Życie Violette

Ta książka żyła we mnie jeszcze długo po jej przeczytaniu i myślę,że warta jest tego, by do niej powrócić.
Violet jest niezwykłą kobietą, a jej życie pokazuje, że nic nie jest dane raz na zawsze. Violet uczy się rozpoznawać różne oblicza życia, a także smakować je nawet wtedy, gdy zdaje się ten smak całkowicie tracić. Piękna, niespieszna, klimatyczna opowieść rozgrywająca się w cieni przejazdu kolejowego i cmentarza

Ta książka żyła we mnie jeszcze długo po jej przeczytaniu i myślę,że warta jest tego, by do niej powrócić.
Violet jest niezwykłą kobietą, a jej życie pokazuje, że nic nie jest dane raz na zawsze. Violet uczy się rozpoznawać różne oblicza życia, a także smakować je nawet wtedy, gdy zdaje się ten smak całkowicie tracić. Piękna, niespieszna, klimatyczna opowieść rozgrywająca...

Jedna z lepszych książek, jakie czytałam. A czytałam dwa razy. Raz słuchałam audiobooka, a potem wersja papierowa. Dzieje bohaterów odsłaniane powoli, niezwykłe, zaskakujące, ale jakże ludzkie. Drugie czytanie pozwoliło wgłębić się w mądrość tej książki, przemyśleć ważne kwestie tu poruszone. Sama bohaterka i sceneria wydarzeń oryginalne. Cmentarz i pracownica tam mieszkająca….Ale jak tam trafiła? Dlaczego to miejsce przynosi jej spokój i stało się ratunkiem przed załamaniem życiowym? Tego czytelnik dowiaduje się stopniowo, ze zdumieniem odkrywając tajemnice bohaterki.

Jedna z lepszych książek, jakie czytałam. A czytałam dwa razy. Raz słuchałam audiobooka, a potem wersja papierowa. Dzieje bohaterów odsłaniane powoli, niezwykłe, zaskakujące, ale jakże ludzkie. Drugie czytanie pozwoliło wgłębić się w mądrość tej książki, przemyśleć ważne kwestie tu poruszone. Sama bohaterka i sceneria wydarzeń oryginalne. Cmentarz i pracownica tam...

Violette od najmłodszych lat nie miała łatwego życia. Porzucona przez matkę, urodzona jako dziecko X. Tułająca się po rodzinach zastępczych. Szukająca akceptacji i miłości. Trafia na Philippe, który swoją piękną twarzą i ciałem zauroczył dziewczynę. A ona nigdy nie zostaje zaakceptowana przez teściów, uznawana przez nich przez "znalezisko" swojego syna, która nie jest godna ich jedynaka.

Violette nie wykształcona, nie mająca żadnego fachu w rękach, mimo wszystko oddanie pracująca jako dróżniczka, wyręczająca w tej pracy także męża. Zajmująca się córka, której chce dać jak najwięcej miłości, opieki i wsparcia. Gdy pewnego dnia dochodzi do tragedii życie Violette zmienia się...

"Życie Violette" to przepiękna, nostalgiczna historia o miłości, stracie, śmierci. Niezwykła opowieść nie tylko o tytułowej Violette. Autorka opowiada tu wiele historii. Jest niezwykła opowieść o wieloletniej miłości między Gabrielem i Irène. Książka porusza także temat macierzyństwa oraz tego jak życie wygląda po stracie dziecka, czy jest możliwe w ogóle podniesienie się po takiej tragedii.
Ciekawym wątkiem jest także zachowanie rodziców Philippe, toksyczna matka, która mocno wpływa na chłopca, a potem już dorosłego mężczyznę. Bardzo mocno poruszyły mną mowy pogrzebowe, które spisywała Violette, przepiękne historię opowiadane przez najbliższych w celu pożegnania zmarłych.

Violette to zwykła kobieta z niezwykła historią, z niezwykłym podejściem do życia. Kobieta, która dostrzega najmniejsze rzeczy i cieszy się z nich, mimo tragedii jaką doświadczyła. Książka jest rewelacyjna, nie można jej czytać jednych tchem, człowiek pragnie delektować się nią jak najdłużej, pieścić swoją duszę i serce pięknym słowem, dać sobie czas na refleksję i zastanowienie się nad pewnymi kwestiami. Zostanie ze mną na długo.

🔟/10

Violette od najmłodszych lat nie miała łatwego życia. Porzucona przez matkę, urodzona jako dziecko X. Tułająca się po rodzinach zastępczych. Szukająca akceptacji i miłości. Trafia na Philippe, który swoją piękną twarzą i ciałem zauroczył dziewczynę. A ona nigdy nie zostaje zaakceptowana przez teściów, uznawana przez nich przez "znalezisko" swojego syna, która nie jest godna...

To zdecydowanie jedna z moich ukochanych powieści. Urzekła mnie od pierwszych akapitów i zapewniła kilka godzin cudownej rozrywki i wciągnęła mnie do swojego świata. Mimo mnogości wątków i żonglowania płaszczyznami czasowymi bez problemu odnajdowałam się w fabule. To była cudowna podróż. Cieszę się, że trafiam na tę książkę.

To zdecydowanie jedna z moich ukochanych powieści. Urzekła mnie od pierwszych akapitów i zapewniła kilka godzin cudownej rozrywki i wciągnęła mnie do swojego świata. Mimo mnogości wątków i żonglowania płaszczyznami czasowymi bez problemu odnajdowałam się w fabule. To była cudowna podróż. Cieszę się, że trafiam na tę książkę.

