Książka Piotra Patykiewicza "Dopóki nie zgasną gwiazdy" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 w kategorii Fantastyka, fantasy. Absolwent politologii, człowiek wielu profesji: pracował między innymi jako dziennikarz, ochroniarz, parkingowy, agent ubezpieczeniowy i bukinista. Debiutował opowiadaniem Czorty (1996),publikował w „Fenixie”, „Nowej Fantastyce” i „Science Fiction, Fantasy i Horror”. Dopóki nie zgasną gwiazdy to jego szósta powieść i pierwsza, która ukazała się nakładem Wydawnictwa SQN.http://www.patykiewicz.com/
Ta książka, z rodzaju raczej tych refleksyjnych i poważnych niż wypełnionych akcją i przygodami młodych i zdrowych bohaterów, wpadła mi w ręce zanim w ogóle brałem pod uwagę, że jest kontynuacją. Ale okazuje się, że broni się jako samodzielna pozycja. Ważniejsi bohaterowie są wystarczająco wyraźnie zarysowani, a wszystkie rzeczy, które mogłyby potrzebować wyjaśnienia dla pełnego doświadczania książki, są wyjaśnione. Oczywiście nie wszystko jest wyłożone od razu i czarno na białym – czytelnik ma możliwość analizy, oceny i wyciągania własnych wniosków. Jest tu mnóstwo aluzji do Biblii i religii w ogóle. Na pewno nie da się podejść do dzieła Patykiewicza bezrefleksyjnie.
Całość recenzji na: https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_i_wrzuca_was_w_ogien_2.htm
Ebook dostępny za darmo na Legimi. Mamy tutaj opowieść o ludziach, którzy zapadają na chorobę zwaną „parchem„ i „zgnilizną”. Chorzy ludzi zostają wykluczeni ze społeczności i wygnani z miasta na tułaczkę do ciemnej doliny. Ciekawie poprowadzeni bohaterowie. Książka wciąga, a cała fabuła boli. Jest Ci zimno i prawie odczuwasz cierpienie głównych bohaterów. Całe szczęście historia kończy się dobrze, ale zakończenie jest nieprzewidywalne. Siła i chęć przetrwania człowieka w trudnych warunkach jest niesamowita i po raz kolejny mnie zadziwia. POLECAM