Peter Høeg

Autora znam z książki "Smilla w labiryntach śniegu" i wiem,że potrafi stworzyć ciekawą , niebanalna fabułę. Ta książka jednak do mnie nie przemówiła. Ja po prostu nie lubię gdy pisarz mówi, wprost, gdy wygłasza ex katedra, gdy w treść wstawia eseje i robi to kosztem postaci i ich przeżyć, które same powinny wybrzmieć. Ale bardzo łatwo mogę sobie wyobrazić , że dla wielu czytelników książka Nieprzystosowani będzie niosła dużo materiału do własnych przemyśleń,,dlatego chce o niej napisać też to co uważam za dobre. Przede wszystkim pokazanie problemu dostosowywania na siłę nieprzystosowanych i zaburzonych dzieci do zwykłych społeczności. Pokazanie naiwnej wiary w skuteczność restrykcyjnych metod wychowawczych traktowania szkoły dosłownie jako kuźni wykuwającej osobowość, tworzenia szczelnie wypełnionego czasu jako metoda na sukces. No i na pewno ciekawe rozważania o naturze czasu i jego odczuwaniu. Natomiast całość jest dość chaotyczna ; balansuje na granicy realności i metafory, obserwacji i nadwrażliwej wyobraźni, próbuje powiedzieć coś o systemie udając reportaż, ale skupia się na bardzo indywidualnych sytuacjach widzianych przez dzieci zachowujące się w nietypowy dla większości sposób. Jeśli komuś nie przeszkadza takie mieszanie konwencji i płaszczyzn narracyjnych to książkę polecam.