Ani tytuł, ani opis nie wskazywał na historię o morderstwach... Całe szczęście, że była tutaj historia miłości głównych postaci, bo chyba nie dałabym rady tego przeczytać :P

Ani tytuł, ani opis nie wskazywał na historię o morderstwach... Całe szczęście, że była tutaj historia miłości głównych postaci, bo chyba nie dałabym rady tego przeczytać :P

Nuuuda! Żałuję że się za to wątpliwe "arcydzieło" zabrałam. Chyba tylko dlatego że, z sentymentem wspominałam Diabła Cynstersa, którego historię przeczytałam parę dobrych lat temu. I albo już wyrosłam z takiego klimatu, albo ta część była bardzo słaba. Bohaterowie nijacy, sceny erotyczne tak egzaltowane, że aż mdli. Nie polecam.

Nuuuda! Żałuję że się za to wątpliwe "arcydzieło" zabrałam. Chyba tylko dlatego że, z sentymentem wspominałam Diabła Cynstersa, którego historię przeczytałam parę dobrych lat temu. I albo już wyrosłam z takiego klimatu, albo ta część była bardzo słaba. Bohaterowie nijacy, sceny erotyczne tak egzaltowane, że aż mdli. Nie polecam.

Ciekawsza część sagi. Zaczyna się dobrze, trochę magii, trochę chemii między bohaterami, wątek kryminalny ... ale chyba coś przegapiłam bo nie wszystko wyjaśniono dlaczego, zawiodłam się od książki z wątkiem kryminalnym oczekuję wyjaśnienia chociażby między wierszami, to mam wrażenie że autorka zaaferowana zakończeniem historii i wstępu do kolejnej zapomniała o poruszanych wątkach. Ale nic zabieram się do kolejnego tomu może tam coś wyjaśni.

Ciekawsza część sagi. Zaczyna się dobrze, trochę magii, trochę chemii między bohaterami, wątek kryminalny ... ale chyba coś przegapiłam bo nie wszystko wyjaśniono dlaczego, zawiodłam się od książki z wątkiem kryminalnym oczekuję wyjaśnienia chociażby między wierszami, to mam wrażenie że autorka zaaferowana zakończeniem historii i wstępu do kolejnej zapomniała o poruszanych...

Czytając tą książkę miałam wrażenie, jakbym oglądała teatr; autorka tak żywo opisała suknie noszone przez główne bohaterki i starodawne stroje panów, że aż zdziwiłam się widząc, że mam na sobie zwykłe dresy i niczym nie wyróżniającą się bluzkę. Lubie takie historie, które wywołują we mnie poczucie, że cofnęłam się w czasie; które są tak nakreślone, że gubi się w nich poczucie rzeczywistości i które sprawiają, że chce się na chwile przenieść w te dawne czasy, kiedy adoracja kobiet nie sprowadzała się do przepuszczania ich w drzwiach.

Thomas Carrick uciekł przed ponętną Lucillą Cynster aż do Glasgow, gdzie chciał znaleźć odpowiednią dla siebie żonę i założyć rodzinę, która stanowiłaby wzór angielskich cnót. Jednak los popchnął go na nowo do jego dawnej posiadłości, gdzie musiał spotkać Lucillę, przed którą tak uparcie chował swoje serce. Nie chciał wziąć jej na żonę, bo wiedział, że musiałby wtedy poświęcić swoje życie w mieście, swoją pozycję a to nie do końca mu odpowiadało; cóż mężczyźni nie zawsze gotowi są rzucić wszystko, by być z miłościami swojego życia. Dodatkowo był świadomy faktu, że będąc mężem Lucilly, byłby jednocześnie „drugą osobą” w tym małżeństwie, bowiem
Lucilla jest przeciwieństwem większości bohaterek romansów z XIX wieku – wcale nie jest delikatną, grzeczną trzpiotką, która macha zalotnie rzęsami i uśmiecha się z lekka, zerkając na swojego lubego. To silna, niezależna przewodnicząca rodu, uzdrowicielka i kapłanka, która próbuje uwieść biednego Thomasa, który – jak to mężczyzna – nie może oprzeć się jej zbyt widocznym wdziękom.
W ich związku to ona nosiłaby spodnie a coś takiego byłoby nie do pomyślenia w tamtych czasach.

Smaczku w tej książce dodaje z pewnością wątek kryminalny, który sprawia, że „Uwodzicielka” nie jest jedynie romansem i spokojnie mogą sięgnąć po nią osoby, które od kobiecych zalotów wolą trzymać się z daleka. Muszę przyznać, że nie potrafiłam odgadnąć kto stoi za tajemniczą śmiercią zielarki i rozwiązanie zagadki może nie wbiło mnie w fotel, ale sprawiło, że podniosłam brwi w grymasie zdziwienia i niedowierzania.

