Pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów pokazuje realia życia Kresowiaków pod koniec XVIII w. Najpierw poznajemy dwóch braci - jakże różnych. Co ich łączy? Determinacja. Wywodzą się ze szlacheckiego rodu. Jeden zostaje piwowarem, drugi pragnie dołączyć do wojsk Napoleona. Póżniej w centrum akcji, a tym samym uwagi czytelnika znajdują się ich żony - Agata i Marianna. Obie muszą się odnaleźć w niełatwej roli, sprostać oczekiwaniom społecznym, a jednocześnie przetrwać, podejmować zadania, które w tamtych czasach, zwyczajowo przypisywano mężczyznom.
Akcja nieco zwodzi czytelnika, rozwija się powoli, by we właściwych momentach zaskoczyć zwrotami akcji.
Dodatkowy plus za okładkę i interesujące, barwne ukazanie życia Polaków pod zaborami, ich zwyczajów, nadziei wiązanych z Napoleonem, obaw pojawiających się w związku z nadchodzącą wojną. 
Chętnie sięgnę po kolejny tom.

Pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów pokazuje realia życia Kresowiaków pod koniec XVIII w. Najpierw poznajemy dwóch braci - jakże różnych. Co ich łączy? Determinacja. Wywodzą się ze szlacheckiego rodu. Jeden zostaje piwowarem, drugi pragnie dołączyć do wojsk Napoleona. Póżniej w centrum akcji, a tym samym uwagi czytelnika znajdują się ich żony - Agata i Marianna. Obie...

Zachęciła mnie okładka i opis. Spodziewałam się czegoś naprawdę wciągającego i ciekawie, dobrze napisanego. Po przeczytaniu 3 stron nie wiedziałam, kto jest kim i skąd się wziął. Czytałam po kilka razy. Dałam mojej Mamie do czytania, nie mówiąc o moich odczuciach. Wrażenie takie samo... Książki nie da się czytać. Napisana dziwnym, topornym językiem. Brak opisów, wprowadzeń. Bohaterowie biorą się nagle, znikąd. Jest dwóch, a nagle pojawia się imię trzeciego, tak jakby zawsze był. Kto kim jest. Za ciężkie. Szkoda, bo miejsce akcji daje wiele możliwości do prowadzenia naprawdę ciekawej historii.

Zachęciła mnie okładka i opis. Spodziewałam się czegoś naprawdę wciągającego i ciekawie, dobrze napisanego. Po przeczytaniu 3 stron nie wiedziałam, kto jest kim i skąd się wziął. Czytałam po kilka razy. Dałam mojej Mamie do czytania, nie mówiąc o moich odczuciach. Wrażenie takie samo... Książki nie da się czytać. Napisana dziwnym, topornym językiem. Brak opisów, wprowadzeń....

Tekst powstaje we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka. Bardzo dziękuję za egzemplarz.


„Jesień na Węgierskiej” jest tomem pierwszym cyklu rodu Deynarowiczów więc jeśli, tak jak ja, macie hopla na punkcie czytania od początku do końca książkowych sag, trafiliście idealnie.

Czasy napoleońskie, przełom XVIII i XIX.

Agata zostaje sama na gospodarstwie. Jej mąż umiera i ona musi zatroszczyć się o dobro rodziny. Chciałaby prowadzić też jego interesy, jednak mało kto popiera jej decyzję. Jest to w złym guście, żeby kobieta zajmowała się takimi sprawami. Mąż Marianny opuszcza ją w związku z wojną. Losy Agaty i Marianny spotykają się, czy złączą siły mimo wzajemnej niechęci?

Nie od dzisiaj bowiem wiadomo, że wszystkim żyje się łatwiej we dwoje. Łatwiej udźwignąć problemy. Jest ktoś, z kim można dzielić radość. Czy bohaterki, szwagierki też dojdą do takiego wniosku?


Nie mogłam wkręcić się w styl pani Magdaleny Niedźwiedzkiej. Wydawał mi się bardzo suchy, pozbawiony emocji. Jednak im dalej, tym lepiej. Przestał mi przeszkadzać też czas teraźniejszy stosowany w książce. Chodzi o na przykład „mówi, idzie” a nie „powiedział, poszedł”. Jestem przyzwyczajona do tego drugiego i taki odskok był dla mnie zdziwieniem i potrzebowałam chwili, aby przywyknąć. Z niecierpliwością patrzę na drugą część sagi. Myślę, że będzie równie dobry a może i lepszy!

