Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby pewnego razu czytelniczka w bibliotece nie podsunęła by mi książki Królowa Południa jeszcze długo bym nie odkrył urzekającej mnie prozy hiszpańskich klimatów tak mi bliskich. Fabuła jest prosta, ale jaka elegancka, niepozorna. Historia tak naprawdę mogłaby spotkać każdego. W tym wypadku kobieta, która była dziewczyna chłopaka-pilota, oszukującego narkotykowych bossów. Ginie, ona zostaje z notatnikiem, do którego nie może zajrzeć i determinacją by przeżyć, unika zamachu na swoje życie. Dalej zaś poznaje odpowiednie osoby,m wplątuje się w narkobiznes, przemyca narkotyki, jest nawet wątek Polaka pilotującego samolot z "prochami". Kończy tak jak zaczęła szybko, ma wielu wrogów, jest wrogiem publicznym nr. 1 (półświatka narkobizensu).

Gdyby pewnego razu czytelniczka w bibliotece nie podsunęła by mi książki Królowa Południa jeszcze długo bym nie odkrył urzekającej mnie prozy hiszpańskich klimatów tak mi bliskich. Fabuła jest prosta, ale jaka elegancka, niepozorna. Historia tak naprawdę mogłaby spotkać każdego. W tym wypadku kobieta, która była dziewczyna chłopaka-pilota, oszukującego narkotykowych bossów....

Książka, w której świetnie jest oddana epoka za czasów Księcia Poniatowskiego oraz Piłsudskiego, oczami dwóch przodków. W obliczu tak świetnej prozy, aż nie chce się przerywać. Nie zawiedzie akcja ani komiczność jaka tryska z tej powieści. Smaczku dodaje wątek "tajemniczego" Magnetyzera, który swoją "sugestią" jest w stanie uwieść każde niewieście serce. Powieść jest barwną, ubraną w rubaszne tło tego jacy są Polacy, gdy im na czymś zależy. Polecam

Książka, w której świetnie jest oddana epoka za czasów Księcia Poniatowskiego oraz Piłsudskiego, oczami dwóch przodków. W obliczu tak świetnej prozy, aż nie chce się przerywać. Nie zawiedzie akcja ani komiczność jaka tryska z tej powieści. Smaczku dodaje wątek "tajemniczego" Magnetyzera, który swoją "sugestią" jest w stanie uwieść każde niewieście serce. Powieść jest...

Spodziewałem się, że książka będzie zapowiadała się równie dobrze jak sam tytuł. Im dłużej ją czytałem tym bardziej mnie rozczarowywała. Słaba fabuła, mała wyciągająca akcja. Trudno powiedzieć czy samo to, że przelewa się krew niewinnych jest właśnie tym na czym powinno się opierać akcję. Dałem tak niska ocenę, bo mimo że to pierwsza cześć nie mam zamiaru czytać kolejnych.

Spodziewałem się, że książka będzie zapowiadała się równie dobrze jak sam tytuł. Im dłużej ją czytałem tym bardziej mnie rozczarowywała. Słaba fabuła, mała wyciągająca akcja. Trudno powiedzieć czy samo to, że przelewa się krew niewinnych jest właśnie tym na czym powinno się opierać akcję. Dałem tak niska ocenę, bo mimo że to pierwsza cześć nie mam zamiaru czytać kolejnych.

Książka w odbiorze nie jest trudna, ale trzeba poświęcic jej czas, gdyż autor natrudził się by ją napisac, stworzył subtelny obraz erotycznych wrażeń, bez wyuzdania i chamstwa. To delikatna mgiełka na kożuchu z prawdy o nas samych.

Książka w odbiorze nie jest trudna, ale trzeba poświęcic jej czas, gdyż autor natrudził się by ją napisac, stworzył subtelny obraz erotycznych wrażeń, bez wyuzdania i chamstwa. To delikatna mgiełka na kożuchu z prawdy o nas samych.

książka do przeczytania, gdy nie mamy nic ciekawego do zrobienia. Nic w niej nie ma porywającego. Akcja dosc nudna i mało wciągająca.

książka do przeczytania, gdy nie mamy nic ciekawego do zrobienia. Nic w niej nie ma porywającego. Akcja dosc nudna i mało wciągająca.

