Głębia. Bezkres

Cztery tomy - czy to dużo czy mało? Grube te tomiska, średnio 800 stron podróżowania po Drodze Mlecznej i nie tylko. Podobało mi się - nawet bardzo... (tak i tu następuje klasyczne "ale"), ale miejscami już nie miałem głowy do pamiętania tych wszystkich postaci, nazw statków. Pogubiłem się kilka razy. Przetrwałem. Pomimo tego wszystkiego jestem zadowolony i szczęśliwy, że sięgnąłem po akurat tę grubą dawkę sci-fi. Książkę wybrałem dzięki ocenom i opinii czytelników i użytkowników "Lubimyczytać.pl" - Dziękuję Wam :)

Cztery tomy - czy to dużo czy mało? Grube te tomiska, średnio 800 stron podróżowania po Drodze Mlecznej i nie tylko. Podobało mi się - nawet bardzo... (tak i tu następuje klasyczne "ale"), ale miejscami już nie miałem głowy do pamiętania tych wszystkich postaci, nazw statków. Pogubiłem się kilka razy. Przetrwałem. Pomimo tego wszystkiego jestem zadowolony i szczęśliwy,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem pozytywnie zaskoczony a wręcz zdumiony , że tak dobra space opera wyszła spod pióra Polaka, Całość się klei, pomysł bardzo niebanalny, nie ma wątków miłosnych i na 100% jeszcze kiedyś przeczytam.

Jestem pozytywnie zaskoczony a wręcz zdumiony , że tak dobra space opera wyszła spod pióra Polaka, Całość się klei, pomysł bardzo niebanalny, nie ma wątków miłosnych i na 100% jeszcze kiedyś przeczytam.

Pokaż mimo to

Część ostatnia, i chyba dla mnie - najgorsza. Pomijam, że oczywiście końcowa, i że mi szkoda, bo tak w zasadzie, to fajna saga. Czytało mi się ją źle, bo było - tak po szkolnemu - za dużo niepotrzebnych opisów: okrętów, manewrów, strategii. Były takie, które były konieczne i były takie, które miałam wrażenie, że czytam po raz setny.
Rozczarowały mnie też niektóre rozwiązania fabularne, nie tak to sobie wyobrażałam, ale to już wola autora i ja to szanuję. Niektóre wątki zakończyły się zbyt szybko, jak na "obszerność" ich prowadzenia przez 2-3 tomy. Mimo wszystko jednak - sentyment pozostanie, bo to kawał dobrej SF. Polecam i dziękuję za lot :)

Część ostatnia, i chyba dla mnie - najgorsza. Pomijam, że oczywiście końcowa, i że mi szkoda, bo tak w zasadzie, to fajna saga. Czytało mi się ją źle, bo było - tak po szkolnemu - za dużo niepotrzebnych opisów: okrętów, manewrów, strategii. Były takie, które były konieczne i były takie, które miałam wrażenie, że czytam po raz setny.
Rozczarowały mnie też niektóre...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

7/10 - dobra. Całkiem przyzwoite zakończenie cyklu. Wątki pozamykane, tajemnice wyjaśnione, niedopowiedzenia w ilości akceptowalnej. Dalej nieco nuży rozwlekanie akcji, mnogość przerywników w stylu "zabili go i uciekł" i nadmiar zbędnych bohaterów drugoplanowych, ale szybko się to przyswaja i jak na polskie standardy to solidna opera sci-fi na której mucha nie siada!

7/10 - dobra. Całkiem przyzwoite zakończenie cyklu. Wątki pozamykane, tajemnice wyjaśnione, niedopowiedzenia w ilości akceptowalnej. Dalej nieco nuży rozwlekanie akcji, mnogość przerywników w stylu "zabili go i uciekł" i nadmiar zbędnych bohaterów drugoplanowych, ale szybko się to przyswaja i jak na polskie standardy to solidna opera sci-fi na której mucha nie siada!

