Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie pamiętam już kiedy poznałam tę historię, zaczęłam od filmów kilkanaście lat temu. Oglądałam je kilkukrotnie, wszystkie wydarzenia były mi więc bardzo dobrze znane przed przeczytaniem książek. Bardzo się cieszę, że zdecydowałam się je przeczytać. Jeszcze bardziej doceniłam ekranizacje, które naprawdę wiernie oddają tą opowieść. Oczywiście w książce poznajemy nowych bohaterów i wątki z nimi związane. Nie jest to łatwa lektura, bardzo szczegółowa i opowiedziana nieprostym, ale pięknym językiem. Nadal nie mogę pojąć geniuszu autora, jak potrafił stworzyć z niczego tak wielki i skomplikowany świat wraz z całą jego historią, polityką, rasami, kulturami, językami, itd. „Pierwsza część” najmniej mi się podobała, w pewnych momentach mi się dłużyła, co nie znaczy, że nie jest dobra, a nawet bardzo dobra. Tolkien na zawsze odmienił fantastykę i cieszę się, że udało mi się poznać część jego dorobku. Moja przygoda w Śródziemiu dopiero się rozpoczyna. Bardzo polecam!

Nie pamiętam już kiedy poznałam tę historię, zaczęłam od filmów kilkanaście lat temu. Oglądałam je kilkukrotnie, wszystkie wydarzenia były mi więc bardzo dobrze znane przed przeczytaniem książek. Bardzo się cieszę, że zdecydowałam się je przeczytać. Jeszcze bardziej doceniłam ekranizacje, które naprawdę wiernie oddają tą opowieść. Oczywiście w książce poznajemy nowych...

Ten tom podobał mi się najbardziej ze wszystkich. Mam wrażenie, że tu najwięcej się działo. Uważam, że to dobre zakończenie trylogii. Szkoda tylko, że nie poświecono więcej miejsca postaciom drugoplanowym. Polubiłam bohaterów, chociaż Lou chyba najmniej. Świat przedstawiony mi się podobał, jednak niektóre aspekty zostały przedstawione bardzo powierzchownie. Meluzyny dodały tej historii koloru. Podobało mi się też to, że używanie magii ma swoje konsekwencje, nie można sobie nią szastać na lewo i prawo. Trylogia nie jest wybitna, ale dobra na odstresowanie i dostarczająca rozrywkę. Jeśli, podobnie jak mnie, nie do końca przypadł Wam do gustu drugi tom, to dajcie szansę ostatniemu.

Ten tom podobał mi się najbardziej ze wszystkich. Mam wrażenie, że tu najwięcej się działo. Uważam, że to dobre zakończenie trylogii. Szkoda tylko, że nie poświecono więcej miejsca postaciom drugoplanowym. Polubiłam bohaterów, chociaż Lou chyba najmniej. Świat przedstawiony mi się podobał, jednak niektóre aspekty zostały przedstawione bardzo powierzchownie. Meluzyny dodały...

Kontynuacja trylogii podobała mi się troszkę mniej niż pierwszy tom, syndrom drugiego tomu dał o sobie znać w tym przypadku. Zakończenie poprzedniej części miało tak duży potencjał, ale mój entuzjazm lekko przygasł po zaczęciu kolejnej. Akcja długo się rozkręcała, nie dziwię się, że wiele osób odkłada tę książkę przed przeczytaniem połowy. Ja należę do tych, którzy mimo wszystko muszą skończyć czytać zaczętą historię. I dobrze, bo druga połowa jest ciekawsza, w końcu zaczyna coś się dziać. Brakowało mi rozwinięcia i tła niektórych wątków, na przykład wilkołaków. Pojawiają się znikąd, jakby autorka nagle stwierdziła, że doda je do powieści. Świat przedstawiony nadal uważam za ciekawy i przyjemnie było wrócić do niego, jak i do bohaterów. Zakończenie, podobnie jak w pierwszym tomie, podobało mi się, dlatego dałam szansę kolejnej części.

Kontynuacja trylogii podobała mi się troszkę mniej niż pierwszy tom, syndrom drugiego tomu dał o sobie znać w tym przypadku. Zakończenie poprzedniej części miało tak duży potencjał, ale mój entuzjazm lekko przygasł po zaczęciu kolejnej. Akcja długo się rozkręcała, nie dziwię się, że wiele osób odkłada tę książkę przed przeczytaniem połowy. Ja należę do tych, którzy mimo...

