Najsłabsza część w serii, moim zdaniem. Jest zakończenie no i tyle. Od drugiego już tomu robi się mały chaos z postaciami i wydarzeniami.

Najsłabsza część w serii, moim zdaniem. Jest zakończenie no i tyle. Od drugiego już tomu robi się mały chaos z postaciami i wydarzeniami.

Dobre zakończenie tetralogii, nie spodziewałem się, że tu dotrę. Pierwsza część mnie przytłoczyła, drugą i trzecią pokochałem! A teraz, chyba już byłem trochę zmęczony i chciałem, aby się skończyło.
Bezkres to dobre zakończenie świetnej historii, wciąż trochę brakowało mi zżycia się z bohaterami i przywiązania do niektórych z tych, co odegrali ważne role.
I choć kilka miesięcy po przeczytaniu, nie pamiętam zbytnio jak to wszystko się skończyło, to wiem, że było warto, że podczas czytania byłem pochłonięty, że Autor włożył mnóstwo pracy we wspaniałą historię.
Polecam całą serię i przede wszystkim, nie odpuszczajcie, naprawdę jest warto :)

Dobre zakończenie tetralogii, nie spodziewałem się, że tu dotrę. Pierwsza część mnie przytłoczyła, drugą i trzecią pokochałem! A teraz, chyba już byłem trochę zmęczony i chciałem, aby się skończyło.
Bezkres to dobre zakończenie świetnej historii, wciąż trochę brakowało mi zżycia się z bohaterami i przywiązania do niektórych z tych, co odegrali ważne role.
I choć kilka...

Miałem bardzo duże poczucie że ogrom uniwersum sporo wykracza poza ramy tej książki. Stało się dokładnie tak jak myślałem i w ostatnich paru godzinach czytania, wydarzenia nabrały znacznie szybszego tempa. Na spokojnie można by było rozpisać ten tom na dwa osobne i powieść tylko by na tym zyskała. Mimo to najmocniej polecam.

Miałem bardzo duże poczucie że ogrom uniwersum sporo wykracza poza ramy tej książki. Stało się dokładnie tak jak myślałem i w ostatnich paru godzinach czytania, wydarzenia nabrały znacznie szybszego tempa. Na spokojnie można by było rozpisać ten tom na dwa osobne i powieść tylko by na tym zyskała. Mimo to najmocniej polecam.

Oceniając cały cykl ,oceniam go dobrze choć ostatni tom już był dla mnie ciężki,czytałem na raty z przerwami ,trochę się gubiłem w fabule z tym co się dzieje ale dotrwałem do końca ,dużo szybko zmieniającej się akcji i miejsc. Całościowo oceniam dobrze.

Oceniając cały cykl ,oceniam go dobrze choć ostatni tom już był dla mnie ciężki,czytałem na raty z przerwami ,trochę się gubiłem w fabule z tym co się dzieje ale dotrwałem do końca ,dużo szybko zmieniającej się akcji i miejsc. Całościowo oceniam dobrze.

Całą serię połknąłem w półtorej miesiąca. Jak dla mnie to najlepszy z możliwych (mój) powrót do czytania SF.

Całą serię połknąłem w półtorej miesiąca. Jak dla mnie to najlepszy z możliwych (mój) powrót do czytania SF.

Jestem po odsłuchaniu audiobooka - Albert Osik okazał się doskonałym lektorem, książki słuchało się bardzo dobrze.

Oceniam jako cykl.

Na plus:

Świat - jest złożony, każda frakcja jest inna, ma swoje motywację, historię i postacie. Autor pisał sporo i upewnił się że każda strona konfliktu była bardzo dokładnie zarysowana

Jasne i klarowne zakończenie historii. Wszystko co miało zostać wyjaśnione, zostało wyjaśnione, nie ma niedokończonych historii i nie pozamykanych wątków.

Wrogowie - każda książka z cyklu ma swoich antagonistów. Każdy z nich zachowuję się realistycznie, posiadają olbrzymią moc i reprezentują wysoki poziom zagrożenia. Czytelnik cały czas czuje że postacie którym kibicuję mają przed sobą wyzwania nie do pokonania ale kiedy wreszcie udaje im się tego dokonać dzieję się to w sposób realistyczny.

Na minus:

Bohaterowie - jest ich bardzo dużo, umierają często i nie ma jak się do nich przywiązać. To głównie krytyka dla późniejszych tomów choć już w pierwszym cykl cierpiał na ten problem.

Zapożyczenia - książka jest jakby wielkim mixem już istniejących historii. Cześć osób jak ja widzi przede wszystkim Grę o Tron (lodowe zombie entropii, mnogość bohaterów którym bardzo często zdarza się umrzeć.) Inni widzą cykl gier Mass Effect (w które sam nie grałem). Przez podobieństwa do innych historii ciężko traktować historię jako własny osobny projekt, cały czas czytelnik ocenia go w stosunku do już poznanych historii.

To duży, dość ciężki cykl dobrze napisany technicznie. To kolejna bardzo dobra pozycja udawadniająca że rodzinna fantastyka i SF ma się dobrze. Cykl nie odmienił mojego życia - ale jestem pewien że za rok albo dwa od tej chwili dalej będę dobrze wspominał te książki.

7,5/10

Jestem po odsłuchaniu audiobooka - Albert Osik okazał się doskonałym lektorem, książki słuchało się bardzo dobrze.

Oceniam jako cykl.

Na plus:

Świat - jest złożony, każda frakcja jest inna, ma swoje motywację, historię i postacie. Autor pisał sporo i upewnił się że każda strona konfliktu była bardzo dokładnie zarysowana

Jasne i klarowne zakończenie historii. Wszystko...

