Nie ma co ukrywać, szykuje się niezły młodzieżowy serial, ale nie ma wysoko zawieszonej poprzeczki przez pierwowzór - książkę.

Nie ma co ukrywać, szykuje się niezły młodzieżowy serial, ale nie ma wysoko zawieszonej poprzeczki przez pierwowzór - książkę.

„Save me” ogólnie fabuła tej książki nie jest odkrywcza. W dużym skrócie on: bogaty, na pierwszy rzut zarozumiały i chamski. Ona: biedna kujonka z dużymi ambicjami. No idealnie dobrana para… Mimo bardzo oczywistego motywu, książka napisana jest w bardzo fajny sposób. Taki nie wymagający dużego skupienia się romans nastolatków z problemami.

„Save me” ogólnie fabuła tej książki nie jest odkrywcza. W dużym skrócie on: bogaty, na pierwszy rzut zarozumiały i chamski. Ona: biedna kujonka z dużymi ambicjami. No idealnie dobrana para… Mimo bardzo oczywistego motywu, książka napisana jest w bardzo fajny sposób. Taki nie wymagający dużego skupienia się romans nastolatków z problemami.

Książka była dla mnie wyrwaniem się z zastoju czytelniczego, i największego problemu przerywania historii w 3/4. Jest to powieść z gatunku enemis to lovers typowa lecz bardzo lekka i przyjemna. Plusem dla mnie są na pewno krótkie rozdziały których jest dużo. Podobało mi się to że akcja rozgrywała się powoli, swobodnie, tak że przy ostatnich stronach nie wiadomo było czy zdarzy się coś więcej, ma to swój klimat. Książka zawierała ''te'' fajne sceny w których żołądek się przyjemnie ściska, a uśmiech nie schodzi z twarzy. Było też parę denerwujących momentów... dla mnie ciągłe wspominanie Ruby o Oxfordzie z jednej strony rozumiem duża rzecz, a z drugiej co parę stron musiała o tym przypominać co było męczące. Oprócz tego standardowe odklejki Jamesa czy wybrać rodzinę czy to co on chce i przestać być dupkiem (no ale 18latek, więc do przyjęcia). Szkoda też, że w książce było sporo błędów w tłumaczeniach i niezrozumiałych zbitek słów.
Ogólnie bardzo fajna historia, warta przeczytania szkoda, że zakończenie z dużym delulu, no ale są kolejne części więc zobaczymy .... ;)