Oczekiwałam od tej historii tylko rozrywki i ją dostałam. Ciekawe postacie, humor, kontrasty i dobry system magiczny, który ma swoje ograniczenia. Podoba mi się to, że za używanie magii trzeba zapłacić czasem bardzo wysoką cenę. Jak to w romantasy bywa, na pierwszy plan wysuwa się wątek romantyczny, z którym często mam problem w książkach. Był schematyczny, czasem mnie irytował, ale, patrząc szerzej na całą historię, nie przeszkadzał. Zauważyłam trochę niedociągnięć w świecie przedstawionym i fabule, ale można przymknąć na nie oko. Historia wciąga, jest przyjemna i cały czas coś się dzieje. Polecam na rozluźnienie, odpoczynek od cięższych tytułów i na długie wieczory.

Oczekiwałam od tej historii tylko rozrywki i ją dostałam. Ciekawe postacie, humor, kontrasty i dobry system magiczny, który ma swoje ograniczenia. Podoba mi się to, że za używanie magii trzeba zapłacić czasem bardzo wysoką cenę. Jak to w romantasy bywa, na pierwszy plan wysuwa się wątek romantyczny, z którym często mam problem w książkach. Był schematyczny, czasem mnie...

Podsumowując, świetna trylogia. Żałuję, że to już koniec. Zaliczam ją do ulubionych. Rozbudowany świat, wyraziści i skomplikowani bohaterowie, fabuła, styl literacki autorki, wątpliwości i niepewność do samego końca, porażki i zwycięstwa, zakończenie (i długo by tak wymieniać), wszystko super. W ostatnim tomie cały czas coś się dzieje. Rin na przestrzeni tomów przechodzi zupełną metamorfozę, staje się inną postacią. Książka świetnie pokazuje, co się dzieje z ludźmi i ze światem, gdy zawładnie nim wojna i walka o władzę, która dotyka każdego, bez względu na to, czy ktoś jest bezpośrednio w nią zaangażowany, czy jest zwykłym obywatelem. Dużo w tej trylogii można znaleźć. To, między innymi, opowieść o odpowiedzialności, odwadze, walce o lepszą przyszłość, polityce, wpływie religii, bezsilności i zagubieniu. Kawał dobrej fantastyki, polecam!

Podsumowując, świetna trylogia. Żałuję, że to już koniec. Zaliczam ją do ulubionych. Rozbudowany świat, wyraziści i skomplikowani bohaterowie, fabuła, styl literacki autorki, wątpliwości i niepewność do samego końca, porażki i zwycięstwa, zakończenie (i długo by tak wymieniać), wszystko super. W ostatnim tomie cały czas coś się dzieje. Rin na przestrzeni tomów przechodzi...

Drugi tom podobał mi się dużo bardziej niż pierwszy. Szybkie tempo, zwroty akcji, polityka, przyjaźnie, rozczarowania, bitwy, nowe wątki, przemiany bohaterów i łączących ich relacji. Prawie komplet. Czytając sama nie wiedziałam, czy Rin podąża właściwą drogą. Dzięki temu autorka trzyma nas w niepewności, która wręcz zmusza do ciągłego czytania. Główna bohaterka jest skomplikowana, pełna sprzeczności, dla niektórych pewnie denerwująca, ale jednocześnie ciekawa. Reszta postaci również nie jest bezbarwna. Autorka nie pomija szczegółów i nie idzie na łatwiznę. Problemy magicznie łatwo się nie rozwiązują. Zakończenie bardzo mi się podobało. „Republika smoka” to świetna kontynuacja, zachęcam do sięgnięcia po nią nie tylko fanów pierwszej części, ale też osoby, którym nie do końca się podobała. Poproszę więcej takich książek!

Drugi tom podobał mi się dużo bardziej niż pierwszy. Szybkie tempo, zwroty akcji, polityka, przyjaźnie, rozczarowania, bitwy, nowe wątki, przemiany bohaterów i łączących ich relacji. Prawie komplet. Czytając sama nie wiedziałam, czy Rin podąża właściwą drogą. Dzięki temu autorka trzyma nas w niepewności, która wręcz zmusza do ciągłego czytania. Główna bohaterka jest...

