Słodko-gorzka historia okraszona wisielczym humorem. Niestety, po wciągającym początku dostajemy rozciągniętą historię i książka staje się nijaka i bez polotu. Problemem są też cechy postaci, a właściwie to, że są jednowymiarowe. Taki zabieg nie zadziała przez 500 stron, stąd autorka ratuje się wątkiem pobocznym (dzięki niemu 5/10, a nie niżej),który jest dobrze napisany - na tyle dobrze, że wracając do przygód trzech sióstr to czujemy się zawiedzeni.

Książka na te wieczory, kiedy nie mamy ochoty za dużo myśleć, ale jednak chcemy coś poczytać.

Słodko-gorzka historia okraszona wisielczym humorem. Niestety, po wciągającym początku dostajemy rozciągniętą historię i książka staje się nijaka i bez polotu. Problemem są też cechy postaci, a właściwie to, że są jednowymiarowe. Taki zabieg nie zadziała przez 500 stron, stąd autorka ratuje się wątkiem pobocznym (dzięki niemu 5/10, a nie niżej),który jest dobrze napisany -...

Książka bardzo nieoczywista. I trochę nie wiadomo czy pisać coś za czy przeciw. Po pierwsze tytuł. Kogo udusić za takie zepsucie książki? Może i jest chwytliwy i ma być kontrowersyjny, ale gdyby bardziej zbliżyć gi do oryginału "a reunion of ghosts", to oddawałoby to dużo bardziej o co tak naprawdę w tej książce chodzi. Początkowo powieść średnia, historia jakby wymyślona na siłę, na szczęście potem jest lepiej. Chwilami miałam mieszane uczucia, ale sama jestem zaskoczona, ile ciekawych spostrzeżeń o naszym życiu koniec końców jest w tej książce.

Książka na pewno nie jest zła, ale na ile dobra? Trochę drażni to pomieszanie narracji, wątków, przegadanie znowu tego samego. Alterówny też drażnią. A na koniec wspołczułam im, że nie umiały żyć inaczej i stały mi się bardzo ludzkie. Ciekawa książka, dająca do myślenia. Tak naprawdę ta powieść jest dobrze przemyślana, tylko trzeba dobrze połączyć ze sobą myśl przewodnią, fakty, osoby, słowa ukryte gdzieś między wierszami. Całość łączy się ze sobą, choć mogłoby być mniej chaotycznie.

Książka bardzo nieoczywista. I trochę nie wiadomo czy pisać coś za czy przeciw. Po pierwsze tytuł. Kogo udusić za takie zepsucie książki? Może i jest chwytliwy i ma być kontrowersyjny, ale gdyby bardziej zbliżyć gi do oryginału "a reunion of ghosts", to oddawałoby to dużo bardziej o co tak naprawdę w tej książce chodzi. Początkowo powieść średnia, historia jakby wymyślona...

To książka inna od tych, które zazwyczaj czytam - nieoczywista, oryginalna, ambiwalentna. Trafiłam na nią przypadkiem i nie żałuję - chociaż tematyka ciężka, to powieść nie przytłacza - jest tu sporo subtelnego czarnego humoru. Bohaterki są prawdziwe - mimo ich dziwactw, dają się polubić i choć częściowo zrozumieć. Po zastanowieniu dokładam jeszcze jedną gwiazdkę.

To książka inna od tych, które zazwyczaj czytam - nieoczywista, oryginalna, ambiwalentna. Trafiłam na nią przypadkiem i nie żałuję - chociaż tematyka ciężka, to powieść nie przytłacza - jest tu sporo subtelnego czarnego humoru. Bohaterki są prawdziwe - mimo ich dziwactw, dają się polubić i choć częściowo zrozumieć. Po zastanowieniu dokładam jeszcze jedną gwiazdkę.

