Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam się Wam szczerze, cze do tego typu tytułów podchodzę sceptycznie dla mnie to kategoria książkę, ktore masow są wypuszczane przed Świetami Bożego Narodzenia sielanka, radość i wszystko układa sie po myśli autora i czytelników. I oto moje zakończenie książka pobudza do refleksji, jak traktujemy najblizsze nam osoby, konfrontuje nas z problemami, które nie są natury do ciasta dodamy powidła śliwkowe czy morelowe.
Są dramaty i nadzieję, utracona miłości nadzieja na jej odzyskanie. Wkracza też nasze wszedobylskie polactwo i to by każdego traktować, jak błoto które podczas przyczepiło się nam do butów. To nie jest łatwo i przyjemna książka, bo odziera nas z lukru i pozostawia kwaśny posmak zgorzknienia. Nie będę zdradzał szczegółów, ale warto podazyć za Zuzanna i Karolina i odkryć tajemnice sekedoniwych listów oraz bursztynowe łzy. Polecam z całego serca. Może okazać się, że odzyskać ie wiarę w ludzi. A to już coś.

Przyznam się Wam szczerze, cze do tego typu tytułów podchodzę sceptycznie dla mnie to kategoria książkę, ktore masow są wypuszczane przed Świetami Bożego Narodzenia sielanka, radość i wszystko układa sie po myśli autora i czytelników. I oto moje zakończenie książka pobudza do refleksji, jak traktujemy najblizsze nam osoby, konfrontuje nas z problemami, które nie są natury ...

Ksiazka na pograniczu fantastyki i sci-fi .porusza dość wrażliwy temat dokąd zmierza postęp technologiczny i czy nową technologią może nam zaszkodzić. Spotykamy ludzi, którzy dozywaja 40 urodzin i zamieniają się w tytułowych zaslepionych .Są to bestie,których celem jest atakowanie i niszczenie ludzi. Nie można z nimi porozmawiać, bo po przemianie tak ,jak to się dzieje z wikolakami człowiek na zawsze traci kontakt z otoczeniem .nie niedługo jednak,bo szybko umiera. W książce autor zasugerował, ze powodem zmian była pogoń ludzkości za nową inteligentną technologią. Wymknela się ona spod kontroli . Sprawdźcie i oceńcie ksiazka warta uwagi. Polecam

Ksiazka na pograniczu fantastyki i sci-fi .porusza dość wrażliwy temat dokąd zmierza postęp technologiczny i czy nową technologią może nam zaszkodzić. Spotykamy ludzi, którzy dozywaja 40 urodzin i zamieniają się w tytułowych zaslepionych .Są to bestie,których celem jest atakowanie i niszczenie ludzi. Nie można z nimi porozmawiać, bo po przemianie tak ,jak to się dzieje z...

Jest to piękny przykład malarstwa polskiego uwzględniającej wiele mało znanych obrazów. Miałem to szczęście, że mogłem przeglądać ten album i byłem pod wrażeniem ile ciekawych obrazów znalazłem w tej pozycji. Jeśli macie okazję to polecam, bo warto zapoznać się z tym wysublimowanym tomem dzieł malarstwa w Polsce.

Jest to piękny przykład malarstwa polskiego uwzględniającej wiele mało znanych obrazów. Miałem to szczęście, że mogłem przeglądać ten album i byłem pod wrażeniem ile ciekawych obrazów znalazłem w tej pozycji. Jeśli macie okazję to polecam, bo warto zapoznać się z tym wysublimowanym tomem dzieł malarstwa w Polsce.

Jeśli chodzi o książki Jakuba Szamalka to, jaki temat by nie poruszył to będzie na pewno ciekawy. Ma naturalny dar slowa i uwikłanie czytelnika w fabuła, która do tego stopnia porywa, że nawet nie czujemy jak szybko kończymy jego książki. Tym razem jesteśmy zabieranie w przestrzeń kosmiczna, gdy mieszaja się wątki polityczne z naukowymi. Stopień komplikacji jest fantastycznie przedstawiony w słuchowisko Empiku. Jeśli macie okazję najpierw przeczytać książka, a potem osłuchać audiobook to przekonacie się o ile ciekawiej się słucha i wczuwa w ten zasłyszane "teatr". Nieee zdradzał zbyt wielu wątków. Jeśli lubicie klimat gwiazd, podróży kosmicznych i thirllera ta książka jest dla Was. Polecam nie będzie zawiedzeni.

