Uwielbiam thrillery psychologiczne, których głównym motywem jest temat dotyczący dzieci. „Złe dziecko”, najnowsza powieść autorstwa Camilli Way, zaintrygowała mnie swoją okładką tak bardzo, że nie czytając nawet opisu, zdecydowałam się sięgnąć po książkę. I choć nie miałam okazji czytać poprzednich książek autorki, to czułam, że to będzie wciągająca i fascynująca lektura.

Cambridgeshire, 1986.
Beth i Doug byli małżeństwem, któremu do pełni szczęścia brakowało dziecka. Kiedy w ich domu pojawiła się Hannah, ich radości nie było końca. Niestety, szybko okazało się, że Hannah jest trudnym dzieckiem o socjopatycznych skłonnościach. Oderwane kończyny u lalek, odcięta główka kanarka, zrzucenie młodszego brata ze schodów to tylko niewielka część tego, co potrafiła zrobić by czuć satysfakcję. Beth każdego dnia obawiała się o życie swoich bliskich, umierała ze strachu w obawie o to, do czego jeszcze może być zdolna Hannah. Niestety, wraz z mężem nie mogli nic zrobić, ponieważ dziewczynka znała ich najmroczniejszy sekret.

Londyn, 2017.
Każdego ranka Clara budziła się u boku swojego chłopaka Luke'a. Jednak tym razem mężczyzna nie wrócił na noc do domu. Pozostawiony w domu przez Luke'a telefon budzi w Clarze obawy o jego życie. Kobieta wraz z przyjacielem zgłaszają zaginięcie na policję. Co takiego się wydarzyło? Czy wiadomości z pogróżkami, które dostawał, mają związek z jego zniknięciem?

Camilla Way mnie zaskoczyła! Nie potrafię wyrazić swojego zachwytu nad powieścią „Złe dziecko”. Od pierwszych stron wciągnęłam się w tę historię. Autorka umiejętnie skonstruowała fabułę, której początkowo niespieszna akcja pomału nabierała tempa, by finalnie pędzić niczym rollercoaster.
„Złe dziecko” to powieść, której fabuła rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych. Strona po stronie poznajemy dwie różne historie, które z pozoru nic nie łączy. Jednak im brniemy dalej, wszystkie porozrzucane puzzle zaczynają pomału wskakiwać na swoje miejsce, a my wspólnie z bohaterami odkrywamy mroczne tajemnice, których początki sięgają lat 80. XIX wieku.
Czytając „Złe dziecko” nawet przez moment nie poczułam znużenia, wręcz przeciwnie, czytając książkę, pragnęłam jak najszybciej poznać jej zakończenie. Camilla Way stworzyła powieść, od której trudno się oderwać, naszpikowaną ogromnymi emocjami, które wylewają się z każdej przeczytanej strony. Nie brakuje tutaj mrocznych tajemnic, sekretów skrywanych latami, trudnych decyzji.
Thriller, który stworzyła Camilla Way, zasługuje na określenie jednej z najlepszych historii tego roku! Absolutnie fenomenalny! Nie potrafię wyjść z podziwu tego, jak niesamowity talent posiada autorka, w, jak nieszablonowy sposób tworzy niepokojącą atmosferę, która powoduje szybsze bicie serca i buduje napięcie, które nie opuszcza nawet po odłożeniu książki na półkę. „Złe dziecko” to istny majstersztyk, to thriller, obok którego miłośnicy gatunku nie mogą przejść obojętnie. Czytajcie!

Uwielbiam thrillery psychologiczne, których głównym motywem jest temat dotyczący dzieci. „Złe dziecko”, najnowsza powieść autorstwa Camilli Way, zaintrygowała mnie swoją okładką tak bardzo, że nie czytając nawet opisu, zdecydowałam się sięgnąć po książkę. I choć nie miałam okazji czytać poprzednich książek autorki, to czułam, że to będzie wciągająca i fascynująca...