Dla wszystkich, którzy sięgną po ta książkę będzie to kompendium wiedzy o prostytucji na przestrzeni wieków. Warto dowiedzieć się jak zaczęto 'wykorzystywać" kobiety, traktować je przedmiotowo i dlaczego mówimy o pięciu stuleciach syfilisu. Tego dowiecie się w tej książce, która zobrazuje wam jak macie mylne pojęcie o nierządzie kobiet i tym z jakich sfer wywodzili byli sutenerzy, także o statusie prostytutek, które nierzadko miały w żyłach "błękitną krew".

Dla wszystkich, którzy sięgną po ta książkę będzie to kompendium wiedzy o prostytucji na przestrzeni wieków. Warto dowiedzieć się jak zaczęto 'wykorzystywać" kobiety, traktować je przedmiotowo i dlaczego mówimy o pięciu stuleciach syfilisu. Tego dowiecie się w tej książce, która zobrazuje wam jak macie mylne pojęcie o nierządzie kobiet i tym z jakich sfer wywodzili byli...

Kończąca sagę rodu Otori, książek o walce, miłości i życiu w zgodzie z własnym sumieniem, poddając się wyrokowi losu, gdy Takeo zostaje przeszyty mieczem swojego syna. Zemsta się dokonała, reszta zaś zostaje w rękach ludzi, którzy po nas pozostają w żałobie czy wybaczą nasze winy czy też będą sączyć w sobie jad zapiekłej nienawiści. W książce Hearn dochodzi do katharsis i oczyszczenia, wszystko staje się prostsze i łatwiejsze, gdy każdy odnajduje spokój.

Kończąca sagę rodu Otori, książek o walce, miłości i życiu w zgodzie z własnym sumieniem, poddając się wyrokowi losu, gdy Takeo zostaje przeszyty mieczem swojego syna. Zemsta się dokonała, reszta zaś zostaje w rękach ludzi, którzy po nas pozostają w żałobie czy wybaczą nasze winy czy też będą sączyć w sobie jad zapiekłej nienawiści. W książce Hearn dochodzi do katharsis i...

Piekielne relikwie to thriller trzymający w napięciu. Podczas kopania fundamentów pod nowy kościół odnaleziono dziwne kości. Była tam też zakopana kamienna tabliczka informująca, że to co pochowane jest w ziemi ma tam pozostać. To znalezisko intryguję do tego stopnia, że naukowcy chcą odtworzyć szkielet. Podczas badania zostaje do tej miejscowości wysłany ksiądz kardynał mający stwierdzić czy są to szczątki świętej. Obrót zdarzeń doprowadza do złożenia szczątków i przypuszczeniu, że należą do gigantycznego człowieka. Jednak jak się potem okazuje hipoteza jest błędna, bo są to kości monstrualnego gada, przypominającego legwana, jaszczura, dinozaura.
Naukowcy doszli do wniosku, ze taki stwór nie mógł istnieć, ponieważ nie znaleziono żadnego wcześniejszego gatunku przypominającego takie zwierzę. Tablica, którą znaleziono nie daję naukowcom spokoju, gdyż informacja, że należy zostawić w spokoju szczątki daje wskazówkę, iż postępowanie ludzi może spowodować zagrożenie dla ludzi.
Autor umie budować klimat i świetnie się tą książkę czyta. Polecam tą powieść zarówno na wakacyjne leniuchowanie jak i w trakcie przedwiośnia, gdy pogoda jest kapryśna.


Coraz bardziej prawdopodobna jest hipoteza, że to wcielenie księcia ciemności. Trzyma w napięciu do samego końca.

Piekielne relikwie to thriller trzymający w napięciu. Podczas kopania fundamentów pod nowy kościół odnaleziono dziwne kości. Była tam też zakopana kamienna tabliczka informująca, że to co pochowane jest w ziemi ma tam pozostać. To znalezisko intryguję do tego stopnia, że naukowcy chcą odtworzyć szkielet. Podczas badania zostaje do tej miejscowości wysłany ksiądz kardynał...

Nie rozumiałem stanu wojennego, ani tego jak może zmienić małego chłopca, który obserwując to stara się zrozumieć, dla czego źli panowie zabierają jego tatusia, dlaczego mamusia płacze, a nikt nie potrafi mu tego wyjaśnić tylko powtarzają, że będzie dobrze. Nie rozumie Pana w "śmiesznym" mundurze, z błyszczącymi medalikami przy kieszeni, mówiącego z telewizora wiele niezrozumiałych słów, który ma wielkie okulary i kracze jak sroka. Dla tego chłopca Jazuelski to Wroniec( WRON-u)jego poplecznicy to ptaszyska rozszarpujące wszystko i wszystkich na strzępy. Milicyjne radiowozy to metalowe suki, których paszcze najeżone zębiskami, które są ostre jak szpikulec do lodu. To koszmar, który ciężko sobie wyobrazić, a co dopiero pojąć. Nie przeżyłeś stanu wojennego, ta książka uświadomi Tobie jak wiele ludzi nosi w sobie traumę tamtych mrocznych lat.