Jeśli chodzi o książki Jakuba Szamalka to, jaki temat by nie poruszył to będzie na pewno ciekawy. Ma naturalny dar slowa i uwikłanie czytelnika w fabuła, która do tego stopnia porywa, że nawet nie czujemy jak szybko kończymy jego książki. Tym razem jesteśmy zabieranie w przestrzeń kosmiczna, gdy mieszaja się wątki polityczne z naukowymi. Stopień komplikacji jest...

Przezywamy święto Wielkiej Nocy i Zmartwychwstanie Pańskie, które ogłasza światu Nadzieję na życie wieczne.

Jest to tak zakorzenione w naukach chrześcijaństwa, że mało kto z nas zastanawia się nad tym, jak to możliwe i co oznacza dla zwykłego człowieka cud zmartwychwstałego ciała i duszy.

Książka, Maiera chociaż to fikcja literacka pozwala nam zadawać sobie samemu pytanie, co byśmy zrobili, gdyby podwazono wiare, która jest całym waszym życiem. Stajecie w obliczu kryzysu wiary.
Papież załamuje ręce, ateiści wywieszają sztandary "A nie mówiłem, że Go nie ma". Ludzie masowo odchodzą z Kościoła. Sama myśl i to co przedstawia jest przerażająca wizja bezsensu i ogalaca nas z nadziei. I tu chciałbym zadać ważne pytanie czy aby? Podczas lektury książki zastanawiałem się nad wpływem współczesnego Kościoła na postrzeganie religii i wiary. Jestem zdania, że to zbyt często jest traktowane jako dwa wzajemnie zastępujące się pojęcia.
Moim zdaniem wiara i organizacja kościelna mogą współistnieć bez siebie. Odważne słowa, ale jednak, jak się nad tym zastanowimy to przekonujący argument, który nie doprowadzi ludzkosci do chaosu i kryzysu wiary. Otaczając nas cudowność i postrzegana przez mnie boskość Stwórcy jest wokół tego co mnie otacza rodzina, praca, przyroda.
Mam z tym styczność i namacalny kontakt z dziełem stworzenia.
Wracając do książki warto ją przeczytać by zadać sobie pytania, nad którymi na co dzień się nie zastanawiamy. Fabuła nie jest zbyt porywająca, miejscami wręcz nużąca i mało ciekawa, ale famo przeczytanie zakończenia książki podczas świat Wielkanocnych dało mi dużą dawkę zaskoczenia, o ktore nie podejrzewałem, że auto mnie zaskoczy. Trzeba tu przyznać, że dobrze stworzono postać profesora Jonathana Webera. Mistrzowsko prowadził nas przez meandry nauki i zagadnień religijnych. Do końca książki nie przewidziałem, jak zakończy się wątek boskości Jezusa Chrystusa. Polecam

Przezywamy święto Wielkiej Nocy i Zmartwychwstanie Pańskie, które ogłasza światu Nadzieję na życie wieczne.

Jest to tak zakorzenione w naukach chrześcijaństwa, że mało kto z nas zastanawia się nad tym, jak to możliwe i co oznacza dla zwykłego człowieka cud zmartwychwstałego ciała i duszy.

Książka, Maiera chociaż to fikcja literacka pozwala nam zadawać sobie samemu...

Są takie książki, które wzburzą krew i otrząsną z melancholii z pewnością do tej kategorii należy ta konkretną książka. Sama treść jeszcze nie budzi grozy, ale zamiezzoczne rysunki potrafią poruszyć nawet kamień. Polecam ten ktortki zbiór tym, którzy poszukują ekscytacja doprawionej szczypta dekadencji. Nie zawiedziecie się.

Są takie książki, które wzburzą krew i otrząsną z melancholii z pewnością do tej kategorii należy ta konkretną książka. Sama treść jeszcze nie budzi grozy, ale zamiezzoczne rysunki potrafią poruszyć nawet kamień. Polecam ten ktortki zbiór tym, którzy poszukują ekscytacja doprawionej szczypta dekadencji. Nie zawiedziecie się.

