Drugi tom Sagi rodu Deynarowiczów. Polecam czytać od pierwszej części.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.


Agata i Marianna. To ich losy śledzimy w niniejszej powieści. Marianna, która przez swoją dobroć i chęć porządkowania wszystkiego wokoło często pakuje się w tarapaty, opuszcza męża a zakochanym spojrzeniem wciąż podąża za Józefem. Cóż... mężczyzna jest już zajęty. Wbrew własnej woli. Interesujące, prawda? Jak do tego mogło dojść? Czy dorosłym można aż tak kierować?

W życiu Agaty natomiast wszystko idzie nie tak, jak sobie tego życzy. Zamiast bogactw spotyka ją nędzna codzienność. Płeć przeciwną konsekwentnie odsuwa a dzieci przynoszą jej zgryzotę. Kobieta musi się naprawdę mocno wysilić, by utrzymać dom i rodzinę. Jak to wychodzi?

W tle ciężka sytuacja polityczna. Ludzie ostro burzą się przeciwko zaborcom.



To wszystko i jeszcze więcej znajdziecie Państwo na kartach „Przed burzą”. Polska nadal jest pod zaborami a kobiety muszą poradzić sobie same. Na naszych oczach dokonują wyborów, które mają różny finał. Niekoniecznie ten najmocniej pożądany. Samo życie. Żadnego upiększania, ubarwiana na siłę. Pani Niedźwiedzka oddaje w dłonie czytelników prawdę. Ładnie opowiedzianą prawdę.

Z niecierpliwością wypatruję kontynuacji. Choć pierwsze dwa tomy, ku mojemu zaskoczeniu czytało mi się trochę opornie, to z przyjemnością poznam dalsze losy bohaterów. Ponieważ to nie z nimi miałam problem a z piórem autorki i narracją, którą stosuje.

Drugi tom Sagi rodu Deynarowiczów. Polecam czytać od pierwszej części.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.


Agata i Marianna. To ich losy śledzimy w niniejszej powieści. Marianna, która przez swoją dobroć i chęć porządkowania wszystkiego wokoło często pakuje się w tarapaty, opuszcza męża a zakochanym spojrzeniem wciąż podąża za Józefem. Cóż......

Jak wspaniale było wrócić do Sejn i przeżyć kolejne lata, rozterki, wzloty i upadki pań Deynarowiczowych.

Agata i Marianna dwie cudowne, przeciwstawiające się stereotypom kobiety, po raz kolejny lądują pod wspólnym dachem.

Marianna, pragnąca uporządkować odwieczny chaos świata, odchodzi od męża zabierając ze sobą syna Dominika. Przez swoją dobroć i chęć naprawy wszystkiego co złe co chwilę pakuje się w tarapaty. Wciąż też wzdycha do Józefa, choć ten poślubił Apolonię aczkolwiek niechętnie…

Agata marzy o spokojnym życiu, a jednak los jej nie sprzyja. Niefortunne interesy robią z niej nędzarkę, a ona sama w dalszym ciągu odsuwa od siebie mężczyzn zabiegających o jej względy. Jest rozżalona i rozgoryczona, a dorosłe dzieci tylko przyprawiają jej zmartwień.

Jak poradzą sobie kobiety, których los nie oszczędza? Jakich kłopotów przysporzą im dorastające dzieci? Czy walka ze stereotypami wyjdzie im na dobre?

To kunsztownie napisana opowieść obyczajowa osadzona w trudnych czasach XVIII wieku. Autorka umiejętnie wplata wątki historyczne w codzienne życie bohaterek co potęguje emocje jakie wzbudza ta powieść.

Polubiłam pierwszy tom, pokochałam drugi i z niecierpliwością wyczekuję trzeciego!

Polecam Wam serdecznie!

Jak wspaniale było wrócić do Sejn i przeżyć kolejne lata, rozterki, wzloty i upadki pań Deynarowiczowych.

Agata i Marianna dwie cudowne, przeciwstawiające się stereotypom kobiety, po raz kolejny lądują pod wspólnym dachem.

Marianna, pragnąca uporządkować odwieczny chaos świata, odchodzi od męża zabierając ze sobą syna Dominika. Przez swoją dobroć i chęć naprawy...

