Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść w stylu "co by było gdyby". Wszyscy wiemy, że takie wypominanie po czasie, tego czego nie zrobiliśmy, nie ma najmniejszego sensu. Takie wątpliwości targają trzydziestosiedmioletnim Hajime. Mimo, że wiedzie całkiem udane życie, ma kochającą żonę, dzieci i dobrą pracę, zaczyna odczuwać, że czegoś mu w życiu brak. Nie może przestać myśleć o swojej przyjaciółce z dzieciństwa, a może i pierwszej miłości. Kobieta znika z jego życia równie szybko jak się w nim pojawia burząc spokój i rodząc wątpliwości, czy jego życie naprawdę jest takie szczęśliwe. Hajime chce coś zmienić jednocześnie nie krzywdząc tych, których kocha. Autor mówi o tym jak łatwo można się pogubić i o pustce, która niekiedy nas dotyka. Cieszę się, że po "Norwegian wood", które nie za bardzo mi się podobało sięgnęłam po "Na południe od granicy, na zachód od słońca" i odczarowałam pierwsze złe wrażenie. Warto dodać, że styl autora jest lekki i powieść czyta się wręcz błyskawicznie.

Powieść w stylu "co by było gdyby". Wszyscy wiemy, że takie wypominanie po czasie, tego czego nie zrobiliśmy, nie ma najmniejszego sensu. Takie wątpliwości targają trzydziestosiedmioletnim Hajime. Mimo, że wiedzie całkiem udane życie, ma kochającą żonę, dzieci i dobrą pracę, zaczyna odczuwać, że czegoś mu w życiu brak. Nie może przestać myśleć o swojej przyjaciółce z...

Najpierw bardzo zainteresował mnie opis "Dziewczyny z konbini" i wiedziałam, że muszę ją przeczytać, a teraz wiem, że było warto. Czy trzeba podążać utartym schematem tylko po to, żeby zaskarbić sobie sympatię innych? Czy wybór własnej drogi skazuje nas na samotność i niezrozumienie? Co jest silniejsze nasz idealny obraz w oczach rodziny, obcych ludzi czy nasza prawdziwa natura i potrzeby względem życia? Książka wciąga, czytanie zajmuje mało czasu. W przypisach znajdziemy dużo jak na tak krótką powieść wyjaśnień słów, potraw, zwyczajów, to plus dla tych zainteresowanych Japonią. A co najważniejsze przesłanie bardzo daje do myślenia.

Najpierw bardzo zainteresował mnie opis "Dziewczyny z konbini" i wiedziałam, że muszę ją przeczytać, a teraz wiem, że było warto. Czy trzeba podążać utartym schematem tylko po to, żeby zaskarbić sobie sympatię innych? Czy wybór własnej drogi skazuje nas na samotność i niezrozumienie? Co jest silniejsze nasz idealny obraz w oczach rodziny, obcych ludzi czy nasza prawdziwa...

Lubię książki niespodzianki, czyli takie wypożyczone z biblioteki właściwie przez przypadek, po których nie wiadomo czego się spodziewać, a które okazują się tak zaskakujące i dobre. Ta właśnie do takiej kategorii należy. Po jednej trzeciej lektury byłam pewna, że zakończenie dostaliśmy podane jak na tacy i już zagadka rozwiązana, a potem okazało się, że jednak tak oczywistego finału nie było. Podobało mi się również to, że jest to w dużej części powieść obyczajowa. Czytałam z zainteresowaniem.

Lubię książki niespodzianki, czyli takie wypożyczone z biblioteki właściwie przez przypadek, po których nie wiadomo czego się spodziewać, a które okazują się tak zaskakujące i dobre. Ta właśnie do takiej kategorii należy. Po jednej trzeciej lektury byłam pewna, że zakończenie dostaliśmy podane jak na tacy i już zagadka rozwiązana, a potem okazało się, że jednak tak...

Z początku nie myślałam, że ta na pozór lekka powieść o wyskokach młodej dziewczyny w wielkim mieście wzbudzi we mnie takie uczucia, zwłaszcza jak to się stało na ostatnich stronach i okaże się na swój sposób mądrą książką. Na pewno warto dotrzeć do końca tej powieści. Czekałam, aż coś się wydarzy i się wydarzyło. Nie jest to niesamowicie odkrywcza historia, wiadomo, ale jak najbardziej do przeczytania i może pozostawi po sobie jakiś ślad. Koloru dodaje czas i miejsce akcji. Interesująca, wciągająca i zaskakująca :)

Z początku nie myślałam, że ta na pozór lekka powieść o wyskokach młodej dziewczyny w wielkim mieście wzbudzi we mnie takie uczucia, zwłaszcza jak to się stało na ostatnich stronach i okaże się na swój sposób mądrą książką. Na pewno warto dotrzeć do końca tej powieści. Czekałam, aż coś się wydarzy i się wydarzyło. Nie jest to niesamowicie odkrywcza historia, wiadomo, ale ...

Bardzo chciałam przeczytać tę powieść. Bałam się, że będzie napisana nieprzystępnym językiem, nic bardziej mylnego. Forma lekka, w odróżnieniu od tematu, jakim jest choroba psychiczna, nerwica, depresja. Niemoc bycia szczęśliwym tak jak "inni". Utknięcie w stanie obojętności, brak siły na zmaganie z codziennymi sprawami i własnym życiem. Dla zmnie jedna z ważniejszych książek, tym bardziej, że napisana zapewne z własnego doświadczenia.

Bardzo chciałam przeczytać tę powieść. Bałam się, że będzie napisana nieprzystępnym językiem, nic bardziej mylnego. Forma lekka, w odróżnieniu od tematu, jakim jest choroba psychiczna, nerwica, depresja. Niemoc bycia szczęśliwym tak jak "inni". Utknięcie w stanie obojętności, brak siły na zmaganie z codziennymi sprawami i własnym życiem. Dla zmnie jedna z ważniejszych...