Tekst powstaje we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka. Bardzo dziękuję za egzemplarz.


„Jesień na Węgierskiej” jest tomem pierwszym cyklu rodu Deynarowiczów więc jeśli, tak jak ja, macie hopla na punkcie czytania od początku do końca książkowych sag, trafiliście idealnie.

Czasy napoleońskie, przełom XVIII i XIX.

Agata zostaje sama na gospodarstwie. Jej mąż umiera...

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów autorstwa Magdaleny Niedźwieckiej. Poznajemy losy rodziny u schyłku XVIII wieku, zubożałej szlachty zamieszkującej kresy wschodnie. Po śmierci męża, Agata staje się głową rodziny i musi przekonać wszystkich, że jest w stanie zadbać zarówno o rodzinę, jak i o interesy, które w spadku pozostawił jej mąż. Na skutek różnych zdarzeń losu, ścieżki kobiety złączą się z losami jej szwagierki Marianny, która została porzucona przez męża w obliczu zbliżającej się wojny. Jak poradzą sobie dwie porzucone kobiety w świecie, w którym liczą się konwenanse, a kobieta nie powinna decydować sama o sobie?
„Jesień na Węgierskiej” to wspaniała powieść, która zabiera nas w podróż do Kresów i przenosi w czasie. Tłem są nastroje społeczeństwa i nadzieje na odzyskanie niepodległości wraz ze zbliżającą się armią Napoleona, jednak historia jest mocno wyważona i nie wysuwa się na pierwszy plan- na tym bowiem mamy historię dwóch, skrajnie różnych, kobiet, którym przyszło razem walczyć o rodzinę, majątek, a także o dobre imię.
Lektura powieści dostarcza wielu emocji i ukazuje życie na przełomie XVIII i XIX wieku. Autorka w niezwykle barwny sposób ukazuje życie Polaków pod zaborem, ich zwyczaje, modę oraz nastroje i nadzieje, jakie panują w społeczeństwie. Fabuła, niespieszna, spokojna, która oplata czytelnika niczym bluszcz, chociaż momentami możemy liczyć na niezłe zwroty akcje i zaskoczenia! Bohaterowie wykreowani w niezwykle barwny sposób dodają smaczku lekturze, a lekki styl Autorki oraz ciekawie przestawiona epoka, w której osadzone zostały opisywane wydarzenia sprawiają, że z ciekawością sięgnę po drugi tom sagi!
A Wy, macie już lekturę tej książki za sobą? Co o niej sądzicie?

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów autorstwa Magdaleny Niedźwieckiej. Poznajemy losy rodziny u schyłku XVIII wieku, zubożałej szlachty zamieszkującej kresy wschodnie. Po śmierci męża, Agata staje się głową rodziny i musi przekonać wszystkich, że jest w stanie zadbać zarówno o rodzinę, jak i o interesy, które w spadku pozostawił jej mąż. Na...

Muszę wam powiedzieć, że spodobała mi się ta historia. Bardzo lubiłem historię jako przedmiot w szkole, a ta powieść przenosi nas w życie zubożałej szlachty z początku XIX wieku. Mamy ryzyko wykorzystania życia rodu pod pruskim zaborem, poznaj panujące rozwiązania zwyczaje i praktyki, a także co jest ciekawe - modę.
W dawnych czasach kobieta ograniczała się do funkcji rodziny, a ich edukacja była często ograniczana dla nas w dzisiejszych czasach jest tylko niewiarygodne. Wiele kobiet nie może być zatrzymanych bez mężczyzny u boku.