Nie zdarza się często, że daje maksymalna ocenę za przeczytana książkę, ale w wypadku papierowej wersji Powrót do przyszłości w trzech odsłonach jestem zafascynowany tym w jaki sposób została opisana i i jak dokladniecodwiezciedlona fabuła w książce. Zazwyczaj się zdarza, że pierwowzór odbiega od filmowej adaptacji np. Skazani na Shawshank. Nie wiem, jak wam, ale mnie bardziej podobal się film.

Wy wypadku recenzji książke czytało się bardzo dobrze i mocno wciągała w akcje powieści. Przygody Martiego McFly i doktora Emmetta L. Browna świetnie wprowadzaj w klimat od przyszłości po teraźniejszość przyszłość i ponownie przeszłość.
Nie będę opowiadał fabuły, bo mało jest ludzi, którzy nie obejrzeli filmów Powrót do przyszłości I, II i III. Jeśli nie to warto nadrobić, a książka na pewno pomoże odświeżyć wspomniania.
Uwaga spoiler adnosnie zmian w filmie i w książce jest ich niewiele czytając książkę poznacie fabule filmów. Co mnie odrobinę razilo wulgaryzmy, które moim zdaniem były zbędnym przekazem do czytelnika.
Zachęcam do przeczytać i z tego miejsca dziękuję osobie, która zostawiła książkę w ramach akcji bookcrossing. To były nie zapomniane chwile.

Nie zdarza się często, że daje maksymalna ocenę za przeczytana książkę, ale w wypadku papierowej wersji Powrót do przyszłości w trzech odsłonach jestem zafascynowany tym w jaki sposób została opisana i i jak dokladniecodwiezciedlona fabuła w książce. Zazwyczaj się zdarza, że pierwowzór odbiega od filmowej adaptacji np. Skazani na Shawshank. Nie wiem, jak wam, ale mnie...

Już od dłuższego czasu nie czytałem książki, która wzbudziła we mnie wiele negatywnych i ambiwalentnych odczuć. Trudno strescic fabule nie zdradzając jej istotnych elementów. Faktem jest, że książka jest zbyt długa. Jej poszczególne wątki są chwilami nielogiczne i niespójne. To co mnie najbardziej ujęło to psychologiczna matnia, w którą wpadają główni bohaterzy oraz ich nierzadko trudne bolesne wybory. Warto się pochylić nad tą książką i zastanowić co ja bym zrobil, gdybym był bohaterem Hipnotyzera. Moim zdaniem nie będzie to czas stracony i nie pojawi się po przeczytaniu książki wniosek, że nie było warto.

Już od dłuższego czasu nie czytałem książki, która wzbudziła we mnie wiele negatywnych i ambiwalentnych odczuć. Trudno strescic fabule nie zdradzając jej istotnych elementów. Faktem jest, że książka jest zbyt długa. Jej poszczególne wątki są chwilami nielogiczne i niespójne. To co mnie najbardziej ujęło to psychologiczna matnia, w którą wpadają główni bohaterzy oraz ich ...

Książka, która z pewnością opisuje, jak żyć, gdy przychodzi czas umierać. Polecam mocna i szczera do bólu.

Książka, która z pewnością opisuje, jak żyć, gdy przychodzi czas umierać. Polecam mocna i szczera do bólu.

Zaskoczę Was, ale mam ambiwalentny stosunek do tej książki. W ostatnim czasie coraz więcej można przeczytać w książkach różnych autorów o wątku homoseksualnym. Nie by szukał tych książek i miał coś przeciwko temu. Dla mnie miłość ma wiele różnych stron i każdej należy się szacunek oraz zrozumienie. Z drugiej strony zastanawia mnie czy wykorzystanie tego to sposób na zaszokowanie czytelnika, wprowadzenie go w konsternację, a może ujawnienie własnych wewnętrznych potrzeb do comingoutu.

Jestem skonsternowany, bo uwiklanie Antoniego Hrabiego Mokszykciego w romans z hiszpańskim anarchista Teo Gonzalesem to dość mocny argument, który jeśli historia jest dobra da się wybronić. Jednak niestety książka jest przecietna i gdyby sama przebieg wojny domowej w Hiszpanii nie był dobrze opowiedziany książka miałaby tylko jeden motyw romans Mokrzykciego. Dlatego moim zdaniem fabula jest przegadana i wielu się nie spodoba. Nie odnawiam jej wiarygodności i rzetelności historycznej
, ale zostało to przysłonięte wątkiem miłości sokratejskiej, a to już ją moim zdaniem skrela.
Czego za mało tła opisu przedwojennej Warszawy, opisu warstwy wyższych sfer w stolicy. Spłycone są także dialogi, które nie sprawiają, że czujemy się obserwatorami wydarzeń w książce Główny bohater Antoni hrabia Mokrzykcki mówi więcej o swoich uczuciach jeśli one dotyczy. To jego kochanka Teo. Czuję się zawiedziony. Ocecie sami...