W pierwszym tomie skupiamy się na drodze Rin do lepszego życia i wykształcenia. Kiedy próbuje poradzić sobie w świecie, który stawia przed nią same przeszkody. Bohaterka należy do tych postaci, które albo się uwielbia, albo nienawidzi i które działają na nerwy. Ja większego problemu z nią nie miałam. Spodobał mi się pomysł na fabułę, język i styl autorki. Brak wątku romantycznego na tym etapie historii dla mnie na plus. No i te ilustracje! Książka momentami mi się dłużyła, nie zachwyciła mnie tak, jak tego oczekiwałam, ale była bardzo dobra i wciągająca. Wydaje mi się, że pierwszy tom jest trochę takim wprowadzeniem do właściwej historii. Jestem już po drugim tomie i był dużo lepszy, więc jeśli pierwszy był dla Was chociażby w porządku, to nie zniechęcajcie się do całej trylogii. Polecam starszym czytelnikom, fanom fantastyki, raczej nie jako pierwsze spotkanie z tym gatunkiem.

W pierwszym tomie skupiamy się na drodze Rin do lepszego życia i wykształcenia. Kiedy próbuje poradzić sobie w świecie, który stawia przed nią same przeszkody. Bohaterka należy do tych postaci, które albo się uwielbia, albo nienawidzi i które działają na nerwy. Ja większego problemu z nią nie miałam. Spodobał mi się pomysł na fabułę, język i styl autorki. Brak wątku...

Kolejna młodzieżowa fantastyka. Bardzo przyjemna, relaksująca. Świetny pomysł na fabułę i bohaterów. Nie ma nudnych fragmentów, bo cały czas coś się dzieje. Czytając przenosimy się do tego świata i wcielamy się w Jude. Przeżywamy razem z nią jej historię.

Kolejna młodzieżowa fantastyka. Bardzo przyjemna, relaksująca. Świetny pomysł na fabułę i bohaterów. Nie ma nudnych fragmentów, bo cały czas coś się dzieje. Czytając przenosimy się do tego świata i wcielamy się w Jude. Przeżywamy razem z nią jej historię.

Bardzo oryginalny pomysł na wykorzystanie mitologii afrykańskiej. To właśnie zachęciło mnie do sięgnięcia po ten tytuł. Jest to jednak kolejna młodzieżowa fantastyka, która, poza tym, nie za bardzo wyróżnia się na tle innych. Krótkie rozdziały sprawiają, że książki szybko się czyta i są miłą odskocznią.

Bardzo oryginalny pomysł na wykorzystanie mitologii afrykańskiej. To właśnie zachęciło mnie do sięgnięcia po ten tytuł. Jest to jednak kolejna młodzieżowa fantastyka, która, poza tym, nie za bardzo wyróżnia się na tle innych. Krótkie rozdziały sprawiają, że książki szybko się czyta i są miłą odskocznią.

Pierwszy tom mnie nie zachwycił, ale nie zniechęcajcie się tym, bo tom drugi jest lepszy. Nowi bohaterowie, świetne poczucie humoru. Sam rozwala system! Książki szybko się czyta i nie ma momentów, które chciałoby się ominąć (2 i 3 tom).
Siła kobiet jest ukazana w nich znakomicie.
Przyjemna, lekka lektura, która niejednym umili czas.

Pierwszy tom mnie nie zachwycił, ale nie zniechęcajcie się tym, bo tom drugi jest lepszy. Nowi bohaterowie, świetne poczucie humoru. Sam rozwala system! Książki szybko się czyta i nie ma momentów, które chciałoby się ominąć (2 i 3 tom).
Siła kobiet jest ukazana w nich znakomicie.
Przyjemna, lekka lektura, która niejednym umili czas.

Jest to jedna z moich ulubionych serii fantasy! Czytałam ją w zeszłym roku i od tamtego momentu każdemu, kto pyta mnie co przeczytać, polecam te książki. V.E.Schwab pisze po prostu świetnie. Myślę, że spodoba się (prawie) każdemu kto lubi fantastykę. POLECAM!

Jest to jedna z moich ulubionych serii fantasy! Czytałam ją w zeszłym roku i od tamtego momentu każdemu, kto pyta mnie co przeczytać, polecam te książki. V.E.Schwab pisze po prostu świetnie. Myślę, że spodoba się (prawie) każdemu kto lubi fantastykę. POLECAM!

