Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Faktycznie, po przeczytaniu można powiedzieć, że było i śmieszno, i straszno. Polecam, mi podpasowała taka wersja historii na luzie, z humorem. Książka składa się z kilkunastu rozdziałów. Dla mnie najciekawsze były te o morderstwach i popkulturze PRL-u, a najmniej o motoryzacji i sporcie. Każdego zainteresuje coś innego. Myślę, że będzie to lektura zarówno dla młodych jak i starszych czytelników.

Faktycznie, po przeczytaniu można powiedzieć, że było i śmieszno, i straszno. Polecam, mi podpasowała taka wersja historii na luzie, z humorem. Książka składa się z kilkunastu rozdziałów. Dla mnie najciekawsze były te o morderstwach i popkulturze PRL-u, a najmniej o motoryzacji i sporcie. Każdego zainteresuje coś innego. Myślę, że będzie to lektura zarówno dla młodych jak i...

Lubię książki niespodzianki, czyli takie wypożyczone z biblioteki właściwie przez przypadek, po których nie wiadomo czego się spodziewać, a które okazują się tak zaskakujące i dobre. Ta właśnie do takiej kategorii należy. Po jednej trzeciej lektury byłam pewna, że zakończenie dostaliśmy podane jak na tacy i już zagadka rozwiązana, a potem okazało się, że jednak tak oczywistego finału nie było. Podobało mi się również to, że jest to w dużej części powieść obyczajowa. Czytałam z zainteresowaniem.

Lubię książki niespodzianki, czyli takie wypożyczone z biblioteki właściwie przez przypadek, po których nie wiadomo czego się spodziewać, a które okazują się tak zaskakujące i dobre. Ta właśnie do takiej kategorii należy. Po jednej trzeciej lektury byłam pewna, że zakończenie dostaliśmy podane jak na tacy i już zagadka rozwiązana, a potem okazało się, że jednak tak...

Tak się kiedyś wzbraniałam przed tą książką. Jak to, że Mieszko nie przyjął chrztu i Polska jest dalej krajem pogańskim? Czego to ludzie nie wymyślą. A tak się złożyło, że bardzo wciągnęłam się w tą historię, wierzenia i wszystko co z tym związane. Wypożyczone kolejne dwa tomy a czwarty zamówiony, więc następnych kilka tygodni spędzę Z Gosią, Szeptuchą i mieszkańcami wsi Bieliny oraz z innymi...istotami. Jest to wspaniała rozrywka, a przy okazji dowiemy się czegoś ciekawego z dawnych, dawnych czasów. Także "Szeptucha" wpisała się w mój gust. Mam nadzieję, że kolejne tomy mnie nie zawiodą, bo na razie jest całkiem obiecująco.

Tak się kiedyś wzbraniałam przed tą książką. Jak to, że Mieszko nie przyjął chrztu i Polska jest dalej krajem pogańskim? Czego to ludzie nie wymyślą. A tak się złożyło, że bardzo wciągnęłam się w tą historię, wierzenia i wszystko co z tym związane. Wypożyczone kolejne dwa tomy a czwarty zamówiony, więc następnych kilka tygodni spędzę Z Gosią, Szeptuchą i mieszkańcami wsi...

Na razie czytanie zawieszam, gdyż ciągnęło mi się jak flaki z olejem. Dobrnęłam do 1/3 książki i nie dowiedziałam się w czym tkwił niezapomniany klimat lat 90-tych, ani czym aż tak różnił się tamten analogowy świat od naszego. Jeśli wyłączymy social media i wyjdziemy z domu też zobaczymy chłopaków włóczących się po ulicy, mających dziwne pomysły, niezbyt piękne słownictwo i myślących jak tu skombinować coś mocniejszego do picia. Może gdybym się uparła i czytała dalej, zmieniłabym zdanie, ale nie lubię się męczyć ani marnować czasu.

Na razie czytanie zawieszam, gdyż ciągnęło mi się jak flaki z olejem. Dobrnęłam do 1/3 książki i nie dowiedziałam się w czym tkwił niezapomniany klimat lat 90-tych, ani czym aż tak różnił się tamten analogowy świat od naszego. Jeśli wyłączymy social media i wyjdziemy z domu też zobaczymy chłopaków włóczących się po ulicy, mających dziwne pomysły, niezbyt piękne słownictwo i...

SZALONE LATA 90-TE

"Taśmy rodzinne" to historia o tym, że za pieniądze szczęścia nie kupisz, a z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach, a może raczej kasetach VHS.

Jest to powieść żywcem wyjęta z naszego podwórka. Duży plus za to, że mocno dotyka współczesności, a to bardzo lubię w tych najnowszych powieściach obyczajowych, kiedy zawierają znaki naszych czasów, a nie odstają i zmieniają się w jakąś bajkę. Ciekawie charakteryzuje ostatnią dekadę XX wieku, ogólnie społeczeństwo, zachowania, modę, codzienność nowobogackich i „zwykłych szarych ludzi”. Lubię takie wycieczki w przeszłość, aby szukać kontrastu pomiędzy tym, co było, a co jest teraz.

Główny bohater, czyli Marcin zyskuje dopiero po dalszym poznaniu. Jak to przystało na 2019 rok – trzydziestoparolatek i jego beznadziejne życie ☹. Z początku mnie nie przekonał, ale kiedy byłam świadkiem jego dorastania, okoliczności w jakich się to odbywało, wtedy zaskarbił sobie moją sympatię. Niełatwo żyć z koniecznością bycia najlepszym i sprostać wszystkim oczekiwaniom rodziców i otoczenia.

Dla mnie jest to bardzo dobrze napisana powieść. Idealna dla tych, którzy chcieliby mentalnie powrócić do tamtych czasów, jak i dla tych, którzy tak jak ja mają do lat 90 sentyment, może z tego powodu, że się w nich urodzili, ale i tak ich nie pamiętają. Cała historia jednych i drugich skłoni do refleksji. Warto przeczytać!

SZALONE LATA 90-TE

"Taśmy rodzinne" to historia o tym, że za pieniądze szczęścia nie kupisz, a z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach, a może raczej kasetach VHS.

Jest to powieść żywcem wyjęta z naszego podwórka. Duży plus za to, że mocno dotyka współczesności, a to bardzo lubię w tych najnowszych powieściach obyczajowych, kiedy zawierają znaki naszych czasów, a...