Streszczenie:
Ruby Bell jest uczennicą Maxton Hall elitarnej szkoły dla najbogatszych uczniów, wpływowych ludzi. Ruby jest skrupulatną, poukładaną, przesadnie kochającą notatki, listy i zakreślacze uczennicą tejże szkoły, dzięki dostaniu stypendium. Jej zasadą jest ciężka praca prowadząca na studia do Oxwordu oraz nie zwracanie na siebie niczyjej uwagi w szkole. Pozatym ma kochajacych rodziców i siostrę Ember, jednak za wszelką cene oddziela życie szkolne i domowe, o którym nie wspomina ani jednej ani drugiej stronie. Historia zaczyna się od Ruby, która wybiera się po referencje do młodego nauczyciela Pana Suttona i na nieszczęście przyłapuje go w jego biurze z uczennicą którą jest Lydia Beaufort. Po tym Ruby ucieka i ma wizje tego co widziała, po drugiej stronie James jest na imprezie u kumpla Wrena i budzi się koło Elain Ellington (starsza wyszła już ze szkoły) siostry Alistaira. Lydia opowiada bratu bliźniakowi, Jamesowi Beufortowi co zaszło. Tym samym James chce kupić milczenie Ruby ona jednak mówi, że niczego nie wyda, nie jest to jej sprawa, denerwuje ją, że James myśli iż może ją kupić i rzuca mu pieniędzmi w twarz, a potem odchodzi. Kolejnym akcentem jest skupienie się na ważnym dla szkoły i samego Jamesa lacrossie, i tym że nawet podczas meczu zauważa Ruby, której dotąd przez lata nie widział. Ruby należy do komitetu organizacyjnego, który traktuje mega poważnie, zapisuje przebieg meczu, nie radząc sobie zbytnio, ponieważ nie ma przy niej jej koleżanki Lin (zaprzyjaźniła się z nią po tym jak wszyscy się od niej odwrócili kiedy jej ojciec wszedł w romans, stracił majątek i wpływy),która często pomaga mamie w sklepie w Londynie. Wówczas okazuje się, że miły Alistair pomaga w dokumentowaniu meczu. Następnie dochodzi do wielkiej imprezy w Maxton Hall, w której biorą udział uczniowie jak i rodzice, sponsorzy. James i jego paczka: Alistair, Wren, Cyril, Kesh, piją i rozkręcają imprezę zapraszając striptizerów co skutkuje dramatem imprezy. Z tego też względu w poniedziałek w biurze dyrektora Lexintona ląduje Ruby, James i trener lacrossa. James zostaje zawieszony w drużynie na cały semestr i dodatkowo ma dołączyć do komitetu organizacyjnego. Później jest ukazana relacja Ruby z siostrą gdzie ona sprawdza je bloga modowego, za co Ember sprawdza jej podanie, wywołuje się t kłótnia ponieważ, Ruby nigdy nie chce zabrać jej na bal w sql. Przechodząc do komitetu organizacyjnego jest to już 2 spotkanie na którym w końcu pojawia się James, z początku krytykujący każdy pomysł członków zebrania, w końcu jednak proponuje styl wiktoriański na bal halloweeninowy na co wszyscy się zgadzają. Podczas prób do debaty oxfordzkiej Ruby i James mają spięcie, jakiś czas później ona chce przeprosić i przy okazji zapytać o stroje do balu wypożyczane z firmy Beufort, James nie chce pomóc bo ma na względzie, że chce go wykorzystać jak wszyscy inni. Po rozmowie jednak zgadza się na wypożyczenie strojów i pisze do Ruby, że pojadą razem w sobotę do Londynu, wymieniają kilka wiadomości z tajemniczymi inicjałami. Podróż do firmy Beaufort przebiega w miłej atmosferze gdzie dużo rozmawiają min. na temat plotek, które krążą o Jamesie po całej szkole czy przyszłości. Kiedy znajdują się już pod firmą Ruby zauważa jak James zmienia się w tego samego chłodnego chłopaka jeśli chodzi o rodzinę, firmę czy swoich bogatych znajomych. Udają się jednak do góry przymierzają stroje z epoki, kiedy Ruby się przebiera James jest pod wrażeniem i mówi jej, że pięknie wygląda, następnie robią zdjęcia na plakat. Niestety zjawiają sie rodzice Jamesa niezadowoleni widząc Ruby, każą mu jechać z nimi, przez co wpada w gburowaty nastrój i mówi Ruby, że wycieczka się skończyła, odwiezie ją Percy i ma juz wyjść. Ruby rozmawia z Lin i opowiada o wszystkim, staje się mniej niewidzialna, ponieważ wszyscy mówią o jej weekendzie z Beufortem, on chce z nią pogadać, jednak ona skutecznie go olewa i mówi, że chce żeby było jak wcześniej kiedy się nie znali. Następnie spędza czas z siostrą, a w tym czasie przyjeżdża do jej domu James z suknią i tłumaczy swoje głupie zachowanie, wtedy Ruby daje znać, że nie da się tak więcej traktować wybacza mu ale ma ostatnią szansę. Następnego dnia James pomaga Lin i Ruby ogarnąć mecz lacrossa, a później wracając z boiska Alistair zaprasza ją na imprezę u Cyrila, na co James krzywi się, że to nie dla niej ,ona jednak tym samym robi na przekór i mówi, że przyjdzie. Impreza schodzi na gadaniu z Wrenem (z którym całowała się na 1 imprezie i nikt o tym nie