Jedna z bardziej wartościowych z tej serii. Mocno mnie wciągnęła. Cieszę się, że mogłam śledzić historię Jude i Blake'a. Niektórych rzeczy się domyśliłam chwilę wcześniej, ale wciąż mnie to bawi.

Jedna z bardziej wartościowych z tej serii. Mocno mnie wciągnęła. Cieszę się, że mogłam śledzić historię Jude i Blake'a. Niektórych rzeczy się domyśliłam chwilę wcześniej, ale wciąż mnie to bawi.

Ostatni tom serii o losach młodych ludzi z miasteczka Woodshill. Książka idealna na sobotni letni wieczór. Historia przedstawiona w tej części niewiele różni się od schematu przedstawionego w poprzednich częściach cyklu. Książka ta nie zrobiła na mnie aż takiego wrażenia jak poprzednie części.

Ostatni tom serii o losach młodych ludzi z miasteczka Woodshill. Książka idealna na sobotni letni wieczór. Historia przedstawiona w tej części niewiele różni się od schematu przedstawionego w poprzednich częściach cyklu. Książka ta nie zrobiła na mnie aż takiego wrażenia jak poprzednie części.

Łatwo przewidywalna fabuła oraz często powtarzają się wirowania świata przez oczyma Jude czy jej prawie omdlenia i ciągle napływające łzy do oczu. Blake jest w tej serii nieznośny z ciągłymi humorkami, w sumie podobnie jak Kaden w Begin Again.
Mimo wszystko całkiem przyjemnie się czyta.
Niezmiernie chciałabym poznać dalsze losy bohaterów Scotta i Ezry.

Łatwo przewidywalna fabuła oraz często powtarzają się wirowania świata przez oczyma Jude czy jej prawie omdlenia i ciągle napływające łzy do oczu. Blake jest w tej serii nieznośny z ciągłymi humorkami, w sumie podobnie jak Kaden w Begin Again.
Mimo wszystko całkiem przyjemnie się czyta.
Niezmiernie chciałabym poznać dalsze losy bohaterów Scotta i Ezry.

Chyba najsłabsza część. wydawało mi się jakby autorka nie miała pomysłu ani na przebieg akcji ani na zakończenie. Nic się dla mnie nie kleiło. Bohaterowie słabi czym jestem zawiedziona bo liczyłam na Blake'a. Zastanawiam się czy Jude nie ma problemów z błędnikiem bo tak często "świat jej wirował" że to aż podejrzane ....

Chyba najsłabsza część. wydawało mi się jakby autorka nie miała pomysłu ani na przebieg akcji ani na zakończenie. Nic się dla mnie nie kleiło. Bohaterowie słabi czym jestem zawiedziona bo liczyłam na Blake'a. Zastanawiam się czy Jude nie ma problemów z błędnikiem bo tak często "świat jej wirował" że to aż podejrzane ....

Mona Kasten to jedna z tych autorów, po której książki sięgam w ciemno. Zawsze mnie czymś zachwyci, ujmie czy wzruszy. I tak było z "Dream Again". 😍 To powieść, która ma w sobie wiele bólu, walki o przyszłość, walki z demonami przeszłości. To powieść, która wzbudza niemałe emocje. To powieść, od której ciężko się oderwać, bo kończąc kolejny rozdział myślisz tylko o tym, aby zacząć następny. Zobaczyć co się wydarzy, jak sytuacja się rozwinie. Do tego akcja dzieje się w miasteczku "studenckim" , a co za tym idzie, pojawiają się bohaterowie z wcześniejszych tomów. Szkoda tylko, że są to krótkie momenty, bo fajnie by było móc więcej o nich poczytać. Normalnie nabrałam ochotę na rered. 🤭 Na samym początku książki, autorka umieściła playlistę. Wrzuciłam ją sobie na Spotify i czytając słuchałam piosenek jakie Kasten "dodała" do swojej historii. Dzięki temu wokół powieści pojawił się taki niesamowity klimat i jakoś tak przyjemniej się czytało. Bez piosenek też jest oczywiście super, ale dodają one takiej "magii" całej fabule. Więc jeśli nie przeszkadzają wam odgłosy w tle to zachęcam do włączenia listy. 😁 No i co najważniejsze - bohaterowie. Są bardzo dobrze wykreowani i realistyczni. Ich losy nie są nam obojętne więc od początku kibicujemy i trzymamy kciuki żeby wszystko ułożyło się jak najlepiej. Pozostaje mi tylko ogromnie zachęcić was do czytania. ❤️

Mona Kasten to jedna z tych autorów, po której książki sięgam w ciemno. Zawsze mnie czymś zachwyci, ujmie czy wzruszy. I tak było z "Dream Again". 😍 To powieść, która ma w sobie wiele bólu, walki o przyszłość, walki z demonami przeszłości. To powieść, która wzbudza niemałe emocje. To powieść, od której ciężko się oderwać, bo kończąc kolejny rozdział myślisz tylko o tym, aby...

Książka nie różni się bardzo klimatem od poprzednich tomów. Zwróciłem uwagę na ewolucję autorki serii, w tej części nieco na minus - pani nauczyła się pisać rozciągłe i o niczym... Nieco mniej seksu niż w poprzednich tomach z powodu takich, a nie innych uwarunkowań w założeniach opowieści :) Nie jest to książka którą trzeba przeczytać. 6/10 jak w poprzednich tomach.