Tytuł bardzo intryguje, choć w originale brzmi " The Lies We Told", i nie oznacza wcale tytułowego złego dziecka. Dla mnie to tłumaczenie tytułów będzie już zawsze niezrozumiałe i mylące...ale do sedna.
Książka jest podzielona na dwie perspektywy i dwie różne przestrzenie czasowe.
Akcja toczy się naprzemiennie raz w Londynie w 2017 roku, a raz w Cambridgeshire miedzy 1986 a 1997 rokiem. Już pierwszy rozdział książki szokuje. Ot mała dziewczynka, która najprawdopodobniej zabiła własnymi rękami ukochanego ptaszka swojej mamy. Przerażające...
Chwilę później przenosimy się do Londynu, do czasów współczesnych i poznajemy Clarę, która zaczyna zamartwiać się przeciągającą nieobecnością swojego chłopaka Luka. Teoretycznie tych dwóch spraw nie powinno nic łączyć, wszak dzieli je wiele lat różnicy jak również dzieją się w innych miejscach, a jednak...coś tu się kroi.
Camilla Way dała nam bardzo spójnie zbudowaną fabułę, gdzie krok po kroku odkrywamy sekrety sprzed lat, jak również i te współczesne. To wszystko prowadzi nas do smutnego i zarazem strasznego finału tych historii.
Odjęłam jedną gwiazdę za to, że po połowie książki była już ona dla mnie dość przewidywalna i nawet to co autorka zaserwowała na ostatnich dziesięciu stronach nie zrobiło na mnie "WOW".
Bardzo podobały mi się rozdziały z perspektywy Beth i to jej historia najbardziej mnie poruszyła.
Co do Clary, to ani mi ona ziębi ani grzeje. Nie poczułam z nią żadnej więzi przez co te rozdziały czytało mi się gorzej.
Książkę jak najbardziej polecam. Myślę, że nie jednego z Was zaskoczy do czego mogą doprowadzić tytułowe (originale) kłamstwa które powiedzieliśmy.

Tytuł bardzo intryguje, choć w originale brzmi " The Lies We Told", i nie oznacza wcale tytułowego złego dziecka. Dla mnie to tłumaczenie tytułów będzie już zawsze niezrozumiałe i mylące...ale do sedna.
Książka jest podzielona na dwie perspektywy i dwie różne przestrzenie czasowe.
Akcja toczy się naprzemiennie raz w Londynie w 2017 roku, a raz w Cambridgeshire miedzy 1986...

Bardzo byłam ciekawa, w którą stronę pójdzie ta książka. Czy w horror, czy raczej thriller psychologiczny. Chociaż z drugiej strony mieć takie dziecko, jakim była Hannah to istny horror i ja dziękuję bardzo za takie “urocze” stworzenie, postoję.

“Złe dziecko” to genialny thriller psychologiczny. Wciągnęłam go w jeden dzień, a on wciągnął mnie do tego stopnia, że wciąż siedzi w mojej głowie. Uwielbiam takie pogmatwane historie, w których dwie linie czasowe, totalnie niepowiązane ze sobą wydarzenia i postaci, spotykają się w końcu i wtedy mój mózg zaczyna eksplodować od nadmiaru wrażeń, a ja mogę powiedzieć, no jest łał.

Beth i Doug od lat pragnęli mieć dziecko. Kiedy kobieta w końcu zachodzi w ciążę, ich radość nie ma granic. Jednak Hannah od maleńkości sprawiała problemy. To, że się nie uśmiechała, to pikuś. Nie każdy musi być wesołkiem. Ale to, że odrywała lalkom kończyny, terroryzowała rodzinę i ukręcała główki ptaszkom, to już jest nieco dziwne, a nawet niepokojące zjawisko. I tak było na przełomie lat 80. i 90.

Rok 2017. Z dnia na dzień Luke przepada bez śladu. Jego dziewczyna Clara i najlepszy przyjaciel próbują na własną rękę odnaleźć chłopaka. Ten jednak zapadł się pod ziemię. Podobnie jak przed laty jego siostra, Emily.

Co wspólnego mają ze sobą te dwie historie? Powiem tyle — sporo, ale nie jest to takie oczywiste, jak myślicie.

“Złe dziecko” to thriller, który budzi niepokój, strach, niepewność. Błędne decyzje rzutują na kolejne pokolenia, a demony przeszłości zaczynają wyłazić z każdego zakamarka. Moja uwaga była utrzymana od pierwszej do ostatniej strony, nawet nie przeszło mi przez myśl, żeby coś pominąć.

Tu każde zdanie było ważne i otwierało kolejną furtkę do poznania historii i motywów działań socjopatycznej Hannah.