Nie rozumiałem stanu wojennego, ani tego jak może zmienić małego chłopca, który obserwując to stara się zrozumieć, dla czego źli panowie zabierają jego tatusia, dlaczego mamusia płacze, a nikt nie potrafi mu tego wyjaśnić tylko powtarzają, że będzie dobrze. Nie rozumie Pana w "śmiesznym" mundurze, z błyszczącymi medalikami przy kieszeni, mówiącego z telewizora wiele...

W każdym z nas rozgrzane są emocje, chęć bycia kochanym i by móc pokochać tak mocno, że aż stopnieje w nas nawet największa bryła lodu. Owe lodowce powstają podczas "zlodowaceń" naszych rozentuzjazmowanych emocji i oczekiwań wobec bliskich nam osób. Jastrun nas rozgrzewa, bo dla niego i wielu z Nas MIŁOŚĆ jest najważniejsza.

W każdym z nas rozgrzane są emocje, chęć bycia kochanym i by móc pokochać tak mocno, że aż stopnieje w nas nawet największa bryła lodu. Owe lodowce powstają podczas "zlodowaceń" naszych rozentuzjazmowanych emocji i oczekiwań wobec bliskich nam osób. Jastrun nas rozgrzewa, bo dla niego i wielu z Nas MIŁOŚĆ jest najważniejsza.

Arturo znanym tylko sposobie sposobem przybliża czytelnika do każdej dziedziny jaką tylko zechce opisać, tak też się stało ze wspomniana wyżej książką o Fechmistrzu. To nie tylko zobrazowana świetna proza o zmaganiu się z wysiłkiem, treningiem, dążeniem do opanowania doskonałego pchnięcia, to przede wszystkim ukazanie człowieka, który jako sztukę fechmistrzostwa obrał filozofię życia. Także jak zawierzyć sobie samemu, kiedy inni oddani przyjaciele, ludziom,
którym się ufało nas zawodzą.

Arturo znanym tylko sposobie sposobem przybliża czytelnika do każdej dziedziny jaką tylko zechce opisać, tak też się stało ze wspomniana wyżej książką o Fechmistrzu. To nie tylko zobrazowana świetna proza o zmaganiu się z wysiłkiem, treningiem, dążeniem do opanowania doskonałego pchnięcia, to przede wszystkim ukazanie człowieka, który jako sztukę fechmistrzostwa obrał...

Pocieszam się, że pomęczyłem się tak krótko, bo nie dość, że książka kiepska, autorka nie ma talentu narratorskiego i zniechęciła mnie nawet do wątków erotycznych w książkach na jakim zbudowała dramaturgię akcji. Nie jestem jednak marudą, jednak jeśli macie okazję nie czytajcie tej książki, bo po prostu nie warto:)

Pocieszam się, że pomęczyłem się tak krótko, bo nie dość, że książka kiepska, autorka nie ma talentu narratorskiego i zniechęciła mnie nawet do wątków erotycznych w książkach na jakim zbudowała dramaturgię akcji. Nie jestem jednak marudą, jednak jeśli macie okazję nie czytajcie tej książki, bo po prostu nie warto:)

Książka mnie rozczarowała, po kilkukrotnym oglądaniu filmu jestem zdania, że z marnej fabuły zrobiono genialny film. Mam nadzieję, że autor nie miał zbyt wiele uwag co do filmu. Moim zdaniem jeśli chcecie przeczytać tą książkę bez rozczarowania to wpierw obejrzyjcie film o tym samym tytule.

Fabuła jest mało ciekawa. Andy Dufrey wydaje się nudny, jego kumpel spod celi wcale nie przypomina filmowego Freemana. Tym bardziej kiepskie jest opisanie ucieczki Andiego. Możliwe, że za bardzo jestem pod wpływem filmu, ale nie przeczytałbym tej książki, gdyby nie film. Nie polecam. Szkoda czasu. Gwiazdki zaś daje tylko ze względu za pomysł i na tej podstawie nakręcony oskarowy film.

