Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnąłem pod drugi tom książki i niestety zawiodłem się po pierwsze lektorka opowiadala w sposób nużący i zniechęcający do dalszego słuchania książki. Dałem jej jednak szanse i im dalej tym było gorzej.
Nie lubię postaci naiwnej i irytującej bohaterki Wiktorii. W tomie Ja, diablica autorka miała pomysł na ciekawe dialogi i zwroty akcji. Były nawet zabawne. W drugim tomie brakowało mi tego.
W tym akcja wydawała wymuszona, a dialogi sztuczne i nienaturalne. Zwłaszcza epizod miłosny z Piotrem. Wiktoria walczyła o niego by potem myśleć o diable Belecie. Z dwudziestoletniej kobiety wyłania się bardzo naiwna nastolatka, która sam nie wie czego chce, bo ma wszystko, a nie potrafi cieszyć się z niczego prócz bycia cały czas w centrum uwagi. Mimo że mowi, że chce by wszyscy dali jej świety spokój. . Opis Arkadii i spotkania z rodziną mogły być bardziej uczuciowy bez zbytniego rozdrabniania się, co do opisów, które przykryly cała fabule.
Porażająco śmieszne w negatywnym tego znaczeniu były zmagania z aniołem Morinim. Tutaj w szczególności wysyłania się słabość postaci Wiktorii, która nie była przemyślana i książki nie uratowały nawet akcje typu ukrasc pierścień Rybaka papieżowi. Jeśli spodziewacie się zachwytu po tej książce to dwa razy zastanowiłbym się na sięgnięciem po ta książkę, jeśli jednak szukacie romansidła z wątkami anielskimi i diabelskimi w tle to z pewnością docenicie to dzieło.

Sięgnąłem pod drugi tom książki i niestety zawiodłem się po pierwsze lektorka opowiadala w sposób nużący i zniechęcający do dalszego słuchania książki. Dałem jej jednak szanse i im dalej tym było gorzej.
Nie lubię postaci naiwnej i irytującej bohaterki Wiktorii. W tomie Ja, diablica autorka miała pomysł na ciekawe dialogi i zwroty akcji. Były nawet zabawne. W drugim tomie...

Moja słaba ocena wynika z wrażenia, jakie książka pozostawia Wielka pustkę i niedosyt. Audiobook ratuje tylko świetnie przygotowany i klimatyczny głos CPana Chyry, który po mistrzowsku prowadzi narracje. Sama treść fabuły jest mało ciekawa, a chwilami wrecz powodowała, że chciałem wyłączyć audiobooka, bo była irytująca. Kobiety, łóżko i to co z nimi robił Wawrzyniec. Potem pił i włóczył się bez celu po mieście. Miałem wrażenie, że zamiast nowoczesnego thrillera przenosimy się do lat PRL-owskiego kiczu.
Na tą chwilę mam dość Pana Igora i jego prozy. Można posłuchać i przenieść się w zimowa zawieruchę Tatr w momencie, gdy jest środek zimy. Kto to przeżył doceni uroki tego klimatu, w jakim jest książka poza tym nic emocjonujace.

Moja słaba ocena wynika z wrażenia, jakie książka pozostawia Wielka pustkę i niedosyt. Audiobook ratuje tylko świetnie przygotowany i klimatyczny głos CPana Chyry, który po mistrzowsku prowadzi narracje. Sama treść fabuły jest mało ciekawa, a chwilami wrecz powodowała, że chciałem wyłączyć audiobooka, bo była irytująca. Kobiety, łóżko i to co z nimi robił Wawrzyniec....

Skorumpowani ma ciekawa okładkę i intrygujący tytuł, ale tutaj zaczynaj siee schody. Nic poza wyżej wspomnianymi walorami książki nie obroni. Ma kieska fabule, który w trakcie czytania coraz bardziej nuży i rozczarowuje. Postacie są mało wyraziste Amelia, Tomas, Jaimie oraz Mario tzw. Błękitni mają przeczucie, że swoim postępowaniem zmienia przyszłość z Meksyku, a tak naprawdę bardziej narażają siebiiei swoich bliskich na utratę zdrowia i życia nie mają żadnej realnej władzy. Ich sposób rozwiązywania problemów wręcz poraża. Trochę ratuje sytuację opisanie powiązanie kartelu narkotykowego Sinalao z przywódcami rządu Meksyku. Z drugiej strony dla kogoś kto nie interesuje się polityka polodniowej Ameryki nazwiska i historia konfliktu karteli z poszegolnymi rządami Meksyku może wydawać się niezrozumiała. Moim zdaniem strat czasu jest próbą przeczytania tej książki. Nic ciekawego nie wnosi może prócz rozgoryczenia, że w tym samym momencie można było przeczytać o wiele ciekawsza pozycje.

Skorumpowani ma ciekawa okładkę i intrygujący tytuł, ale tutaj zaczynaj siee schody. Nic poza wyżej wspomnianymi walorami książki nie obroni. Ma kieska fabule, który w trakcie czytania coraz bardziej nuży i rozczarowuje. Postacie są mało wyraziste Amelia, Tomas, Jaimie oraz Mario tzw. Błękitni mają przeczucie, że swoim postępowaniem zmienia przyszłość z Meksyku, a tak...

Mało ciekawych fragmentów, bardzo mnie zmęczyła fabula warto wspomnieć tylko o pięknych ilustracjach.

Mało ciekawych fragmentów, bardzo mnie zmęczyła fabula warto wspomnieć tylko o pięknych ilustracjach.

Spodziewałem się, że książka będzie zapowiadała się równie dobrze jak sam tytuł. Im dłużej ją czytałem tym bardziej mnie rozczarowywała. Słaba fabuła, mała wyciągająca akcja. Trudno powiedzieć czy samo to, że przelewa się krew niewinnych jest właśnie tym na czym powinno się opierać akcję. Dałem tak niska ocenę, bo mimo że to pierwsza cześć nie mam zamiaru czytać kolejnych.

Spodziewałem się, że książka będzie zapowiadała się równie dobrze jak sam tytuł. Im dłużej ją czytałem tym bardziej mnie rozczarowywała. Słaba fabuła, mała wyciągająca akcja. Trudno powiedzieć czy samo to, że przelewa się krew niewinnych jest właśnie tym na czym powinno się opierać akcję. Dałem tak niska ocenę, bo mimo że to pierwsza cześć nie mam zamiaru czytać kolejnych.