Bałam się tego dziecka. Bałam się Hannah. To taka postać, która była zdolna do wszystkiego. Bez zahamowań, bez skrupułów szła po swoje, raniąc po drodze wiele osób. A najgorsze, że to zło rozwinięte było już na poziomie kilkulatki. Szok, szok, szok!

Nie ma nudy. W tej książce cały czas coś się dzieje, co rusz dowiadujemy się nowych, jakże “fantastycznych” rzeczy o bohaterach. Buzia czytelnika otwiera się coraz szerzej z każdą kolejną odkrywaną tajemnicą, a na końcu zostaje podtrzymywanie szczęki, żeby nie trzeba było zbierać jej z podłogi. Czytajcie, czytajcie!

Bardzo byłam ciekawa, w którą stronę pójdzie ta książka. Czy w horror, czy raczej thriller psychologiczny. Chociaż z drugiej strony mieć takie dziecko, jakim była Hannah to istny horror i ja dziękuję bardzo za takie “urocze” stworzenie, postoję.

“Złe dziecko” to genialny thriller psychologiczny. Wciągnęłam go w jeden dzień, a on wciągnął mnie do tego stopnia, że wciąż...

To historia tajemnicy, łączącej dwie rodziny. Poznajemy na przemian opowieść Beth, matki Hannah i Clary, której chłopak, Luke, właśnie zaginął. Pierwsza warstwa opowieści zaczyna się w roku 1986, druga przedstawia obecne wydarzenia. Ze wspomnień Beth dowiadujemy się jak bardzo pragnęła mieć dziecko. Hannah była jej cudem, ukochaną córeczką. Szybko się okazało, że dziewczynka przejawia niepokojące skłonności do przemocy i doskonale się z tym ukrywa. Zdołała zwieść ojca, lecz matka myśli o umówieniu wizyty u psychiatry. Coś jednak pokrzyżuje jej plany. Hannah dowiedziała się jednej rzeczy, do której wyjawienia nie można dopuścić. Beth i Doug są zdania na własne siły a dorastająca córka sprawia coraz większe problemy. Co więcej, gdy na świat przychodzi jej brat, Beth zaczyna się obawiać o jego bezpieczeństwo w obecności siostry.

Luke nie zjawił się na rozmowie w sprawie pracy, do której przygotowywał się od jakiegoś czasu. To było dla niego bardzo ważne spotkanie. Clara zaczyna się niepokoić jego przedłużającą się nieobecnością. Gdy dowiaduje się o zdradzie przy pomocy ich wspólnego przyjaciela, Maca, postanawia przejrzeć historię byłych związków swojego chłopaka. Wydaje jej się, że z jego zniknięciem może mieć związek jakaś kobieta.

Co łączy te dwie historie?
Autorka pomału odkrywa karty, trzymając czytelnika w napięciu. Wszystko składa się w całość dopiero pod koniec książki.

Z jednej strony mamy tu wątek dziedzicznej choroby psychicznej, z drugiej - chęć pomszczenia krzywdy, która napędza osobę winną całego zamieszania. Wszystko, co robi, wynika z wyborów jakich przed laty dokonał ktoś inny. Ma poczucie żalu, miota nią zawiść i myśl, że jej życie mogło wyglądać inaczej. To silne motywy, które mogą popchnąć do zbrodni.

Żeby zrozumieć jej postępowanie musimy dowiedzieć się jaki sekret wiąże dwa małżeństwa. Po drodze wychodzą na jaw liczne kłamstwa i przemilczenia. Pierwsze skrzypce grają to zawiedzione uczucia, i dotyczy to kilku osób. Poczucie zawodu życiowego lub miłosnego, jakiejś niesprawiedliwości, staje się puntem zapalnym ich postępowania.

Autorka pięknie zamyka wszystkie wątki a w finale okrywa jeszcze kilka ciekawostek z życia bohaterów. Każdy z nich ma swoje tajemnice. Nie ma tu osób całkowicie przejrzystych. Najbardziej niewinna w tym wszystkim jest Clara, długo nieświadoma historii rodzinnej Luka. Przez to łatwo ją podejść, ale ona sama jest niegłupia i potrafi wyciągać wnioski. Jej podejrzliwość przynosi owoce. Dzięki niej poznajemy rozwiązanie.
Książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Autorka potrafi dozować informacje utrzymując zainteresowanie losami bohaterów i jeszcze na sam koniec czymś zaskoczyć.