Metoda oddychania posiada w sobie całą śmiałość i błyskotliwość Kinga.
Pozostałe dwa o powiadania to kwintesencja geniuszu, w którym autor uzmysławia jak wiele można "wycisnąć" z tak niekiedy nietuzinkowych sytuacji jakie w swej wyobraźni tworzy wspaniałe opowiadania. Polecam

Książka mnie rozczarowała, po kilkukrotnym oglądaniu filmu jestem zdania, że z marnej fabuły zrobiono genialny film. Mam nadzieję, że autor nie miał zbyt wiele uwag co do filmu. Moim zdaniem jeśli chcecie przeczytać tą książkę bez rozczarowania to wpierw obejrzyjcie film o tym samym tytule.

Fabuła jest mało ciekawa. Andy Dufrey wydaje się nudny, jego kumpel spod celi...

Litera ma duszę, gdy się ją wymawia i ciało, gdy się ją zapisuje( Gretkowska, Podręcznik dla ludzi) Informacja dla tych co nie czytali.
Dla tych co interesują się pisarstwem Gretkowskiej nie trzeba zachwalać, że ma cięty i giętki język, cenne ironiczne riposty i nie zna litości dla ludzkiej głupoty. Co jest pocieszające, że sporo facetów poznało się na jej literaturze, to znak, że są jeszcze myślący faceci używający szarych komórek.

Litera ma duszę, gdy się ją wymawia i ciało, gdy się ją zapisuje( Gretkowska, Podręcznik dla ludzi) Informacja dla tych co nie czytali.
Dla tych co interesują się pisarstwem Gretkowskiej nie trzeba zachwalać, że ma cięty i giętki język, cenne ironiczne riposty i nie zna litości dla ludzkiej głupoty. Co jest pocieszające, że sporo facetów poznało się na jej literaturze, to...

Gdy sięgnąłem po tą książkę nawet nie spodziewałem się ile przyniesie mi ona radości. Przypomniała mi ona jak ważny jest kontakt z naturą, który tracimy na rzecz "postępu cywilizacyjnego", który wbrew pozorom bardziej unieszczęśliwia człowieka, który zaczyna zatracać granicę między tym co jest słuszne i ważne, a tym co wydaje mu się za istotne, a w rzeczywistości jest błahe. Książką dla tych którzy chcą w biegu rzeki życia przystanąć i wsłuchać się w odgłos słowika, uderzanie o pień dzięcioła bądź po prostu zatrzymać czas i wszelki harmider świata. Zaopiekować się swoją duszą, która tak upodobała sobie ciszę.

Gdy sięgnąłem po tą książkę nawet nie spodziewałem się ile przyniesie mi ona radości. Przypomniała mi ona jak ważny jest kontakt z naturą, który tracimy na rzecz "postępu cywilizacyjnego", który wbrew pozorom bardziej unieszczęśliwia człowieka, który zaczyna zatracać granicę między tym co jest słuszne i ważne, a tym co wydaje mu się za istotne, a w rzeczywistości jest...

Absolutna rewelacja, choć gdy brałem do rąk książkę nie zachwycał mnie tytuł, to zagłębienie się w problematykę sprawiło, że jeszcze bardziej polubiłem Pereza-Reverte, ma niebywały talent do opisywania otaczających go problemów, rozgrywka szachowa na obrazie jest prowadzona po mistrzowsku, tekst aż chce się nie odrywać od fabuły, która z każdym przeczytanym zdaniem wprost wciąga na maksa. Emocjonalne, świetne, bezapelacyjnie genialne postaci, trojga głównych bohaterów. Szachisty, introwertycznego homofila i pewnej zagubionej konserwatorki obrazu zwanej "Księżniczką", która poprzez fragment płótna z XV wieku odnajduje prawdę o samej sobie i tym kim jest zabójca mordujący jej przyjaciółkę, byłego kochanka i gotów zamordować ponownie by ją miec tylko dla "siebie"

Absolutna rewelacja, choć gdy brałem do rąk książkę nie zachwycał mnie tytuł, to zagłębienie się w problematykę sprawiło, że jeszcze bardziej polubiłem Pereza-Reverte, ma niebywały talent do opisywania otaczających go problemów, rozgrywka szachowa na obrazie jest prowadzona po mistrzowsku, tekst aż chce się nie odrywać od fabuły, która z każdym przeczytanym zdaniem wprost...