Głód

Książka jest bardzo przejmująca. Sprawiła, że mój bezpieczny światek zadrżał w posadach. I to przejmujące uczucie wstydu, które zaczęło mi towarzyszyć- uwiera jak kamyk w bucie.

Książka jest bardzo przejmująca. Sprawiła, że mój bezpieczny światek zadrżał w posadach. I to przejmujące uczucie wstydu, które zaczęło mi towarzyszyć- uwiera jak kamyk w bucie.

Ta pozycja nigdy nie stanie się bestsellerem. Nie będzie kultową pozycją dla czytelniczych mas.
Może dla tego, ze autor po kolei, przez 600 stron, obala każdą nasze usprawiedliwienie istnienia głodu na świecie-od lenistwa "czarnych", sprawiedliwości dziejowej, nieudolności lokalnych rządów, warunków klimatycznych, korupcji, czy prężnego działania fundacji pomocowych itp.
Istnienie głodu jest czystym s***********em.
Jest s***********em moim, Twoim, Europejczyków, Amerykanów, tego "lepszego, cywilizowanego" świata.
Jak to możliwe, że w czasach, gdy świat produkuje tyle żywności, która zdołałby wykarmić KAŻDEGO człowieka na ziemi, co chwilę czyjeś nędzne życie dobija pełznący, długotrwały i wyniszczający głód?
Dlaczego otyłość stała się symbolem ubóstwa?
O ile więcej dziennie zarabia europejska krowa od indyjskiego rolnika? Może zainteresuje Cię temat land grabbing?
Wystarczy westchnięcie ku niebu i nikomu niepotrzebne nasze "współczucie".
Do czasu, kiedy sami się obudzimy, ze nie stać nas na drożejące pożywienie a bogacący się chińscy obywatele zabierają nam ryż sprzed nosa.
A wszystkich nas razi to tyle, co błędy w moim komentarzu.

Ta pozycja nigdy nie stanie się bestsellerem. Nie będzie kultową pozycją dla czytelniczych mas.
Może dla tego, ze autor po kolei, przez 600 stron, obala każdą nasze usprawiedliwienie istnienia głodu na świecie-od lenistwa "czarnych", sprawiedliwości dziejowej, nieudolności lokalnych rządów, warunków klimatycznych, korupcji, czy prężnego działania fundacji pomocowych itp....

Każdy powinien przeczytać ten reportaż! Mogę śmiało napisać, że zmienił on moje postrzeganie rzeczywistości i podejście do głodu na świecie. Opowiada on o brutalnym obliczu kapitalizmu, powiązaniach systemów politycznych i biznesowych, o których nie mamy pojęcia. O tych rzeczach, o realnym obliczu głodu na świecie i jego przyczynach po prostu się nie mówi, a z tej książki dowiesz się jak to wszystko wygląda w rzeczywistości. Dodatkowo - historie z podróży autora, kiedy poznawał on Ten Inny Świat są niesamowite i ukazują nam niebywałe różnice kulturowe na świecie, jak choćby brak pretensji ludzi, którzy głodują na świecie, których zdaniem dzieje się tak, ponieważ ich bóg tak chce i to ich wina… W całym reportażu irytujące były moim zdaniem nieodpowiednie pytania, które autor zadawał swoim rozmówcom, ale to nic w obliczu całość tej książki. To pozycja obowiązkowa!

Każdy powinien przeczytać ten reportaż! Mogę śmiało napisać, że zmienił on moje postrzeganie rzeczywistości i podejście do głodu na świecie. Opowiada on o brutalnym obliczu kapitalizmu, powiązaniach systemów politycznych i biznesowych, o których nie mamy pojęcia. O tych rzeczach, o realnym obliczu głodu na świecie i jego przyczynach po prostu się nie mówi, a z tej książki...

