Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński27
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ursula K. Le Guin
Źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ursula_K_Le_Guin_(cropped).JPG#/media/Plik:Ursula_K_Le_Guin_(cropped).JPG
Znana jako: Ursula Kroeber Le GuinZnana jako: Ursula Kroeber Le Guin
103
7,1/10
Urodzona: 21.10.1929Zmarła: 22.01.2018
Amerykańska pisarka, autorka książek SF i fantasy, z których wiele weszło do klasyki gatunku. Stworzyła cykle Ziemiomorze i Ekumena. Wielokrotnie wyróżniana nagrodami Hugo i Nebula.
Wyraźnie widoczne w jej twórczości było zainteresowanie antropologią kulturową. Le Guin nie ukrywała swoich fascynacji ideą anarchistyczną, co przejawia się również w jej dziełach. Spośród opublikowanych przez nią książek do kręgu utopii społecznej można zaliczyć przede wszystkim opowiadania: Ci, którzy odchodzą z Omelas, Dzień przed rewolucją oraz powieści Wracać wciąż do domu i najsłynniejszą, Wydziedziczeni (nagrody w 1975: Nebula, Hugo).
Urodziła się w Berkeley w Kalifornii, jako córka antropologa Alfreda L. Kroebera i pisarki Theodory Kroeber. W 1901 jej ojciec zdobył doktorat w dziedzinie antropologii w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Columbia; objął także drugie stanowisko na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Theodora Kroeber była autorką biografii swojego męża, Alfred Kroeber: A Personal Configuration, która jest również dobrym źródłem wiedzy o młodych latach Ursuli, a także na temat motywów biograficznych występujących w jej późniejszych dziełach oraz o jej zainteresowaniach antropologią społeczną.
W 1951 otrzymała stopień licencjata (będąc członkiem Phi Beta Kappa Society) w Radcliffe College, a w 1952 dyplom magistra na Uniwersytecie Columbia. Później studiowała we Francji, gdzie poznała męża, historyka Charlesa Le Guina. Pobrali się w 1953.
Le Guin interesowała się literaturą od wczesnej młodości. W wieku jedenastu lat posłała swoje pierwsze opowiadanie do magazynu „Astounding Science Fiction”, jednak zostało ono odrzucone. Jej najwcześniejsze utwory, z których kilka w przetworzonej formie znalazło się w Opowieściach orsiniańskich (Orsinian Tales),oraz Malafrena były niefantastycznymi opowieściami o fikcyjnych krainach wyobraźni. Na początku lat 60. powróciła do swych wczesnych zainteresowań fantastyką naukową i zaczęła regularnie pisać i publikować. Pierwszym jej szeroko znanym utworem stała się powieść Lewa ręka ciemności (The Left Hand of Darkness),która w 1970 otrzymała nagrody Hugo i Nebula.
W późniejszych latach Le Guin interesowała się również filmem i muzyką. Współpracowała przy filmowej adaptacji (1980) swojej książki Jesteśmy snem (The Lathe of Heaven, 1971) pod oryginalnym tytułem powieści. W 1985 współpracowała z angielskim kompozytorem awangardowym Davidem Bedfordem nad librettem do space opery Rigel 9.
Od 1958 mieszkała Portlandzie w stanie Oregon, gdzie zmarła. Miała troje dzieci i czworo wnucząt.
Pradziadkiem Ursuli Le Guin był Ludwik Stanisław Kraków, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych po powstaniu styczniowym. Jego matką, a praprababką pisarki była Paulina Krakowowa (z domu Radziejowska),pisarka, nauczycielka, redaktorka czasopisma „Pierwiosnek”.
W prawie wszystkich utworach naukowofantastycznych Le Guin widać silny wpływ nauk społecznych, głównie socjologii i antropologii kulturowej, co lokuje je w subkategorii znanej jako soft science fiction. Autorka często używa motywu kultur pozaziemskich, by wypowiedzieć komunikat o kulturze ludzkiej w ogólności. Przykładem jest zagłębienie się w istotę tożsamości płciowej poprzez użycie motywu androginicznej rasy w powieści Lewa ręka ciemności (The Left Hand of Darkness). Takie zabiegi pozwalają umieścić jej prace w kategoriach feministycznej fantastyki naukowej. Jej prace również często posiadają przesłania ekologiczne.
Z drugiej strony nie brak opisów zwykłych czynności i spraw codziennego życia. Na przykład w powieści Tehanu centrum historii stanowią postacie zaprzątnięte codziennymi sprawami opieki nad zwierzętami, pielęgnowania ogrodów czy wykonywania obowiązków domowych. Podczas gdy Le Guin często używa szerokiej perspektywy patrzenia na tematy polityczne czy kulturalne, pisała też rzeczy osadzone raczej bliżej domu. Wiele z jej krótkich opowiadań osadzonych jest w naszym świecie, w teraźniejszości lub bliskiej przyszłości.