Lubicie sagi rodzinne? A znacie już sagę rodziny Deynarowiczów? "Przed burzą" to drugi tom tej ciekawej sagi. Dzięki autorce znów przenosimy się w przeszłość, do początków XIX wieku na Kresy i razem z bohaterami, śledzimy przemiany, którym podlega świat.
Autorka naprawdę potrafi nas wciągnąć w swoją historię. Jest interesująca, z dobrze skonstruowaną fabułą i wątkiem historycznym, który ciekawi. Dzięki takim książkom, możemy choć przez chwilę wcielić się w innych ludzi i poczuć tak, jakbyśmy żyli w przeszłości.
Główne bohaterki, Agata i Marianna to silne kobiety, choć jeśli mam być szczera, to Agaty nie polubiłam. Jak dla mnie była zbyt władcza i przekonana o swojej nieomylności. No cóż, nie każdego bohatera trzeba lubić.
Nie brak tu też takiej zwykłej codzienności, takich prostych czynności, prac, które wykonywały kobiety i ich życia na co dzień. I tego, jak były traktowane przez społeczeństwo, oraz ich pozycji w rodzinie.
Nie brak tu też emocji. Ta książka jest ich pełna. No i ten język. Autorka tak pięknie operuje słowem, że lektura jej jest czytelniczą ucztą. Naprawdę z niecierpliwością teraz czekam na kolejny tom, tym bardziej, że zakończenie.... Ups, nic więcej nie zdradzę.Przeczytajcie koniecznie.

Lubicie sagi rodzinne? A znacie już sagę rodziny Deynarowiczów? "Przed burzą" to drugi tom tej ciekawej sagi. Dzięki autorce znów przenosimy się w przeszłość, do początków XIX wieku na Kresy i razem z bohaterami, śledzimy przemiany, którym podlega świat.
Autorka naprawdę potrafi nas wciągnąć w swoją historię. Jest interesująca, z dobrze skonstruowaną fabułą i wątkiem...

"Przed burzą" autor: Magdalena Niedźwiedzka. Jest to drugi tom cyklu: "Saga rodu Deynarowiczów".

Akcja książki toczy się w XIX wieku. Jest to dalszy ciąg przygód rodziny Deynarowiczów. W domu przy Węgierskiej dorasta kolejne pokolenie. Synowie Agaty już dorośli. Mężczyźni zakładają swoje rodziny. Agata traci browar. Na Węgierską sprowadza się Marianna, która postanowiła opuścić męża. Sytuacja polityczna staje się coraz bardziej napięta, gdyż ludzie coraz bardziej burzą się przeciwko działaniom zaborcy. Nie będę Wam robiła więcej spojlera. Jeśli jesteście ciekawi dalszych losów tej rodziny to koniecznie sięgnijcie po ten tytuł 👍

Zanim sięgnięcie po ten tom polecam oczywiście zacząć od tomu : "Jesień na Węgierskiej". Prezentowana książka jest ciekawą historią obyczajową z wątkiem historycznym w tle. Jeśli lubicie taką literaturę to koniecznie sięgnijcie po ten tytuł 👍

#współpracarecenzencka

"Przed burzą" autor: Magdalena Niedźwiedzka. Jest to drugi tom cyklu: "Saga rodu Deynarowiczów".

Akcja książki toczy się w XIX wieku. Jest to dalszy ciąg przygód rodziny Deynarowiczów. W domu przy Węgierskiej dorasta kolejne pokolenie. Synowie Agaty już dorośli. Mężczyźni zakładają swoje rodziny. Agata traci browar. Na Węgierską sprowadza się Marianna, która postanowiła...

Przed Burzą to drugi tom sagi rodu Deynarowiczów. To ciąg dalszy historii bohaterów z pierwszej części.
Marianna rodzi syna, nie wiadomo dokładnie czyje to dziecko. Męża, który powrócił z wojny czy kochanka, który w tym czasie jej towarzyszył. Synowie Agaty są już dorośli zakładają swoje rodziny. Kobiety więc ponownie zamieszkują razem, aby razem żyć i prowadzić upadający browar.

Autorka świetnie przedstawiła realia początku XIX wieku. W opisach a także dialogach.
Jednak po raz kolejny postać Agaty mnie denerwuje. Kobieta cały czas chcę grać pierwsze skrzypce w domu, mimo obecności synowej i wnuków. Tak samo w firmie mimo, że nie zna się na biznesie nie radzi się nikogo co prowadzi do zguby.