Książka nie różni się bardzo klimatem od poprzednich tomów. Zwróciłem uwagę na ewolucję autorki serii, w tej części nieco na minus - pani nauczyła się pisać rozciągłe i o niczym... Nieco mniej seksu niż w poprzednich tomach z powodu takich, a nie innych uwarunkowań w założeniach opowieści :) Nie jest to książka którą trzeba przeczytać. 6/10 jak w poprzednich tomach.

Lubię książki Mony Kasten i tą także czytało mi się bardzo dobrze.
Ciekawa historia, ale nieco zbyt naciągana. Autorka uczyniła ja trochę nad wyraz niż była naprawdę.
Jest, to chyba najsłabsza ze wszystkich części, ale warta uwagi.
Polecam.

Lubię książki Mony Kasten i tą także czytało mi się bardzo dobrze.
Ciekawa historia, ale nieco zbyt naciągana. Autorka uczyniła ja trochę nad wyraz niż była naprawdę.
Jest, to chyba najsłabsza ze wszystkich części, ale warta uwagi.
Polecam.

Podobała mi się ta książka, ale z tej serii chyba jest moją najmniej ulubioną. Głównie przez postać Blake'a, którego w poprzedniej książce bardzo lubiłam, a w tej zachowywał się jak nieznośny bachor, który co chwilę zmienia zdanie i do którego nie dociera co mówią inni. Bardzo schematyczne są te książki, ale mi to nie przeszkadza, bo niezwykle przyjemnie się je czyta. Polecam!

Podobała mi się ta książka, ale z tej serii chyba jest moją najmniej ulubioną. Głównie przez postać Blake'a, którego w poprzedniej książce bardzo lubiłam, a w tej zachowywał się jak nieznośny bachor, który co chwilę zmienia zdanie i do którego nie dociera co mówią inni. Bardzo schematyczne są te książki, ale mi to nie przeszkadza, bo niezwykle przyjemnie się je czyta. Polecam!

Szybko się czyta, historia niezła, ale ma się wrażenie że jest pisana na siłę i nie da się wciągnąć tal jak w poprzednich tomach.

Szybko się czyta, historia niezła, ale ma się wrażenie że jest pisana na siłę i nie da się wciągnąć tal jak w poprzednich tomach.

📖🐲
DNF, doszłam do okolic setnej strony. Niestety Jude to wyjątkowo irytująca, zaabsorbowana wyłącznie sobą i swoimi uczuciami postać. Jeżeli decydujesz się realizować wyłącznie swoje marzenia i nie liczyć się za bardzo z odczuciami innych, to chyba warto sobie uświadomić, że te inne osoby mogą czuć żal, złość, ból, rozczarowanie i niekoniecznie zachowywać się w sposób przyjazny i pełen zrozumienia. A tu mamy coś w stylu: „no tak, przecież Jude tego tak bardzo pragnęła, więc wszystko ma mieć wybaczone, bo to przecież JEJ WIELKIE MARZENIA”. Sorki, ale to tak nie działa. Nie, jeżeli rozstanie załatwia się znienacka i przez telefon. Wcale się nie dziwię Blake'owi, że nie miał ochoty jej oglądać. A ona nawet wewnętrznie strzela focha i jest zazdrosna i chce silić się na złośliwości od razu od pierwszej chwili i czuje się ZRANIONA, kiedy Blake otwarcie wyraża swoją niechęć albo po prostu żyje swoim życiem (czytaj uprawia przygodny seks za obopólną zgodą z inną dziewczyną, bo aktualnie NIE JEST W ZWIĄZKU). No niesłychane! Mało fajnie znaleźć się po drugiej stronie, co nie Jude? Niestety zamiast dokonać rachunku sumienia i chociaż postarać się z pokorą przeprosić za to, że go zraniła, nadal skupia się wyłącznie na sobie i pielęgnuje w sobie obrażoną pięciolatkę. I usilnie próbuje przekonać czytelnika, że reakcja Blake'a jest przesadzona i że to on jest dupkiem. Nie. Obiektywnie to Jude jest tu na cenzurowanym. No i jeszcze to oszczędzanie spłukanej laseczki w knajpie z kawą na wynos. Nie no, jasne. Jak można oszczędzać na caramel macchiato?!!11??? Scena w kuchni z rozciętą stopą to szczyt głupoty. Hello, najpierw zajmujesz się raną, a nie sprzątaniem kuchni, no chyba że jesteś kretynką. Najwyraźniej dla Jude jest już po prostu za późno na wszystko. Skoro już nie potrzebuję kawy, bo ta książka mnie tak zapienia, to sobie odpuszczam, bo serio szkoda czasu na tę porażkową opowieść.

📖🐲
DNF, doszłam do okolic setnej strony. Niestety Jude to wyjątkowo irytująca, zaabsorbowana wyłącznie sobą i swoimi uczuciami postać. Jeżeli decydujesz się realizować wyłącznie swoje marzenia i nie liczyć się za bardzo z odczuciami innych, to chyba warto sobie uświadomić, że te inne osoby mogą czuć żal, złość, ból, rozczarowanie i niekoniecznie zachowywać się w sposób...