Ciężko ocenić mi tę książkę. Nie rozumiem jej fenomenu i tych ocen na 10. Ta książka to jednak nie mój styl, czytałam wiele lepszych :)
Dopiero w połowie książki historia zaczęła być intrygująca i wciągająca. Ogólnie mówiąc to opisuje naprawdę smutną historię, ja w niej nie odnalazłam "ody do szczęścia i pochwały radości z małych rzeczy". Do końca książki trzymał mnie wątek Irene i prowadzonego śledztwa w sprawie tragedii w zamku. Gdyby nie to, to chyba bym porzuciła czytanie tej książki. Nie była na tyle wzruszająca, żeby nad nią płakać. Oczywiście, wątek tragedii w zamku był dla mnie mocno zasmucający, ale nie wpłynął jakoś znacząco na moje emocje. Poza tym może parę razy się uśmiechnęłam. Ale nic poza tym, ta książka mnie nie zachwyciła. Czekałam na jakiś mocny zwrot akcji, który uzasadni zachwyt innych nad tą książką. Ale niestety taki nie nastąpił.
Książka momentami jest mocno niespójna. Niektóre rzeczy opisywane w książce niesamowicie mnie zaskakiwały „negatywnie”, że aż przewracałam oczami z niedowierzania.

Ciężko ocenić mi tę książkę. Nie rozumiem jej fenomenu i tych ocen na 10. Ta książka to jednak nie mój styl, czytałam wiele lepszych :)
Dopiero w połowie książki historia zaczęła być intrygująca i wciągająca. Ogólnie mówiąc to opisuje naprawdę smutną historię, ja w niej nie odnalazłam "ody do szczęścia i pochwały radości z małych rzeczy". Do końca książki trzymał mnie wątek...

To przepiękna opowieść o ŻYCIU przez duże Ż. Napisana nieliniowo i niechronologicznie. Opisywane jest życie kilku bohaterów "po kawałku" i to w różnym czasie, ale w dość bliskim powiązaniu z główną bohaterką Violette. Mimo braku tej jednowątkowości , wszystko płynnie się ze sobą łączy, jest spójne i logiczne, aby na końcu wszystkie historie scaliły się w jedność. Cała historia życia Violette, barmanki, dróżniczki i cmentarnej dozorczyni, opisana jest bardzo nieśpiesznie, powoli i tak właśnie czyta się tę książkę. Opowieść jest bardzo wzruszająca, emocjonalna, a nawet dramatyczna. To historia o MIŁOŚCI do ŻYCIA mimo wszystko. Daje nadzieję czytelnikom, że mimo najdramatyczniejszych przeżyć, jutro też jest dzień i może być tylko lepiej. Pomimo, ze treściowo to smutna opowieść, to jednak optymistyczna historia.
Relaksująca, uspokajająca i NIEBANALNA, wyróżniająca się powieść wśród wielu... Ponadto jest bardzo dobrze napisana, i przetłumaczona oraz PIĘKNIE wydana. Dla miłośników literatury pięknej będzie NIEODKŁADALNA. Gorąco POLECAM!!!

To przepiękna opowieść o ŻYCIU przez duże Ż. Napisana nieliniowo i niechronologicznie. Opisywane jest życie kilku bohaterów "po kawałku" i to w różnym czasie, ale w dość bliskim powiązaniu z główną bohaterką Violette. Mimo braku tej jednowątkowości , wszystko płynnie się ze sobą łączy, jest spójne i logiczne, aby na końcu wszystkie historie scaliły się w jedność. Cała...

Dawno nie spotkałam się z tak piękną powieścią… cieszę się, że udało mi się dorwać tę książkę w bibliotece. Motywuje do lepszego, pełniejszego doświadczania życia, odnajdywania piękna w codzienności. Pięknie opisuje emocje bohaterów i odkrywa prawdziwe motywy ich postępowania.

Dawno nie spotkałam się z tak piękną powieścią… cieszę się, że udało mi się dorwać tę książkę w bibliotece. Motywuje do lepszego, pełniejszego doświadczania życia, odnajdywania piękna w codzienności. Pięknie opisuje emocje bohaterów i odkrywa prawdziwe motywy ich postępowania.

Przeczytana jednym tchem.Wciagajacy splot życiowych historii.Momentami ckliwa.Poetycka.Zaskakujaca.
Gdybym ją przeczytałam nie wiedząc kto jest autorem..od razu wyczułabym,że to kobieta. ..

Świetnie spędzony czas Polubiłam bohaterów,uwiklanych ,trudnych a zarazem tak prawdziwie ludzkich.

Przeczytana jednym tchem.Wciagajacy splot życiowych historii.Momentami ckliwa.Poetycka.Zaskakujaca.
Gdybym ją przeczytałam nie wiedząc kto jest autorem..od razu wyczułabym,że to kobieta. ..

Świetnie spędzony czas Polubiłam bohaterów,uwiklanych ,trudnych a zarazem tak prawdziwie ludzkich.

Rozdział ok. 32

Rozdział ok. 32

Świetnie napisana opowieść, dobrze zarysowane postaci, czytelna i nieszablonowa intryga.

Świetnie napisana opowieść, dobrze zarysowane postaci, czytelna i nieszablonowa intryga.