Po pierwszych kilkudziesięciu stronach chciałam zrezygnować z dalszego czytania i... ...i dobrze, że tego nie uczyniłam! Dalsza część to świetnie napisana historia! Nie mogłam się oderwać od lektury! Polecam! Gdyby nie początek byłby komplet gwiazdek.

Po pierwszych kilkudziesięciu stronach chciałam zrezygnować z dalszego czytania i... ...i dobrze, że tego nie uczyniłam! Dalsza część to świetnie napisana historia! Nie mogłam się oderwać od lektury! Polecam! Gdyby nie początek byłby komplet gwiazdek.

Przyjemnie napisana, na dlugie, zimne wieczory.

Przyjemnie napisana, na dlugie, zimne wieczory.

Trzy siostry, jedna klątwa. Lady, Vee i Deph. Żyją oczekiwaniem na śmierć, bo w ich rodzinie samobójstwo jest oczywistą klątwą. Siostry planują więc swoje samobójstwo, i spokojnie zmierzają ku niemu.
Ta książka jest oryginalna. Czarny humor, ogromna dawka lekkości i subtelności. A z drugiej strony ta historia jest gorzkim rozliczeniem z przeszłością. Nie tylko swoją, ale całego rodzinnego klanu.
Przeczytałam tę książkę praktycznie jednym tchem. Zdecydowanie ma coś w sobie.Tajemniczy urok...

Trzy siostry, jedna klątwa. Lady, Vee i Deph. Żyją oczekiwaniem na śmierć, bo w ich rodzinie samobójstwo jest oczywistą klątwą. Siostry planują więc swoje samobójstwo, i spokojnie zmierzają ku niemu.
Ta książka jest oryginalna. Czarny humor, ogromna dawka lekkości i subtelności. A z drugiej strony ta historia jest gorzkim rozliczeniem z przeszłością. Nie tylko swoją, ale...

Choć z początku wywołała u mnie mieszane uczucia, potem wciągnęła i zachwyciła. Świetnie skonstruowana proza - miejscami zabawna, często smutna, refleksyjna, głęboka, ale nie za ciężka. Będę tęsknić za siostrami Alter, zwłaszcza że zostawiły w mojej wyobraźni wiele pytań.

Choć z początku wywołała u mnie mieszane uczucia, potem wciągnęła i zachwyciła. Świetnie skonstruowana proza - miejscami zabawna, często smutna, refleksyjna, głęboka, ale nie za ciężka. Będę tęsknić za siostrami Alter, zwłaszcza że zostawiły w mojej wyobraźni wiele pytań.

Bohaterkami są mieszkające we wspólnym domu w Nowym Jorku trzy siostry - Lady, Vee i Delph. Siostry są nietypowe, ciąży na nich klątwa, zgodnie z którą wszyscy członkowie rodziny popełniają samobójstwo. Czy można sobie wyobrazić coś gorsze? Skąd w ogóle wzięła się taka klątwa? To swoisty prezent od dziadka, który stworzył coś, co od lat ciąży na rodzinie. Efektem tego wynalazku jest gaz cyklon wykorzystywany m.in. w komorach gazowych. Co prawda dziadek nie zrobił tego celowo, ot przypadek, jakich w nauce wiele. Jednak nic nie zmienia faktu, iż poniekąd za jego sprawą powstał cyklon.Można sobie wyobrazić gorsze brzemię?
Narracja książki skupia się na dniach tuż przed samobójstwem sióstr, ale także sięgają kilkadziesiąt lat wstecz, do początku XX wieku. Kończą się zaś na dniach tuż przed zaplanowanym samobójstwem. Na ten czyn siostry wybrały przełom wieków. Chcą one opuścić ten padół 31.12.1999 roku. Czy to zrobią? Czy ma to w ogóle sens? Czy śmierć może być wyzwoleniem?
Bardzo dobra książka. Nie ukrywam, rozpoczynając lekturę obawiałam się nużącej, ala psychoanaliza opowieści. Nic z tych rzeczy. Dostałam świetnie napisaną historię XX wieku z mocnym ukierunkowaniem na historię kobiet, ich rozwoju, ich praw, powstającej samo świadomości, emancypacji, zmieniających się obyczajów. Jednak nie jest to opowieść radosna, ku pokrzepieniu serca. Bowiem kobiety, których losy poznajemy an przestrzeni dziesiątków lat są nieszczęśliwe. Powody są różne, zależą od czasów, w których żyły, oraz wielu innych okoliczności. Wspólną cechą jest fakt, iż są nieszczęśliwe.
Bardzo ciekawie ukazane bohaterki, pisarka doskonale je opisuje. Do tego mistrzowskie połączenie przeszłości z teraźniejszością oraz pewien silny niepokój, który towarzyszył mi niemal przez cały czas lektury. Książka okazała się zupełnie inną niż tego oczekiwałam, ale absolutnie tego nie żałuję. Czytało się doskonale, choć nie ukrywam, nie każdemu ta książka musi przypaść do gustu.
Subtelny urok samobójstwa to wciągająca, niezwykle napisana opowieść o sile rodzinnych więzi, przeznaczeniu, trzech kobietach i czterech pokoleniach. Całość zaprawiona ciekawymi tekstami-wstawka mi i sporą porcją czarnego humoru. Polecam.

