REWELACJA!

REWELACJA!

Sztosik

Sztosik

Mocne rozwinięcie historii z pierwszego tomu.

Mocne rozwinięcie historii z pierwszego tomu.

Przedarcie się przez te opary absurdu było niezwykle ciężkie. Nic mi się nie podobało.

Przedarcie się przez te opary absurdu było niezwykle ciężkie. Nic mi się nie podobało.

Marcin Podlewski wystawił nasze nerwy na poważną próbę, kiedy kazał nam czekać ponad cztery lata na drugie spotkanie z Rudem i jego towarzyszami. To spotkanie wieńczy szaleństwo Thei i nosi tytuł Księga Zepsucia, tom 2.

Skrzywiony i prosty.
Rud chciał tylko wrócić do domu. Do świata, który znał. Wyrwać się z szaleństwa Thei, jej Nieskończonej Wojny, krwiożerczości i zła. Aby to osiągnąć, będzie musiał zrealizować ulubioną bajkę ludzkości: oto pojawia się Wybraniec, zawiera sojusze, daje komuś po łbie i wygrywa życie. Nic prostszego, prawda?
Może na Ziemi. Ale na Thei, gdzie jedynym prawem jest prawo siły, zadanie okaże się bardzo trudne. Być może wygrywając Rud utraci wszystko, co czyni go człowiekiem. Być może, gdy już wywalczy sobie prawo do powrotu na Ziemię, stanie się istotą, która nigdy nie powinna tam wracać.

Dobre zakończenie.
Pierwsze spotkanie z Malkolmem było dość specyficzne i drugie również zaliczyłabym do tej kategorii.

Thea jest nie tylko fascynującym, ale także niezwykle oryginalnie przedstawionym światem, który urzeka Pomrokiem, Skrzywieniem i ciemnością wychodzącą poza wszelkie znane mi do teraz ramy. Tak, mroczny charakter Thei jest odmienny i ciężko go porównać do innych znanych mi dark fantasy.

Bohater i jego świta, to także całkiem inna „para kaloszy”. Zapadają w pamięć, ale jednocześnie trzeba przyzwyczaić się do ich sposoby bycia i wypowiedzi, by uchwycić chwilę i kontekst.

Dlatego Księga Zepsucia tom 1 i tom 2 Marcina Podlewskiego, to nie są powieści dla każdego. Warto jednak po nie sięgnąć i zaczerpnąć trochę mrocznej świeżości, wkroczyć do świata chłodu, zła i niesprawiedliwości, a na koniec podziękować za wiedzę i karę, którą zdobędziemy w tym pokręconym świecie.

Polecam!

https://unserious.pl/2023/11/ksiega-zepsucia-tom-2/

Marcin Podlewski wystawił nasze nerwy na poważną próbę, kiedy kazał nam czekać ponad cztery lata na drugie spotkanie z Rudem i jego towarzyszami. To spotkanie wieńczy szaleństwo Thei i nosi tytuł Księga Zepsucia, tom 2.

Skrzywiony i prosty.
Rud chciał tylko wrócić do domu. Do świata, który znał. Wyrwać się z szaleństwa Thei, jej Nieskończonej Wojny, krwiożerczości i zła....

Drugi tom „Księgi zepsucia” ponownie zabiera nas do świata wypaczonego, w którym zwyciężyło zło – stając się nową normą. W tym świecie to Blask budzi przerażenie, a zepsucie to przywracanie dobra. Świat ten eksplorujemy w towarzystwie rzucającego ironicznymi żartami Ruda, który trafił do niego po śmierci (?) na krześle elektrycznym. Choć pozornie wydaje się, że w takiej powieści będzie dominował mrok i ponury nastrój, to znajdzie się w niej jakaś lekkość – dzięki głównemu bohaterowi. Dodatkowo pierwszy tom zdawał się aż nazbyt skomplikowany; w czasie lektury towarzyszyło mi przede wszystkim uczucie zagubienia mnogością „wypaczonych” pojęć. W drugim tomie wcale ich nie brakuje, ale Autor unika zbędnego gmatwania, zwyczajnie za pomocą narratora dopowiadając, gdzie trzeba. Nie będę ukrywać: drugi tom czytało mi się po prostu przyjemniej i dużo bardziej się wciągnęłam.

