Alternatywna rzeczywistość, gdzie hitlerowskie okultystyczne poszukiwania Ahnenerbe przynoszą owoce i okazuje się, że rzeczywistość którą znamy, jest jedynie fasadą, za która kryją się cuda i cudeńka. Początkowo rzecz jest jakoś pozbierana, ale z biegiem czasu autor wrzuca do wora wszystko co mu do głowy przyjdzie (czyli głównie byty popkulturowe, legendy i pseudonaukowe teorie, które się nie sprawdziły) tworząc chaotyczny galimatias, który finalnie traci jakikolwiek sens. W oczywisty sposób jest to zabawa popkulturą, wydaje się, że Matuszek zachowuje dystans i jest w tym jakiś ludyczny aspekt, który może bawić. Jednocześnie cechą (bo to ni wada, ni zaleta) dzieła jest zupełne zluzowanie hamulców narracyjnych, prowadzące do fabularnych wynaturzeń, gdzie regułą jest jedynie anomalia, obłęd, spaczenie.

Nie jest to najważniejsza książka dekady, ale rodzaj pierdolnika, który może zaciekawić i przynieść pewną satysfakcję tym, którzy lubią doszukiwać się popkulturowych aluzji i jednocześnie nie przeszkadza im wszechobecny absurd.

Wysłuchałem w niezłej interpretacji Jakuba Wieczorka.
6/10

Alternatywna rzeczywistość, gdzie hitlerowskie okultystyczne poszukiwania Ahnenerbe przynoszą owoce i okazuje się, że rzeczywistość którą znamy, jest jedynie fasadą, za która kryją się cuda i cudeńka. Początkowo rzecz jest jakoś pozbierana, ale z biegiem czasu autor wrzuca do wora wszystko co mu do głowy przyjdzie (czyli głównie byty popkulturowe, legendy i pseudonaukowe...