Bohaterkami są mieszkające we wspólnym domu w Nowym Jorku trzy siostry - Lady, Vee i Delph. Siostry są nietypowe, ciąży na nich klątwa, zgodnie z którą wszyscy członkowie rodziny popełniają samobójstwo. Czy można sobie wyobrazić coś gorsze? Skąd w ogóle wzięła się taka klątwa? To swoisty prezent od dziadka, który stworzył coś, co od lat ciąży na rodzinie. Efektem tego...

Trzy kobiety, cztery pokolenia, jedna klątwa. Wspólne cechy - skłonności samobójcze. Wydawać się może, że to nic odkrywczego. Pewnie i tak jest, ale kiedy autorka rozciąga swoją powieść w szerokich ramach czasowych, wtedy może być element zaskoczenia. Czy tak jest tutaj?

Nie lubię książek, o których nie jestem pewien co napisać. "Subtelny urok samobójstwa" jest taką książką. Zakupiłem jakiś czas temu, wiedziony pozytywnymi recenzjami krytyków literackich. Zainteresowała mnie klątwa działająca na cztery pokolenia. Liczyłem na dreszczyk emocji, na wir zdarzeń wciągający mnie do czytania aż do rana. Sam szybko miałem dosyć tych dziwnych wywodów, scen jakie obwołam kultowymi w swoim prywatnym rankingu. Niestety, nic takiego mnie nie spotkało.
Miało być zabawnie, hipnotyzując i powalać oryginalnością. A jest chaotycznie i niestrawnie. Jak dla mnie.

Ta książka jest dziwnie niepokojąca. Być może sięgnąłem po nią w złym czasie? Tego nie wiem. Pewnie kiedyś spróbuję przeczytać ją ponownie, aby przekonać się, czy do mnie przemówi. Aktualnie książkę umieszczam na najniższej półce. Dawno nie byłem tak poirytowany po lekturze.

Trzy kobiety, cztery pokolenia, jedna klątwa. Wspólne cechy - skłonności samobójcze. Wydawać się może, że to nic odkrywczego. Pewnie i tak jest, ale kiedy autorka rozciąga swoją powieść w szerokich ramach czasowych, wtedy może być element zaskoczenia. Czy tak jest tutaj?

Nie lubię książek, o których nie jestem pewien co napisać. "Subtelny urok samobójstwa" jest taką...

Dotarłam do setnej strony i odpuściłam. Życie jest za krótkie, by się umęczać czymś, co nie sprawia przyjemności. Sięgam po inna książkę...

Dotarłam do setnej strony i odpuściłam. Życie jest za krótkie, by się umęczać czymś, co nie sprawia przyjemności. Sięgam po inna książkę...