wie),z Lydią, a kiedy James wraca z napojami bierze ją na parkiet i tańczą. Ruby jednak chce wyjść na chwilę do łazienki, oczywiście trafia do biblioteki i widzi jak Alistair figluje z Keshem i chce jak najszybciej wyjść nie mówiąc nic nikomu. James się zgadza jednak Cyril nie przywykł do tego chce rozkręcić atmosferę bierze Ruby na ręce i wskakuje z nią do basenu. Kiedy Ruby nie wypływa dłuższą chwile James wskakuje do wody i ją wyławia, następnie bierze ją na ręce, ona się w niego wtula i wynosi ją z imprezy. Kiedy są w aucie opowiada mu historię jak to była z tatą na rybach i wpłynęła w nich większa łódź, ona się zachłysnęła, a tata jeździ od wtedy na wózku. W weekend Ruby spędza czas z Ember, wkrótce przychodzi Lin z zapytaniem o fotografie jej i Jamesa na imprezie, Rubi pisze do niego podziękowania i chwilę smsują. W poniedziałek James przekonuje Ruby żeby wszystkich olewała, następnie na posiedzeniu komitetu kiedy młodszy zakochany w niej Kieran proponuje wspólne wybieranie muzyki pojawia się fajny moment w którym James i Ruby krzyżują się spojrzeniami, on nagle drwiąco się uśmiecha i pisze do niej sms '' Leci na ciebie.'' (cute!) Ruby ma urodziny spędza je miło z rodziną i Lin, dostaje jednak prezent od Jamesa czyli skórzaną torbę (ponieważ jej zielony plecak jest mocno styrany i dziurawy). Wieczorem dzwoni do niego z podziękowaniami, zwierza jej się że nie chce pracować w firmie ani nawet uczęszczać do Oxfordu, ona wyznaje że chciałaby go przytulić, a on nie ma nic przeciwko. Następnie Ruby idzie do dyrektora i prosi o zwolnienie Jamesa z kary ponieważ dużo pomógł w komitecie, a poza tym drużyna bez niego kiepsko sobie radzi, na co on się zgadza. Dochodzi do balu, James znów komplementuje Ruby, tańczy z nią, a ona mówi mu co załatwiła i że wraca do drużyny. Światła gasną, Ruby nie jest pewna czy to nie kolejny żart Jamesa, on jednak idzie z nią do piwnicy gdzie naprawiają sytuacje, i wspomina, że nie zrobiłby jej tego gdy wie jak bardzo jej na tym zależy, następnie stoją patrząc na siebie i dochodzi do pierwszego pocałunku, który na nieszczęście przerywa jego ojciec, zabiera go, a Ruby zostaje sama. James kłóci się z rodzicami i dostaje w twarz od ojca, ucieka do znajomych. Ruby martwi się, że po imprezie nie gadała z Jamesem i nie wie jak się zachować, on jednak udaje że jej nie widzi przechodząc obok na korytarzu, tym samym ona zaczyna również go ignorować. Kiedy przychodzi na boisko on w końcu ja zauważa, podchodzi do niej i mówi, że nie może go stracić bo nigdy nie był jej i ucieka. Unikają się, James jednak tęskni i myśli o niej, zerka na nią i denerwuje go, że ona tego nie robi. Rozmawia z Lydia, a ona zwierza mu się, że pana Suttona zna od 2 lat i naprawdę go kocha bo nie chciał jej dla bogactwa tylko dlatego, że ją lubił, teraz nie mają kontaktu bo uczy w ich szkole. Ruby dostaje zaproszenie z Oxfordu na rozmowy kwalifikacyjne, na miejscu wszystko jest super, ale gdy idzie do pokoju okazuje się, że James mieszka drzwi na przeciwko. Pomimo wszystko kolejnego dnia student Jude zajmuje się nią i prowadzi na pierwszą rozmowę, która idzie dobrze. Wieczorem wszyscy idą do baru, a Ruby gada głównie z Lin i Jude, udając się do łazienki odnajduje zapłakaną Lydie z którą rozmawia i dowiaduje się że ta jest w ciąży z Suttonem. Kolejnego dnia rozmowa nie idzie za dobrze, a później dochodzi do spotkania z studentami w świetlicy gdzie odpowiedzą na pytania nowych, wówczas dochodzi do kłótni miedzy Ruby i Jamesem. Ona ucieka, a on ją goni, kłócą się już na korytarzu przed pokojami. Podczas kłótni Ruby uderza pięściami w jego klatkę, a on łapie jej ręce i zaczynają się całować, następnie James wyznaje że kłamał i jest jej odkąd rzuciła mu w twarz pieniędzmi. W jego pokoju oprócz czułości rozmawiają o przyszłości której on nie ma, a później dochodzi do ich pierwszego razu . Rano Ruby robi to na czym zna się najlepiej, czyli tworzy listę pragnień dla Jamesa. Lydia i James wracają do domu a służba ich unika, ojciec przekazuje im że ich matka umarła 2 dni temu lecz ze względu na egzaminy nic nie mówił, James rzuca się na ojca i wymierza mu ciosy, zostaje wyprowadzony z domu i udaje się do znajomych. Lydia nie mogąc go znaleźć jedzie do Ruby kiedy jednak pyta, a jego tam nie ma i nie chce opowiedzieć Ruby o co chodzi jadą razem do Cyrila. Znajdują tam Jamesa,który bierze narkotyki, zabawia się z Elaine i mówi Ruby, że nie ma tu czego szukać. Ruby ma tego dość i wychodzi pomimo próśb i zapewnień Lydi, że James ją potrzebuje.