Samantha Shannon stworzyła coś niesamowitego. Rozbudowany świat, świetnie wykreowani bohaterowie. Z każdą przeczytaną częścią chce się więcej. Jest to niewątpliwie jedna z moich ulubionych serii fantastycznych! Trzeba poświecić chwilę na zapoznaniem się ze światem i jego zasadami, ale niech to Was nie zniechęci. Seria ma podobno składać się z ośmiu tomów i zazwyczaj taka liczba mnie przytłacza i skutecznie zniechęca do sięgnięcia po dane tytuły, ale w tym przypadku napawa mnie to radością. „Czas żniw” ma zostać zekranizowany. Niestety prawdopodobnie będzie to tylko ośmiogodzinny serial. Naprawdę nie mam pojęcia, w jaki sposób można opowiedzieć tą historię w osiem godzin🙃 Nic tylko czekać.

Samantha Shannon stworzyła coś niesamowitego. Rozbudowany świat, świetnie wykreowani bohaterowie. Z każdą przeczytaną częścią chce się więcej. Jest to niewątpliwie jedna z moich ulubionych serii fantastycznych! Trzeba poświecić chwilę na zapoznaniem się ze światem i jego zasadami, ale niech to Was nie zniechęci. Seria ma podobno składać się z ośmiu tomów i zazwyczaj taka...

Ta seria podobała mi się najmniej ze wszystkich serii Schwab, które czytałam. Nie znaczy to jednak, że są to złe książki. Czuć, że to urban fantasy dla młodzieży. Na książkach młodzieżowych Schwab podpisuje się swoim imieniem, a nie inicjałami. Zaskoczyło mnie to, że nie ma tu wątku miłosnego, dlatego, że, w zdecydowanej większości, w młodzieżówkach jest to jeden z głównych wątków. Bardzo ciekawy pomysł na świat - potwory, które powstają z aktów przemocy, są odbiciem potwornych czynów innych ludzi. Druga cześć podobała mi się bardziej niż pierwsza.

Ta seria podobała mi się najmniej ze wszystkich serii Schwab, które czytałam. Nie znaczy to jednak, że są to złe książki. Czuć, że to urban fantasy dla młodzieży. Na książkach młodzieżowych Schwab podpisuje się swoim imieniem, a nie inicjałami. Zaskoczyło mnie to, że nie ma tu wątku miłosnego, dlatego, że, w zdecydowanej większości, w młodzieżówkach jest to jeden z głównych...

Historia skupia się na Julii Ferrars i jej „przekleństwie” - zabójczym dotyku. Boi się kontaktu z ludźmi, bo nie chce ich skrzywdzić. Dla nich nigdy nie była człowiekiem - jest potworem. Trzymana w odosobnieniu, sama zaczyna myśleć o sobie w ten sposób. Aż pewnego dnia poznaje Adama.
Autorka kładzie duży nacisk na pokazanie jak ważne jest zaakceptowanie samego siebie i wykorzystanie swojej słabości jako atut. Akcja rozwija się dość powoli, na początku skupiamy się na przemyśleniach głównej bohaterki. Pod koniec akcja naprawdę się rozkręca i zachęca do sięgnięcia po kolejne tomy. Seria zbiera bardzo skrajne opinie i całkowicie to rozumiem, bo jest dość specyficzna, chociażby ze względu na styl pisania.

Historia skupia się na Julii Ferrars i jej „przekleństwie” - zabójczym dotyku. Boi się kontaktu z ludźmi, bo nie chce ich skrzywdzić. Dla nich nigdy nie była człowiekiem - jest potworem. Trzymana w odosobnieniu, sama zaczyna myśleć o sobie w ten sposób. Aż pewnego dnia poznaje Adama.
Autorka kładzie duży nacisk na pokazanie jak ważne jest zaakceptowanie samego siebie i...

Moja ukochana Samantha Shannon po raz kolejny stworzyła coś niesamowitego. Podobnie jak w „Czasie żniw”, książka ma wysoki próg wejścia. Od razu wpadamy w bardzo rozbudowany świat i politykę. Kiedy już się w tym zorientujemy, książka wciąga tak, że nie da się jej odłożyć na dłuższy czas. Związujemy się z różnymi postaciami, poznajemy ich mocne strony i słabości. Wykreowany świat nie jest nudny i bez wyrazu - każde miejsce ma swój niepowtarzalny klimat. Przez książki Shannon po prostu się płynie, wiec niech nie zniechęci Was objętość tej pozycji. Bardzo polecam!