To historia tajemnicy, łączącej dwie rodziny. Poznajemy na przemian opowieść Beth, matki Hannah i Clary, której chłopak, Luke, właśnie zaginął. Pierwsza warstwa opowieści zaczyna się w roku 1986, druga przedstawia obecne wydarzenia. Ze wspomnień Beth dowiadujemy się jak bardzo pragnęła mieć dziecko. Hannah była jej cudem, ukochaną córeczką. Szybko się okazało, że...

Ptaszek nie żyje, przecież nic się nie stało. To tylko odcięta głowa, więc nie cierpiał. Nie był nam już potrzebny, należało się go pozbyć.

W książce „Złe dziecko ” została przedstawiona nam historia, która przekracza granice ludzkiej wyobraźni i wkracza w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. To opowieść o rodzinie dotkniętej przez zło, które wydaje się mieć twarz niewinne pięcioletniej dziewczynki.

Co najbardziej przerażające, Hannah zdawała sobie sprawę z konieczności ukrywania swoich mrocznych skłonności i manipulacji. Musiała nauczyć się, że aby zachować pozory normalności, musi działać w sposób, który społecznie będzie akceptowalny. To nie był naturalny instynkt, który przychodził łatwo. Dla większości ludzi takie zachowania są inherentne, wynikają z empatii i zdolności do współczucia. Dla Hannah były one jedynie strategią, narzędziem służącym do osiągnięcia celu.

To, co mnie najbardziej poruszyło, to świadomość, że tak młoda osoba potrafiła zrozumieć, jak działają społeczne normy i jak dostosować się do nich, niekoniecznie ze względu na zrozumienie ich moralnej wartości, ale raczej w celu zachowania maski normalności. Zamiast spontanicznych reakcji, Hannah stosowała kalkulowane działania, obserwując i manipulując ludźmi wokół siebie, aby osiągnąć swoje cele.

Czytając tę powieść, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że towarzyszy mi dreszcz emocji na każdej stronie. Autorka umiejętnie buduje napięcie, kreując atmosferę pełną tajemnic i zagadek, które nie pozwalają na chwilę spokoju. Każdy rozdział wzbudzał we mnie coraz większe zainteresowanie, a chęć poznania dalszych losów bohaterów sprawiała, że nie mogłam się oderwać od lektury.

Ptaszek nie żyje, przecież nic się nie stało. To tylko odcięta głowa, więc nie cierpiał. Nie był nam już potrzebny, należało się go pozbyć.

W książce „Złe dziecko ” została przedstawiona nam historia, która przekracza granice ludzkiej wyobraźni i wkracza w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. To opowieść o rodzinie dotkniętej przez zło, które wydaje się mieć twarz...

Przerażająca historia o tym, jak bardzo złe może być małe dziecko i jak okropnie kończą się historie ludzi, którzy widząc dysfunkcje swoich pociech, nie poddają ich terapii.
Rodzice Hannah przeszli przez wiele etapów. Przerażenia, zaprzeczenia, wyparcia... W końcu nastąpił moment poddania się.
Wszystkiemu, co się wydarzyło, mogli zapobiec.
Rodzice Luke'a także mogli wszystkiemu zapobiec. Tak naprawdę, to opowieść o złym dziecku, ale winę ponoszą tylko rodzice 😉

Przerażająca historia o tym, jak bardzo złe może być małe dziecko i jak okropnie kończą się historie ludzi, którzy widząc dysfunkcje swoich pociech, nie poddają ich terapii.
Rodzice Hannah przeszli przez wiele etapów. Przerażenia, zaprzeczenia, wyparcia... W końcu nastąpił moment poddania się.
Wszystkiemu, co się wydarzyło, mogli zapobiec.
Rodzice Luke'a także mogli...

Beth i Doug są rodzicami pięcioletniej Hannah. Pewnego dnia Beth znajduje na swojej poduszce odciętą główkę Lucy, swojego ukochanego ptaszka. Kiedy kobieta pokazuje córce co się stało, Hannah z delikatnym uśmiechem i błyskiem w oczach stwierdza, że to nie ona zrobiła, ale Beth wie, że winna jest jej córka...