Autorka zabiera nas w niebezpieczną podróż na granicę polsko-litewską. Gdzie w lokalizacji Sejna istnieje możliwość poznania Agaty i jej męża Macieja, ich dzieci oraz do wsi Degucie, gdzie mieszka skromnie Jerzy i Marianna. Dzieje się ich codzienność wraz z tym co dobre i złe w ich życiu. Wszystkie blaski i cienie.
Jedna osoba pozostaje wdową i musi przeć przez życie w pojedynkę, a drugi mąż zaciąga się do wojska napoleońskich. Tak, więc obie kobiety, czy nie muszą przeć do przodu. Obie by się mogło rozpocząć browar. Na co przychylnie patrzą ludzie, bo kobiety w tych czasach, gdy istnieją inne produkty. Obie kobiety są jak ogień i woda pod względem charakteru. Dzielnie też opierają się na panującym schemacie. Marianna wdaje się w romanse pod nieobecność męża, po czym nawiasem mówi słuch na jakiś czas zaginął. Co będzie jak wróci?
To bardzo wciągająca historia. Akcja jest spokojna i wyważona, ale może zaskoczyć swoimi wydarzeniami. Postacie są niezwykle barwne jak i sama epoka, które zostały utworzone przez ich losy. Bardzo dobrze, że zapoznałeś się z tą lekturą, szczególnie jeśli nigdy nie miałeś okazji zapoznać się z tym gatunkiem. Ja bardzo chętnie sięgnę po tom II „Przed burzą”.

Muszę wam powiedzieć, że spodobała mi się ta historia. Bardzo lubiłem historię jako przedmiot w szkole, a ta powieść przenosi nas w życie zubożałej szlachty z początku XIX wieku. Mamy ryzyko wykorzystania życia rodu pod pruskim zaborem, poznaj panujące rozwiązania zwyczaje i praktyki, a także co jest ciekawe - modę.
W dawnych czasach kobieta ograniczała się do funkcji...

Książka dość nudna. Ciężko się czyta. Zupełnie nie wciąga.

Książka dość nudna. Ciężko się czyta. Zupełnie nie wciąga.

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom świetnie zapowiadającej się sagi Rodu Deynarowiczów. Już sam fakt, że akcja dzieje się w czasach napoleońskich, czyli na przełomie XVIII i XIX sprawiło, że po książkę sięgnęłam bardzo chętnie. Brakowało mi w literaturze tego okresu.
Poznajmy Mariannę, która jest ma „konkretny” charakterek oraz jej bratową, która jest jej przeciwieństwem. Obie pani jednak wspólnie buntują przeciw ograniczeniom wobec kobiet. Maż Marianny, postanawiał wyruszyć wraz z wojskami napoleońskimi by walczyć o Nową Polskę. Wtedy to kobiety zmuszone są do prowadzenia rodzinnego browaru. Jak łatwo się domyśleć, czasy w jakich żyły raczej nie sprzyjały temu, by piękna płeć mogła robić coś innego niż zajmować się domem. Jak dalej potoczą się losy bohaterów? Przekonacie się sami.
Uwielbia sagi, dlatego że po części zawarta jest w nich prawda o dawnych losach Polaków. „Jesień na Węgierskiej” przedstawia realia ludzi, żyjących na początku okresu, w którym nie było Polski na mapach Europy. Najciekawszą dla mnie postacią była Marianna, która nie bała się życia i walki o swoje. To ona również stałą się obiektem westchnień Józefa Buczeniewskiego, któremu uległa. Tylko co się stanie gdy mąż wróci?
Początek książki bardzo mnie wciągnął. Bardzo spodobał mi się pomysł na osadzenie bohaterów w czas nie aż tak odległych a jednocześnie w czasach tak różnych od dzisiejszych. Później były momenty, które trochę mnie nudziły, ale na szczęście nie było ich za dużo i nie wpłynęły one na całkowity odbiór lektury. Barwne postacie, wspaniale oddany klimat tamtej epoki, lekkie pióro autorki… To wszystko sprawia, że bardzo chętnie sięgnę po kolejny tom, który premierę będzie miał już niedługo.

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom świetnie zapowiadającej się sagi Rodu Deynarowiczów. Już sam fakt, że akcja dzieje się w czasach napoleońskich, czyli na przełomie XVIII i XIX sprawiło, że po książkę sięgnęłam bardzo chętnie. Brakowało mi w literaturze tego okresu.
Poznajmy Mariannę, która jest ma „konkretny” charakterek oraz jej bratową, która jest jej...

Pierwszy tom sagi Rodu Deynarowiczów.
Sejny, przełom XVII i XIX wieku, szwagierki Agata i Marianna, opuszczone przez mężów i niezbyt za sobą przepadające zostają zmuszone do wspierania się nawzajem i prowadzenia wspólnego interesu. Tym samym stawiają siebie w centrum zainteresowania pobliskiej społeczności, gdyż kobiety zarządzające biznesem w tych czasach to nie tylko niedorzeczność, ale wręcz szaleństwo.

