Ta książka jest po prostu żałosna, a ilość grafomaństwa i żenady zwiększa się z każdym kolejnym akapitem.
Bohatera nie przechodzi żadnej przemiany. Jest coraz głupsza, a próby ukazanie jej i zespołu na taką "dziarską ekipę" przyprawiają o ciarki z zażenowania. Cringe totalny.
Skala bezsensownych zdań, jakie się pojawiają, jest liczona w dziesiątkach.
"Nie możemy zrobić X, bo coś tam". <- Pierwszy raz dałem się na to złapać, ale po czasie już byłem pewien, iż po kilku zdaniach autorka wsadzi sobie głęboko w ( ! ) to, co przed momentem napisała i pojawi się zdanie w stylu "Zróbmy X! Nic się nie stanie!" Przecież coś takiego to jawne plucie w twarz czytelnikowi. Rozumiem, że seria jest skierowana do młodych i często niestabilnych emocjonalnie, ale trochę szacunku by się przydało.

Republika smoka w skali 1 na 10 zasługuje na zostanie podpórką pod stolik.

Ta książka jest po prostu żałosna, a ilość grafomaństwa i żenady zwiększa się z każdym kolejnym akapitem.
Bohatera nie przechodzi żadnej przemiany. Jest coraz głupsza, a próby ukazanie jej i zespołu na taką "dziarską ekipę" przyprawiają o ciarki z zażenowania. Cringe totalny.
Skala bezsensownych zdań, jakie się pojawiają, jest liczona w dziesiątkach.
"Nie możemy zrobić X,...

„Wy, bogowie, jesteście bezsilni. Dysponujecie taką tylko mocą, jaką was obdarzymy”.

Wow! Co to była za historia! 🔥
Wydarzenia z drugiego tomu Wojen Makowych po prostu wgniotły mnie w fotel. W „Republice smoka” czekało mnie mnóstwo zwrotów akcji, szybkie tempo wydarzeń, perfidne intrygi polityczne rodem z „Gry o tron” oraz wielkie bitwy. Tak jak poprzednia część dopiero wprowadzała w wojenną zawieruchę, to tutaj pogrążamy się w niej całkowicie. Moralność przestaje mieć jakąkolwiek wartość, a ludzkie życie jest jedynie kartą przetargową w wielkiej grze o władzę.

„Republika smoka” świetnie przedstawia przemianę postaci. Przeżycia z „Wojny makowej” odcisnęły na nich straszliwe piętno, które z kolei wpływa na ich wybory i zachowanie w drugim tomie. Ograbiona ze wszelkich złudzeń Rin jest gotowa poświęcić wszystko, aby tylko osiągnąć swoje cele. Nie ma w niej już śladu tej pełnej entuzjazmu i nadziei dziewczyny, którą poznałam, teraz miałam do czynienia z prawdziwym żołnierzem, dla którego wojna stała się czymś powszednim. Właśnie dlatego tak kocham tę postać, bowiem nie jest ona kolejną pustą bohaterką bez własnego zdania, której cała osobowość opiera się na zaimponowaniu obiektowi westchnień. Nie. Rin to zdecydowane tego przeciwieństwo, jest charakterna, zawzięta, a często też surowa. Wiem, że części czytelników ten sposób bycia nie odpowiada, ale ja uważam to za ciekawą odskocznię od wiecznie ugrzecznionych postaci kobiecych. Oczywście zdażały się także momenty, kiedy zachowanie lub wybory protagonistki mnie irytowały, jednak byłam w stanie zrozumieć, dlaczego tak postępowała i cały czas jej kibicowałam.

Znacznemu rozwinięciu uległy także relacje łączące bohaterów. Wielce doceniam Kuang za skonstruowanie niejednoznacznych i dość złożonych więzi, które nie dają nam konkretnych odpowiedzi, lecz naprowadzają na ewentualne możliwości, przez co dostajemy duże pole do własnych domysłów. Uważam ten zabieg za całkiem udany i nieszablonowy, gdyż pozwala on ma subtelny rozwój relacji, który jednocześnie nie przyćmi samych wydarzeń. Dodam także, że najbardziej przypadła mi do gustu więź łącząca Rin z Kitajem, uwielbiam tę dwójkę, a ich przyjaźń dawała mi sporo komfortu w tej brutalnej opowieści.

„Republika smoka” to wspaniała kontynuacja serii, której nie tylko udało się nie popaść w syndrom drugiego tomu, lecz była w mocy rozwinąć historię do zaskakującego poziomu. Już niecierpliwię się na myśl o sięgnięciu po ostatnią część trylogii, aczkolwiek czuję, że sponiewiera ona moją psychikę.

„Wy, bogowie, jesteście bezsilni. Dysponujecie taką tylko mocą, jaką was obdarzymy”.

Wow! Co to była za historia! 🔥
Wydarzenia z drugiego tomu Wojen Makowych po prostu wgniotły mnie w fotel. W „Republice smoka” czekało mnie mnóstwo zwrotów akcji, szybkie tempo wydarzeń, perfidne intrygi polityczne rodem z „Gry o tron” oraz wielkie bitwy. Tak jak poprzednia część dopiero...

