Tradycyjnie, dopiero po przeczytaniu dowiaduję się, że to kolejny tom jakiejś serii. Jednak jest to seria kryminalna i na szczęście, by się dobrze bawić przy lekturze, nie potrzebowałam poznania wcześniejszych tomów.

Wydaje mi się, że każda książka z cyklu "Tom Douglas" opowiada o całkiem innych zbrodniach. Coś jak serial "Zabójcze umysły". Lepiej, gdy czytamy (czy też oglądamy) od pierwszego tomu (odcinka), by poznać głównych bohaterów - detektów, policjantów. Jednak gdy zabierzemy się za późniejsze tomy (odcinki) bez czytania (oglądania) poprzednich, to też się nie zagubimy w akcji.

Tom Douglas jest nadinspektorem. W tym tomie prowadzi śledztwo w sprawie zabójstw, które są bardzo podobne do zbrodni wykonanych 12 lat wcześniej. I dlatego też mamy rozdziały poświęcone teraźniejszości jak i przeszłości. Przeszłość poza informacją "12 lat wcześniej" pisana jest kursywą. 

Poznajemy również Maggie Taylor, która ma udane życie: męża, który ją kocha, dzieci, pracę, w której się spełnia. Jednak pewnego dnia mąż znika i pojawiają się problemy. By je rozwiązać, Maggie musi poznać przeszłość męża.

Książkę się bardzo szybko czyta. Od początku trzyma w napięciu. Pojawiają się w niej tajemnice, których tak łatwo odkryć nie można. Tajemnicze morderstwa podobne do wcześniejszych, sekrety skrywane przez Duncana. Śledztwo, które łączy się z życiem Maggie. Zadziwiające przypadki, które się łączą. I koniec, które w pewnym momencie tak naprawdę zaczęłam się spodziewać. 

Maggie, Maggie... całkowicie rozumiem sposób jej działania. Rozumiem, nie popieram. 

Ogromnie polubiłam Toma. Dobry policjant, który zauważa wiele wątków, które w jakiś sposób muszą być powiązane z daną sprawą. Choć jego prywatne życie jest lekko skomplikowane (choć bardziej pasuje tu określenie, że się mu nie układa), to w pracy jest świetny. Chyba muszę przeczytać wcześniejsze tomy i poznać go bardziej. Ciekawe jaki był w tomie pierwszych, jaka była jego "pierwsza" sprawa, którą możemy przeczytać i jak bardzo zmienił się przez te 5 tomów. Tyle tylko, że w Polsce te tomy nie są chyba wydawane po kolei. Szkoda, bo Rachel Abbott ma naprawdę przyjemne pióro i jej książkę rewelacyjnie się czyta.

W powieści możemy poznać trochę psychikę bohaterów - tych dobrych i tych złych. Poznać motywy ich działania. Dzięki temu książka zyskuje na wartości.

W ciekawy sposób autorka połączyła również losy bohaterów. Stworzyła intrygę, w którą wplątała postacie. I stworzyła powiązania pomiędzy bohaterami... ofiarami a sprawami. Zatarła lekko granicę pomiędzy byciem dobrym a złym, byciem ofiarą a byciem sprawcą. Jak niewiele trzeba, by kogoś skrzywdzić? 

Wiele wątków mogłoby być poprowadzonych inaczej. Jak już wcześniej napisałam, rozumiem postępowanie Maggie. Może inaczej... rozumiem, czemu postanowiła postępować tak jak to robiła. Równocześnie zaś... czasami była taka głupiutka. Z drugiej strony, po raz pierwszy znalazła się w naprawdę kłopotliwym położeniu, więc to ją może usprawiedliwiać. 

No nic. Książkę naprawdę polecam, bo wciąga od pierwszych stron. Niektórych rzeczy czytelnik sam się domyśli, inne musi poznać dopiero, odkrywając dalszą fabułę. Podobało mi się to wejście w przeszłość, w dawne życie Toma Douglasa. Dzięki temu bardziej mogliśmy go poznać. Innym plusem są bohaterowie. Autorka starała się nam ich pokazać z różnych stron, dzięki czemu nie są czarno-biali, mają swoją wady i zalety. Autorka na tyle, ile mogła, pokazała nam również trochę ich psychikę, motywy działań, ich motywację. 

Jest to bardzo dobry kryminał połączony z thrillerem psychologicznym. Każdy fan tych gatunków powinien poznać tą pozycję. Ogromnie polecam.

Tradycyjnie, dopiero po przeczytaniu dowiaduję się, że to kolejny tom jakiejś serii. Jednak jest to seria kryminalna i na szczęście, by się dobrze bawić przy lekturze, nie potrzebowałam poznania wcześniejszych tomów.

Wydaje mi się, że każda książka z cyklu "Tom Douglas" opowiada o całkiem innych zbrodniach. Coś jak serial "Zabójcze umysły". Lepiej, gdy czytamy (czy też...