Dylogia „Księga zepsucia” intryguje samym punktem wyjścia, który następnie jest konsekwentnie realizowany. Wypaczenie świata wpływa na odwrócenie schematów: wybraniec nie przypomina wybrańca, bezinteresowna pomoc jest złamaniem prostego prawa – prawa siły, przetrwania jednostki. Ciekawe jest także podejście samego bohatera, który jest samoświadomy schematów fabularnych i stara się je dostrzegać we własnej sytuacji. Dzięki temu obserwujemy próby walki z przeznaczeniem/schematem fabularnym. Trzyma to w napięciu, a także sprawia mnóstwo frajdy podczas czytania – „Księga zepsucia” to interesująca zabawa z konwencją dark fantasy. Zwodzi nas ona do samego końca, gdy - znów wbrew oczekiwaniom - wskakuje na tory dark fantasy.

W kontekście zabawy z konwencją bardzo podobało mi się podejście do kwestii mroku i ponurej atmosfery. Od dark fantasy oczekujemy pewnego pesymizmu, tutaj natomiast zostaje wprowadzone ziarno nadziei w postaci możliwości „zakażenia” świata dobrem – ale nie dobrem wyidealizowanym, tylko zasadą „po prostu nie bądź draniem [proszę włożyć w to miejsce ostrzejsze określenie na „ch”]. Czym jednak jest zwycięstwo dobra, jeśli po drodze druzgotany jest bohater? Co ciekawe, w powieści odnajdziemy motyw found family, odnalezionej (choć bardzo dziwacznej) rodziny, która nadaje nowy cel Rudowi, a całości odrobinę ciepła - nawet w najbardziej dysfunkcyjnym świecie mogą powstać przyjacielskie relacje. I tym bardziej boli, gdy te relacje są zagrożone, a ciepło odebrane.

„Księga zepsucia” to dylogia stojąca klimatem: kreacja świata wypaczonego przez zło obejmuje najmniejsze szczegóły, od relacji między ludzkich (chociażby zniszczenia relacji matka-dziecko) po język (zastąpienie dzieci „pomiotami”). Wykreowana w powieści Thea ma własną filozofię, prawo, a wszystko w myśl „co by było, gdyby zło stało się normą, a dobro odchyleniem”.

„Księga zepsucia” nie kupiła mnie pierwszym tomem – warto było jednak czekać. Drugi tom to satysfakcjonujące rozwinięte wątków oraz pozostawienie w pewnym sensie otwartego zakończenia, pozostawiającego potencjał na tom trzeci. To intrygująca powieść, ze świetnie wykreowanym ponurym światem, w którym normą są najgorsze zbrodnie – a jednocześnie mająca w sobie miejsce na odrobinę luzu, dzięki czemu nie ma w niej miejsca na zadęcie i patos. Polecam – przede wszystkim za pomysł na świat i wprowadzenie ciekawych dylematów moralnych.

Drugi tom „Księgi zepsucia” ponownie zabiera nas do świata wypaczonego, w którym zwyciężyło zło – stając się nową normą. W tym świecie to Blask budzi przerażenie, a zepsucie to przywracanie dobra. Świat ten eksplorujemy w towarzystwie rzucającego ironicznymi żartami Ruda, który trafił do niego po śmierci (?) na krześle elektrycznym. Choć pozornie wydaje się, że w takiej...

Bardzo dobry drugi tom z satysfakcjonującym i zaskakującym zakończeniem. Szkoda że to również koniec cyklu, bo świat coraz bardziej wciągał. Ale w dziedzinie polskiej fantastyki to prawdziwa rzadkość, że autorzy zostawiają czytelnika z niedosytem, zamiast przedluzac i w nieskończoność mnożyć coraz słabsze tomy. Duży plus dla autora za uniknięcie tego błędu. Polecam!

Bardzo dobry drugi tom z satysfakcjonującym i zaskakującym zakończeniem. Szkoda że to również koniec cyklu, bo świat coraz bardziej wciągał. Ale w dziedzinie polskiej fantastyki to prawdziwa rzadkość, że autorzy zostawiają czytelnika z niedosytem, zamiast przedluzac i w nieskończoność mnożyć coraz słabsze tomy. Duży plus dla autora za uniknięcie tego błędu. Polecam!

📍Trzy słowa o...
Tytuł: Księga Zepsucia. Tom 2.
Autor: Marcin Podlewski
Liczba stron: 443
Wydawnictwo: Fabryka Słów

Długo trzeba było czekać by ponownie wsiąknąć w ten niepowtarzalny, mroczny i bezwzględny świat. Ale oto jest- Thea! W całej swojej okazałości.