Książka była dla mnie wyrwaniem się z zastoju czytelniczego, i największego problemu przerywania historii w 3/4. Jest to powieść z gatunku enemis to lovers typowa lecz bardzo lekka i przyjemna. Plusem dla mnie są na pewno krótkie rozdziały których jest dużo. Podobało mi się to że akcja rozgrywała się powoli, swobodnie, tak że przy ostatnich stronach nie wiadomo było czy...

Pozytywne zaskoczenie.
Spodziewam się nijakiego dłużącego się romansu, ale całą trylogię przeczytałam w cztery dni. Trzyma w napięciu, pozwala poznać punkty widzenia różnych bohaterów i ma taki swój fajny klimat :)

Pozytywne zaskoczenie.
Spodziewam się nijakiego dłużącego się romansu, ale całą trylogię przeczytałam w cztery dni. Trzyma w napięciu, pozwala poznać punkty widzenia różnych bohaterów i ma taki swój fajny klimat :)

Gdyby nie audiobook nie dałabym wstanie przeczytac, bardzo duzo wewnętrznych monologów.
Ksiazka przyjemna ale bez efektu woow, fabuła dosc nudna, malo deynamiki.

Gdyby nie audiobook nie dałabym wstanie przeczytac, bardzo duzo wewnętrznych monologów.
Ksiazka przyjemna ale bez efektu woow, fabuła dosc nudna, malo deynamiki.

James trochę odleciał do krainy gumisiów, ale fun był

James trochę odleciał do krainy gumisiów, ale fun był

Ogólnie spodziewałam się czegoś słabszego i bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Sama historia wydaje się typowa, lekko się ją czyta, postaci nie są płaskie, każda, nawet poboczna ma swoje tło. Jedyne co mi nie podeszło to pierwszy raz Ruby i James'a. Raczej mało prawdopodobne by dziewczyna była tak bardzo pewna siebie, wiedziała czego chce i co robi i przede wszystkim zero bólu czy dyskomfortu. Być może autorka nam tego oszczędziła i może tylko się czepiam ale miałam wrażenie, że ta scena była trochę odrealniona.
Poza tym jednym małym minusem książka bardzo mi się podobała i biorę do ręki kolejną z trzech części.

Ogólnie spodziewałam się czegoś słabszego i bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Sama historia wydaje się typowa, lekko się ją czyta, postaci nie są płaskie, każda, nawet poboczna ma swoje tło. Jedyne co mi nie podeszło to pierwszy raz Ruby i James'a. Raczej mało prawdopodobne by dziewczyna była tak bardzo pewna siebie, wiedziała czego chce i co robi i przede wszystkim zero...

Fajna, lekka i w porządku napisana. Dużo akcji i zwrotów, zwłaszcza pod koniec. Aż warto sięgnąć po następną część i dowiedzieć się co dalej.

Fajna, lekka i w porządku napisana. Dużo akcji i zwrotów, zwłaszcza pod koniec. Aż warto sięgnąć po następną część i dowiedzieć się co dalej.

Powieść Mony Kasten nie zachwyciła mnie tak, jak myślałam, że to zrobi. Czytało mi się ją ciężko, nie mogłam się wciągnąć i czasem czytałam trochę „na siłę”, żeby tylko szybciej skończyć.

Może to dlatego, że po romanse nie sięgam zbyt często. Może dlatego, że przez większość czasu miałam wrażenie, że czytam fanfiction a nie książkę. Może dlatego, że męczą mnie takie nastoletnie dramaty?
Nie wiem.

Nie chce narzekać, ale prawie wszystko w tej książce było przewidywalne i zrobione według tego samego schematu, co praktycznie wszystkie fanfiki, które czytałam kiedyś.

Kujonka, która wbrew stereotypów jest bardzo ładna. Dodatkowo jest uparta, ma niewyparzony język i powoli zmierza do celu, który sobie wyznaczyła.
Przystojniak, bożyszcze wszystkich uczennic (oczywiście oprócz kujonki),kapitan szkolnej drużyny. Bogaty, budzący postrach, typowy szkolny bad boy!
Może dlatego nie przepadam za romansami? Za ich przewidywalność?

Oczywiście nienawiść, którą do siebie pałają wkrótce zmieni się w płomienne uczucie.
Nic nowego. Plus jedynie za to, że ich relacja rozwijała się w miarę normalnym tempem 👍🏻

Najbardziej podobała mi się końcówka. Była naprawdę dobra i to właśnie ona sprawiła, że postanowiłam sięgnąć po drugi tom. Jestem ciekawa jak to wszystko się rozwinie! Mam tylko nadzieję, że przy „Save you” będę bawiła się lepiej 🤷🏼‍♀️

Powieść Mony Kasten nie zachwyciła mnie tak, jak myślałam, że to zrobi. Czytało mi się ją ciężko, nie mogłam się wciągnąć i czasem czytałam trochę „na siłę”, żeby tylko szybciej skończyć.

Może to dlatego, że po romanse nie sięgam zbyt często. Może dlatego, że przez większość czasu miałam wrażenie, że czytam fanfiction a nie książkę. Może dlatego, że męczą mnie takie...

Sądzę że to naprawdę w porządku młodzieżówka.
Po jej zakończeniu naprawdę kusi żeby dodawać się do kolejnej części. Fajny klimat i bohaterowie.

Sądzę że to naprawdę w porządku młodzieżówka.
Po jej zakończeniu naprawdę kusi żeby dodawać się do kolejnej części. Fajny klimat i bohaterowie.