Ile jesteś w stanie poświęcić? Komu zaufasz? Czy gniew pochłonie cię na zawsze?

"Republika smoka" to druga część kultowej serii Rebecci F. Kuang.
Rin, sierota wojenna, która dzięki swojej silnej woli i niebywałemu wysiłkowi dostaje się do Sinegardu, najbardziej prestiżowej uczelni wojskowej, kontynuuje swoją drogę w nowych realiach.
Nikaryjczycy stawiają czoła najeźdźcom. Bitwa z obcymi krajami przekształca się w wojnę domową. Rin walczy sama ze sobą, ze swoim własnym kruchym umysłem i wszechogarniającymi ją wspomnieniami przeszłości. Codziennie na nowo staje w swojej własnej walce, pomiędzy nią samą a Feniksem, bogiem ognia i gniewu.
Próbuje odnaleźć stabilność w tej strasznej bitwie, w której ogląda śmierć przyjaciół, swoich rodaków, współtowarzyszy.

Książka brutalna, wypełniona strategią wojskową, rozgrywkami politycznymi i trudnymi relacjami bohaterów. Rin jest postacią zawiłą, niejednoznaczną, jej wybory i moralność niejednokrotnie zaskakują. Zakończenie jest tak samo niespodziewane jak nasza główna bohaterka i trzyma w niepewności aż do kolejnego tomu.

Ile jesteś w stanie poświęcić? Komu zaufasz? Czy gniew pochłonie cię na zawsze?

"Republika smoka" to druga część kultowej serii Rebecci F. Kuang.
Rin, sierota wojenna, która dzięki swojej silnej woli i niebywałemu wysiłkowi dostaje się do Sinegardu, najbardziej prestiżowej uczelni wojskowej, kontynuuje swoją drogę w nowych realiach.
Nikaryjczycy stawiają czoła najeźdźcom....

It's so brutal. DO IT AGAIN!!!!

Ta książka jest taka wspaniała. Niesamowita. Uwielbiam ją. Nieszkodzi, że nie wszystko pamiętam, bo jest długa. I tak ją będę wciskać ludziom. I zrobię reread.

A ich wszystkich trzeba ostatecznie rozpierdolić.

It's so brutal. DO IT AGAIN!!!!

Ta książka jest taka wspaniała. Niesamowita. Uwielbiam ją. Nieszkodzi, że nie wszystko pamiętam, bo jest długa. I tak ją będę wciskać ludziom. I zrobię reread.

A ich wszystkich trzeba ostatecznie rozpierdolić.

Trochę wahałam się przy wystawieniu tej oceny, bo muszę przyznać, że momentami mi się dłużyła i nie pochłonęłam jej aż tak szybko jak pierwszego tomu. Ale druga połowa, a już szczególnie zakończenie rozwaliło system. Nie wiem jak Kuang to robi, ale jej książki wywołują u mnie skrajne emocje. Nie przepadam za główną bohaterką, a mimo to jej kibicuję. Dużo tu oczywistych nawiązań i "mrugnięć okiem". Zwroty akcji, zawiła fabuła - może być wadą lub zaletą, ale nie można oskarżyć autorki o nudę. Jestem bardzo ciekawa ostatniego tomu, który przede mną.

Trochę wahałam się przy wystawieniu tej oceny, bo muszę przyznać, że momentami mi się dłużyła i nie pochłonęłam jej aż tak szybko jak pierwszego tomu. Ale druga połowa, a już szczególnie zakończenie rozwaliło system. Nie wiem jak Kuang to robi, ale jej książki wywołują u mnie skrajne emocje. Nie przepadam za główną bohaterką, a mimo to jej kibicuję. Dużo tu oczywistych...

Co za przygoda! Po drugą część tej serii sięgnełam po kilkunastu miesięcznej przerwie - tak wlasciwie to chciałam zrobic to szybciej ale zawsze wpadały krótzsze, łatwiejsze pozycje po które sięgałam i w ten sposob nabawiłam się obawy, ze zbyt dużo czasumineło i teraz nie ogarne tego swiata. Tak było na poczatku albe szybko dużo rzeczy sobie przypomniałam. Wiekszość ksiazki przeczytałam w audiobooku - aboslutnie swietnie przeczytana ksiazka przez panią Paulinę Holtz i wierze, że połowa zaslug tego jak wciągnęłam się w ta historię jest własnie jej! A teraz do samej histori - Rin jest tak skomplikowana, wkurzająca, fascynująca postacia, ze nie pozostaje mi nic innego jak zachwycać sie nad kunsztem autorki za stworzenie kogoś takiego! W swoich decyzjach jest czasem tak bolesnie młoda ale ma tez zachowania, które pokazują ją niewzykła mądrość - in the end jest przeciez młoda dziewczyna żyjącą w strasznych,strasznych czasach i nikogo nie ma aby ją bronil oprócz siebie. Zazwyczaj motyw utracy mocy jest dl amnie wkurzajacy ale tutaj byl swietnie roziwązany i podoba mi się to jak autorka pokazała droge Rin do przejscia przez swoja traumę oraz to jak wazna jest bliskośc drugiej osoby w naszym życiu. Końcówka tej ksiazki mnie poprostu zmiazdzyła - tyle śmierci, tyle bólu, prawie się popłakałam a ja nie płaczę na książkach! Zdecydowanie predko sięgnę po ostatnią częśc histori żeby dowiedziec sie jak to wszystko sie rozwiązało. Świetna fantastyka na wysokim poziomie!