Książkę polecam przede wszystkim paniom, które lubią przenieść się w dawne czasy i które lubią, gdy to płeć piękna dominuje w związku. Oraz tym, którzy cenią sobie kryminały osadzone w dawnych czasach.

Czytając tą książkę miałam wrażenie, jakbym oglądała teatr; autorka tak żywo opisała suknie noszone przez główne bohaterki i starodawne stroje panów, że aż zdziwiłam się widząc, że mam na sobie zwykłe dresy i niczym nie wyróżniającą się bluzkę. Lubie takie historie, które wywołują we mnie poczucie, że cofnęłam się w czasie; które są tak nakreślone, że gubi się w nich...

„Uwodzicielka” to druga część „Sagi rodu Cynsterów” Stephanie Laurens. Akcja toczy się 10 lat po wydarzeniach opisanych w „Zimowej opowieści”. Do posiadłości w górach po dwóch latach nieobecności powraca Thomas Carrick, zaalarmowany niepokojącymi wieściami o stanie zdrowia wuja – przywódcy szkockiego klanu Carricków. W posiadłości dzieją się dziwne rzeczy, dochodzi do tajemniczych wypadków, zatruć, śmierci. Wezwana na pomoc uzdrowicielka – lady Lucilla Cynster pomaga miejscowej ludności, a także próbuje postawić na nogi głowę rodu Carricków.
Lucillę i Thomasa wiąże obopólna fascynacja oraz przeznaczenie, ale młody mężczyzna nie ma zamiaru ulegać uczuciu i budować z panną Cynster przyszłości. Od dawna ma wizję swego życia, które dokładnie zaplanował i nie ma w nim miejsca dla Lucilli, nierozerwalnie związanej ze szkocką ziemią, krainą Pani - lokalnego bóstwa.
Książka utrzymana jest w dosyć mrocznym klimacie. Autorka rozwija akcję niespiesznie, powolutku dokładając kolejne elementy układanki. Lucilla z pewnością odbiega od wizerunku panien żyjących w połowie XIX wieku – jest silna, niezależna, cieszy się autorytetem. Thomas natomiast trochę drażni swym zachowaniem w stylu: „I chcę, i boję się”.
Duży minus za piżamę, którą w swej sypialni nosi główny bohater. Tę nocną część garderoby zaczęto stosować w Anglii i Europie dopiero na początku XX wieku. Stephanie Laurens napisała już tyle romansów historycznych, że powinna lepiej się orientować w takich niuansach.

„Uwodzicielka” to druga część „Sagi rodu Cynsterów” Stephanie Laurens. Akcja toczy się 10 lat po wydarzeniach opisanych w „Zimowej opowieści”. Do posiadłości w górach po dwóch latach nieobecności powraca Thomas Carrick, zaalarmowany niepokojącymi wieściami o stanie zdrowia wuja – przywódcy szkockiego klanu Carricków. W posiadłości dzieją się dziwne rzeczy, dochodzi do...

Jak dla mnie świetna książka. Jest w niej zawarte wszystko czego się spodziewałam. Jestem pewna, że książki tej autorki trafiają do wielu kobiet. Rozwijająca się akcja, oczywiście niepewność i/lub 100% pewność bohatera/ki :) A na koniec po "trudnościach" szczęśliwe zakończenie i epilog który zachęca do następnej części. Polecam ;)

Jak dla mnie świetna książka. Jest w niej zawarte wszystko czego się spodziewałam. Jestem pewna, że książki tej autorki trafiają do wielu kobiet. Rozwijająca się akcja, oczywiście niepewność i/lub 100% pewność bohatera/ki :) A na koniec po "trudnościach" szczęśliwe zakończenie i epilog który zachęca do następnej części. Polecam ;)

Była jak uzależnienie, i więcej; jej pełne usta, jędrne ciało, płonący w niej żywy ogień pociągały go bardziej niż cokolwiek na świecie.

Stephanie Laurens, Uwodzicielka
XIX-wieczna historia miłosna, łącząca elementy romansu, kryminału oraz ludowych wierzeń, to propozycja dla wielbicielek romantycznych opowieści kostiumowych, w których dżentelmeni na białych koniach ratują piękne damy z opresji.

Na początku musiałam się przemóc, by przebrnąć przez pierwsze strony Uwodzicielki. Myślałam, że będzie to lekki romans w stylu Amandy Quick, a dostałam nieco mroczną początkowo historię. Tytułową uwodzicielką jest Lucilla Cynster – szkocka piękność, która jest połączeniem uzdrowicielki, kapłanki i przywódczyni rodu. A celem jej zabiegów jest Thomas Carrick – przedsiębiorca z Glasgow, starający się unikać ognistej Lucilli.

