Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Okropne rozczarowanie. Książka pisania w niezwykle infantylnym stylu, intryga również nie porywa.

Okropne rozczarowanie. Książka pisania w niezwykle infantylnym stylu, intryga również nie porywa.

Majstersztyk w swoim gatunku. Świetnie zarysowane postacie, idealnie prowadzona fabuła, wciągająca intryga; nawet watki osobiste śledczych - czyli kardynalny zarzut wobec większości kryminałów- tu nie rażą, bo faktycznie coś wnoszą i nie są przegadane.

Majstersztyk w swoim gatunku. Świetnie zarysowane postacie, idealnie prowadzona fabuła, wciągająca intryga; nawet watki osobiste śledczych - czyli kardynalny zarzut wobec większości kryminałów- tu nie rażą, bo faktycznie coś wnoszą i nie są przegadane.

Jest coś wyjątkowego w trylogii Larssona, co sprawia, że nie odczuwa się sporej objętości książek. Fabuła nie męczy, co przy 700 stronach jest nie lada wyczynem. Wciągająca, wartka akcja, no i największy bodaj atut - postać Lisbeth, która znowu stanęła na wysokości zadania.

Jest coś wyjątkowego w trylogii Larssona, co sprawia, że nie odczuwa się sporej objętości książek. Fabuła nie męczy, co przy 700 stronach jest nie lada wyczynem. Wciągająca, wartka akcja, no i największy bodaj atut - postać Lisbeth, która znowu stanęła na wysokości zadania.