Po pierwszym tomie chciałem przeczytać drugi i zobaczyć jak się wszystko rozwinie i czy będzie lepszy od poprzedniczki. Uważam że część druga jest nieco lepsza ,fabuła szybko się rozwija choć w większym stopniu są pociągnięte wątki które mniej mi się podobały nie mniej to dobra kontynuacja zobaczę czy kolejna będzie lepsza czy jednak wróci na poziom pierwszej części.

Po pierwszym tomie chciałem przeczytać drugi i zobaczyć jak się wszystko rozwinie i czy będzie lepszy od poprzedniczki. Uważam że część druga jest nieco lepsza ,fabuła szybko się rozwija choć w większym stopniu są pociągnięte wątki które mniej mi się podobały nie mniej to dobra kontynuacja zobaczę czy kolejna będzie lepsza czy jednak wróci na poziom pierwszej części.

20/2024 Drugie spotkanie z Chudym jest równie wciągające co pierwsze, jak zwykle u Gołkowskiego, książka jest dynamiczna, nie da się przy niej nudzić. Zdecydowanie sięgnę po część trzecią.

20/2024 Drugie spotkanie z Chudym jest równie wciągające co pierwsze, jak zwykle u Gołkowskiego, książka jest dynamiczna, nie da się przy niej nudzić. Zdecydowanie sięgnę po część trzecią.

Akcja nabiera tempa. Nasz samotny detektyw zostaje prezesem. Trochę nieoczekiwanie musi zająć się fabryką. Aby uniknąć zapaści finansowej pracuje jako szef ochrony u Daniłowa, tak, tego samego, który zlecił mu śledztwo w pierwszym tomie. Nie jest różowo, ponieważ poprzedni właściciela zakładu nie chcą pogodzić się ze stratą. Czy szaremu wilkowi (jak nazywa go Olga) uda się uruchomić produkcję? Czy praca na etat będzie go satysfakcjonować? Czy posłuszne wypełnianie rozkazów jest tym, o czym skrycie marzył? Chcecie się przekonać? To czym prędzej sięgnijcie po lekturę. Tylko zapewnijcie sobie dostęp do trzeciego tomu, ponieważ rozczarowanie, że nie można od razu sprawdzić, co będzie dalej, jest okrutne. Już biegnę do biblioteki. Wam sugeruję to samo. Nie będziecie narzekać. Zapewniam.

Akcja nabiera tempa. Nasz samotny detektyw zostaje prezesem. Trochę nieoczekiwanie musi zająć się fabryką. Aby uniknąć zapaści finansowej pracuje jako szef ochrony u Daniłowa, tak, tego samego, który zlecił mu śledztwo w pierwszym tomie. Nie jest różowo, ponieważ poprzedni właściciela zakładu nie chcą pogodzić się ze stratą. Czy szaremu wilkowi (jak nazywa go Olga) uda się...

Drugi Tom właściwie podobny do pierwszego. Poznajemy jeszcze mocniej Saszkę, jego rozterki i życie. NIestety mam z tym cholerny zgryz - jest niedokończona zagadka, która w tym tomie została po prostu zepchnięta do niebytu. Towarzyszmy bohaterowi w jego zakochiwaniu się, w pracy, a potem bach wszystko się rypło, a On ląduje w rynsztoku, a na koniec pali wszystkie mosty. Przelatujemy przez opowieść bo wciąga - jest dużo akcji, kwiecistych opisów ciekawego świata, ale też zmarnowanego potencjału. Dowiadujemy się więcej o federacji, okazuje się, że od naszych czasów nic tam się nie zmieniło - rządzą oligarchowie, a reszta ludzi to karaluchy, panuje zamordyzm i wygrywa ten kto ma więcej pieniędzy i siły. Saszka dostaje co róż po mordzie, nic mu nie wychodzi. Do tego w połowie książki [spoiler] Już wiemy czym/kim jest Olga [/spojler]. Ogólnie ciągle się zastanawiam po co ten motyw z weselem z Daniłowem, po co kilka innych pobocznych motywów, gdzie książkę zamyka się w 20 stronach na samym końcu wymuszonym wybiegiem. I tak przez całą książkę właściwie nic nowego się nie dowiedzieliśmy na temat głównej intrygi - kto i za co zabił Valentę, Sobka i resztę ludzi, ani czym jest magiczny wysuszacz organizmu. Saszka to oszołom, który nie potrafi ogarnąć się w priorytecie zadań i przez to ma kłopoty. Lecę trzeci tom, ale przy tym się mocno zawiodłem.

Drugi Tom właściwie podobny do pierwszego. Poznajemy jeszcze mocniej Saszkę, jego rozterki i życie. NIestety mam z tym cholerny zgryz - jest niedokończona zagadka, która w tym tomie została po prostu zepchnięta do niebytu. Towarzyszmy bohaterowi w jego zakochiwaniu się, w pracy, a potem bach wszystko się rypło, a On ląduje w rynsztoku, a na koniec pali wszystkie mosty....