Wyobraźcie sobie miejsce w którym mieszkańcy wybrali zło. Zostali pozbawieni empatii, radości, przyjaźni i miłości. I to zło dla nich złem nie jest. To co ich przeraża, to dobro, czyli Zepsucie które na Theę sprowadził Malkom Rudecki zwany przez mieszkańców Skrzywionym i Prostym lub po prostu Rudem. Stał się zagrożeniem dla ich odwróconego świata w którym Ciemność ku radości mieszkańców zwyciężyła Blask. Thea zaprzecza wszystkiemu. To świat w którym ludzie chorzy psychicznie mogą poczuć się jego częścią. Rud trafił tutaj ze względu na wyrok jakim była śmierć na krześle elektrycznym. Kara spotkała go, ponieważ zabił morderców swojej ciężarnej żony i gwałcicieli córki. Jednak mimo bagażu życiowego, zmieniał Theę w inne, lepsze miejsce. Lepsze w pojęciu Malkolma.

"Księga Zepsucia" jest wyjątkowa. Bez dwóch zdań. To bardzo dobra książka, który wychodzi poza ramy dark fantasy. Jestem oczarowana Pomrokiem, Skrzywieniem, Ciemnością i całym tym pokręconym światem, który Marcin Podlewski doskonale zbudował. To gęsty mrok, który jest świeżością. To zło, które jest dobrem. To chłód, który ogrzewa podczas czytania.
To książka, która jest doskonała ze swoimi niedoskonałościami.

Polecam!
Za egzemplarz dziękuję Fabryce Słów🖤

📍Trzy słowa o...
Tytuł: Księga Zepsucia. Tom 2.
Autor: Marcin Podlewski
Liczba stron: 443
Wydawnictwo: Fabryka Słów

Długo trzeba było czekać by ponownie wsiąknąć w ten niepowtarzalny, mroczny i bezwzględny świat. Ale oto jest- Thea! W całej swojej okazałości.

Wyobraźcie sobie miejsce w którym mieszkańcy wybrali zło. Zostali pozbawieni empatii, radości, przyjaźni i...

Świetna, pochłonięta w trzy dni. Proszę o więcej 😊

Świetna, pochłonięta w trzy dni. Proszę o więcej 😊

W świecie gdzie dominuje zło, ciężko jest być dobrym.

Rud za wszelką cenę pragnie opuścić Theie i jej dziwne zwyczaje. By tego dokonać, musi on wywalczyć upragniony powrót na Ziemię, jednak w świecie, w którym rządzi prawo siły, nie będzie to łatwo. Pytanie jednak brzmi: czy po tym wszystkim, czego doświadczył, powinien wracać do dawnego życia?

Tyle lat czekania, tyle najróżniejszych komplikacji i perypetii, jednak udało się i drugi tom Księgi zepsucia się pojawił! Pierwszy był na tyle dobry, że warto było czekać nawet tyle, by poznać dalsze losy Ruda 😊

Dark fantasy to gatunek, w którym pewne standardy, względem zwykłego fantasy się zmieniają. Czuć nie tylko dobro i porządek, ale przede wszystkim zło, mrok i niesprawiedliwość. W przypadku tej książki, w sumie nie czuje się wiele więcej 😱

Warsztat Marcina Podlewskiego jest bardzo dobry, a czytanie jego twórczości zapewnia masę frajdy. Niezależnie czy sutor kreuje historię w kosmosie, czy w świecie, w którym dominuje zło, Marcin odnajduje się w każdym z tych wariantów 😁

Mimo tak wielu lat przerwy, nie czułem wielkiego braku z nie odświeżenia sobie poprzedniego tomu. Niemniej jednak polecam każdemu zapoznanie się / odświeżenie sobie tomu 1, dzięki czemu przyjemność z lektury będzie jeszcze większą! 🥰

Marcin Podlewski to jeden z tych autorów, o których jakość nie trzeba się bać. Cokolwiek autor stworzy, w najgorszym przypadku będzie po prostu dobre 😅

W świecie gdzie dominuje zło, ciężko jest być dobrym.

Rud za wszelką cenę pragnie opuścić Theie i jej dziwne zwyczaje. By tego dokonać, musi on wywalczyć upragniony powrót na Ziemię, jednak w świecie, w którym rządzi prawo siły, nie będzie to łatwo. Pytanie jednak brzmi: czy po tym wszystkim, czego doświadczył, powinien wracać do dawnego życia?

Tyle lat czekania, tyle...