Życie Violette

Rewelacyjna! Jedyne czego w niej brak, to dedykacji dla mnie ;) Niezwykły klimat książki! Od zawsze lubiłam wiekowe cmentarze. Czytajcie!!!

Rewelacyjna! Jedyne czego w niej brak, to dedykacji dla mnie ;) Niezwykły klimat książki! Od zawsze lubiłam wiekowe cmentarze. Czytajcie!!!

Jeśli czytasz i myślisz że wiesz o czym jest ta książka to się mylisz. Jeśli czytając oceniasz bohaterów to się mylisz. Czy światem rządzą zbiegi okoliczności? Wszystko ma swój początek wcześniej niż myślisz

Jeśli czytasz i myślisz że wiesz o czym jest ta książka to się mylisz. Jeśli czytając oceniasz bohaterów to się mylisz. Czy światem rządzą zbiegi okoliczności? Wszystko ma swój początek wcześniej niż myślisz

Zainspirowana przez bardzo dobrą opinię @ladymargot - kupiłam od razu książkę. Jak dobrze, że to zrobiłam! Jest świetna! Nie do pomyślenia, że powieść, której głównym miejscem fabuły jest cmentarz - okaże się tak natchniona, tak mądra i przede wszystkim napawająca nadzieją, że dobro zawsze w końcu do nas przychodzi... Jak tylko mu na to pozwolimy... Tajemnicze na początku "życie Violette" z każdą przeczytaną stroną zaczyna się rozjaśniać, przy okazji ucząc nas, że wszystko można przetrwać i narodzić się na nowo. Polecam gorąco!

Zainspirowana przez bardzo dobrą opinię @ladymargot - kupiłam od razu książkę. Jak dobrze, że to zrobiłam! Jest świetna! Nie do pomyślenia, że powieść, której głównym miejscem fabuły jest cmentarz - okaże się tak natchniona, tak mądra i przede wszystkim napawająca nadzieją, że dobro zawsze w końcu do nas przychodzi... Jak tylko mu na to pozwolimy... Tajemnicze na początku...

Początkowo spodziewałam się historii o randze drobnych "momentów" życia. Potem okazało się, że wraz z kolejnymi stronami książki pojawiają się tajemnice... Ostatecznie wyszła opowieść o ulotności chwil, w których radość miesza się zawsze ze smutkiem. Podoba mi się konstrukcja, budowanie napięcia, mix wydarzeń z różnych lat i specyficzna, nieśpieszna narracja. Dla mnie jest to piękna I ważna książka o szczęściu. Warto do niej wracać, szczególnie gdy jest się na życiowym zakręcie.

Początkowo spodziewałam się historii o randze drobnych "momentów" życia. Potem okazało się, że wraz z kolejnymi stronami książki pojawiają się tajemnice... Ostatecznie wyszła opowieść o ulotności chwil, w których radość miesza się zawsze ze smutkiem. Podoba mi się konstrukcja, budowanie napięcia, mix wydarzeń z różnych lat i specyficzna, nieśpieszna narracja. Dla mnie jest...

Bardzo wzruszająca i piękna powieść. Przepiękny styl i słowa które potrafią do głębi poruszyć. Czytało się bardzo lekko i przyjemnie.

Bardzo wzruszająca i piękna powieść. Przepiękny styl i słowa które potrafią do głębi poruszyć. Czytało się bardzo lekko i przyjemnie.

Człowiek czasem potrzebuje przebudzenia. Momentu, który wywróci jego życie do góry nogami i brutalnie pokaże co jest tak naprawdę ważne. Śmierć i poważna choroba przypominają o tym najdobitniej. Właśnie dlatego Życie Violette, czyli historia, gdzie śmierć jest niczym członek rodziny zasiadający codziennie przy stole tak mocno przypomina o tym, że życie jest cudem. Nie są nim wielkie wydarzenia, ale prosta codzienność. Praca w ogrodzie, radość z samodzielnie wyhodowanych owoców i warzyw, rączka dziecka spoczywającą bezpiecznie w twojej dłoni. Lubię takie niecodziennie-codzienne historie i dlatego ta wędruje do ulubieńców tego roku. Może i życia?

Życie Violette to książka, która niczym delikatny kwiat wolno rozwija swoje płatki. Nie jest porywającą historią, która wciągnęłaby od pierwszej strony. Płynie raczej powoli i leniwie, ale właśnie w tym tkwi cały jej urok i siła. Pachnie świeżością i nowością, jestem pewna, że jeszcze czegoś podobnego nie czytaliście. Wyłamuje się z wszelkich schematów, a jednocześnie proza autorki jest bardzo elegancka i urokliwa. Po prostu francuska i miłość wyłaniająca się z kolejnych stron też mi się właśnie tak kojarzy. Wędrówki urokliwymi ulicami, siąpiący deszcz, który zmusza kochanków do zatrzymania się w restauracji, wypijane powoli lampki wina, przyciągający magnetyzm.