Moja ukochana Samantha Shannon po raz kolejny stworzyła coś niesamowitego. Podobnie jak w „Czasie żniw”, książka ma wysoki próg wejścia. Od razu wpadamy w bardzo rozbudowany świat i politykę. Kiedy już się w tym zorientujemy, książka wciąga tak, że nie da się jej odłożyć na dłuższy czas. Związujemy się z różnymi postaciami, poznajemy ich mocne strony i słabości. Wykreowany...

Fabuła całej książki jest prosta i zrozumiała - czego nie można powiedzieć o stylu pisania Gaimana. Ciężko mi go opisać. Jego książek nie można brać dosłownie, bo Neil bawi się pisaniem. Bohaterowie nie są bardzo rozbudowani jeśli chodzi o charakter, ale, jak to bywa w baśniach czy legendach, przyjemnie się czyta o ich losach. Cała historia przepełniona jest magią, baśniowością i tajemniczością. Myślę, że może spodobać się komuś kto lubi baśnie, a chciałby poznać nowe w „doroślejszej” odsłonie. Jest miłość, poszukiwanie siebie, walka dobra ze złem, czarny charakter i motyw wędrówki bohatera. Gaiman pokazuje nam, że żeby odkryć to co dla nas najważniejsze, czasem musimy przebyć cały świat.

Fabuła całej książki jest prosta i zrozumiała - czego nie można powiedzieć o stylu pisania Gaimana. Ciężko mi go opisać. Jego książek nie można brać dosłownie, bo Neil bawi się pisaniem. Bohaterowie nie są bardzo rozbudowani jeśli chodzi o charakter, ale, jak to bywa w baśniach czy legendach, przyjemnie się czyta o ich losach. Cała historia przepełniona jest magią,...

Bohaterowie są prości, świat okrutny, a wizja przerażająca. Nasz świat traktowany jest, we wspomnieniach, jak życie zwierząt. W jakim kierunku zmierza nasza przyszłość? Ludzie pozornie szczęśliwi, nie zdają sobie sprawy, że są całkowicie uwarunkowani i nie mają nad niczym kontroli ani wolności. Zakończenie zapadło mi w pamięć i na pewno w niej pozostanie. Czy tą wizję możemy nazwać rozwojem, czy może upadkiem naszej cywilizacji? Do czego dążymy jako ludzkość?

Bohaterowie są prości, świat okrutny, a wizja przerażająca. Nasz świat traktowany jest, we wspomnieniach, jak życie zwierząt. W jakim kierunku zmierza nasza przyszłość? Ludzie pozornie szczęśliwi, nie zdają sobie sprawy, że są całkowicie uwarunkowani i nie mają nad niczym kontroli ani wolności. Zakończenie zapadło mi w pamięć i na pewno w niej pozostanie. Czy tą wizję...

Mocne, feministyczne i nie ma w nich ani jednego niepotrzebnego zdania. Pokazują, że my kobiety mamy w sobie wielką siłę i potrafimy stanąć za sobą murem. Mimo, że główna bohaterka jest młodziutka, to moim zdaniem książki zachwycą też starszego czytelnika. Całą serię czyta się bardzo, bardzo szybko. Jeżeli pierwsza cześć nie do końca Wam się spodobała, to dajcie szansę „Naondel” - jest najlepsza, ale przeznaczona dla starszego czytelnika. Cała trylogia, moim zdaniem, ma w sobie więcej z literatury pięknej niż z fantastyki. Porusza ogromnie ważne tematy i wartą ją przeczytać dzisiaj, kiedy kobiety dalej muszą walczyć o swoje prawa.

Mocne, feministyczne i nie ma w nich ani jednego niepotrzebnego zdania. Pokazują, że my kobiety mamy w sobie wielką siłę i potrafimy stanąć za sobą murem. Mimo, że główna bohaterka jest młodziutka, to moim zdaniem książki zachwycą też starszego czytelnika. Całą serię czyta się bardzo, bardzo szybko. Jeżeli pierwsza cześć nie do końca Wam się spodobała, to dajcie szansę...