Polecam książkę wszystkim, którzy lubią sagi rodzinne oraz opowieści z przeszłości. Tutaj możemy obserwować różnice między osobami z różnych klas społecznych czy innej wiary lub po prostu o innych poglądach.

Przed Burzą to drugi tom sagi rodu Deynarowiczów. To ciąg dalszy historii bohaterów z pierwszej części.
Marianna rodzi syna, nie wiadomo dokładnie czyje to dziecko. Męża, który powrócił z wojny czy kochanka, który w tym czasie jej towarzyszył. Synowie Agaty są już dorośli zakładają swoje rodziny. Kobiety więc ponownie zamieszkują razem, aby razem żyć i prowadzić upadający...

To uczucie, kiedy wracacie do poznanych w poprzedniej części lub częściach bohaterów. Lubicie je?
Ja bardzo, bo zawsze towarzyszy mi ogromna ciekawość, często też niecierpliwość, chęć poznania dalszych losów znanych mi już wcześniej postaci.
Podobnie było w przypadku sagi rodu Deynarowiczów. Z niecierpliwością czekałam aż ukaże się kolejna część i będę mogła sprawdzić jak potoczyły się losy Agaty i Marianny oraz ich rodzin. A dzieje się sporo. Synowie Agaty to już dorośli mężczyźni, którzy zakładają swoje rodziny, a ona sama, traci niestety browar. Natomiast Marianna odchodzi od męża i sprowadza się na Węgierską.

„Przed burzą” to świetnie napisana historia obyczajowa z dobrze poprowadzonym wątkiem historycznym i świetnie wykreowanym postaciami. Agata i Marianna to silne kobiety, obalające stereotypy i wyprzedzające swoje czasy, co mocno wybrzmiewa z kart powieści.
Magdalena Niedźwiedzka wciągająco poprowadziła fabułę pokazując prawdziwe życie, które wiedli nasi bohaterowie. Jego blaski i cienie, smutki i radości.
Są tu też wątki historyczne, ukazujące trudne czasy przemian społecznych i niepokoju, naznaczone uciskiem zaborcy. A wszystko to spisane bardzo przyjemnym językiem literackim.
Ja czekam na kontynuację, a Wam polecam sięgnąć po obie części.

To uczucie, kiedy wracacie do poznanych w poprzedniej części lub częściach bohaterów. Lubicie je?
Ja bardzo, bo zawsze towarzyszy mi ogromna ciekawość, często też niecierpliwość, chęć poznania dalszych losów znanych mi już wcześniej postaci.
Podobnie było w przypadku sagi rodu Deynarowiczów. Z niecierpliwością czekałam aż ukaże się kolejna część i będę mogła sprawdzić jak...

🍁 142/2023 (25) #recenzja

[współpraca reklamowa]

Kochani nie sądziłam, że powieść historyczna może tak pochłonąć. Bez znajomości tomu pierwszego nie ogarnięcie sytuacji tego jestem pewna. Zwłaszcza panujących relacji między bohaterami. Tło historyczne tak jak w poprzednim tomie istnieje, ale odczuwałam je zdecydowanie mniej. W tym tomie na przód wysunęły się relacje rodzinne i międzyludzkie. Do domu Agaty wprowadza się Marianna z synkiem. Dzieci Marianny są już dorosłe i podążają własną drogą, zakładają rodziny i korzystają z uroków życia.
Tak jak w pierwszym tomie tak i w drugim wyraźnie widać jak traktowane były kobiety w tamtych czasach. One miały wyjść za mąż, urodzić dzieci i zajmować się domem, a ich zdanie marzenia i pragnienia nie były ważne. Widzimy brutalną rzeczywistość, gdzie kobiety były marginalizowane i dostępne jak przedmioty. Ich wartość często była mierzona wyłącznie przez pryzmat mężczyzn, a decyzje dotyczące ich życia były bez ich zgody. Czy kochały czy nie nie miało to znaczenia w kwestii zamążpójścia, Zdrady mężów były usprawiedliwiane męską naturą, a kobiety zmuszane były do ​​akceptacji tego stanu rzeczy. Nieślubne dzieci traktowane jak zło konieczne. Ich miejsce w społeczeństwie i ich wartość była negowana.
Wszystkie postacie są barwne i charakterystyczne, ale dla mnie szczególną postacią, której współczułam była Agata. Jej postać może być przykładem dla wielu osób, że nie należy faworyzować dzieci - zwyczajnie im się wtedy w głowach przewraca.
Ten tom jest swego rodzaju podsumowaniem wydarzeń i relacji. Kobieta słabą płcią? Dobry żart. Kobiety z tego rodu mają charyzmę i siłę, której mogą zazdrościć im mężczyźni.