Zaskoczę Was, ale mam ambiwalentny stosunek do tej książki. W ostatnim czasie coraz więcej można przeczytać w książkach różnych autorów o wątku homoseksualnym. Nie by szukał tych książek i miał coś przeciwko temu. Dla mnie miłość ma wiele różnych stron i każdej należy się szacunek oraz zrozumienie. Z drugiej strony zastanawia mnie czy wykorzystanie tego to sposób na...

Wiele pozytywnych opinii zainteresowało mnie książka o tematyce doświadczeń zawodowych patologa sądowego. Jego historia w połączeniu z przemyśleniami daje obraz ciekawej osobowości, która umie "sluchac" zmarłych i "wyciągnąć" od nich zeznania.
Fakt, że sposób narracji nie każdemu przypadnie do gustu przeplatanie przypadków sekcji, którymi zajmuje się doktor Shepherd, a tym co mu się przypomniało, a dotyczy na przykład jego ojca bądź tym czym chciałby się podzielić z czytelnikami. Autor to gawędziarz i lubi snuć opowieści dziwnej treści. Często myślami odbiega od tematu nawet podczas przeprowadzanej, sekcji wydaje się rozkojarozny. To jednak maska, która przwydziewa. Jest bardzo skoncentrowym profesjonalista w swoim fachu i ni mu nie umknie.
W przeciwienstwie do książki Pani doktor Sue Black pt. Co mówią zwłoki jego książka jest dużo ciekawsze, bo daje dawkę wiedzy medycznej oraz pokazuje, że lekarz, który zajmuje się sekcjami nie jest wyzuty z uczuć. Umie odnaleźć się w kontakcie z rodzina ludzi, których sekcje przeprowadza. Jest także taktowy, gdy podczas procesów sądowych opowiada szczegóły, jakie zdradziły ciała.
Jeśli szukacie krwistych fragmentów niestety Was rozczaruje, ale dzięki temu uzyskujecie rzetelna wiedzę tym co w naszym organizmie może zawieść i i jak wygląda rak piersi lub miażdżyca opisywana przez praktyka, który widział to nie raz i ostrzaga przed czym się ustrzec w momencie pojawienia się zmian w organizmie. Jego recepta jest prosta by być zdrowym trzeba ograniczyć spożycie alkoholu, przestać palić papierosy, zadbac o jedzenie warzyw i owoców pięć raz dziennie oraz do późnej starości dbać o kondycję fizyczna i nie przestać stymulować mózgu np. uczyć się języków, nowych umiejętności pozostać aktywny intelektualnie.
Moim zdaniem książka wiele wnosi do refleksji nad sobą samym i tym dlaczego chorujemy. Poniekad sami za to ponosimy odpowiedzialność. Pan Richard uczy także by polubić śmierć jako piękne i niezwykle zjawisko, na które się czeka nie nie obawia. To część naszej odysei przez życie.

Wiele pozytywnych opinii zainteresowało mnie książka o tematyce doświadczeń zawodowych patologa sądowego. Jego historia w połączeniu z przemyśleniami daje obraz ciekawej osobowości, która umie "sluchac" zmarłych i "wyciągnąć" od nich zeznania.
Fakt, że sposób narracji nie każdemu przypadnie do gustu przeplatanie przypadków sekcji, którymi zajmuje się doktor Shepherd, a...