Przyszłości jednak nie taka odległa. W świecie głogowskiego samochody nie latają, a samoloty wciąż są najlepszym środkiem transportu na duże odległości. Nowe rasy ludzi nie powstały. Chociaż te znane z naszej rzeczywistości rozdziely się jeszcze wyraźnej.
Co prawda sztuczna inteligencja o wiele bardziej wkracza w życie człowieka. Roboty wykonują proste prace, a przeszczep sztucznej części ciała zschynchroniziwanej z układem nerwowym stanowi codzienność. Ludzie odżywiają się jedzeniem mocno przetworzonym, zwierzęta i rośliny są raczej echem przeszłości, kolor nieba zmieszał się z kolorem smogu, a słońce pali nieubłaganie i zamiast dawać życie, zabija.
Wspominałem już, że ten świat nie jest aż tak odległy? Czytając zauważycie mnóstwo podobieństw do warunków współczesnego życia. Pieniądze są waluta szczęścia a status materialny decyduje o pozycji i dostępie do jakości zasobów. Miłość? Przyjaźń? Pojednanie? Tylko jeśli masz w tym interes. Duże korporacje rozdają karty, a człowieczeństwo nie istnieje. Albo jesteś trybikiem w maszynie albo umierasz na bruku. Nikt nawet nie podejdzie i nie zapyta co się dzieje. Znieczulica przekracza wyobrażenia.

W tym wszystkim on. Główny bohater, którego ciężko nie polubić, nie tylko dlatego, że zachowuje ludzką twarz okazując emocje pod skorupą twardziela, ale próbując wejść wyżej w hierarchii będąc zawsze ,,chłopcem" na posyłki bogatych oligarchów, pokazuje swoją zabawną nieudolność. Od Saszy (jego imię) można nauczyć się że łapanie kilku srok za ogon, skończy się co najmniej zadyszka ;)

Ostatecznie mamy wielowątkowa powieść składając się obecnie na 3 tomy.

Ja chętnie przeczytam kolejne. Ta seria stanowi dla mnie pomost pomiędzy książkami detektywistyczymi a gatunkiem sci-fi.

Przyszłości jednak nie taka odległa. W świecie głogowskiego samochody nie latają, a samoloty wciąż są najlepszym środkiem transportu na duże odległości. Nowe rasy ludzi nie powstały. Chociaż te znane z naszej rzeczywistości rozdziely się jeszcze wyraźnej.
Co prawda sztuczna inteligencja o wiele bardziej wkracza w życie człowieka. Roboty wykonują proste prace, a przeszczep...

Trochę za dużo wątków na raz, w pewnym momencie natłok tematów powodował że przestałem kojarzyć ludzi.

Trochę za dużo wątków na raz, w pewnym momencie natłok tematów powodował że przestałem kojarzyć ludzi.

Główny bohater został uwikłany w wielki świat który go przerasta i próbuje nie utonąć w jego porachunkach. Tak można określić drugą część Sybirpunka, nadal dostajemy dobry, mocny i cięty język oraz żyjące miasto przyszłości. Boli trochę dopychanie niektórych rzeczy na siłę, jak i przypadkowe zbiegi okoliczności co chwile ratujące głównego bohatera.

Główny bohater został uwikłany w wielki świat który go przerasta i próbuje nie utonąć w jego porachunkach. Tak można określić drugą część Sybirpunka, nadal dostajemy dobry, mocny i cięty język oraz żyjące miasto przyszłości. Boli trochę dopychanie niektórych rzeczy na siłę, jak i przypadkowe zbiegi okoliczności co chwile ratujące głównego bohatera.

Akcja książki rozgrywa się w Rosji i to w przyszłości. Niesie to za sobą szereg konsekwencji. Bo ta przyszłość różami usłana nie jest - mimo znaczącego postępu technologicznego. Bo mamy przepastne różnice ekonomiczne i skrajną degradację środowiska. Niby klasyka przewidywań, ale tło akcji idealne.

Polubiliśmy się z Chudym. Mimo, że jakąś postacią wybitną nie jest. Po prostu jego historia jest dobrze napisana i zapewniła mi sporo rozrywki.

Akcja książki rozgrywa się w Rosji i to w przyszłości. Niesie to za sobą szereg konsekwencji. Bo ta przyszłość różami usłana nie jest - mimo znaczącego postępu technologicznego. Bo mamy przepastne różnice ekonomiczne i skrajną degradację środowiska. Niby klasyka przewidywań, ale tło akcji idealne.

Polubiliśmy się z Chudym. Mimo, że jakąś postacią wybitną nie jest. Po...

Coraz bardziej wsiąkam w klimat Gołkowskiego. Trudno się oderwać od czytania. Bez chwili zbędnej zwłoki sięgam po kolejny tom serii. Z czystym sumieniem polecam .

Coraz bardziej wsiąkam w klimat Gołkowskiego. Trudno się oderwać od czytania. Bez chwili zbędnej zwłoki sięgam po kolejny tom serii. Z czystym sumieniem polecam .

Kolejny tom i cały czas "banan na gębie" podczas czytania. Genialna kontynuacja, która sprawiła a raczej potwierdziła, że Michał Gołkowski jest moim drugim ulubionym autorem u boku Dana Simmonsa. Polecam serdecznie!

Kolejny tom i cały czas "banan na gębie" podczas czytania. Genialna kontynuacja, która sprawiła a raczej potwierdziła, że Michał Gołkowski jest moim drugim ulubionym autorem u boku Dana Simmonsa. Polecam serdecznie!