„Brzydkie czasy to i brzydkich słów wymagają”.

Autor jednak udowadnia, że nawet o brzydkich czasach potrafi ładnie napisać. Zaskoczyła mnie ta książka. Po trzech tytułach Wałęki miałam już wyrobione zdanie i wiedziałam czego mniej więcej mogę się spodziewać. A dokładniej mówiąc, myślałam, że wiem, bo okazało się, że autor zaskoczyć potrafi i to w dodatku debiutem!

To jest naprawdę dobra książka. Jest polityka, gierki, układy i układziki, zbrodnie, zemsta, a to wszystko na przestrzeni lat. Dzieje się tam dużo. Mimo, że da się tę historię przeczytać za jednym zamachem, co mnie się akurat przydarzyło, to potem długo siedzą w człowieku obrazy, które powstały w głowie podczas czytania. „Więzień zemsty” ma w sobie coś lepkiego, nieprzyjemnie owija się wokół myśli i nie pozwala o sobie zapomnieć. I ja to podziwiam i za to Wałękę uwielbiam.

Żeby nie było cukierkowo, to pomarudzę na korektę - literówek nie wybaczę ;)

Gorąco polecam! To jest coś, czego absolutnie nie chcesz przeoczyć.

„Brzydkie czasy to i brzydkich słów wymagają”.

Autor jednak udowadnia, że nawet o brzydkich czasach potrafi ładnie napisać. Zaskoczyła mnie ta książka. Po trzech tytułach Wałęki miałam już wyrobione zdanie i wiedziałam czego mniej więcej mogę się spodziewać. A dokładniej mówiąc, myślałam, że wiem, bo okazało się, że autor zaskoczyć potrafi i to w dodatku debiutem!

To jest...

Cytat będący bezpośrednim wprowadzeniem do książki:

„Kto żyje dostatecznie długo, ten doczeka wszystkiego. Przyjaciele staną się wrogami, a wrogowie przyjaciółmi. Mędrcy głupcami, a głupcy mędrcami. Białe będzie czarnym, a czarne – białym. Wystarczy nie spieszyć się z umieraniem”

doskonale oddaje ukazaną przez autora historię.
Czasy, w którym przyszło żyć milionom Polaków dla jednych były szansą dojścia do władzy, zyskania sławy i pieniędzy, dla innych zaś czasem, w którym każdy dzień był walką o swoje życie. Tak, jak mówi stare porzekadło – wygra silniejszy. I tak też było w tym przypadku. Osoby wpływowe, stojące na czele rządu decydowały o losach milionów. Ich czyny, często niecne, mroczne, niebezpieczne, tuszowano przed całym światem. Jednak w tym świecie nikt nie mógł czuć się bezpiecznie – przyjaciel stawał się wrogiem, a wróg jednym sprzymierzeńcem. Wszystko było kwestią układów, pieniędzy i walki o tzw. Puszkę Pandory, która w rękach nieodpowiednich osób stawała się bronią, której skutki były dotkliwe dla wszystkich – nie tylko dla władzy, ale i zwykłych obywateli – była to „plaga” współczesnych czasów.

Autor swoją historię osadził na pograniczu dwóch ustrojów: komunizmu i polski wolnej, demokratycznej. Jeden z głównych bohaterów, Marek Morwin był pracownikiem SB, który w trakcie swojej służby na rozkaz przełożonych zabił wiele osób, również tych niewinnych, które osądzone niesprawiedliwie przez władzę stawały się przeciwnikami politycznymi Polski. Dlatego też losy pracownika SB skrzyżowały się z losami młodego fizjoterapeuty, który zaślepiony żądzą zemsty postanawia ukarać osoby winne zabójstwa jego ukochanej Agaty. W momencie, gdy Morwin – z początku jego wróg – zostaje osadzony w raciborskim więzieniu, o którym hucznie mówią media (wysoce wydajny program resocjalizacji więźniów),sam Patryk Kowal przeistacza się w oprawcę innych. Zaślepiony, zraniony chce wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę. Jednak, jego działania doprowadzają do zguby i nieszczęść innych osób, szczególnie, gdy z więzienia uciekają najgroźniejsi przestępcy. Na własne życzenie zostaje również wmieszany w polityczne układy. Zemsta, której chciał dokonać za wszelką cenę, zebrała swoje żniwo.

Rafał Wałęka w doskonały sposób wprowadza czytelnika w interesującą, polityczną historię. Barwne postaci (głównego bohatera, Marka Morwina jego żony i córki, Patryka Kowala i Agaty Patyckiej, Edwarda Krzywdy i innych wpływowych osób) doskonale ukazują mroczną stronę człowieka, jego pragnienia i najbardziej skrywane tajemnice. Poprzeplatane natomiast ze sobą wydarzenia, które dzieli kilkanaście lat, dodają całej kompozycji utworu nieprzewidywalności. Sprawia to, iż historia wciąga czytelnika od pierwszych stron, zaś całą książkę czyta się jednym tchem.

Twórczość pana Rafała Wałęki jest naprawdę na wysokim poziomie.

S.P-M.

Cytat będący bezpośrednim wprowadzeniem do książki:

„Kto żyje dostatecznie długo, ten doczeka wszystkiego. Przyjaciele staną się wrogami, a wrogowie przyjaciółmi. Mędrcy głupcami, a głupcy mędrcami. Białe będzie czarnym, a czarne – białym. Wystarczy nie spieszyć się z umieraniem”

doskonale oddaje ukazaną przez autora historię.
Czasy, w którym przyszło żyć milionom...