Pewnego wieczoru Clara otrzymuje maila od Luke'a, że wróci później niż zakładał, a komórkę zostawił w domu. Niestety mężczyzna nie pojawia się, ani tego wieczora, ani przez kolejne dni. Clara sprawdza wszystkie możliwości, obdzwania znajomych, jesień do jego rodziców. Niestety bez skutku. Kiedy sprawą zajmuje się policja, na jaw wychodzą nowe fakty...

Co łączy te dwie historie?

Sięgając po tę książkę miałam nadzieję na naprawdę świetny thriller, ale czy tak było? Hmmm 🤔 nie do końca. Nie powiem, ponieważ książkę przeczytałam jednym tchem, ale to chyba dlatego, że chciałam się upewnić czy mam rację. Nie była to jakaś mega nieprzewidywalna historia, ponieważ jak tylko pojawiła się pewna postać w fabule wiedziałam, że to ona będzie stała za zniknięciem Luke'a 😅
Czy miałam ciarki na ciele czytając tę książkę? Otóż niestety nie, a szkoda, ponieważ bardzo lubię ten dreszczyk emocji kiedy po przeczytanej książce moja wyobraźnia zaczyna działać 🤭

Oczywiście nie twierdzę, że książka była zła, ale mnie jednak nie zaskoczyła tak jak tego oczekiwałam...

Niemniej jednak polecam samemu się przekonać, może Was akurat ta historia bardziej zaskoczy niż mnie. Oczywiście nie skreślam twórczości autorki, może inna historia bardziej mnie zaskoczy 😉

Beth i Doug są rodzicami pięcioletniej Hannah. Pewnego dnia Beth znajduje na swojej poduszce odciętą główkę Lucy, swojego ukochanego ptaszka. Kiedy kobieta pokazuje córce co się stało, Hannah z delikatnym uśmiechem i błyskiem w oczach stwierdza, że to nie ona zrobiła, ale Beth wie, że winna jest jej córka...

Pewnego wieczoru Clara otrzymuje maila od Luke'a, że wróci...

"Wszyscy mnie okłamaliście. Wszyscy. Wszyscy ponosi cię za to odpowiedzialność i nie ujdzie wam to płazem. Żadnemu z was. "
.
Piekielnie wciągające, w 100% interesujące i jakże niepokojąca. Drodze państwo "złe dziecko" to kawał dobrze wykonanej pisarskiej pracy. Nie sugerujcie się opisem okładkowym, bo to dopiero maleńki zalążek tego, co zaserwuje wam autorka. Takich książek nie odkłada się na półkę żeby poszły w zapomnienie i obrosły kurzem. Książki pokroju "Złego dziecka" czyta się z wypiekami na twarzy i ciarkami na plecach.
Historia rozpoczyna się w latach 80. bardzo mocnym akcentem, żeby za chwilę przeskoczyć do teraźniejszości. Zarówno w jednej jak i w drugiej strefie czasowej panuje atmosfera niepokoju i tajemnic. autorka prowadzi czytelnika poprzez korytarzy powieści, które będą zawiłe i intrygujące od pierwszej do ostatniej strony. Ta mroczna historia trzyma w napięciu i stopniowo rozwiewa sekrety, które skrywa za pazuchą.
.
Każdy z bohaterów nosi coś do całości, jednak moim zdaniem to Hannnah gra tutaj pierwsze skrzypce. Miała być wyczekanym cudem, rzeczywistość okazała się nieco inna. Hannah to dziecko zaburzone i niebezpieczne, które latami pielęgnowało w sobie chęć zemsty.
.
Czy warto sięgnąć po "Złe dziecko"? Oczywiście, że tak kropka gwarantuje wam, będzie się działo kropka I być może doczekamy się kontynuacji – w zakończeniu pozostało otwarte, więc kto wie?
Czytajcie, nie zawiedziecie się.

"Wszyscy mnie okłamaliście. Wszyscy. Wszyscy ponosi cię za to odpowiedzialność i nie ujdzie wam to płazem. Żadnemu z was. "
.
Piekielnie wciągające, w 100% interesujące i jakże niepokojąca. Drodze państwo "złe dziecko" to kawał dobrze wykonanej pisarskiej pracy. Nie sugerujcie się opisem okładkowym, bo to dopiero maleńki zalążek tego, co zaserwuje wam autorka. Takich...

Bardzo rzadko w książce zdarza się,
motyw dziecka ze skłonnościami socjopatycznymi. Dlatego z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po tę pozycję.

