Aktualności
39
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2020
2020
2020
2020
2019
2019
2018
2018
2018
2018
2017
2015
2015
2015
2011
2011
2010
2008
2007
2006
Powiązane treści
Aktualności
21
Margaret Atwood i 8 tysięcy pisarzy przeciwko wykorzystywaniu ich prac przez AI
Publicystyka
6
Scenariusz adaptowany – brzmi dumnie? Mniej i bardziej inspirujące przykłady
Publicystyka
8
Nie uwierzysz, kto to napisał. Nietypowe książki znanych pisarzy
Dużo, oj, dużo internetowi coachowie powiedzieli przez lata o mitycznym już wychodzeniu ze strefy komfortu, ale autorzy powieści (i nie tylko) robią tak przecież od lat. I choć nie...
Rozmowy
4
Miłość do grozy – rozmowa dwóch pisarek o „Pełniku“ Anny Lewickiej
Czym jest „powieść grozy” i jakie cechy powinna mieć dobra literatura tego gatunku? Czy w tego rodzaju książkach jest miejsce na miłość, namiętność, pożądanie? I dlaczego dom wcale...
Publicystyka
15
Głośniej o tych książkach!, czyli co mogło wam umknąć w 2020 roku
W wielkim skrócie i uproszczeniu: miniony rok był dziwny. Sytuacja związana z pandemią odbiła się również na rynku książkowym, i w ogólnym zamieszeniu szerokiej uwadze umknęło...
Aktualności
44
100 najlepszych książek fantasy wg „Time’a” bez polskiego cyklu o „Wiedźminie”
Czy zgadzacie się ze wskazaniami tygodnika „Time”, który opublikował listę 100 najlepszych książek fantasy? Można na niej znaleźć kilka książek Tolkiena i N.K. Jemisin, nazwiska...
Zorza polarna Philip Pullman 
Czy da się pod płaszczykiem pozornie "zwykłej", osobliwej fantastyki przedstawić jedne z trudniejszych problemów świata teraźniejszego? Otóż tak, najwyraźniej można. Choć oczywiście każdy odbierze tą historię w inny (swój własny) sposób.
Ja widzę to tak. Dajmony to cząstka każdego z nas. Gdy jesteśmy dziećmi potrafią się zmieniać - są nieprzewidywalne. Zupełnie jak dzieci. Z czasem, gdy jednak dorastamy, kształtujemy swoje charaktery, tracimy też tą szaloną cząstkę naszej osobowości. Pozostając w ten sposób jednakowi, bardziej stali.
I jak to kiedyś w pewien autor w swojej pięknej książce zaznaczył: "dorośli czasami zapominają, że byli też dziećmi" tak i tutaj nie pamiętają swoich "nieprzewidywalnych" lat i za wszelką cenę próbują stłamsić je w swoich pociechach. Nie rozumieją ich lub NIE CHCĄ rozumieć.
Czy mogłabym znaleźć jeszcze wiele innych symboli w tej powieści - tak. Czy je przedstawię - nie.
Sami je odkryjcie.
Delikatny nóż Philip Pullman 
Pierwsza część ("Złoty Kompas") miała ciekawą linię fabularną, skupioną wokół jednego głównego wątku. W części drugiej mamy nowe główne wątki i bardzo dużo postaci i wydarzeń pobocznych. Są one ciekawe, ale przez to czytanie tej książki nie sprawia takiej frajdy, jak poprzedniego tomu.
Wydaje mi się, że ten tom pełni funkcję łącznika pomiędzy wprowadzeniem, a wielkim finałem. Tutaj autor wykonuje dużo mozolnej pracy, żeby wprowadzić kilka ważnych postaci, wyjaśnić nową terminologię, opisać nowe miejsca, ale całościowo fabuła nie posuwa się do przodu. Co więcej główne postacie z pierwszej części praktycznie znikają (Asriel i Coulter).
Nie wątpię, że ta książka jest bardzo ważną częścią tej historii, ale jeśli mam ją ocenić w oderwaniu od pozostałych tomów, to trochę mi tutaj zabrakło. Na szczęście cały czas czytało się ją dobrze i chcę poznać zakończenie tej historii w następnym tomie.
