Uwielbiam ten dość mocno niedoceniany motyw w książkach jakim są kosiarze śmierci. Fabuła bardzo interesująca. Bohaterka świetna. Bardzo dobra historia.

Uwielbiam ten dość mocno niedoceniany motyw w książkach jakim są kosiarze śmierci. Fabuła bardzo interesująca. Bohaterka świetna. Bardzo dobra historia.

Kiedy z niewytłumaczalnych powodów nagle rodzi się w Tobie złość do całego świata, masz ochotę wszystkich pozabijać i nikt cię nie rozumie, w zastraszającym tempie twój świat może stanąć na głowie. Wiesz, że ten podskórny gniew nie jest tylko młodzieńczym buntem. Dzieje się z tobą coś naprawdę dziwnego. Lex nie umiała tego pojąć. Jej rodzice tym bardziej. Dlatego, kiedy kolejny raz zostali wezwani przez dyrektora szkoły, stwierdzili, że czas podjąć pewne kroki. Dlatego właśnie wysłali swoją córkę do wujka na... farmę? Tak przynajmniej im się zdawało. Nie wiedzieli jednak, że Lex spędzi wakacje w najbardziej popieprzonym miejscu na Ziemi, tańcząc z duszami. I co więcej, że będzie się przy tym doskonale bawić.

Czujecie się wystarczająco zachęceni? Nie? To lecimy dalej. Lektura jest w sposób nieoczywisty makabryczna. Bohaterowie igrają ze śmiercią na każdym kroku i nie wyobrażają sobie, aby mogło być inaczej. Ponure, tajemnicze miasteczko, jeszcze bardziej porypani mieszkańcy, młodzieńcza miłość, bunt i rozterki... wcale nie takie młodzieżowe, kiedy ważą się losy milionów ludzi.

Główna bohaterka to szesnastolatka, więc książka jest przeznaczona raczej dla młodzieży... ALE. Zapewniam Was, że bawiłam się przy niej tak samo wyśmienicie teraz, jak te 9 lat temu, kiedy czytałam ją po raz pierwszy. A to zdarza się rzadko 😉

Dobra, nie jest to wybitne dzieło literatury, ale nie o to w tym chodzi. Czarny humor, świetnie napisane postaci, które ani trochę nas nie nudzą, sporo akcji i jej zwrotów oraz ta wszechobecna, czająca się gdzieś w zakamarkach punkrockowo-metalowa muzyka 😈

Pomysł na książkę jest świetny, klimat idealny, szczególnie na październik. Wujek Mort i jego szalone pomysły oraz nie do końca normalny umysł, uroczy acz sarkastyczny Driggs, wojownicza Pandora i wiele, wiele innych postaci tylko czekają na spotkanie z tobą. To co? Dasz się wciągnąć do tego martwego miasteczka? 😈

Kiedy z niewytłumaczalnych powodów nagle rodzi się w Tobie złość do całego świata, masz ochotę wszystkich pozabijać i nikt cię nie rozumie, w zastraszającym tempie twój świat może stanąć na głowie. Wiesz, że ten podskórny gniew nie jest tylko młodzieńczym buntem. Dzieje się z tobą coś naprawdę dziwnego. Lex nie umiała tego pojąć. Jej rodzice tym bardziej. Dlatego, kiedy...

Opis "Zgonu" zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po książkę. Jednak przez ok 40 stron, męczyłam się niemiłosiernie z jej czytaniem. Strasznie mnie irytowało to, że naprawdę w każdym zdaniu jest użyte imię głównej bohaterki. Przecież można zamienić Lex na np: ona, dziewczyna, nastolatka itd.

Liczyłam też (tak jak pisze na okładce),że w książce dostanę dużo sarkastycznego humoru. Jak dla mnie nie było w niej ani sarkazmu, ani humoru. Odzywki Lexington były słabe i bez szacunku do kogokolwiek lub czegokolwiek.

Czuć bardzo, że to debiut. Dodatkowo miałam wrażenie, że autorka napisała tą książkę, gdy była nastolatką i chyba musiała przechodzić akurat jakiś ostry nastoletni bunt.

Sama historia ciekawa, ale niestety niedopracowana. Bohaterowie też nie porywają swoimi charakterami. Ogólnie da się przeczytać🙂

Opis "Zgonu" zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po książkę. Jednak przez ok 40 stron, męczyłam się niemiłosiernie z jej czytaniem. Strasznie mnie irytowało to, że naprawdę w każdym zdaniu jest użyte imię głównej bohaterki. Przecież można zamienić Lex na np: ona, dziewczyna, nastolatka itd.

Liczyłam też (tak jak pisze na okładce),że w książce dostanę dużo sarkastycznego...

Opowieść typowa dla książek dla nastolatków. Jest lekka, dobra jeśli masz ochotę na coś mniej wymagającego, chociaż wiele wątków jest prostych do przewidzenia.

Opowieść typowa dla książek dla nastolatków. Jest lekka, dobra jeśli masz ochotę na coś mniej wymagającego, chociaż wiele wątków jest prostych do przewidzenia.

Całkiem fajna opowieść dla małolatów.