Violette - główna bohaterka powieści jest dozorczynią cmentarza, która towarzyszy przy pogrzebach, spisuje mowy na nich wygłoszone czy po prostu orientuje się gdzie spoczywają zmarli i chętnie udziela takich informacji ich bliskim. Jest elegancka i bardzo profesjonalna, jednak gdzieś pod szarymi ubraniami, kryję się cała feeria barw i przede wszystkim wzruszająca historia jej życia. Dlaczego wybrała taką pracę? Jak to jest otaczać się na codzień praktycznie tylko zmarłymi? Czy wtedy docenia się życie mocniej?

Mam nadzieję, że sięgniecie po tę książkę, aby poznać odpowiedzi na te pytania. Polecam ją wszystkim lubiącym poetyckie, piękne historie, które zapadną w pamięć na lata. W moim przypadku z pewnością tak będzie. Odnalazłam w niej taką dozę ciepła, uwielbienia życia i docenienia go, że będę do niej jeszcze nie raz powracała.

Człowiek czasem potrzebuje przebudzenia. Momentu, który wywróci jego życie do góry nogami i brutalnie pokaże co jest tak naprawdę ważne. Śmierć i poważna choroba przypominają o tym najdobitniej. Właśnie dlatego Życie Violette, czyli historia, gdzie śmierć jest niczym członek rodziny zasiadający codziennie przy stole tak mocno przypomina o tym, że życie jest cudem. Nie są...

Bardzo nostalgiczna, momentami smutna a przede wszystkim pięknie napisana. Niestety mnogość wątków I perspektyw różnych bohaterów męczyły mnie pod koniec książki.

Bardzo nostalgiczna, momentami smutna a przede wszystkim pięknie napisana. Niestety mnogość wątków I perspektyw różnych bohaterów męczyły mnie pod koniec książki.

Pięknie napisana, z unikalnym klimatem. Niestety chronologiczny miszmasz odebrał mi przyjemność poznawania historii Violette.

Pięknie napisana, z unikalnym klimatem. Niestety chronologiczny miszmasz odebrał mi przyjemność poznawania historii Violette.

Ogólnie piękna, taka inna. Nietypowa historia z tłem smutku, samotności i barku miłości. Zauroczyła mnie nostalgią. Nietypowa historia kobiety, jej życia i tego co straciła, albo wcale nie miała.

Ogólnie piękna, taka inna. Nietypowa historia z tłem smutku, samotności i barku miłości. Zauroczyła mnie nostalgią. Nietypowa historia kobiety, jej życia i tego co straciła, albo wcale nie miała.

Jaka historia wywarła na Was ostatnio duże wrażenie?

U mnie niezaprzeczalnie jest to „Życie Violette”. Jak można znaleźć w opisie to niezwykła historia zwykłej kobiety. I jeżeli miałabym opisać ją w jednym zdaniu dokładnie tak bym to powiedziała.

To książka o życiu, tak po prostu o życiu. O szczęśliwych chwilach, o tych smutnych i bolesnych. O drodze jaką przeszła Violette aby znaleźć się tu gdzie się właśnie znajduje, o tym jak stała się taką kobietą, a nie inną i o tym, że wciąż wierzy w szczęście pomimo, że życie dało jej porządnie w kość.

Violette jest dozorczynią cmentarza. Dba o to miejsce, dogląda go, można śmiało powiedzieć, że nadaje mu życie.
Często słucha smutnych historii innych ludzi, ale sama również ma trochę takich do opowiedzenia. Spotkało ją w życiu wiele tragedii, ale smierć dziecka była i będzie tą największą.

Całość opisana jest z dużą wrażliwością, ale i w naprawdę piękny sposób. Po prostu piękny nie da się tego inaczej opisać. To w jaki sposób bohaterka znajduje szczęście w małych rzeczach jest poruszające.

Momentami może odrobinkę mi się ciągnęła, ale poza tym jest to naprawdę wyjątkowa opowieść, która na długi czas pozostanie w mojej głowie.

Polecam!

Jaka historia wywarła na Was ostatnio duże wrażenie?

U mnie niezaprzeczalnie jest to „Życie Violette”. Jak można znaleźć w opisie to niezwykła historia zwykłej kobiety. I jeżeli miałabym opisać ją w jednym zdaniu dokładnie tak bym to powiedziała.

To książka o życiu, tak po prostu o życiu. O szczęśliwych chwilach, o tych smutnych i bolesnych. O drodze jaką przeszła...