Pokaż mimo to

pochłonąłem wszystkie 4 tomy, grubo zastanawiając się nad potęgą wyobraźni autora. to niebywałe jak skomplikowaną naturę fabuły opartej na niemal namacalnych definicjach stworzył. tak rozbudowany schemat zależności zarówno społecznych jak i naukowych opracowany przez jednego artystę ? wow! gratuluję. widzę tą powieść lub jej części na wielkim ekranie lub w formacie serialu. to mogłaby być hollywoodzka produkcja.

pochłonąłem wszystkie 4 tomy, grubo zastanawiając się nad potęgą wyobraźni autora. to niebywałe jak skomplikowaną naturę fabuły opartej na niemal namacalnych definicjach stworzył. tak rozbudowany schemat zależności zarówno społecznych jak i naukowych opracowany przez jednego artystę ? wow! gratuluję. widzę tą powieść lub jej części na wielkim ekranie lub w formacie serialu....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wielowątkowa opera hard sf przeplatająca wątki przypominające "Firefly", "Star wars", "Terminator", "Matrix", "Star Trek", a z książek najbardziej "Dominium Solarne" Kołodziejczaka (ale w formie bardziej ironicznej postapokaliptycznej), z gier komputerowych trochę Elite Dangerous, Warhammer 40000, Gothic Armada (szczególnie w końcowych tomach) lub z gier planszowych typu kupiec, statek w kosmosie. Cztery strony konfliktu galaktycznego stają na skraju wyczerpania lub możliwości agresji niszcząc niezliczone ilości okrętów, superpancerników i ich załogi. Jak to bywa z zakończeniami, tym razem czekanie na wyjaśnienie wątków dopisywanych w poprzednich częściach zabiera zbyt dużo czasu i trochę nuży mimo momentami szybkiej akcji toczącej się na pokładach małych statków i dużych jednostek wojskowych, ale ostatecznie nie rozczarowuje (choć trudno będzie dopisać dalszy ciąg). Cykl godny polecenia dla fanów przygodowych sf oper, filmów, nawet gier kosmicznych (w końcu coś przeczytają ;) ).

Wielowątkowa opera hard sf przeplatająca wątki przypominające "Firefly", "Star wars", "Terminator", "Matrix", "Star Trek", a z książek najbardziej "Dominium Solarne" Kołodziejczaka (ale w formie bardziej ironicznej postapokaliptycznej), z gier komputerowych trochę Elite Dangerous, Warhammer 40000, Gothic Armada (szczególnie w końcowych tomach) lub z gier planszowych typu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przez dominującą część tej opowieści towarzyszyło mi poczucie przemożnego chaosu i zagubienia. Czas płynie szybko - nie tylko w Wypalonej Galaktyce. I ponieważ minęło trochę czasu od przeczytania poprzedniej części, to gdy sięgnęłam po ten właśnie tom, przez większość tekstu czułam się przytłoczona nawałem treści, postaci, wydarzeń... Za dużo tego było. A ja nie potrafiłam się odnaleźć, nie pamiętałam co w poprzednim tomie doprowadziło do tych czy innych zdarzeń. Więc nie było to miłe uczucie, gdy przez połowę tomu usiłowałam sobie przypomnieć o co chodzi. I ciągle tylko - ale jak to?, ale kto to?, ale co do jasnej...? Już prawie przy końcu udało mi się zakojarzyć tak z 80 procent. Ale wtedy już wszystko zmierzało ku wyższym formom abstrakcji (dokładnie trzem). I powieść odjechała. No i .... jakby to powiedzieć ... nie spodobał mi się koniec. Czuję się zawiedziona. To pozycja zdecydowanie dla maniaków. Ja odpadam.

Przez dominującą część tej opowieści towarzyszyło mi poczucie przemożnego chaosu i zagubienia. Czas płynie szybko - nie tylko w Wypalonej Galaktyce. I ponieważ minęło trochę czasu od przeczytania poprzedniej części, to gdy sięgnęłam po ten właśnie tom, przez większość tekstu czułam się przytłoczona nawałem treści, postaci, wydarzeń... Za dużo tego było. A ja nie potrafiłam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Chwalmy Bladego Króla! Chwalmy też Pana Podlewskiego za cały cykl Głębia. Świetna przygoda i miło spędzony czas. Dziękuję.

Chwalmy Bladego Króla! Chwalmy też Pana Podlewskiego za cały cykl Głębia. Świetna przygoda i miło spędzony czas. Dziękuję.

Pokaż mimo to

Kończąc tą sagę s-f, kończę jedną z lepszych przygód z serią książek, które wykreowały niesamowity, klimatyczny świat. Cała seria fajnie się domyka i wyjaśnia. Brawo dla autora.

Kończąc tą sagę s-f, kończę jedną z lepszych przygód z serią książek, które wykreowały niesamowity, klimatyczny świat. Cała seria fajnie się domyka i wyjaśnia. Brawo dla autora.

Pokaż mimo to

Najlepsza część. Znakomite podejście do zakończenia serii.

Najlepsza część. Znakomite podejście do zakończenia serii.

Pokaż mimo to