Czytałem opinie i po części zgadzam się, że opis scen erotycznych jest zbyt dosłowny. Z drugiej strony rozumiem zabieg autorki. Oddziera ciało z duszy i pozostawia plugawą powłokę podatną , na zranienia, opluwanie gwałt i inne okropieństwa, którymi poddawana jest torturowana i terroryzowana dusza Alicji. To nie jest łatwa książka. Audiobooka słucha się świetnie zwłaszcza w wydaniu Empik Go. Jednak pozostawia wiele rozdrapanych ran. Porusza wiele tematów jak molestowanie seksualne, wykorzystanie władzy policjanta nad zastraszonym społeczeństwem. Łatwy dostęp do narkotyków bez, których zabawa nie jest już taka przyjemna. Nastolatki które szybko stają się zdemoralizowana do cna patologią " wychowująca " brutali i morderców. Zanim sięgnięcie po ta książkę zadajcie sobie pytanie, co ona, zmieni w moim życiu, bo że zmieni to pewne. Polecam

Czytałem opinie i po części zgadzam się, że opis scen erotycznych jest zbyt dosłowny. Z drugiej strony rozumiem zabieg autorki. Oddziera ciało z duszy i pozostawia plugawą powłokę podatną , na zranienia, opluwanie gwałt i inne okropieństwa, którymi poddawana jest torturowana i terroryzowana dusza Alicji. To nie jest łatwa książka. Audiobooka słucha się świetnie zwłaszcza w...

Ta część przygód exdiablicy Wiktorii słuchało się dużo przyjemniej, bo miała mniej przemyśleń czy być z Piotrkiem czy Beletem, a bardziej skupiała się na ocaleniem Ziemi, Dolnej Arkadii i Arkadii przed krwiożercza i potępiona księżną Batory.

Wiktoria niezaskakuje i jest trzpiotka i do tego naiwna i łatwowierna. Skupia się tak bardzo na sobie, że nie widzi co w około.

Książkę słucha się przyjemnie i dzięki temu nie dłużą się spacery z psem.

Ta część przygód exdiablicy Wiktorii słuchało się dużo przyjemniej, bo miała mniej przemyśleń czy być z Piotrkiem czy Beletem, a bardziej skupiała się na ocaleniem Ziemi, Dolnej Arkadii i Arkadii przed krwiożercza i potępiona księżną Batory.

Wiktoria niezaskakuje i jest trzpiotka i do tego naiwna i łatwowierna. Skupia się tak bardzo na sobie, że nie widzi co w około....

Sięgnąłem pod drugi tom książki i niestety zawiodłem się po pierwsze lektorka opowiadala w sposób nużący i zniechęcający do dalszego słuchania książki. Dałem jej jednak szanse i im dalej tym było gorzej.
Nie lubię postaci naiwnej i irytującej bohaterki Wiktorii. W tomie Ja, diablica autorka miała pomysł na ciekawe dialogi i zwroty akcji. Były nawet zabawne. W drugim tomie brakowało mi tego.
W tym akcja wydawała wymuszona, a dialogi sztuczne i nienaturalne. Zwłaszcza epizod miłosny z Piotrem. Wiktoria walczyła o niego by potem myśleć o diable Belecie. Z dwudziestoletniej kobiety wyłania się bardzo naiwna nastolatka, która sam nie wie czego chce, bo ma wszystko, a nie potrafi cieszyć się z niczego prócz bycia cały czas w centrum uwagi. Mimo że mowi, że chce by wszyscy dali jej świety spokój. . Opis Arkadii i spotkania z rodziną mogły być bardziej uczuciowy bez zbytniego rozdrabniania się, co do opisów, które przykryly cała fabule.
Porażająco śmieszne w negatywnym tego znaczeniu były zmagania z aniołem Morinim. Tutaj w szczególności wysyłania się słabość postaci Wiktorii, która nie była przemyślana i książki nie uratowały nawet akcje typu ukrasc pierścień Rybaka papieżowi. Jeśli spodziewacie się zachwytu po tej książce to dwa razy zastanowiłbym się na sięgnięciem po ta książkę, jeśli jednak szukacie romansidła z wątkami anielskimi i diabelskimi w tle to z pewnością docenicie to dzieło.

Sięgnąłem pod drugi tom książki i niestety zawiodłem się po pierwsze lektorka opowiadala w sposób nużący i zniechęcający do dalszego słuchania książki. Dałem jej jednak szanse i im dalej tym było gorzej.
Nie lubię postaci naiwnej i irytującej bohaterki Wiktorii. W tomie Ja, diablica autorka miała pomysł na ciekawe dialogi i zwroty akcji. Były nawet zabawne. W drugim tomie...