Całkiem fajna opowieść dla małolatów.

„Zgon” - po pierwsze, fajny tytuł – opowiada o nastoletniej Lex, buntowniczce z wyboru. Za karę za złe zachowanie zostaje wysłana na całe wakacje na wieś (tak, to właśnie ta wieś nazywa się Zgon) do swojego wujka Mortimera (cóż, jego imię nic nie sugeruje, prawda?). Okazuje się, że ów wujek jest mrocznym żniwiarzem wyjętym rodem z Simsów, bo gdy komuś zbiera się na zgon, ten teleportuje się do niego i swoją wspaniałą kosą odbiera życie jakiegoś umierającego nieszczęśnika. Oczywiście okazuje się, że Lex także ma takie moce i – jakby inaczej – jest najlepsza w koszeniu dusz.
Z czasem pojawiają się zagadki i tajemnice do rozwikłania.
Z czasem Lex staje się coraz bardziej irytująca.
Z czasem książka dalej mnie nie wciąga... Gdy pokazałam chłopakowi zdjęcia książki spytał się, czy wow serio udało mi się ją przeczytać? Chyba serio musiałam narzekać podczas lektury. Ale ogólnie to nie było tragedii – po prostu to chyba nie w moim stylu, takie naciągactwo, ale co kto lubi! Ja na przykład lubię zombie... Książka jest dobrze napisana, postaci są „takie se”, szału nie ma, a to pierwszy tom z serii. Nie sięgam po kolejne, ale nie zniechęcajcie się moją subiektywną opinią!
Więcej na: https://www.instagram.com/polzywe_recenzje/

„Zgon” - po pierwsze, fajny tytuł – opowiada o nastoletniej Lex, buntowniczce z wyboru. Za karę za złe zachowanie zostaje wysłana na całe wakacje na wieś (tak, to właśnie ta wieś nazywa się Zgon) do swojego wujka Mortimera (cóż, jego imię nic nie sugeruje, prawda?). Okazuje się, że ów wujek jest mrocznym żniwiarzem wyjętym rodem z Simsów, bo gdy komuś zbiera się na zgon,...

Szczerze się zaskoczyłam. Oczywiście na plus.

Szczerze się zaskoczyłam. Oczywiście na plus.

Muszę przyznać, że pomimo iż książka jest przeznaczona dla nastoletniego czytelnika, to podobała mi się. Zaintrygowało mnie inne ujęcie powszechnej w literaturze postaci Żniwiarza.
Lex ma 16 lat i sporo nabroiła, w związku z czym rodzice wysyłają ja do wujka Morta, żeby spędziła wakacje u niego na farmie.
Jak się okazuje na miejscu farma, to określenie mocno na wyrost, a Lex wbrew obawom spędza wakacje swojego życia.
Polecam

Muszę przyznać, że pomimo iż książka jest przeznaczona dla nastoletniego czytelnika, to podobała mi się. Zaintrygowało mnie inne ujęcie powszechnej w literaturze postaci Żniwiarza.
Lex ma 16 lat i sporo nabroiła, w związku z czym rodzice wysyłają ja do wujka Morta, żeby spędziła wakacje u niego na farmie.
Jak się okazuje na miejscu farma, to określenie mocno na wyrost, a...

Zapraszamy Was do zapoznania się z pozycją, która w nasze ręce trafiła dość przypadkowo – wygrzebana z jednego z koszów z tanimi książkami – a która towarzyszyła nam w tegorocznym urlopie. Przedstawiamy Wam Lex – zbuntowaną nastolatkę i bohaterkę ,,Zgonu’’ Giny Damico!

Młodzież bywa trudna. Z różnych powodów. Jednak Lex stanowi prawdziwy ewenement, dotychczas grzeczna dziewczyna nagle stała się postrachem całej szkoły. Jeżeli gdzieś w okolicy słyszy się o kłopotach, najpewniej miała ona w tym swój udział. A co najgorsze, Lex nie ma pojęcia skąd się bierze w niej ta cała złość i agresja. Jednak gdy rodzice decydują się wysłać ją na wakacje na wieś, by zamieszkała z dawno nie widzianym wujkiem na farmie, nawet ona uważa to za skrajną niesprawiedliwość. Na miejscu jednak okazuje się, że jej wuj jest nie tylko niezwykle ekscentrycznym mężczyzną, ale także jego pracy nie można nazwać zwyczajną – bowiem zamiast farmerem, okazuje się być mrocznym żniwiarzem, a co gorsza, wszystko wskazuje na to, że także Lex ma zadatki by zająć się przeprowadzaniem dusz na drugą stronę.

Lex to jedna z tych pyskatych bohaterek, które albo się kocha albo nienawidzi. Rozwydrzona, bezczelna, chciałoby się powiedzieć przepełniona niekończącymi się pokładami sarkazmu i ironicznego spojrzenia na świat. W prawdziwym życiu nie chcielibyście się z kimś takim użerać. Jednak w przypadku ,,Zgonu’’ to właśnie Lex jest motorem całej powieści i głównym źródłem czarnego humoru, którym książka jest przepełniona. A jeżeli dodamy do tego fakt iż nasza niepokorna nastolatka będzie musiała skonfrontować się z szalonym wujkiem i podporządkować zasadom obowiązującym w tytułowym Zgonie – miasteczku, w którym spędzi wakacje – możemy być pewni, że podczas lektury nie będziemy się nudzić.