Niektóre utwory naukowofantastyczne, w tym powieści Wydziedziczeni (The Dispossessed) i Lewa ręka ciemności, należą do cyklu haińskiego (Hainish Cycle),którego bohaterowie żyją w odległej przyszłości, gdzie kilkadziesiąt planet zostało luźno powiązanych w Ligę Wszystkich Światów, a później w Ekumenę. Wiele z tych utworów mówi o następstwach kontaktu pomiędzy różnymi od siebie światami i kulturami. Powieści Lewa ręka ciemności lub Opowiadanie świata (The Telling) opowiadają o tym, co się dzieje, gdy wysłannicy Ekumeny (znani jako „mobile”) przybywają na odległe planety i wywołują tam kulturowy szok.
W odróżnieniu od sporej części głównego nurtu hard science fiction żadna z opisywanych przez autorkę cywilizacji nie posiada realnej możliwości podróżowania z prędkością większą od światła, gdyż żywe organizmy nie mogą jej przetrwać. Le Guin wymyśliła ansibl – urządzenie umożliwiające natychmiastową komunikację na dowolną odległość. Ów termin i pomysł wszedł do kanonu techniki fantastycznej i był później zapożyczany przez kilku innych znanych autorów.http://www.ursulakleguin.com/
Wyraźnie widoczne w jej twórczości było zainteresowanie antropologią kulturową. Le Guin nie ukrywała swoich fascynacji ideą anarchistyczną, co przejawia się również w jej dziełach. Spośród opublikowanych przez nią książek do kręgu utopii społecznej można zaliczyć przede wszystkim opowiadania: Ci, którzy odchodzą z Omelas, Dzień przed rewolucją oraz powieści Wracać wciąż do domu i najsłynniejszą, Wydziedziczeni (nagrody w 1975: Nebula, Hugo).
Urodziła się w Berkeley w Kalifornii, jako córka antropologa Alfreda L. Kroebera i pisarki Theodory Kroeber. W 1901 jej ojciec zdobył doktorat w dziedzinie antropologii w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Columbia; objął także drugie stanowisko na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Theodora Kroeber była autorką biografii swojego męża, Alfred Kroeber: A Personal Configuration, która jest również dobrym źródłem wiedzy o młodych latach Ursuli, a także na temat motywów biograficznych występujących w jej późniejszych dziełach oraz o jej zainteresowaniach antropologią społeczną.
W 1951 otrzymała stopień licencjata (będąc członkiem Phi Beta Kappa Society) w Radcliffe College, a w 1952 dyplom magistra na Uniwersytecie Columbia. Później studiowała we Francji, gdzie poznała męża, historyka Charlesa Le Guina. Pobrali się w 1953.
Le Guin interesowała się literaturą od wczesnej młodości. W wieku jedenastu lat posłała swoje pierwsze opowiadanie do magazynu „Astounding Science Fiction”, jednak zostało ono odrzucone. Jej najwcześniejsze utwory, z których kilka w przetworzonej formie znalazło się w Opowieściach orsiniańskich (Orsinian Tales),oraz Malafrena były niefantastycznymi opowieściami o fikcyjnych krainach wyobraźni. Na początku lat 60. powróciła do swych wczesnych zainteresowań fantastyką naukową i zaczęła regularnie pisać i publikować. Pierwszym jej szeroko znanym utworem stała się powieść Lewa ręka ciemności (The Left Hand of Darkness),która w 1970 otrzymała nagrody Hugo i Nebula.
W późniejszych latach Le Guin interesowała się również filmem i muzyką. Współpracowała przy filmowej adaptacji (1980) swojej książki Jesteśmy snem (The Lathe of Heaven, 1971) pod oryginalnym tytułem powieści. W 1985 współpracowała z angielskim kompozytorem awangardowym Davidem Bedfordem nad librettem do space opery Rigel 9.
Od 1958 mieszkała Portlandzie w stanie Oregon, gdzie zmarła. Miała troje dzieci i czworo wnucząt.
Pradziadkiem Ursuli Le Guin był Ludwik Stanisław Kraków, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych po powstaniu styczniowym. Jego matką, a praprababką pisarki była Paulina Krakowowa (z domu Radziejowska),pisarka, nauczycielka, redaktorka czasopisma „Pierwiosnek”.
