Kiedys przed laty czytałem to w fantastyce, ale muszę przyznać, że nic nie pamiętałem. Dopiero niedawno zwrócono mi uwage na ta pozycję i sie zainteresowałem. A gdy doczytałem, że bohaterem jest sir Richard Burton to musiałem przeczytać. Moja opinia jest skażona właśnie przez postac głównego bohatera. Bardzo mi sie pdobaja jego przygody w świecie wskrzeszonych, wydaje mi sie iż lepszego bohatera nie mozna było znaleźć. Natomiast szokiem dla mnie jest to iż to dopiero tom pierwszy większego cyklu. I turodzi się problem, bo trzeba doczytać resztę.

Kiedys przed laty czytałem to w fantastyce, ale muszę przyznać, że nic nie pamiętałem. Dopiero niedawno zwrócono mi uwage na ta pozycję i sie zainteresowałem. A gdy doczytałem, że bohaterem jest sir Richard Burton to musiałem przeczytać. Moja opinia jest skażona właśnie przez postac głównego bohatera. Bardzo mi sie pdobaja jego przygody w świecie wskrzeszonych, wydaje mi...

Bardzo intrygujący pomysł stoi za ta ksiazka ktora, co by tu duzo nie mowic, jest bardzo dobra. Dziwność, która z kolejnymi stronami zaczyna się powoli oddziwniać, klarować kreuje klimat. Do tego całkiem ciekawe postaci, choć niektóre (jak to ma w zwyczaju stare scifi) poprowadzone pobieżnie, jako swoiste wspomaganie do konceptu i fabuły, które mają grać pierwsze skrzypce. Wszystko okraszone odrobina dywagacji społeczno-filozoficznych. Ogólnie polecam.
Szkoda tylko, że kolejne tomy mają coraz to gorsze opinie.

Bardzo intrygujący pomysł stoi za ta ksiazka ktora, co by tu duzo nie mowic, jest bardzo dobra. Dziwność, która z kolejnymi stronami zaczyna się powoli oddziwniać, klarować kreuje klimat. Do tego całkiem ciekawe postaci, choć niektóre (jak to ma w zwyczaju stare scifi) poprowadzone pobieżnie, jako swoiste wspomaganie do konceptu i fabuły, które mają grać pierwsze skrzypce....

Pierwszy raz zetknąłem się z tą pozycją w Fantastyce, gdzie była drukowana w odcinkach. Niesamowita historia, niesamowicie bohaterowie (w szczególności na początku z Burtonem, później z Twainem). Co za pole do popisu dla pisarza! Jakie dawało to możliwości dodawania niezliczonych nowych postaci. Pierwsze dwa tomy serii - genialne, z każą nową pozycją jest już trochę gorzej, ale nadal do Farmer w najlepszej formie.

Pierwszy raz zetknąłem się z tą pozycją w Fantastyce, gdzie była drukowana w odcinkach. Niesamowita historia, niesamowicie bohaterowie (w szczególności na początku z Burtonem, później z Twainem). Co za pole do popisu dla pisarza! Jakie dawało to możliwości dodawania niezliczonych nowych postaci. Pierwsze dwa tomy serii - genialne, z każą nową pozycją jest już trochę gorzej,...

posiadam w wersji składanej w odcinkach, z miesięcznika "Fantastyka" - jeszcze się trzyma

posiadam w wersji składanej w odcinkach, z miesięcznika "Fantastyka" - jeszcze się trzyma

"Gdzie wasze ciała porzucone" Philipa José Farmera została napisana w 1971 roku i, prawdę mówiąc, czuje się tutaj ten specyficzny styl, w jakim pisano kiedyś fantastykę. Postaci i następujące po sobie różne wydarzenia są bowiem traktowane bardziej jako pretekst do opisu świata, a nie główna treść. Mnie, jako współczesnemu czytelnikowi, dla którego ważne są postaci same w sobie, nie dane było wczuć się w akcję i fabułę na tyle, aby zechcieć kontynuować ten cykl.

Szkoda mi tym bardziej, że sam Świat Rzeki zaciekawił mnie i z chęcią dowiedziałabym się, jaka tajemnica się za nim kryje. Autor wprowadza mnóstwo postaci historycznych, ciekawe rozwiązania w stworzonym przez siebie świecie, a nawet dość ponurą wizję naszej (już) przeszłości, ponieważ jedną z granicznych dat jest rok 2008.

Książka z ciekawie skonstruowanym światem i spójną fabułą, ale nie dla każdego ze względu na opisowy, bezuczuciowy styl autora.

"Gdzie wasze ciała porzucone" Philipa José Farmera została napisana w 1971 roku i, prawdę mówiąc, czuje się tutaj ten specyficzny styl, w jakim pisano kiedyś fantastykę. Postaci i następujące po sobie różne wydarzenia są bowiem traktowane bardziej jako pretekst do opisu świata, a nie główna treść. Mnie, jako współczesnemu czytelnikowi, dla którego ważne są postaci same w...

