lecz generalnie książka smutna, o tym, jak to każdy z nas szuka na tym świecie kogoś, przy kim można poczuć się kimś, można poczuć się ważnym, wreszcie, aby można było poczuć się człowiekiem. Potrzebnym komuś.
Sporo też przemyśleń o przemijaniu, o śmierci, o jej nieuchronności...
No a już apogeum osiągnięte na ślubie Katie (sorki za spoiler!),to już jak dla mnie majstersztyk. Coś genialnego!
Polecam wszystkim którzy lubią oderwać się czasami od tych kryminalnych zagadek, od mordów, komisarzy i innych komisariatów policji.

Czy ta książka jest "niezwykle zabawna", jak napisano na okładce? Ludzie, zmiłujcie się! Kto to napisał? Aaa, jakieś zagraniczne pismo? To już wszystko jasne. Być może na ich standardy i ich poczucie humoru, ta książka jest i zabawna, ale jak na moje standardy, to taki trochę śmiech przez łzy. OK, kilka razy się uśmiałem nawet (kwestia tłumaczenia?),nie będę pisał kiedy,...