Co za przygoda! Po drugą część tej serii sięgnełam po kilkunastu miesięcznej przerwie - tak wlasciwie to chciałam zrobic to szybciej ale zawsze wpadały krótzsze, łatwiejsze pozycje po które sięgałam i w ten sposob nabawiłam się obawy, ze zbyt dużo czasumineło i teraz nie ogarne tego swiata. Tak było na poczatku albe szybko dużo rzeczy sobie przypomniałam. Wiekszość ksiazki...

Halllo, czy są tu wielbiciele Wojen Makowych??? Bo chętnie wymieniłabym się wrażeniami, gdyż jak wiadomo tu nie mogę spojlerować, a bardzo bym chciała🙈( no niby mogę, ale po co psuć komuś radość z czytania....)
Czekam na trzeci tom, bo dla mnie seria robi się coraz ciekawsza. W drugim tomie tyle się działo, że chętnie bym przeczytała jeszcze raz, żeby znów wchłonąć ten klimat, te intrygi, knowania, przegrupowania.
Dla mnie jest to fantazy na najwyższym poziomie. Jest tu wszystko, jednakże bez przesadyzmu, gdzie mamy milion bogów i nie możemy połapać się kto jest kto. No tu bardziej idzie w kierunku Gry o tron, gdyż rozgrywki polityczne trzymają tak samo w napięciu, jak u Lannisterów.
Rin tym razem wplącze się w dużą kabałę, niestety nie będzie do końca wiedziała jaka jest stawka i po czyjej stronie tak naprawdę się opowiedzieć. Na domiar złego po spotkaniu z cesarzową Daji, jej świat wywróci się do góry nogami i nie będzie mogła nic zrobić. Dopiero pewna kobieta, która jest najstarszą w klanie, pomoże Rin wrócić do siebie. Z tyłu zaś, toczy się gra, gra o pozycję, o władzę, o...
Tak, doszedł nowy element, w postaci Hesperian, którzy na planszy są przeważającą siłą. Jest wojna, są łzy, przyjaźnie i rozczarowania. Rin bardziej świadoma, bardziej dojrzała skradła moje serce tym razem, bo w pierwszym tomie - nie ukrywam, że mnie wkurzała swoją agresja, egoizmem I nie opanowaniem. Mam nadzieję, że ostatnia część porwie mnie tak samo lub nawet bardziej❤️‍🔥

Halllo, czy są tu wielbiciele Wojen Makowych??? Bo chętnie wymieniłabym się wrażeniami, gdyż jak wiadomo tu nie mogę spojlerować, a bardzo bym chciała🙈( no niby mogę, ale po co psuć komuś radość z czytania....)
Czekam na trzeci tom, bo dla mnie seria robi się coraz ciekawsza. W drugim tomie tyle się działo, że chętnie bym przeczytała jeszcze raz, żeby znów wchłonąć ten...

AA- Absolutne Arcydzieło! Kolejne przygody Rin, młodej dziewczyny, odważnej i bezwzględnej, która niszczy to, co nazywamy światem. A Kuang niszczy nasze pojęcie o protagonistach.

AA- Absolutne Arcydzieło! Kolejne przygody Rin, młodej dziewczyny, odważnej i bezwzględnej, która niszczy to, co nazywamy światem. A Kuang niszczy nasze pojęcie o protagonistach.

Dałam ocenę wyżej od 1 tomu, ponieważ nie było gdzie mnie książka nużyła. A tak trzyma podobny poziom do poprzedniej.

Główna nie za bardzo się popisała. Wychodzi, że pod koniec dopiero się ogarnęła. Miałam problem z relacjami Głównej z resztą postaci. Np. Kitan. Nie uważałam ich za jakiś bardzo zaprzyjaźnionych. Zwłaszcza pod koniec 1 tomu można było uznać, że już nie będą się przyjaźnić. A w tym tobie niby się tak o sobie troszczą? Wydaje mi się to dziwne. Tak samo relacje z Altenem. W 1 tomie odebrałam, że traktuje go trochę jak rodzinę/autorytet. Ponieważ byli do siebie fizycznie podobni. A tu tutaj było jakby się zabuja bez pamięci w nim. Gryzło mnie to.

Dałam ocenę wyżej od 1 tomu, ponieważ nie było gdzie mnie książka nużyła. A tak trzyma podobny poziom do poprzedniej.

Główna nie za bardzo się popisała. Wychodzi, że pod koniec dopiero się ogarnęła. Miałam problem z relacjami Głównej z resztą postaci. Np. Kitan. Nie uważałam ich za jakiś bardzo zaprzyjaźnionych. Zwłaszcza pod koniec 1 tomu można było uznać, że już nie...