Czyta się to bardzo dobrze. Niektóre pomysły - zwłaszcza na samym początku - są fascynujące. Trzeba od razu powiedzieć, że nie jest to klasyczna powieść sci-fi, bardziej miks między soft sci-fi i fantasy w mocnym sosie lat 70tych. Znajdziecie tu totalny miszmasz gatunków i pomysłów, czasem udanych, czasem nie . Główna postać bardzo popycha fabułę do przodu i jest jedną z jej mocniejszych stron. Na minus należy wskazać typową jak na tamte czasy seksualizację kobiet, istnieją w fabule tylko jako obiekty seksualne lub cele, są wartościowane jedynie urodą i swym zainteresowaniem seksem, niczym więcej. Wadę tę można złożyć na karb czasów, w których powieść powstała, niestety wady takie jest niekonsekwencja pewnych wątków, brak redakcji oraz otwarte zakończenie już nie. Czytałem opinie, że kolejne tomy cyklu są gorsze, więc tym razem odpuszczę dalszą lekturę

Czyta się to bardzo dobrze. Niektóre pomysły - zwłaszcza na samym początku - są fascynujące. Trzeba od razu powiedzieć, że nie jest to klasyczna powieść sci-fi, bardziej miks między soft sci-fi i fantasy w mocnym sosie lat 70tych. Znajdziecie tu totalny miszmasz gatunków i pomysłów, czasem udanych, czasem nie . Główna postać bardzo popycha fabułę do przodu i jest jedną z...

Dziwna, w czymś nawet niesamowita powieść s-f, zawierająca w sobie także elementy powieści przygodowej, traktatu historyczn-filozoficznego. Najogólniej, to opowieść o "życiu po życiu", opowieść o świecie, w którym znajdziemy się lub moglibysmy się znaleźć po śmierci. Wszyscy ludzie, różnych epok, ras, narodów, którzy kiedykolwiek żyli na Ziemi, budzą się nagle, obleczeni w ciało, w jakimś miejscu, na jakiejś planecie. I próbuja organizować swoje życie, powielając rozwiązania i błędy, przyniesione z doczesnego życia na ziemi.

Pomysł, uważam, bardzo interesujący. Stwarzający przestrzeń do rozwinięcia wielu wątków, rozważań o większej głębi filozoficznej. Tymczasem autor ograniczył się do powielania schematów powięści przygodowo-historycznej: jak, według autora, tworzą się i rozwijają klany, narody, państwa. I ten schematyzm, powierzchowność rozczarowały mnie.

Dziwna, w czymś nawet niesamowita powieść s-f, zawierająca w sobie także elementy powieści przygodowej, traktatu historyczn-filozoficznego. Najogólniej, to opowieść o "życiu po życiu", opowieść o świecie, w którym znajdziemy się lub moglibysmy się znaleźć po śmierci. Wszyscy ludzie, różnych epok, ras, narodów, którzy kiedykolwiek żyli na Ziemi, budzą się nagle, obleczeni w...

Początkowo pomysł bardzo mnie wciągnął. Potem denerwowały mnie postawy ludzi. Dlaczego wszyscy zachowywali się jak dzikusy? Czy taka jest nasza natura? I dlaczego kobiety są tak instrumentalnie traktowane? Czy to przemyślana strategia autora, czy jego uprzedzenia?
Finalnie mogę powiedzieć, że jak komuś wpadnie w ręce to wydaje mi się, że warto przeczytać.

Początkowo pomysł bardzo mnie wciągnął. Potem denerwowały mnie postawy ludzi. Dlaczego wszyscy zachowywali się jak dzikusy? Czy taka jest nasza natura? I dlaczego kobiety są tak instrumentalnie traktowane? Czy to przemyślana strategia autora, czy jego uprzedzenia?
Finalnie mogę powiedzieć, że jak komuś wpadnie w ręce to wydaje mi się, że warto przeczytać.

Klasyczna science fiction pełna ciekawych pomysłów, zaskakujących zwrotów akcji ale przede wszystkim pytań o naturę człowieka. Autor w tej książce zadaje pytania dotyczące istoty przeszłości, teraźniejszości i przyszłości bytu człowieka. Pełna eschatologia.

Klasyczna science fiction pełna ciekawych pomysłów, zaskakujących zwrotów akcji ale przede wszystkim pytań o naturę człowieka. Autor w tej książce zadaje pytania dotyczące istoty przeszłości, teraźniejszości i przyszłości bytu człowieka. Pełna eschatologia.

Całkiem, całkiem. SF starej daty ;) Nie wiem, jak to sprecyzować, ale w tej chwili chyba pisze się inaczej. Może ten nieco maczystowski bohater, który zajmuje się tylko poważnymi sprawami, a nie jakimiś głupotami? Fajny pomysł, w którym wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek żyli zmartwychwstają na jednej planecie i my sprawdzamy, co się dalej stanie, a bohater - kto za tym stoi. Poniekąd nieco pesymistyczne wnioski, bo mimo fantastycznych warunków życiowych i kompletnego braku takiej potrzeby, prawie pierwsze, co zaczęli robić zmartwychwstańcy, to krzywdzić się wzajemnie na rozmaite sposoby.

Całkiem, całkiem. SF starej daty ;) Nie wiem, jak to sprecyzować, ale w tej chwili chyba pisze się inaczej. Może ten nieco maczystowski bohater, który zajmuje się tylko poważnymi sprawami, a nie jakimiś głupotami? Fajny pomysł, w którym wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek żyli zmartwychwstają na jednej planecie i my sprawdzamy, co się dalej stanie, a bohater - kto za tym...