Dla mnie jedna z lepszych książek jakie czytałam. Widać, że jest pisany przez kogoś, kto ma jakiekolwiek pojęcie w temacie, więc unikają tutaj typowych dla tego typu tematyki błędów. Oprócz tego, że autorzy wykonali bardzo dobry research (czyli sprawdzali też bezpośrednio akta, a nie doniesienia prasowe),to dodatkowo jest to spójnie napisane. Dodatkowe wstawki z rozmowami z osobami, które pracują z tego typu sprawami to ogromny plus. Książka może jednak nie spodobać się każdemu, prawnicy mają specyficzny sposób patrzenia na pewne rzeczy. Jednak dla kogoś w temacie - coś fantastycznego. Sprawy też są dokładnie opisywane, a nie po łebkach, jak w niektórych książkach.

Dla mnie jedna z lepszych książek jakie czytałam. Widać, że jest pisany przez kogoś, kto ma jakiekolwiek pojęcie w temacie, więc unikają tutaj typowych dla tego typu tematyki błędów. Oprócz tego, że autorzy wykonali bardzo dobry research (czyli sprawdzali też bezpośrednio akta, a nie doniesienia prasowe),to dodatkowo jest to spójnie napisane. Dodatkowe wstawki z rozmowami...

Jak pracują śledczy, kiedy brakuje najważniejszego śladu zbrodni? Jakie eksperymenty i metody zbierania dowodów są przez nich wykorzystywane? Czy naprawdę nie da się popełnić zbrodni doskonałej?
Między innymi na te pytania odpowiadają autorzy reportażu "Zbrodnie bez ciał". Kilka spraw dziejących się w Polsce łączy jedna rzecz - brak ciała. Gdzie się znajdują? Czy zabójca faktycznie nim jest?
Odpowiedzi na te pytania poznacie w tej książce, serdecznie polecam fanom true crime, kryminalistyki itp

Jak pracują śledczy, kiedy brakuje najważniejszego śladu zbrodni? Jakie eksperymenty i metody zbierania dowodów są przez nich wykorzystywane? Czy naprawdę nie da się popełnić zbrodni doskonałej?
Między innymi na te pytania odpowiadają autorzy reportażu "Zbrodnie bez ciał". Kilka spraw dziejących się w Polsce łączy jedna rzecz - brak ciała. Gdzie się znajdują? Czy zabójca...

Bardzo lubię taką tematykę i lubię słuchać o sprawach kryminalnych - czy to tych, które miały miejsce na naszym rodzimym podwórku czy te, które wydarzyły się w innych krajach. „Zbrodnie bez ciał” dotykają tych historii, w których to sprawców skazano, jednak ciał ich ofiar nie odnaleziono.
Audiobook - bo właśnie w takiej formie „czytałam” tę książkę - zaczął się od suchej teorii na temat pracy śledczych i tego, w jaki sposób działają i czym w ogóle są procesy poszlakowe, jak i co udowodnić, co przejdzie w sądzie, a co nie. Potem przechodzimy do konkretnych historii, do konkretnych ludzi, skupiając się głównie na działaniach śledczych i tego, jaką drogę obrali, aby dojść do prawdy i udowodnić winę. Po każdym takim rozdziale rozpoczyna się wstawka pytań i odpowiedzi - czy to ze specjalistami, czy ze skazanym.
Ogólnie cały ten temat jest niezwykle ciekawy, jednak w tej książce czegoś mi zabrakło. Nie mogę powiedzieć, że „Zbrodnie bez ciał” są złe. Uważam, że jest to naprawdę dobra pozycja do posłuchania. Z drugiej jednak strony całość przekazana jest dość sucho, bez większego zagłębienia się w daną zbrodnię. Autorzy oczywiście głównie skupili się na pracy śledczych, ale miałam wrażenie, że czegoś tam mimo wszystko brakuje. Jakby poświęcić danej sprawie więcej czasu, więcej przedstawić, całość zyskałaby pełniejszy obraz. Nie jest to też książka, która mocno mnie chwyciła i nie trzymała mnie przy sobie od początku do końca. Dobrze się jej słuchało, ale to tyle. Raczej nie zostanie w mojej pamięci na długo.
„Zbrodnie bez ciał” są zdecydowanie dla osób, które „kręcą” tego typu tematy. Tym razem na tapecie głównie jest praca śledczych, dowody i poszlaki, a także cały ten proces, aby to wszystko zebrać do kupy i udowodnić sprawcy winę. Książka dobra, ale bez zachwytów.

Bardzo lubię taką tematykę i lubię słuchać o sprawach kryminalnych - czy to tych, które miały miejsce na naszym rodzimym podwórku czy te, które wydarzyły się w innych krajach. „Zbrodnie bez ciał” dotykają tych historii, w których to sprawców skazano, jednak ciał ich ofiar nie odnaleziono.
Audiobook - bo właśnie w takiej formie „czytałam” tę książkę - zaczął się od suchej...

Jak się słucha za dużo podkastów kryminalnych to więŻszość spraw "brzmi znajomo" :). Aczkolwiek interesującym było zapoznanie się z niektórymi sprawami z innego punktu widzenia.

Jak się słucha za dużo podkastów kryminalnych to więŻszość spraw "brzmi znajomo" :). Aczkolwiek interesującym było zapoznanie się z niektórymi sprawami z innego punktu widzenia.

Zorientowałam się, że przeczytałam tą książkę dwa razy w odstępie roku. Niestety skoro przeczytałam ją i o niej zapomniałam, i przeczytałam ją po raz drugi i również nic z niej dobrego nie zapamiętałam to raczej nie jest to dobra książka. Dobrze się czyta, ciekawa lektura i dobrze napisana, ale nic więcej. Nie zapada w pamięci, nie przyciąga czytelnika. Jedna z wielu podobnych o takiej tematyce.