Książka pełna nonsensow i konfabulacji. Zatrważa, jak łatwo przychodzi autorowi ocena ludzkich zachowań. W szybki sposób zwykły człowiek "awansuje" na bestie w ludzkiej skórze. Nie zastanawiamy się jak działają tajne służby póki one nie ingerują w nasze życie burząc nasza sielankę. Trzeba być w piekle by dostrzec, jak łatwo może ono stać się częścią naszego życia.
Dość mocne są też opisane akty wspolzycia. To pozycja, która nie każdemu przypadnie do gustu, ale daje do zastanowienia dokąd mierza nasz świat.

Książka pełna nonsensow i konfabulacji. Zatrważa, jak łatwo przychodzi autorowi ocena ludzkich zachowań. W szybki sposób zwykły człowiek "awansuje" na bestie w ludzkiej skórze. Nie zastanawiamy się jak działają tajne służby póki one nie ingerują w nasze życie burząc nasza sielankę. Trzeba być w piekle by dostrzec, jak łatwo może ono stać się częścią naszego życia.
Dość...

Jesteśmy "karmieni" bajkami o bajecznym życiu ludzi zdepraowanych i zdolnych do każdego zła wyrządzonego innym dla własnej korzyści. Mało tego Ci ludzie dla informacji o swoimch przestępstwach są traktowani jako ludzie ponad prawem. Tak pewnie myślicie, ale prawda jest z gola inna. Status świadka koronnego czyli tzw. Koronki można, stracić jeśli udowodni się e gangsterowi powrót do orzestexznosci zorganizowanej lub zabójstwo. Mały świadek koronny tzw 60 od nazwy ustawy dostaje nadzwyczajne złagodzenie kary, ale i to nie jest gwarantem przejścia przestępcy na dobrą stronę mocy.
Gabriela Jatkowska stworzyła świetny reportaż, który pokazuje blaski i cienie procederu stawiania się gansterow ludźmi prawymi. Oczywiście każdy zasługuje na drugą szasne, ale jak przeczytamy w książce pytanie o cenę jaka musi zapłaci społeczeństwo by uwolnić się o niektórych osobników. Świetnie też autorka podsumowuje słowami przestępców, że prawdziwa mafia jest w Rosji, a u nas to takie podwórko dla przyszłych ludzi z półswiadka. Jaka jest prawda przekonajcie się sami z pewnością warot poleci książkę i zgłębić awansu społecznego np. Masy oraz historii jego upadku. To najlepszy przykład świadka koronnego, który stał się celebryta. Jestem zafascyniwany tym czego się dowiedziałem. Ta historia jeszcze długo pozostanie że mną.
Autorka nie jest stronnicza i nie ocenia. Daje nam wgląd w procedury policyjne i głośne sprawy w Magdalence, Wolce Kosowskiej oraz gangów z Pruszkowa, Nowego Dworu czy Mokotowa. Relacje z pierwszej ręki dzięki wywiadom z gen. policji Rapackiemu i Marczakowi oraz członkom ochrony świątków koronnych. To tylko fragmentaryczna opinia i mam nadzieję, że to przybliży i zachęci Was do przeczytania książki.

Jesteśmy "karmieni" bajkami o bajecznym życiu ludzi zdepraowanych i zdolnych do każdego zła wyrządzonego innym dla własnej korzyści. Mało tego Ci ludzie dla informacji o swoimch przestępstwach są traktowani jako ludzie ponad prawem. Tak pewnie myślicie, ale prawda jest z gola inna. Status świadka koronnego czyli tzw. Koronki można, stracić jeśli udowodni się e gangsterowi...

Chodź wielu. Nas się brzydzi i odczuwa strach przed karaczanami, pluskwiakami, wszami i wszelkiej maści pająkami. To trzeba być świadomym, że one były przed nami i kiedy nas zabraknie one pozostana. Książka daje w telegraficznym skrócie bardzo dużo informacji o naszych niekoniecznie chcianych wspotowarzyszach. Zamieszkują zakamarki kuchni, piwnic i miejsc, o których nchcielisbysmy nie wiedzieć włączając miejsca na naszych ciałach oraz w nas samych. Warto się zapoznać z tya książka lub audiobookem. Czas z pewnością nie będzie stracony. Może to uratować Wam życie. Serdecznie polecam.

Chodź wielu. Nas się brzydzi i odczuwa strach przed karaczanami, pluskwiakami, wszami i wszelkiej maści pająkami. To trzeba być świadomym, że one były przed nami i kiedy nas zabraknie one pozostana. Książka daje w telegraficznym skrócie bardzo dużo informacji o naszych niekoniecznie chcianych wspotowarzyszach. Zamieszkują zakamarki kuchni, piwnic i miejsc, o których...