“Głód”. Reportaż, w którym Martin Caparros stara się uchwycić, czym jest głód. W tym celu reportażysta odwiedził wiele państw, rozmawiał z osobami dotkniętymi głodem, lekarzami organizacji Lekarze bez granic, czy działaczami organizacji pozarządowych.
Uchwycenie istoty głodu nie jest łatwe.
Jest to książka o tym, że pozornie najedzona osoba doświadcza głodu, bo głód to niedobór składników odżywczych, mikro i makroelementów.
Jest to również książka o tym, że często o głodzie setek tysięcy osób decyduje konstrukt państwa, i sztuczne dzielenie granic jak od linijki.
Jest to książka o spekulacjach cenami żywności na giełdach towarowych i wyzysku wielkich korporacji w krajach rozwijających się.
To również historie kobiet, które decydują się na świadczenie usług seksualnych czy surogactwo, gdyż w ten sposób są w stanie zapewnić sobie oraz rodzinie dostęp do żywności.
To obraz ludzi, którzy decydują się grzebać w ogromnych wysypiskach śmieci w celu znalezienia czegoś do jedzenia.
To również obnażenie manipulacji danymi statystycznymi, które sprawia, że może faktyczna liczba głodujących na świecie się nie zmniejsza, ale zmniejsza się ich procent w ujęciu dekad, co uznawane jest za sukces, gdy ten trzeba odtrąbić.
Patologii powodujących głód jest wiele, im większa ich kombinacja występuje w danym miejscu, tym większej ilości dotyka oraz tym trudniej jest się klęski głodu pozbyć.
I wbrew temu, co czasami można usłyszeć, problemem wcale nie jest za duża liczba ludzi na świecie, a raczej gargantuiczna zachłanność jednostek zachłyśniętych kultem wzrostu.

“Głód”. Reportaż, w którym Martin Caparros stara się uchwycić, czym jest głód. W tym celu reportażysta odwiedził wiele państw, rozmawiał z osobami dotkniętymi głodem, lekarzami organizacji Lekarze bez granic, czy działaczami organizacji pozarządowych.
Uchwycenie istoty głodu nie jest łatwe.
Jest to książka o tym, że pozornie najedzona osoba doświadcza głodu, bo głód to...

Najlepszy reportaż, jaki kiedykolwiek czytałam - językowo i merytorycznie i jednocześnie najbardziej niewygodna książka obnażająca chciwość i paradoksy współczesnego świata. Temat, który dotyczy nas wszystkich, nie tylko głodnych ludzi w Afryce. O tym, że tak naprawdę mamy żywność, by wyżywić wszystkich, ale problemem jest dystrybucja dóbr. O tym, że zboże podlega spekulacjom na giełdzie, staje się droższe i niedostępne dla biednych, a wojna o ziemię i plony jest nowym kolonializmem państw zachodnich. 700 stron, a każda otwiera oczy.

Najlepszy reportaż, jaki kiedykolwiek czytałam - językowo i merytorycznie i jednocześnie najbardziej niewygodna książka obnażająca chciwość i paradoksy współczesnego świata. Temat, który dotyczy nas wszystkich, nie tylko głodnych ludzi w Afryce. O tym, że tak naprawdę mamy żywność, by wyżywić wszystkich, ale problemem jest dystrybucja dóbr. O tym, że zboże podlega...

Już wszystko tu o książce napisano. Warto tylko, raz jeszcze, ją polecić. Chociażby ze względu na globalne i całościowe ujęcie. Dodatkowo autorowi udało się (powiedzmy) uniknąć moralizatorskiego tonu ale i użycia taniego chwytu w postaci szokowania czytelnika makabreskami tego świata.
Niby wszyscy wiemy o głodzie. Ale czy rzeczywiście aż tyle? I co możemy z tym zrobić? Przy czym na to ostatnie pytanie autor nie odpowiada, bo i ciężko o taką odpowiedź. Ale można sobie, po lekturze, to pytanie zadać...

Już wszystko tu o książce napisano. Warto tylko, raz jeszcze, ją polecić. Chociażby ze względu na globalne i całościowe ujęcie. Dodatkowo autorowi udało się (powiedzmy) uniknąć moralizatorskiego tonu ale i użycia taniego chwytu w postaci szokowania czytelnika makabreskami tego świata.
Niby wszyscy wiemy o głodzie. Ale czy rzeczywiście aż tyle? I co możemy z tym zrobić? Przy...

