„Krótkie pożegnanie” autorstwa Mariusza Czubaja to literacka podróż pełna tajemnic, emocji i refleksji.

Autor przenikliwie opisuje historię Błażeja Janczara, którego życie wywróciło się do góry nogami w jednym z przełomowych momentów. Wnikliwie kreśli on obraz współczesnej Polski, gdzie wojna toczy się równolegle z triumfami sportowymi i politycznymi rozgrywkami. Jest rok 2023, a Błażej, w dniu dziewiątej rocznicy tragicznego wydarzenia, otrzymuje propozycję, której nie może i nie chce odrzucić. Wierzy, że to los daje mu jedyną szansę na pomstę zamordowanej siostry. W tle brzmi jazzowa nuta nostalgii, a kontrabas wspomnień wybrzmiewa w jego duszy.

Czubaj mistrzowsko łączy elementy kryminału, ducha Raymonda Chandlera i jazzowej atmosfery. Jego styl pisania jest hipnotyzujący, a opowieść, którą kreśli nie da się zamknąć w ramach jednego gatunku. Akcja pędzi naprzód, napięcie gęstnieje jak dym w jazzowym klubie, a my zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń.

Warszawska Praga, melancholia, tęsknota, chęć zemsty i senne koszmary to tylko niektóre elementy jazzowej improwizacji, którą gra nam Autor. Historię Błażeja odczuwa się całym sobą. Razem z nim poszukujemy prawdy o śmierci jego siostry oraz dajemy się ponieść rozmyślaniom na tematy egzystencjalne. To opowieść, którą się przeżywa, a słowa płyną jak rzeka, pozostawiając nam pole do refleksji.

Nie jest to książka dla każdego, gdyż nie jest to typowa historia o zbrodni i zemście. Jest o ludzkich emocjach, ulotności czasu i walce z demonami przeszłości, która ukazuje prawdę o otaczającym nas świecie oraz tę trudną, często ukrywaną o nas samych. Mnie osobiście urzekła swoją subtelnością, głębią, melancholią i jazzem.

„Krótkie pożegnanie” to historia, która pozostawia w sercu wzruszenie, a w myślach refleksję nad sensem życia. To nie tylko kryminał, to literatura, która zostaje w duszy czytelnika, i gra w niej długo po zakończeniu, jak ulubiony utwór 🎺.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @znakcrime @wydawnictwoznakpl (współpraca reklamowa) 🩷.

„Krótkie pożegnanie” autorstwa Mariusza Czubaja to literacka podróż pełna tajemnic, emocji i refleksji.

Autor przenikliwie opisuje historię Błażeja Janczara, którego życie wywróciło się do góry nogami w jednym z przełomowych momentów. Wnikliwie kreśli on obraz współczesnej Polski, gdzie wojna toczy się równolegle z triumfami sportowymi i politycznymi rozgrywkami. Jest rok...

jazzowa nuta nostalgii
wybrzmiewa kontrabasem wspomnień
w dłoni Raymond Chandler
swoisty klimat roztacza
tęsknota
pogoń za prawdą
po trosze zemsta
po trosze demonów pokonanie
pogodzenie przeszłości
konfrontacja z teraźniejszością

byle dziś nie zasnąć
nie bać się snów
nie pamiętać
szeptem wypowiedzianych słów
„ jeszcze się spotkamy ”
zbrodnia i przemijanie
zemsta i przygasanie
i tylko wierny pies towarzyszem
i tylko tęsknota za sobą,
za życiem
została na duszy dnie

„ Krótkie pożegnanie ” to kryminał natchniony duchem chandlerowskim, jazzową nutą wspomnień oraz pasjonującą podróżą ku prawdzie. Spokojnym i hipnotyzującym językiem kreśli autor opowieść, której nie da się zaszufladkować w jakiekolwiek ramy. Bo to nie tylko kryminał. To ubrana w szatę felietonu, okraszona ironią i obserwacją życia lektura. Wartka akcja, napięcie i mocne wrażenia to składowe, których nie sposób tutaj uświadczyć. A jednak sposób opowiedzenia tej historii zrobił na mnie ogromne wrażenie. Jest oryginalny i niezwykle pasjonujący. Wyróżnia się niebywale na tle innych kryminałów.

