To nie może być zakończenie, prawda? Nie ma mowy żeby autor postanowił zamknąć historię Wypalonej Galaktyki w ten sposób, prawda? Będą kolejne tomy, prawda?

Muszę zacząć od finału - kompletnie tego nie czuję. To znaczy, zakończenie samo w sobie jest naprawdę dobre, jest emocjonujące do ostatnich kartek, pasuje do całości cyklu, pasuje również do poszczególnych bohaterów, ale... Najzwyczajniej w świecie nie mogę uwierzyć że to koniec przygody z "Głębią". Osobiście odbieram to jako naprawdę intrygujący cliffhanger który będzie początkiem nowego rozdziału serii.

Gdzieś tam po cichu liczę że zakończenie tego cyklu nie jest równoznaczne z zakończeniem historii naszych ulubieńców. Autor zostawił zbyt wiele otwartych furtek i możliwości by tak po prostu od tego odejść, prawda?

Co do całości - zdążyłem się już przyzwyczaić do tego że autor uwielbia ciągłe przeskoki między osobami z których perspektywy "oglądamy" dane wydarzenia. I tak jak irytowało mnie to w pierwszym tomie, tak obecnie naprawdę doceniam ten zabieg, który nierzadko pomaga podbudować napięcie w danej sytuacji.

Miałem nadzieję na trochę więcej czasu z załogą Wstążki, ale w chwili obecnej mamy do czynienia z tyloma fajnymi postaciami że tak naprawdę potrzeba by kolejnego tomu, albo dwóch by oddać sprawiedliwość wszystkim.

Poza tym ciężko się czepiać o mało czasu z bohaterami, skoro autorowi nie potrzeba aż tak wiele by przekonać nas do każdego z nich. Praktycznie w każdym tomie autor bez problemu potrafi zmienić moją opinię o danej postaci, pierwszy był Tartus, potem przyszedł czas na Tsare, a tym razem wreszcie dane było mi przekonać się do Picky'ego.

Podobnie jak w przypadku poprzednich tomów, środkowa część książki jest trochę... wolniejsza? Te rozdziały zwykle służą jako chwila oddechu i podbudowa po wielki finał. Jak to mówią "skoro coś nie jest zepsute, to nie warto tego naprawiać", i w tym tomie ponownie zadziałało to bez pudła.

Na osobną pochwalę zasługuje finałowa batalia, która jest bez dwóch zdań najlepszą potyczką w kosmosie z jaką mieliśmy do czynienia w tym cyklu. Mnóstwo emocji, kilka zwrotów akcji, ciągła akcja i intrygujące zakończenie.

Powtórzę się - nie chce by to naprawdę był finał, ale z drugiej strony może właśnie o to chodzi, by jak to śpiewał Grzegorz Markowski "ze sceny zejść niepokonanym".

Kapitalny cykl. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana sci-fi.

To nie może być zakończenie, prawda? Nie ma mowy żeby autor postanowił zamknąć historię Wypalonej Galaktyki w ten sposób, prawda? Będą kolejne tomy, prawda?

Muszę zacząć od finału - kompletnie tego nie czuję. To znaczy, zakończenie samo w sobie jest naprawdę dobre, jest emocjonujące do ostatnich kartek, pasuje do całości cyklu, pasuje również do poszczególnych bohaterów,...