Ekscentryczny diuk Jan des Esseintes, znudzony dotychczasowym życiem wśród ludzi, przenosi się do zakupionej pod Paryżem rezydencji, którą urządza wedle własnych, niezwykle wymyślnych upodobań. W swojej samotni oddaje się kontemplowaniu dzieł sztuki, literatury i muzyki oraz twórczym zajęciom, takim jak mieszanie perfum w celu uzyskania unikalnych zapachów, tworzenie różnorodnych kompozycji kwiatowych, czy zmienianie wystroju pomieszczeń, których prawie wcale nie opuszcza, tak by zawsze wprawiały go w dobry nastrój. Wspomina dawne romanse i duma nad postawami ludzi, których szczerze nienawidzi.

Utwór spodobał mi się głównie ze względu na postać bohatera, jego dziwactwa i zamiłowanie do różnych dziedzin sztuki. Jednak lepiej trafiłby w mój gust, gdyby był napisany nieco bardziej przystępnym językiem i dotyczył nie tak dawnych dzieł, przynajmniej tych literackich. Oczywiście nie jest to zarzut, bo trzeba pamiętać, w jakich czasach został on napisany, jednakże jeżeli ktoś nie jest miłośnikiem średniowiecznej i dawniejszej literatury oraz rozwlekłych opisów w stylu, w jakim dziś już się nie tworzy, to lektura tej książki będzie dla niego męcząca.

Ekscentryczny diuk Jan des Esseintes, znudzony dotychczasowym życiem wśród ludzi, przenosi się do zakupionej pod Paryżem rezydencji, którą urządza wedle własnych, niezwykle wymyślnych upodobań. W swojej samotni oddaje się kontemplowaniu dzieł sztuki, literatury i muzyki oraz twórczym zajęciom, takim jak mieszanie perfum w celu uzyskania unikalnych zapachów, tworzenie...