W prawie wszystkich utworach naukowofantastycznych Le Guin widać silny wpływ nauk społecznych, głównie socjologii i antropologii kulturowej, co lokuje je w subkategorii znanej jako soft science fiction. Autorka często używa motywu kultur pozaziemskich, by wypowiedzieć komunikat o kulturze ludzkiej w ogólności. Przykładem jest zagłębienie się w istotę tożsamości płciowej poprzez użycie motywu androginicznej rasy w powieści Lewa ręka ciemności (The Left Hand of Darkness). Takie zabiegi pozwalają umieścić jej prace w kategoriach feministycznej fantastyki naukowej. Jej prace również często posiadają przesłania ekologiczne.
Z drugiej strony nie brak opisów zwykłych czynności i spraw codziennego życia. Na przykład w powieści Tehanu centrum historii stanowią postacie zaprzątnięte codziennymi sprawami opieki nad zwierzętami, pielęgnowania ogrodów czy wykonywania obowiązków domowych. Podczas gdy Le Guin często używa szerokiej perspektywy patrzenia na tematy polityczne czy kulturalne, pisała też rzeczy osadzone raczej bliżej domu. Wiele z jej krótkich opowiadań osadzonych jest w naszym świecie, w teraźniejszości lub bliskiej przyszłości.
Niektóre utwory naukowofantastyczne, w tym powieści Wydziedziczeni (The Dispossessed) i Lewa ręka ciemności, należą do cyklu haińskiego (Hainish Cycle),którego bohaterowie żyją w odległej przyszłości, gdzie kilkadziesiąt planet zostało luźno powiązanych w Ligę Wszystkich Światów, a później w Ekumenę. Wiele z tych utworów mówi o następstwach kontaktu pomiędzy różnymi od siebie światami i kulturami. Powieści Lewa ręka ciemności lub Opowiadanie świata (The Telling) opowiadają o tym, co się dzieje, gdy wysłannicy Ekumeny (znani jako „mobile”) przybywają na odległe planety i wywołują tam kulturowy szok.
W odróżnieniu od sporej części głównego nurtu hard science fiction żadna z opisywanych przez autorkę cywilizacji nie posiada realnej możliwości podróżowania z prędkością większą od światła, gdyż żywe organizmy nie mogą jej przetrwać. Le Guin wymyśliła ansibl – urządzenie umożliwiające natychmiastową komunikację na dowolną odległość. Ów termin i pomysł wszedł do kanonu techniki fantastycznej i był później zapożyczany przez kilku innych znanych autorów.http://www.ursulakleguin.com/
7,1/10średnia ocena książek autora
17 062 przeczytało książki autora
31 578 chce przeczytać książki autora
965fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Words Are My Matter: Writings About Life and Books, 2000-2016, with a Journal of a Writers Week
Ursula K. Le Guin
9,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
2016
Sześć światów Hain
Ursula K. Le Guin
Cykl: Ekumena (tom 1-6)
8,1 z 445 ocen
2341 czytelników 60 opinii
2015
Worlds of Exile and Illusion : Rocannon's World, Planet of Exile, City of Illusions
Ursula K. Le Guin
Cykl: Ekumena (tom 1-3)
6,0 z 1 ocen
10 czytelników 0 opinii
2015
Nowa Fantastyka 393 (6/2015)
Piotr Patykiewicz, Ursula K. Le Guin
6,7 z 20 ocen
33 czytelników 6 opinii
2015
The Unreal and the Real. Selected Stories Volume 2: Outer Space & Inner Lands
Ursula K. Le Guin
9,0 z 1 ocen
8 czytelników 0 opinii
2015
The Unreal and the Real. Selected Stories Volume 1: Where on Earth
Ursula K. Le Guin
9,0 z 1 ocen
8 czytelników 0 opinii
2014
Clarkesworld Magazine, Issue 90, March 2014
Ursula K. Le Guin, Mary Rosenblum
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2014
Ziemiomorze
Ursula K. Le Guin
Cykl: Ziemiomorze (tom 1-6)
7,8 z 2189 ocen
7450 czytelników 243 opinie
2013
Finding My Elegy: New and Selected Poems 1960-2010
Ursula K. Le Guin
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2012
Rakietowe Szlaki tom 4: Antologia klasycznej SF
Cykl: Rakietowe szlaki (tom 4)
7,3 z 47 ocen
205 czytelników 3 opinie
2012
Rakietowe Szlaki tom 3: Antologia klasycznej SF
Cykl: Rakietowe szlaki (tom 3)
7,7 z 77 ocen
267 czytelników 3 opinie
2011
Powiązane treści
Aktualności
6
Aktualności
Anna Sierant
9
Hugo Awards 2023: pierwsi polscy laureaci w historii. Poznaj „Hermaszewskich komiksu”
Aktualności
Anna Sierant
34
Adaptacje i ekranizacje książek, które nie spodobały się ich autorom
Aktualności
Anna Sierant
2566
Wyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na lipiec 2023
Nadszedł drugi miesiąc lata, a wraz z nim – kolejne wyzwanie Lubimyczytać. Czy tym razem będziemy zachęcać do sięgnięcia po książki o tematyce związanej z wakacjami, wypoczynkiem,...