Zorientowałam się, że przeczytałam tą książkę dwa razy w odstępie roku. Niestety skoro przeczytałam ją i o niej zapomniałam, i przeczytałam ją po raz drugi i również nic z niej dobrego nie zapamiętałam to raczej nie jest to dobra książka. Dobrze się czyta, ciekawa lektura i dobrze napisana, ale nic więcej. Nie zapada w pamięci, nie przyciąga czytelnika. Jedna z wielu...

Książka napisana w stylu reportażu.
Bardzo ciekawie opisana.
Polecam tym którzy lubią historie o kryminalistyce.

Książka napisana w stylu reportażu.
Bardzo ciekawie opisana.
Polecam tym którzy lubią historie o kryminalistyce.

Parę ciekawych informacji od strony prawnej, ale w sumie to o sprawach trochę mało się dowiedziałam, jak dla mnie zabrakło wyjaśnień jak w tych sprawach dochodziło do skazania, na podstawie jakich dowodów (szczególnie w ostatniej sprawie)

Parę ciekawych informacji od strony prawnej, ale w sumie to o sprawach trochę mało się dowiedziałam, jak dla mnie zabrakło wyjaśnień jak w tych sprawach dochodziło do skazania, na podstawie jakich dowodów (szczególnie w ostatniej sprawie)

Bardziej od brutalnych zbrodni przerażają mnie zaginięcia. Ta niepewność wydaje mi się być trudniejsza do zniesienia niż ostateczne pożegnanie, a nadzieja zamiast pomagać jest raczej zabójcza. Jednak tym razem nie chodzi o emocje, a o to, czy w związku z zaginięciem można wydawać wyrok za zabójstwo.
"Zbrodnie bez ciał" to efekt współpracy Diany Brzezińskiej i Andrzeja Gawlińskiego. Śledzę działalność obojga, ale książkowo poznałam oboje właśnie dzięki tej pozycji. Warto sięgnąć po nią, mając z tyłu głowy świadomość, że to raczej literatura popularna a nie naukowa, żeby potem nie być rozczarowanym pewną prostotą w przedstawieniu zagadnienia.
Na całość składa się krótkie omówienie procesu poszlakowego i pięciu spraw, w których doszło do skazania, mimo że nie udało się odnaleźć ciał ofiar. Wstęp jest bardzo wartościowy dla laika, można z niego wyłuskać kilka niuansów prawniczych, które nie są powszechnie znane, a pozwalają lepiej zrozumieć na czym polegały mocne i słabe strony w procesach, na których skupili się autorzy.
Sprawy są przedstawione w dość wyczerpujący, choć wszystkie były mi już wcześniej znane i mimo że autorzy bazowali na aktach, to nie wyłapałam jakiś nowych informacji. Każda część została jednak podzielona na wiadomości o ofierze, śledztwie i procesie, a także kalendarium, komentarz autorów i mini wywiad z ekspertem. Dzięki tym dwóm ostatnim elementom nie jest to tylko suche przedstawienie faktów, ale subiektywne przekonania są wyraźnie oddzielone od faktów, a nie przemieszane jak to zazwyczaj bywa.
"Zbrodnie bez ciał" to ciekawa lektura dla wszystkich, którzy wokół tematów kryminalnych krążą raczej amatorsko. Ja czuję się usatysfakcjonowana wiedzą w niej zawartą i cenię profesjonalizm, z jakim wszystko zostało spisane przez Dianę Brzezińską i Andrzeja Gawlińskiego. Oby powstawało jak najwięcej takich projektów związanych z polskim true crime'm. Polecam zarówno tym, którzy dopiero odkrywają polskie sprawy karne, jak i tym od dawna interesującym się tą tematyką.
Moje 8/10.

Bardziej od brutalnych zbrodni przerażają mnie zaginięcia. Ta niepewność wydaje mi się być trudniejsza do zniesienia niż ostateczne pożegnanie, a nadzieja zamiast pomagać jest raczej zabójcza. Jednak tym razem nie chodzi o emocje, a o to, czy w związku z zaginięciem można wydawać wyrok za zabójstwo.
"Zbrodnie bez ciał" to efekt współpracy Diany Brzezińskiej i Andrzeja...

Nie jest to typowy kryminał dla fanów gatunku....ale bardzo ciekawie i profesjonalnie przedstawiona praca całego sztabu ludzi, którzy przyczyniają się do ujęcia sprawców morderstw. Temat podjęty od podszewki :) jak dla mnie, super. Polecam.

Nie jest to typowy kryminał dla fanów gatunku....ale bardzo ciekawie i profesjonalnie przedstawiona praca całego sztabu ludzi, którzy przyczyniają się do ujęcia sprawców morderstw. Temat podjęty od podszewki :) jak dla mnie, super. Polecam.

Książka jest miałka. Autorzy nie prezentują specjalistycznej wiedzy, jedynie pobieżnie naświetlają zagadnienia, które są dobrze znane czytelnikom, którzy interesują się są dziedziną true crime.

Opowieści o tym, jak bardzo współautorzy się lubią i jak wspaniale się im współpracuje są zupełnie zbędne. Ile można czytać takiego 'słodzenia'!?

Według mnie starta czasu.

Książka jest miałka. Autorzy nie prezentują specjalistycznej wiedzy, jedynie pobieżnie naświetlają zagadnienia, które są dobrze znane czytelnikom, którzy interesują się są dziedziną true crime.

Opowieści o tym, jak bardzo współautorzy się lubią i jak wspaniale się im współpracuje są zupełnie zbędne. Ile można czytać takiego 'słodzenia'!?

Według mnie starta czasu.