Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa historia rodzinna z drugą wojną w tle.
Powieść lekko się zestarzała i nieco bawi lekki jej "smrodek dydaktyczny", ale ma kilka niewątpliwych plusów: ciekawa rodzina, dobre dialogi, niejednorodne charaktery i kilka ciekawostek krajoznawczych.
Przeczytana po długim czasie przypomniała mi ponadto kilka przejętych z niej powiedzonek, których wciąż używam, a zapomniałam źródła.

Ciekawa historia rodzinna z drugą wojną w tle.
Powieść lekko się zestarzała i nieco bawi lekki jej "smrodek dydaktyczny", ale ma kilka niewątpliwych plusów: ciekawa rodzina, dobre dialogi, niejednorodne charaktery i kilka ciekawostek krajoznawczych.
Przeczytana po długim czasie przypomniała mi ponadto kilka przejętych z niej powiedzonek, których wciąż używam, a zapomniałam...

Wybitna książka będąca hybrydą silva rerum, pamiętnika, kroniki rodzinnej, inwentarza ruchomości, refleksji z lektur i wystaw oraz opowieści o pamięci. Piękna, okrutna, wymagająca i przyjemna w lekturze jednocześnie. Bardzo inspirująca, trzymająca czytelnika z gardło, wzbudzająca tęsknotę. Ma się czasami ochotę nigdy jej nie odkładać, a czasem porzucić lub ominąć całe fragmenty.
Autorka jest czuła, uważna, autoironiczna i pełna zrozumienia dla siebie i innych.
Hipnotyczna i uzależniająca.
Doskonale dobrana okładka, typografia i rodzaj papieru.

Po prostu piękna w każdym aspekcie.

PS Próbowałam ją czytać w formie e-booka. Nie udało mi się - nie ten rodzaj skupienia, brak fizycznego odnośnika zapisu uczyniły lekturę absolutnie niemożliwą.

Wybitna książka będąca hybrydą silva rerum, pamiętnika, kroniki rodzinnej, inwentarza ruchomości, refleksji z lektur i wystaw oraz opowieści o pamięci. Piękna, okrutna, wymagająca i przyjemna w lekturze jednocześnie. Bardzo inspirująca, trzymająca czytelnika z gardło, wzbudzająca tęsknotę. Ma się czasami ochotę nigdy jej nie odkładać, a czasem porzucić lub ominąć całe...

Przeorała mnie ta książka straszliwie, co dawno mi się nie zdarzyło podczas lektury.
Całe mnóstwo myśli, emocji, może wspomnień i wątpliwości?

O miłości i innych jej podobieństwach i niepodobieństwach, o priorytetach, tchórzostwie, (nie)porozumieniu, rodzinie, przyjaciołach, wyborach, straconych szansach i przetrąconych słowach. O ratowaniu swojej rodziny i traceniu siebie.

Książka zupełnie nie jest podobna do "Normalnych ludzi", jak twierdzą mało wnikliwi czytelnicy, tutaj bowiem akcenty zostały inaczej rozłożone, inne są okoliczności i pojawia się wątek światopoglądowy (co prawda strasznie spłycony, co przypisuję strachowi autorki przed reakcją byłych bliskich osób), który zupełnie zmienia kontekst relacji.

To jedna z tych książek, dzięki którym wciąż wierzę we współczesną literaturę.

Przeorała mnie ta książka straszliwie, co dawno mi się nie zdarzyło podczas lektury.
Całe mnóstwo myśli, emocji, może wspomnień i wątpliwości?

O miłości i innych jej podobieństwach i niepodobieństwach, o priorytetach, tchórzostwie, (nie)porozumieniu, rodzinie, przyjaciołach, wyborach, straconych szansach i przetrąconych słowach. O ratowaniu swojej rodziny i traceniu...

Doskonała książka non-fiction. Nie jestem pewna do końca czy to reportaż, bowiem zawiera elementy fikcji czy sfabularyzowane opowieści sióstr Galvin.
Mnóstwo faktów, świetnie odmalowane tło społeczno-polityczno-naukowe (choć, moim zdaniem, nieco za dużo informacji, np. militarnych).

Do idealnej książki brakuje jednak jeszcze analizy jakiegoś dobrego psychiatry/psychoterapeuty.

Strasznie rozczarowująca także ostateczna konkluzja, że mimo lat badań i analiz tak naprawdę wciąż nie wiemy, jak skutecznie pomóc wszystkim chorym na schizofrenię.

Ciekawy jest także fakt, że mimo starań Lindsay w kwestii oswojenia własnych dzieci z chorobą i wujami rozwinęła ona tylko w synu lęki.

Fascynujące studium skomplikowanej natury ludzkiej, wyborów oraz postaw wobec choroby.

Doskonała książka non-fiction. Nie jestem pewna do końca czy to reportaż, bowiem zawiera elementy fikcji czy sfabularyzowane opowieści sióstr Galvin.
Mnóstwo faktów, świetnie odmalowane tło społeczno-polityczno-naukowe (choć, moim zdaniem, nieco za dużo informacji, np. militarnych).

Do idealnej książki brakuje jednak jeszcze analizy jakiegoś dobrego...

Wybitne studium życia rodziny po stracie dziecka.
Doskonale odmalowany wpływ tej straty na życie i zachowanie każdego z członków rodziny oraz różnych postaw wobec śmierci.

Spotkanie dwóch osób - dwóch rodzajów żałoby.
Ale mimo wszystko ta książka to pean na cześć piękna życia i uważności na każdy okruch jego piękna.

Wybitne ilustracje doskonale uzupełniają treść, a czasem tworzą nawet dodatkową opowieść.

Wybitne studium życia rodziny po stracie dziecka.
Doskonale odmalowany wpływ tej straty na życie i zachowanie każdego z członków rodziny oraz różnych postaw wobec śmierci.

Spotkanie dwóch osób - dwóch rodzajów żałoby.
Ale mimo wszystko ta książka to pean na cześć piękna życia i uważności na każdy okruch jego piękna.

Wybitne ilustracje doskonale uzupełniają treść, a czasem...