Czułam tę historię. Duszą swoją. I emocjami. Melancholią, Warszawską Pragą i zadumą. Czułam ją wzruszeniem, tęsknotą i wspomnieniami. „ Krótkie pożegnanie ” porównać można do powieści drogi. Bohater odbywa swoją podróż ku poznaniu prawdy o śmierci siostry, podróż ku mordercy. Wnikliwie, acz nienachalnie roztacza wokół swoje przemyślenia egzystencjalne, zostawiając czytelnikowi pole do własnych refleksji. Tę opowieść się doświadcza, chłonie myśli bohatera i wraz z nim płynie po tych słowem pisanym zapisanych kartach. Szuka się odpowiedzi na nurtujące duszę pytania i chłonie otaczającą rzeczywistość. Nie każdy się w tym stylu odnajdzie. Jest specyficzny. Jednak dla mnie wyjątkowy i subtelny, dlatego polecam.

jazzowa nuta nostalgii
wybrzmiewa kontrabasem wspomnień
w dłoni Raymond Chandler
swoisty klimat roztacza
tęsknota
pogoń za prawdą
po trosze zemsta
po trosze demonów pokonanie
pogodzenie przeszłości
konfrontacja z teraźniejszością

byle dziś nie zasnąć
nie bać się snów
nie pamiętać
szeptem wypowiedzianych słów
„ jeszcze się spotkamy ”
zbrodnia i przemijanie
zemsta i...

Mariusz Czubaj, wybitny pisarz, który dla mnie jest bliski jak brat, w swojej najnowszej książce "Krótkie pożegnanie" niezwykle przekonująco kreśli obraz tęsknoty i nostalgii, którym nie sposób się oprzeć.

W tej historii, gdzie głównym bohaterem jest Błażej Janczar, były policjant i właściciel sklepu z winylami, Czubaj wplata wątki z życia codziennego wbrew wszelkim oczekiwaniom i narzuconym schematom. Warszawska Praga, miejsce pełne kontrastów i historii, odgrywa tu istotną rolę, nadając fabule dodatkową głębię i autentyczność.

Jednak to nie tylko miejsce decyduje o wyjątkowości tej powieści. To przede wszystkim bohaterowie, których losy splatają się w misterny sposób. Błażej Janczar staje się dla nas kimś więcej niż tylko postacią na kartach książki - towarzyszem podróży przez labirynty ludzkich losów, pełnych tęsknoty, bólu i chwil, które zmieniają życie.

To nie tylko historia kryminalna, to opowieść o walce z demonami przeszłości, o poszukiwaniu sprawiedliwości i sensu życia w świecie, który często wydaje się beznadziejny i nieprzejednany. Mariusz Czubaj w sposób niezwykle subtelny i zarazem przekonujący ukazuje nam prawdę o nas samych i otaczającym nas świecie.

Dzięki Czubajowi, czytelnik nie tylko czyta, ale przeżywa. To książka, która zostaje z nami na długo po zakończeniu lektury, pozostawiając w sercu nie tylko wzruszenie, ale także głęboką refleksję nad sensem życia i ulotnością czasu.

Mariusz Czubaj, wybitny pisarz, który dla mnie jest bliski jak brat, w swojej najnowszej książce "Krótkie pożegnanie" niezwykle przekonująco kreśli obraz tęsknoty i nostalgii, którym nie sposób się oprzeć.

W tej historii, gdzie głównym bohaterem jest Błażej Janczar, były policjant i właściciel sklepu z winylami, Czubaj wplata wątki z życia codziennego wbrew wszelkim...

„Nie chcę zasnąć. Nie dziś. Boję się snów.”

Są takie chwile, kiedy sen jest oczekiwany jak dar, jak lek… A kiedy senne zmory prześladują, chciałoby się usunąć je z upartej pamięci. Jak przeklęte powidoki wracają twarze ludzi, których już nie można spotkać w realu.

Są spojrzenia, które wkręcają się w mózg.
Młody Ukrainiec przestraszony jak przestępca, który musiał uciec z domu.
Zmasakrowany facet już niczego nie widzi.
Zabita dziewczyna, której ktoś umalował powieki znienawidzonym fioletowym cieniem.
Zastrzelony mężczyzna, który w ostatnich słowach wyraził Krótkie pożegnanie: Jeszcze się spotkamy”.

Kiedy, gdzie? W niebie czy piekle? Wkrótce czy kiedyś, w odległej przyszłości?

Błażej Janczar tak długo czekał na jakiekolwiek wyjaśnienia śledcze… Właściwie sam mógł zacząć działać. Nie musiał czekać dziewięć lat. Byłemu koledze policjanci chyba by pomogli. Przecież zaufał fachowcom.