Bardzo dobra, niemal do końca, niestety ostatnie 50 stron odklejenia od tematu i przemyśleń pozostawia niesmak po świetnie opracowanym reportażu

Bardzo dobra, niemal do końca, niestety ostatnie 50 stron odklejenia od tematu i przemyśleń pozostawia niesmak po świetnie opracowanym reportażu

Argentyński dziennikarz Martín Caparrós podróżuje po świecie i rozmawia z tymi, którzy nie mają dostatecznej ilości jedzenia. Są to zarówno matki, które nie rozumieją, dlaczego lekarz z organizacji Lekarze bez Granic twierdzi, że ich dzieci są niedożywione, skoro dostają codziennie miskę ryżu (no, chyba że akurat nawet tej miski ryżu nie ma),jak i Amerykanie, zarabiający tyle, że muszą korzystać z zapomóg socjalnych i są otyli, bo jedyna dieta, na jaką ich stać, to jedzenie wysoko przetworzone. Czasem pyta swoich rozmówców, kto ich zdaniem ponosi za to odpowiedzialność, choć sam doskonale wie, że odpowiedź na to pytanie jest złożona.

Pomiędzy rozmowy Caparrós wplata informacje o funkcjonowaniu współczesnego zglobalizowanego świata. O tym, jak to się dzieje, że ceny jedzenia potrafią gwałtownie wzrosnąć na całym świecie niezależnie od tego, czy w danym roku była klęska nieurodzaju, czy pogoda dopisała. Sięga też do historii, wspominając m.in. wielki głód na Ukrainie, na terenie, na którym gleby są bardzo urodzajne, pokazując tym samym, że głód bywa narzędziem walki politycznej.

„Głód” pozostaje na długo w pamięci. Nie tylko dlatego, że uświadamia skalę głodu na świecie, ale ponieważ pokazuje, że ludzie głodują nie dlatego, że na świecie nie ma dostatecznej ilości jedzenia.

„Jak do diabła możemy żyć, wiedząc, że dzieją się takie rzeczy?” – pyta nie raz autor… wskazując, że na to pytanie również nie ma prostej odpowiedzi.

Argentyński dziennikarz Martín Caparrós podróżuje po świecie i rozmawia z tymi, którzy nie mają dostatecznej ilości jedzenia. Są to zarówno matki, które nie rozumieją, dlaczego lekarz z organizacji Lekarze bez Granic twierdzi, że ich dzieci są niedożywione, skoro dostają codziennie miskę ryżu (no, chyba że akurat nawet tej miski ryżu nie ma),jak i Amerykanie, zarabiający...

Głód o którym nic nie wiemy, którego nie znamy, nawet przez myśl nam nie przeszedł.
Poszerza horyzonty, pojawiają się pytania i refleksje.
Bardzo dobry przekład.
Bardzo dobry temat poruszony dogłębnie i zarazem bardzo smutny.
Może niepotrzebny ostatni krótki rozdział o pandemii i wojnie na Ukraine - ujmuje dziełu nieśmiertelności, ponadczasowości.
Wieloletnia praca autora przelana na papier.
Duuużo czytania ale ocena najwyższa z możliwych.

Głód o którym nic nie wiemy, którego nie znamy, nawet przez myśl nam nie przeszedł.
Poszerza horyzonty, pojawiają się pytania i refleksje.
Bardzo dobry przekład.
Bardzo dobry temat poruszony dogłębnie i zarazem bardzo smutny.
Może niepotrzebny ostatni krótki rozdział o pandemii i wojnie na Ukraine - ujmuje dziełu nieśmiertelności, ponadczasowości.
Wieloletnia praca autora...

Ważna, przedstawiająca problem. Za długa i rozmyślania autora raczej niepotrzebne

Ważna, przedstawiająca problem. Za długa i rozmyślania autora raczej niepotrzebne