,,Zgon’’ to z jednej strony młodzieżowe fantasy jakich wiele, mamy tutaj młodą bohaterkę, która nagle odkrywa, że nie jest znowu taka zwyczajna, niezwykłe miejsce w którym pod przewodnictwem mentora będzie uczyła się władać nad nowymi mocami, będzie tajemnica do rozwiązania, a nawet wątek miłosny. Tyle, że u Giny Damico wszystko to zostało mocno przyprawione i podkręcone na maxa czyniąc ze ,,Zgonu’’ książkę, która dalej jest lekką, niezobowiązującą rozrywką, a jednocześnie śmiało można powiedzieć, że jest to pozycja niepodobna do żadnej innej. Efekt ten został osiągnięty właśnie poprzez solidne okraszenie czarnym humorem głównym elementów książki – poczynając od Lex, a kończąc chociażby na samym Zgonie – mieście niczym z wariackiego snu, zawieszonym między czasem, a także życiem i śmiercią.

Pozostali bohaterowie występujący w książce również stanowią całkiem ciekawą i nietuzinkową zgraję, choć nie da się zaprzeczyć, że przy Lex i jej wuju Mortimerze wypadają oni nieco słabiej. Jeżeli zaś chodzi o samą fabułę, w mniejszym lub większym stopniu jesteśmy w stanie przewidzieć jakim torem potoczy się akcja i bynajmniej nie psuje nam to przyjemności z lektury. A zakończenie (uderzające już w nieco poważniejsze tony niż większość książki),sprawia, że najchętniej od razu sięgnęłoby się po drugi tom by przekonać się co będzie dalej.

,,Zgon’’ to bardzo młodzieżowa pozycja. Nie wymagajcie od niej misternie skonstruowanej fabuły, postaci które będą postępowały logicznie czy stylu który Was zachwyci. To lekka, pełna czarnego humoru i przesycona sarkazmem, nieco szalona książka, która jednak potrafi dostarczyć naprawdę sporo niezobowiązującej rozrywki. Oczywiście pod warunkiem, że lubicie czarny humor, inaczej z pewnością odbijecie się dość szybko od lektury. Osobiście jednak bardzo się cieszę iż natrafiłam na tę pozycję i z pewnością będę kontynuowała przygodę z Lex ciekawa co jeszcze nawywija ta dziewczyna. Bo co tu dużo mówić, do mnie trafia humor Giny Damico i nie raz szczerze się uśmiałam w trakcie czytania, a ,,Zgon’’ zdecydowanie okazała się trafnym wyborem do spakowania na tegoroczny urlop i zdecydowanie umilił mi wakacyjny wyjazd.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/zgon-recenzja/

Zapraszamy Was do zapoznania się z pozycją, która w nasze ręce trafiła dość przypadkowo – wygrzebana z jednego z koszów z tanimi książkami – a która towarzyszyła nam w tegorocznym urlopie. Przedstawiamy Wam Lex – zbuntowaną nastolatkę i bohaterkę ,,Zgonu’’ Giny Damico!

Młodzież bywa trudna. Z różnych powodów. Jednak Lex stanowi prawdziwy ewenement, dotychczas grzeczna...

Jeżeli chcecie przeczytać coś mrocznego z odczuwalnym klimatem śmierci to nie sięgajcie po "Zgon".
Trochę liczyłam na coś mrocznego, gdzie śmierć będzie odczuwana na każdej stronie. Dostałam coś czego się nie spodziewałam, ale nie jestem jakoś bardzo zawiedziona.
Jako młodzieżówka, książka jest naprawdę dobra. Pisana dość lekkim językiem, więc szybko się to czyta.
Główna bohaterka jest ok, chociaż pod koniec książki, traci ten swój niepowtarzalny, czarno humorzasty styl, co mnie trochę zirytowało. Czy jest typową nastolatką, która na każdym kroku musi się buntować ? Po części, jednak nie odczuwa się tego jakoś bardzo.(przynajmniej w moim przypadku)
Wątek romantyczny przewidywalny, co nie jest nowością w młodzieżówkach. Zaliczyłabym go do takich średniaków. Jednak jedna scena, którą można by podciągnąć pod te "romantyczne", naprawdę mnie zaskoczyła i rozbawiła.
Polecam
-
-
Życie jest niesprawiedliwe. Dlaczego śmierć miała by się różnić?

Jeżeli chcecie przeczytać coś mrocznego z odczuwalnym klimatem śmierci to nie sięgajcie po "Zgon".
Trochę liczyłam na coś mrocznego, gdzie śmierć będzie odczuwana na każdej stronie. Dostałam coś czego się nie spodziewałam, ale nie jestem jakoś bardzo zawiedziona.
Jako młodzieżówka, książka jest naprawdę dobra. Pisana dość lekkim językiem, więc szybko się to czyta.
Główna...