A wystarczył jeden nieefektowny, sugestywny, pewny siebie i władczy facet, żeby nadać sprawie właściwe tempo. Co zrobić, żeby stać się niewidocznym, kompletnie nikim albo bardzo kimś?

Schowany w swoim zaciszu, potężny i wymagający człowiek o znaczącym nazwisku „Konieczny”, czekał za biurkiem, które wiele detali zasłaniało. Potężny jak…

…”Deus absconditus. Niewidzialny dla maluczkich stwórca, który porusza strunami świata.”

Ocknij się chłopie! „Błażej, jesteś trzciną. Zrozumiałem też, że trzcina potrafi się boleśnie odwinąć. Chlasnąć jak należy. I na tym polega jej nieoczywista siła.”

Ludzie i rzeczy: punkty, które trzeba ze sobą połączyć, żeby trafić do mordercy. Przerażony marchand tylko pozornie lojalny i dyskretny. Walther za paskiem daje złudzenie mocy.

„Skoro masz pistolet, to po to, żeby z niego strzelać, a nie żeby jeść nim obiad, i konwersować po francusku”

Pan Mariusz Czubaj jest wciąż na topie polskich pisarzy sensacyjnych. Utrzymuje się na jednakowo wysokim poziomie od debiutu. „Krótkie pożegnanie” to raczej nie zapowiedź finiszu, a tylko opisany obraz silnych emocji i współczesnej Polski. Mocne wyjście zostawmy Chandlerowi. W tekście skrzy się gorzki humor, wywołany realiami. Stand-up comedy to okazja, by zakpić z decydentów, a zarazem stworzyć odpowiednie tło fabuły. Ta rozwija się, jak kartki z zapiskami, nieprzypadkowo porzuconymi. Po zamknięciu tej książki pozostały mi dwa uczucia: doskonała proza i charakterystyczny, wyraźny zapach śmierci.

„Wziąłem prysznic, żeby zmyć z siebie brud, ten widzialny i niewidzialny”

Do zobaczenia wkrótce!

„Nie chcę zasnąć. Nie dziś. Boję się snów.”

Są takie chwile, kiedy sen jest oczekiwany jak dar, jak lek… A kiedy senne zmory prześladują, chciałoby się usunąć je z upartej pamięci. Jak przeklęte powidoki wracają twarze ludzi, których już nie można spotkać w realu.

Są spojrzenia, które wkręcają się w mózg.
Młody Ukrainiec przestraszony jak przestępca, który musiał uciec...

Najlepszy kryminał wydany w 2024. Mariusz Czubaj w rewelacyjnej formie. Błażej Janczar były policjant jest głównym bohaterem powieści i zarazem narratorem. Cudownie opisuje współczesną Warszawską Pragę. Błażej jest mistrzem ciętej riposty, każda wypowiedź z lekką ironią. Mariusz Czubaj składa hołd mistrzowi kryminału Chandlerowi. Bohater przez różne zbiegi okoliczności trafia na tajemniczego miliardera, który chcę mu pomóc. A może chcę go szantażować?
Błażej próbuje rozwikłać tajemnicze morderstwo swojej siostry, a potem to już rollercoaster. W intrydze kryminalnej nie ma zawiłej zagadki, ani wydumanych problemów. Pisarz musi być z zamiłowania filologiem, ten żywy język i te ironiczne teksty, są cudowne.
Dwa Przykłady:
-"była dość litościwa, bo kompletnie nie zwróciła na mnie uwagi
-"nie bywał na galach rekinów i płotek biznesu".
Dla wszystkich miłośników kryminałów to powinna być obowiązkowa lektura.
Czy tytuł "Krótkie pożegnanie" przypadkiem nie ma nic wspólnego z powieścią R. Chandlera "Długie pożegnanie", przypadek, nie sądzę.
Gorąco polecam

Najlepszy kryminał wydany w 2024. Mariusz Czubaj w rewelacyjnej formie. Błażej Janczar były policjant jest głównym bohaterem powieści i zarazem narratorem. Cudownie opisuje współczesną Warszawską Pragę. Błażej jest mistrzem ciętej riposty, każda wypowiedź z lekką ironią. Mariusz Czubaj składa hołd mistrzowi kryminału Chandlerowi. Bohater przez różne zbiegi okoliczności...