Sponsorowi pysznej herbaty @kawapl za na pyszną i aromatyczną herbatę 🍵 🥰, którą polecam na jesienne wieczory z książką 📖

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji 🥰

🍁 142/2023 (25) #recenzja

[współpraca reklamowa]

Kochani nie sądziłam, że powieść historyczna może tak pochłonąć. Bez znajomości tomu pierwszego nie ogarnięcie sytuacji tego jestem pewna. Zwłaszcza panujących relacji między bohaterami. Tło historyczne tak jak w poprzednim tomie istnieje, ale odczuwałam je zdecydowanie mniej. W tym tomie na przód wysunęły się relacje...

Dorasta nowe pokolenie. Synowie Agaty to już dorośli mężczyźni, żenią się, układają swoje życia na swój sposób. Jednak całkowicie różnią się podejściem do życia. I tutaj muszę od razu powiedzieć, że nie polubiłam się z Janem 💔🫣. To total y przykład mamisynka. Liczy się dla niego tylko to, by ludzie go ogromnie szanowali ( choć na to nie zasługuje) oraz mama! Matko nie lubię takich mężczyzn! I po drugiej stronie medalu mama- Agata, która idzie za swoim synem w ciemno i nie dostrzega nic oprócz niego, moim zdaniem taka postawa rodzicielska tylko krzywdzi.
Mamy tutaj duża ilość bohaterów, bo jak wiadomo kiedyś rodziny były duże, wielopokoleniowe i to zdecydowanie Autorce się udało oddać ten wspaniały klimat! Życie Deynarowiczów nie jest usłane różami... Agata traci swój biznes, Marianna wprowadza się do niej ze swoim synkiem i swoimi problemami.. jednak oczywiście są chwile radości, dobroci, szczęścia... Takie prawdziwe życie na stronie książki.
Szalenie podoba mi się to, jakich kontrastowych bohaterów stworzyła, jednych nie lubimy, innych uwielbiamy, podziwiamy, a dzięki temu historia staje się barwna!
Dzieje się tutaj wiele, naprawdę! Tak się wkręciłam w akcję w połowie lektury, że czułam duży zawód, że to już koniec... Bo właśnie na zakończenie, Autorka rzuciła taką bombę!! I teraz mam nadzieję, że szybko pojawi się kolejny tom, tak by emocje nie opadły ❤️

Dorasta nowe pokolenie. Synowie Agaty to już dorośli mężczyźni, żenią się, układają swoje życia na swój sposób. Jednak całkowicie różnią się podejściem do życia. I tutaj muszę od razu powiedzieć, że nie polubiłam się z Janem 💔🫣. To total y przykład mamisynka. Liczy się dla niego tylko to, by ludzie go ogromnie szanowali ( choć na to nie zasługuje) oraz mama! Matko nie lubię...

Powracamy do domu przy Węgierskiej, w którym mieszkają Deynarowiczowie. Do Agaty wprowadza się Marianna z synem Dominikiem. Synowie Agaty, Jan i Mateusz, zakładają swoje rodziny, a jej córka, Elżbieta, korzysta z uroków życia.

Ta powieść pokazuje, jaką rolę w społeczeństwie miały kobiety, jak je traktowano, ile były warte. Przykro się o tym czyta. Właściwie nie liczono się z ich zdaniem. Ktoś postanowił, że mają wyjść za mąż, bo mężczyzna całkiem dziany jest, a że go nie kochają, to już drobny szczegół. Mąż zdradza? No przecież chłop i swoje potrzeby ma. Można też przekonać się, jak podchodzono do nieślubnych dzieci. Ta część sagi pokazuje, dokąd życie i wybory doprowadziły bohaterów, których poznaliśmy w poprzednim tomie.