Moja słaba ocena wynika z wrażenia, jakie książka pozostawia Wielka pustkę i niedosyt. Audiobook ratuje tylko świetnie przygotowany i klimatyczny głos CPana Chyry, który po mistrzowsku prowadzi narracje. Sama treść fabuły jest mało ciekawa, a chwilami wrecz powodowała, że chciałem wyłączyć audiobooka, bo była irytująca. Kobiety, łóżko i to co z nimi robił Wawrzyniec. Potem pił i włóczył się bez celu po mieście. Miałem wrażenie, że zamiast nowoczesnego thrillera przenosimy się do lat PRL-owskiego kiczu.
Na tą chwilę mam dość Pana Igora i jego prozy. Można posłuchać i przenieść się w zimowa zawieruchę Tatr w momencie, gdy jest środek zimy. Kto to przeżył doceni uroki tego klimatu, w jakim jest książka poza tym nic emocjonujace.

Moja słaba ocena wynika z wrażenia, jakie książka pozostawia Wielka pustkę i niedosyt. Audiobook ratuje tylko świetnie przygotowany i klimatyczny głos CPana Chyry, który po mistrzowsku prowadzi narracje. Sama treść fabuły jest mało ciekawa, a chwilami wrecz powodowała, że chciałem wyłączyć audiobooka, bo była irytująca. Kobiety, łóżko i to co z nimi robił Wawrzyniec....

Skorumpowani ma ciekawa okładkę i intrygujący tytuł, ale tutaj zaczynaj siee schody. Nic poza wyżej wspomnianymi walorami książki nie obroni. Ma kieska fabule, który w trakcie czytania coraz bardziej nuży i rozczarowuje. Postacie są mało wyraziste Amelia, Tomas, Jaimie oraz Mario tzw. Błękitni mają przeczucie, że swoim postępowaniem zmienia przyszłość z Meksyku, a tak naprawdę bardziej narażają siebiiei swoich bliskich na utratę zdrowia i życia nie mają żadnej realnej władzy. Ich sposób rozwiązywania problemów wręcz poraża. Trochę ratuje sytuację opisanie powiązanie kartelu narkotykowego Sinalao z przywódcami rządu Meksyku. Z drugiej strony dla kogoś kto nie interesuje się polityka polodniowej Ameryki nazwiska i historia konfliktu karteli z poszegolnymi rządami Meksyku może wydawać się niezrozumiała. Moim zdaniem strat czasu jest próbą przeczytania tej książki. Nic ciekawego nie wnosi może prócz rozgoryczenia, że w tym samym momencie można było przeczytać o wiele ciekawsza pozycje.

Skorumpowani ma ciekawa okładkę i intrygujący tytuł, ale tutaj zaczynaj siee schody. Nic poza wyżej wspomnianymi walorami książki nie obroni. Ma kieska fabule, który w trakcie czytania coraz bardziej nuży i rozczarowuje. Postacie są mało wyraziste Amelia, Tomas, Jaimie oraz Mario tzw. Błękitni mają przeczucie, że swoim postępowaniem zmienia przyszłość z Meksyku, a tak...

Sporo o tej książce przeczytałem i rozumiem, że wielu może się nie spodobać miłość mężczyzny do mężczyzny. Z drugiej czy nie każdy ma prawo kierować swoje uczucia do tych osób, które darzy miłością. Łatwo ceniąc innych samemu nie zaznając goryczy samotności. Fabula książki budzi nadzieję, że nawet mimo lat można odczuwać radość i przeżywać uniesienia. We mnie powieść wzbudziła pozytywne uczucia i wiarę w to co tak oburza innych. Prawo do samostanowienia i decydowania o sobie jako wartościowej i inteligentnej jednostce. Nie oceniaj innych by samemu nie podlegać ocenie.

Sporo o tej książce przeczytałem i rozumiem, że wielu może się nie spodobać miłość mężczyzny do mężczyzny. Z drugiej czy nie każdy ma prawo kierować swoje uczucia do tych osób, które darzy miłością. Łatwo ceniąc innych samemu nie zaznając goryczy samotności. Fabula książki budzi nadzieję, że nawet mimo lat można odczuwać radość i przeżywać uniesienia. We mnie powieść...