Do ostatniego tomu nie opuszcza mnie wrażenie opadniętej szczęki jeśli chodzi o pana Autora. Nie spodziewałem się trafić na taką petardę w naszej sf. A najlepszą recenzją całego cyklu niech będzie to, że czuję się po lekturze jak po wyjściu z kina, gdzie oprócz wciągającej fabuły, zostały mi pod czaszką monumentalne obrazy, których przecież nie widziałem, ale które pan Marcin wkłada czytelnikowi do głowy. I wszystkie te widmowe, podszyte Lovecraftem, gargantuiczne twory zostały ze mną unosząc się cicho gdzieś w drugim, trzecim planie. No cacusio!

Do ostatniego tomu nie opuszcza mnie wrażenie opadniętej szczęki jeśli chodzi o pana Autora. Nie spodziewałem się trafić na taką petardę w naszej sf. A najlepszą recenzją całego cyklu niech będzie to, że czuję się po lekturze jak po wyjściu z kina, gdzie oprócz wciągającej fabuły, zostały mi pod czaszką monumentalne obrazy, których przecież nie widziałem, ale które pan...

Zawsze jak kończę cykl, który przypadł mi do gustu jestem na rozdrożu. Z jednej strony szkoda, że to już koniec. Z drugiej jednak satysfakcja, że całość wypadła dobrze i autor na siłę nie próbuje tworzyć kontynuacji, bo nie wiadomo jak wyjdzie.
„Chwalmy Bladego Króla”.
Plusy:
- cykl „Głębia” jako całość wypadł naprawdę intrygująco;
- cała gama postaci z którymi się zżyłem i na długo zapamiętam;
- jestem pełen podziwu dla świata, wykreowanego uniwersum przez autora;
- Wypalona Galaktyka, skoki w Głębię, staza, Bezkres to trzeba sobie wyobrazić;
- spora dawka czarnego humoru;
- nawet wizja zagłady nie powstrzyma niektórych od bycia szumowinami;
- może i wykorzystano aspekty gry Mass Effect, ale mi to nie przeszkadzało;
- wszelkie niespójności wybaczam, całość tuszuje małe niedoskonałości;
- wiemy w końcu czym jest Głębia, Blady Król i wiele innych postaci;
- finałowa bitwa (rozpierdziel) po prostu rewelacyjna;
- na końcu opisanie losów Grunwalda i pozostałych bohaterów;
- szkoda, ze to koniec tej kosmicznej przygody.
Minusy:
- trochę jednak było za dużo postaci, nazw statków, wprowadzało to zamęt.
Ogółem cały cykl bardzo dobry.

Zawsze jak kończę cykl, który przypadł mi do gustu jestem na rozdrożu. Z jednej strony szkoda, że to już koniec. Z drugiej jednak satysfakcja, że całość wypadła dobrze i autor na siłę nie próbuje tworzyć kontynuacji, bo nie wiadomo jak wyjdzie.
„Chwalmy Bladego Króla”.
Plusy:
- cykl „Głębia” jako całość wypadł naprawdę intrygująco;
- cała gama postaci z którymi się zżyłem i...

Skończyłam całą serię. Nie jest to arcydzieło, ale na pewno warte przeczytania. Ja bawiłam się dobrze. Jeśli byłaby kontynuacja, z chęcią bym po nią sięgnęła. Wygląda jak inspiracja grą Mass Effect, jest też za dużo niektórych wątków i to chyba jedyny minus serii. Chodzi oczywiście o same wątki, bo inspiracja popkulturą to rzecz piękna.

Skończyłam całą serię. Nie jest to arcydzieło, ale na pewno warte przeczytania. Ja bawiłam się dobrze. Jeśli byłaby kontynuacja, z chęcią bym po nią sięgnęła. Wygląda jak inspiracja grą Mass Effect, jest też za dużo niektórych wątków i to chyba jedyny minus serii. Chodzi oczywiście o same wątki, bo inspiracja popkulturą to rzecz piękna.

Książka jest bardzo solidnym i dobrym kawałem historii i świetnej space-opery. Autor włożył ogrom serca w opisanie Uniwersum, rozbudowanie postaci i śledzenie ich historii. Na szacunek zasługuje również dokończenie i ładne spięcie wszystkiego. Nie zgodzę się z osobami mówiącymi o inspiracji mass effect (ukończyłem na 100%). Byt anihilujacy życie w galaktyce co jakiś czas raczej nie jest ogromnie zaskakującym pomysłem od którego robi się kalki, natomiast sposób umiejscowienia tego bytu, wytłumaczenie pochodzenia i pomysł na zakończenie jest już dość oryginalny.
Zarówno minusem jak i plusem jest mnogość występujących postaci, statków, załóg i miejsc. Z jednej strony ma się poczucie tego ogromu wszechświata i przeżywania ogromnej przygody, ale z drugiej ciężko to wszystko objąć umysłem i zapamiętać. Przydaje się do tego e-book i wyszukiwanie nazw, żeby ogarnąć do czego jest nawiązaniem historia.

Książka jest bardzo solidnym i dobrym kawałem historii i świetnej space-opery. Autor włożył ogrom serca w opisanie Uniwersum, rozbudowanie postaci i śledzenie ich historii. Na szacunek zasługuje również dokończenie i ładne spięcie wszystkiego. Nie zgodzę się z osobami mówiącymi o inspiracji mass effect (ukończyłem na 100%). Byt anihilujacy życie w galaktyce co jakiś czas...