To był dość przygnębiający obraz. I nie, nie jest to zarzut z mojej strony. Historię Agaty można traktować jako przestrogę w kwestii wychowywania dzieci. Możemy przekonać się, do czego prowadzi faworyzowanie jednego z nich. Załamywałam ręce, widząc poczynania latorośli Agaty. Najbardziej osłabiał mnie Jan. Jego postawa doprowadzała mnie do szału, miałam ochotę potrząsnąć nim, żeby się opamiętał. Nie dorósł do roli męża i ojca. Jego żona w sumie niewiele lepsza była. Współczułam jej sytuacji, w jakiej się znalazła, ale sporo Józefata za uszami miała. W sumie każdy w tej powieści miał, ale dzięki temu bohaterowie nabierają rumieńców, nie są obojętni.

W powieści nieśmiało przebijają się historyczne wątki. Czuć wiszący w powietrzu niepokój i lekkie podrywy wiatru zmian. W życiu bohaterów powieści pojawiają się także utwory jednego z naszych wieszczów narodowych.

Czy można czytać tę część, nie znając poprzedniej? Nie. Będziecie mieli wrażenie, że wrzucono Was w środek wydarzeń. Nie do końca będziecie rozumieć relacje między bohaterami. Zwłaszcza wątek Jerzego i Marianny może wydawać się niezrozumiały.

Zakończenie tylko zaostrzyło mój apetyt na więcej. Nie spodziewałam się, że tak się to wszystko potoczy. Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze kiedyś wrócić na Węgierską.

Powracamy do domu przy Węgierskiej, w którym mieszkają Deynarowiczowie. Do Agaty wprowadza się Marianna z synem Dominikiem. Synowie Agaty, Jan i Mateusz, zakładają swoje rodziny, a jej córka, Elżbieta, korzysta z uroków życia.

Ta powieść pokazuje, jaką rolę w społeczeństwie miały kobiety, jak je traktowano, ile były warte. Przykro się o tym czyta. Właściwie nie liczono się...

Powrót na Węgierską był mi nad wyraz miły, a przeplatające się losy bohaterów i bohaterek odbierałam niemalże jako pyszny koktajl, ponieważ tutaj – jak w życiu, mamy do czynienia z całym spektrum zdarzeń definiujących życie i nadających mu sens. Czeka więc tu szalenie przyjemna lektura o naprawdę ważkich sprawach.



Wszystkiego tutaj po trosze. Mowa tu o szeroko rozumianej rodzinie i życiu w trudnych czasach, kiedy Polski nie było jeszcze na mapach i dopiero krok po kroku Polacy próbowali wydrzeć z rąk zaborcy ukochany kraj. To czas niepokojów społecznych i wielu zmian. Również zmian dotyczących kobiet, emancypacji i walki o równouprawnienie.

Ten tom sagi to przede wszystkim podsumowania. To czas, kiedy autorka gromadzi w powieści wszystkie fakty, rozlicza bohaterki z życia, swoich decyzji i knowań towarzyszących im na przestrzeni czasów. Nie osądza jednak, tylko podpowiada, wysnuwa pewne teorie, z którymi zderzyć się musi czytelnik. Bo ocena należy do nas, osób, które zżyły się z bohaterkami sagi.

Ta książka to idealny przykład powieści obyczajowej, z mocnymi, krnąbrnymi i mądrymi postaciami kobiecymi, które walczą o siebie, rodzinę, miłość, pieniądze. Walczą nieustannie i z wielkim zaangażowaniem, ale nie oczekują gloryfikacji ani tanich pochwał. Znają swoją wartość i nie poddają się chwili, są wyrachowane, ale zawsze w słusznym celu.

Polecam wszystkim, którzy lubią ładny literacki język, niesztampowe postaci, które zapadają w pamięć na długo i fabułę rozgrywającą się na przestrzeni lat. Wspaniała, wielowątkowa i fascynująca saga!

Powrót na Węgierską był mi nad wyraz miły, a przeplatające się losy bohaterów i bohaterek odbierałam niemalże jako pyszny koktajl, ponieważ tutaj – jak w życiu, mamy do czynienia z całym spektrum zdarzeń definiujących życie i nadających mu sens. Czeka więc tu szalenie przyjemna lektura o naprawdę ważkich sprawach.



Wszystkiego tutaj po trosze. Mowa tu o szeroko rozumianej...