Bardzo różne od siebie kobiety z biegiem czasu przywiązują się do siebie i zaprzyjaźniają. Są bardzo różne od siebie, właśnie dlatego stanowią zgrany i dopełniający się duet. Marianna i Agata buntują się przeciwko ograniczeniu płci pięknej w społeczeństwie, a tym samym wzbudzają zainteresowanie mężczyzn. Agata jest rozdarta między dawnym przyjacielem a interesującym malarzem. Z kolei Marianna wkrótce ulega względom obrońcy sądowego, wdowca Józefa Buczniewskiego. Sytuację szybko komplikuje powrót męża Marianny z wojaży z wojskami napoleońskimi.

Fabuła tej książki jest bardzo ciekawa, bohaterowie wykreowani przez autorkę są barwni i charakterystyczni. Autorka bardzo rzetelnie ukazuje obraz tamtych czasów i starannie nakreśla historię Polski z tego okresu.

Powieść bardzo długo się rozkręca, ale jest to pierwszy tom sagi co ten fakt usprawiedliwia. Klimat tej powieści po prostu zachwyca i jestem pewna, że kolejne tomy będą jeszcze lepsze, w czym upewnia mnie pełne emocji i wrażeń zakończenie.

Pierwszy tom sagi Rodu Deynarowiczów.
Sejny, przełom XVII i XIX wieku, szwagierki Agata i Marianna, opuszczone przez mężów i niezbyt za sobą przepadające zostają zmuszone do wspierania się nawzajem i prowadzenia wspólnego interesu. Tym samym stawiają siebie w centrum zainteresowania pobliskiej społeczności, gdyż kobiety zarządzające biznesem w tych czasach to nie tylko...

Ten język... toporny, kanciasty, ostry, suchy.
Te losy... smutne, przygnębiające, bezsensowne.
Oczekiwałam innej, bardziej poetycznej, śpiewnej opowieści o mocnych kobietach.

Ten język... toporny, kanciasty, ostry, suchy.
Te losy... smutne, przygnębiające, bezsensowne.
Oczekiwałam innej, bardziej poetycznej, śpiewnej opowieści o mocnych kobietach.

Pierwszy tom Sagi Rodu Deynarowiczów "Jesień na Węgierskiej" zdecydowanie zachwyca klimatem. Autorka wiernie odtworzyła obraz tamtych czasów. Bardzo ważną rolę w tej powieści odgrywa oczywiście historia Polski i to Magdalena Niedźwiedzka opisała bardzo starannie.

Spodobał mi się sam pomysł na fabułę. Dwie kobiety, które do tej pory niezbyt dobrze się dogadywały, teraz mają prowadzić wspólny interes. Robią tym rewolucję nie tylko w swoim życiu ale także w pobliskiej społeczności. Przecież to niedorzeczne by kobiety na początku XIX wieku prowadziły własny biznes i to w dodatku browar! Nie dziwne więc, że mężczyźni zaczynają interesować się tą sytuacją a także Agatą i Marianną.

Bohaterowie książki zostali świetnie wykreowani. Każdy z bohaterów jest charakterystyczny i pojawia się w tej historii nie bez powodu. Agata i Marianna, główne postacie "Jesieni na Węgierskiej" zostały stworzone na zasadzie kontrastu, co czyni ten duet jeszcze ciekawszym.

Akcja książki rozkręca się dość długo, ale zważając, że to pierwszy tom sagi, można uznać, że jest to wstęp do późniejszych wydarzeń. Pod koniec lektury jednak działo się sporo i emocje sięgały zenitu!

Czytało mi się tę książkę dość dziwnie, ze względu na narrację w czasie teraźniejszym. Akcja nie była szybka, a przez tą narrację zdawało się jakby biegła w miejscu. To było trochę męczące. Wolę jednak gdy książki tego typu pisane są w czasie przeszłym.
.

Pierwszy tom Sagi Rodu Deynarowiczów "Jesień na Węgierskiej" zdecydowanie zachwyca klimatem. Autorka wiernie odtworzyła obraz tamtych czasów. Bardzo ważną rolę w tej powieści odgrywa oczywiście historia Polski i to Magdalena Niedźwiedzka opisała bardzo starannie.

Spodobał mi się sam pomysł na fabułę. Dwie kobiety, które do tej pory niezbyt dobrze się dogadywały, teraz...