Złapałam się za tę książkę nie mając specjalnych oczekiwań. Chciałam po prostu poczuć choć trochę północny mroźny klimat, coś, co mnie zauroczyło w „Terrorze” Simmonsa, poczuć znów tragedię i samotność ludzi w obliczu nieprzewidywalnej natury. Niestety, nie zmroziło mnie jakoś specjalnie. Książka była… taka sobie. Ani zachwycająca, ale żalu za straconym czasem również nie ma.

Książka przedstawia historię załogi statku wielorybniczego, w którego szeregach znajduje się bezwzględny morderca. Jest też lekarz po przejściach, który nie chce pozwolić, aby zło w takim wydaniu hasało po tym świecie.

Autor postawił na wulgarność, szokowanie brutalnością. Mamy więc krnąbrną załogę, wśród której żaden normalny człowiek nie chciałby się znaleźć, mordercę bez skrupułów, w dodatku gwałciciela młodych chłopców (chyba żeby wydał nam się jeszcze obleśniejszy), sceny mordu na zwierzętach, gówno, mocz, smród, wnętrzności zwierzęce tudzież ludzkie tu i tam. Taka rzeczywistość. Ukazana bez żadnych upiększeń. Nie wiem czy tędy droga. Autor postawił na bezwzględną brzydotę. Mi to nie do końca przypadło do gustu, bo wiem, że tragedię a nawet skrajne zachowania ludzi w ekstremalnych sytuacjach można przedstawić lepiej, a i tak będzie odczuwalna.

Sama historia była nawet ok, trzymała momentami w napięciu, ale też nie była jakaś szczególna. Główny bohater również nie był personą, którą zapamiętam na długo. Chociaż chwali mu się jego zacięcie w doprowadzeniu spraw do końca. Dla mnie takie ledwo sześć gwiazdek. Można przeczytać, ale polecać szczególnie nie będę.

Złapałam się za tę książkę nie mając specjalnych oczekiwań. Chciałam po prostu poczuć choć trochę północny mroźny klimat, coś, co mnie zauroczyło w „Terrorze” Simmonsa, poczuć znów tragedię i samotność ludzi w obliczu nieprzewidywalnej natury. Niestety, nie zmroziło mnie jakoś specjalnie. Książka była… taka sobie. Ani zachwycająca, ale żalu za straconym czasem również nie...