Poznajmy historię Hannah I jej rodziny. Wydarzenia śledzimy w 2 ramach czasowych Teraz i Wcześniej.
Hannah już jako trzylatka ukazała swoje złe zapędy. Dziecko czerpie przyjemność z krzywdzenia innych. Kiedy zrobi coś złego widać błysk satysfakcji w jej oczach.

Z wiekiem było tylko gorzej. Dziewczynka jednak zna sekret swoich rodziców, co czyni ją jeszcze gorszą osóbką..i konsekwentnie realizuje swój straszny plan..

Złe dziecko to powieść, która wzbudziła we mnie skrajne emocje.
Książkę przeczytałam szybko,nie sposób się od niej oderwać.
Mrożąca krew w żyłach lektura. Sekret goni sekret a stopniowo budowane napięcie, towarzyszy nam aż do ostatniej strony. Atmosfera jest tak gęsta, że można ją kroić nożem.

Wielbiciele mocnych, mrocznych thrillerów, mogą śmiało dopisać ten tytuł do swoich list czytelniczych.

Bardzo rzadko w książce zdarza się,
motyw dziecka ze skłonnościami socjopatycznymi. Dlatego z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po tę pozycję.

Poznajmy historię Hannah I jej rodziny. Wydarzenia śledzimy w 2 ramach czasowych Teraz i Wcześniej.
Hannah już jako trzylatka ukazała swoje złe zapędy. Dziecko czerpie przyjemność z krzywdzenia innych. Kiedy zrobi coś złego widać...

Czy zdarza Wam się, że tytuł książki wywołuje w Was mieszane uczucia?Zawsze kiedy słyszę o złych cechach dziecka zastanawiam się czy rzeczywiście problem tkwi w dziecku czy raczej w jego otoczeniu. Motyw dziecka ze skłonnościami do czynienia zła nie jest często spotykany w literaturze. Tym bardziej z zaciekawieniem przystąpiłam do lektury najnowszej książki Camilli Way zatytułowanej Złe dziecko. Mamy tu przedstawioną historię Hannah i jej rodziców. Wydarzenia oglądamy z dwóch perspektyw czasowych - Teraz i Wtedy. Hannah już jako trzylatka pokazała swoje socjopatyczne zapędy. Z czasem było tylko gorzej. Dziewczynka, co zdaje się być nie do pomyślenia, jest spełnieniem najczarniejszych snów swoich rodziców. Mimo, że była bardzo chcianym i wyczekiwanym dzieckiem. Beth i Doug mogą się tylko bezradnie przyglądać postępkom swojej córki, które z biegiem lat stają się coraz bardziej porażające. Dziewczynka jednak zna sekret swoich rodziców, co czyni ją bezkarną. Najbardziej przeraziła mnie chłodna kalkulacja dziewczynki, która doskonale rozumiała, że musi nauczyć się postępować w taki sposób, który będzie społecznie akceptowalny. To co dla znaczącej większości ludzi jest naturalne Hannah musiała w sobie wyćwiczyć. Zrobiło to na mnie olbrzymie wrażenie. Zwłaszcza, że Hannah robiła to tylko po to, aby w przyszłości móc czynić więcej zła. Postępowanie w taki, ani nie inny sposób sprawiało jej nie lada przyjemność. Więcej nie zdradzę, żeby nie psuć osobom, które jeszcze książki nie czytały frajdy z lektury. Złe dziecko to powieść, która wzbudziła we mnie skrajne emocje i wywołała niemały dysonans poznawczy. Książkę pochłonęłam szybko bo nie sposób było się od niej oderwać. Mrok wyziera niemal z każdej sceny tej niebanalnej historii. Książka zupełnie inna niż większość pozycji dostępnych na rynku. Mrożąca krew w żyłach lektura, z którą każdy miłośnik mrocznych historii spędzi miło czas.

Czy zdarza Wam się, że tytuł książki wywołuje w Was mieszane uczucia?Zawsze kiedy słyszę o złych cechach dziecka zastanawiam się czy rzeczywiście problem tkwi w dziecku czy raczej w jego otoczeniu. Motyw dziecka ze skłonnościami do czynienia zła nie jest często spotykany w literaturze. Tym bardziej z zaciekawieniem przystąpiłam do lektury najnowszej książki Camilli Way...