Aktualności
Anna Sierant
2
Rozmowa z Jerzym Jarniewiczem o tomie „Wiersze przychodzą późno” Margaret Atwood
Margaret Atwood kojarzy się zapewne większości czytelników i czytelniczek z jej twórczością prozatorską, z powieściami „Opowieść podręcznej” czy „Testamenty”. Kanadyjska autorka ma...
Aktualności
Anna Sierant
2566
Wyzwanie czytelnicze lubimyczytać.pl. Temat na styczeń 2023
Wyzwanie czytelnicze 2023 czas start! Nowy rok, nowe lektury – co będziemy czytać na samym jego początku, w styczniu? Książki, które w pewien sposób są z tym początkiem powiązane....
Varia
LubimyCzytać
252
Czytamy w weekend
Weekendowe lektury uszykowane? Jeśli jeszcze nie wiecie, po co sięgnąć, to może zainspirują was wybory naszych redaktorów! Konrad sięgnie po swoją pierwszą...
Popularne cytaty autora
Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła" - Pieśń o stworzeniu Ea
Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła" - Pieśń o stworzeniu Ea
79 osób to lubiWolność to wielkie brzemię, niezwykłe i trudne do zrozumienia dla ducha. Nie jest łatwa. Nie jest darem otrzymanym, lecz dokonanym wyborem.
Wolność to wielkie brzemię, niezwykłe i trudne do zrozumienia dla ducha. Nie jest łatwa. Nie jest darem otrzymanym, lecz dokonanym wyborem.
53 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Nie ma czasu. Myśli o tym, co ważne Ursula K. Le Guin
7,1
Przemyślenia autorki dotyczące bardzo różnych spraw - to starości, równości, nawet ekonomii czy też ,,Kroniki Parda", jeszcze luźniejsze spostrzeżenia o własnym kocie. Jest to dosłownie wpuszczenie nas do świata Ursuli, bo otrzymujemy krótki reportaż z jej Świąt Bożego Narodzenia. Myślę, że może być to przyjemna pozycja dla fanów zgadzających się z jej filozofią, ale dla osób, które dość losowo sięgnęły po ten tytuł przypomina to rozciąganie kwestii dla rozciągania, spotykane często u starszych ludzi. Mimo to, jak z każdej prawie książki, mogłam wyciągnąć coś wartościowego i mieć pole do namysłu.
Księga drogi i dobra Ursula K. Le Guin
7,7
Nauczania legendarnego Lao Tzu głoszą o ścieżce Dao - nienazwanej, pełnej potencjału, równowagi. I to właśnie równowaga jest dobrym słowem opisującym przekaz książki. Mamy tutaj piękno zawarte w prostocie, subtelności, wręcz "less is more" zanim to było modne.
Poezję chińskiego filozofa jeszcze sprzed naszej ery świetnie mi się czytało będąc w podróży, kiedy w leniwie płynących godzinach spędzonych w autobusie raz po raz sięgałem po kolejne wiersze natchnionego pióra, dając materiał na kolejne rozmyślania.
Nieco nietrafionym jest dla mnie format wydania, które grubością pozornie mami nas obfitością treści, zaś okazuje się, że stronice są sztucznie wypchane przewymiarowanymi literami. Szkoda, w wersji kieszonkowej częściej zabierałbym ze sobą w plecak, żeby sięgać po krótkie utwory przy okazji kawy w kawiarni, jazdy tramwajem czy podróży przez góry.
Innym problemem jest kwestia tłumaczenia. Oryginał w zasadzie nie istnieje, a jest to zbiór tekstu z różnych źródeł w wykonaniu Ursuli K. LeGuin napisany po angielsku i tłumaczony na polski. Treść się rozmywa, ucieka. Na plus, że zamieszczono zarówno wersję angielską jak i przetłumaczoną - pomaga to interpretować. Pomocne są również przypisy odnoszące się do języka chińskiego, czy też historii, choć moim zdaniem mogłoby ich być więcej. Przydałoby się więcej też kontekstu o samym LaoTzu, taoiźmie i starożytnych Chinach. Bez tego skazani jesteśmy na dryfowanie w morzu interpretacji z tylko skromnym wiatrem poszlak.
Mimo tego polecam. Po przeczytaniu książki często odwołuję się do filozofii Dao w moich wypowiedziach - wzbogaca światopogląd i przypomina czym jest droga - a czym? No tym, oto Dao ;)
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Ursula K. Le Guin?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad