Jesteśmy społecznością, która kocha książki

🧓 Po lekturze powyższej książki mam tak bojowy nastrój, że nie potrafię sklecić sensownego wstępu. Dlatego od razu przechodzę do opinii. Również bojowej. 🧓ISTNY CHAOS tak w dwóch słowach mogę opisać tę książkę. Nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek czytała takie pomieszanie z poplątaniem. Poważnie. To pierwsza pozycja w życiu, która wyprowadziła mnie z równowagi nie ze względu na treść a konstrukcję. Autor przeskakuje z osoby na osobę, z tematu na temat. Usilnie próbuje wniknąć w umysł swoich bohaterów, domyśleć się co mogliby czuć w danych sytuacjach. Stara się ukształtować osoby, odnaleźć w nich siebie. Jednocześnie co chwilę wspomina o tym, że nigdy nie był na ich miejscu i to, co opisuje, jest (kolokwialnie rzecz ujmując) gdybaniem. 😵‍💫 Powieść minimalnie broni się dzięki przedstawionemu tłu historycznemu, bowiem znaleźć tu można nieliczne fragmenty dotyczące przedwojennej Warszawy, trochę o narastającym w Polsce antysemityzmie a także w miarę rzetelne przedstawienie hiszpańskiej wojny domowej. 🧓 Dopiero ostatnie strony wprawiają w zadumę, są napisane prawie przyzwoicie. Cóż z tego, jak wszystko przed tym dezorientuje i gubi. Pomysł prowadzenia dwóch historii równolegle rozumiem, popieram. Niestety efekt tej idei jest daleki do zadowalającego. 🧓 Tej książki nie polecam a do innych książek Autora jeszcze zajrzę. 🧓 Te 3 gwiazdki to nawet za dużo. 🫣😬