Odwrócenie ról w powieści dodało jej pikanterii, chociaż z jednej strony czyniło nieco mało wiarygodną. Trudno mi sobie wyobrazić dwudziestoośmioletnią pannę w XIX wieku, która świadomie i bezkarnie uwodzi mężczyznę. Z drugiej strony ten zabieg pokazał, że kobiety mają wielką moc wpływania na uczucia "silnej płci" i potrafią jej przedstawicieli owinąć sobie wokół palca.

Bardzo interesujący był kryminalny wątek dodający książce zdecydowanie wiele interesującej treści. Tajemnicze otrucie, śmierć zielarki i jej siostry, kilkukrotne zamachy na życie bohaterów – przyspieszały akcję i sprawiały, że z ogromną ciekawością przewracałam kolejne strony, by rozwikłać zagadki. A te wciąż się mnożyły... Kolejne tropy jeszcze bardziej wikłały już pogmatwaną historię. Dzięki temu momentami czułam się jak detektyw, który szuka poszlak i usiłuje wskazać podejrzanego.

Innym ciekawym zabiegiem jest włączenie do powieści elementu nadprzyrodzonego. Jest nią czczona przez szkocki lud Pani – bogini, której kapłanką jest Lucilla, dziedzicząca tę funkcję po matce i jej przodkiniach. Czyni to z niej uzdrowicielkę i opiekunkę ludzi zamieszkujących ziemie należące do Pani. Sprawia też, że kobieta jest pewnego rodzaju prorokiem. W ten sposób Pani ukazuje jej przepowiednię, dzięki której Lucilla wie, że Thomas jest jej przeznaczony na kochanka, opiekuna i męża. Dlatego też z całych sił stara się wypełnić to proroctwo i uwieść mężczyznę.

On – silny, pewny siebie i podążający ku zamierzonym celom, którymi są stabilna praca, wysoka pozycja społeczna i układna żona brylująca wraz z nim w towarzystwie. Ona – niezależna, uparta i głęboko przywiązana do swojej ziemi, na której ma zamiar panować wraz z przeznaczonym jej mężczyzną. Czy tak różne ambicje rozdzielą Thomasa i Lucillę? Kto się podda? Starcia bohaterów należą zdecydowanie do pikantnych i ognistych. Żadne z nich nie chce ustąpić pola i mimo pożądania, które ciągnie ich do siebie niczym magnesy, nie potrafią przyznać się do swoich uczuć.

Uwodzicielka to książka dla kobiet uwielbiających romanse historyczne, którym nie przeszkadza jednak pewna swoboda literacka odbiegająca od faktów. To gorące połączenie powieści miłosnej i kryminału z nadprzyrodzonymi elementami. Dobra historia, by odpocząć od codziennych, przyziemnych stresów.

Była jak uzależnienie, i więcej; jej pełne usta, jędrne ciało, płonący w niej żywy ogień pociągały go bardziej niż cokolwiek na świecie.

Stephanie Laurens, Uwodzicielka
XIX-wieczna historia miłosna, łącząca elementy romansu, kryminału oraz ludowych wierzeń, to propozycja dla wielbicielek romantycznych opowieści kostiumowych, w których dżentelmeni na białych koniach ratują...

"Uwodzicielka" jest drugim tomem, który wchodzi w skład serii Saga Rodu Cynsterów. Stephanie Laurens znów oddaje w ręce swoich czytelników znakomitą powieść, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Autorka znana jest ze swoich romansów historycznych, które zdobyły wielu czytelników na całym świecie. Nie zabraknie wielu emocji, wzruszeń i momentów do refleksji. Historia przedstawiona w tej książce potrafi na długo pozostać w naszej pamięci.

Przenosimy się do Szkocji XIX wieku, poznajemy Thomasa Carricka prężnego przedsiębiorcę, który chciał spędzić swoje życie w mieście portowym Glasgow. Mając u boku kochającą żonę, jednak los potoczył się inaczej i został zmuszony do powrotu na szkocką prowincję. Spotkał tam Lucillę Cynster, która się w nim zakochała i od razu zamarzyła aby się pobrali. Jednak Carrick nie jest do niej w pełni przekonany. Czy tych dwoje połączy się w miłosnym sakramencie? Czy mądra i przebiegła Lucilla znajdzie sposób aby go uwieść?

Stephanie Laurens wplata w swoją powieść wiele wątków i sprawia, że całość czyta się niezwykle ciekawie. Bohaterowie stworzeni są realistycznie z krwi i kości co sprawia, że odbiera się ich bardzo prawdziwie. Autorka pisze o miłości, jej wzlotach i upadkach. Pokazuje, że zawsze warto iść za głosem serca, w szczególności jeżeli chodzi o prawdziwą miłość. Całość pisana jest ciekawie i barwnie, dzięki czemu lekturę skończyłem dość szybko. Jest to jedna z lepszych pozycji z gatunku romansów historycznych. Dla fanów gatunku pozycja wręcz obowiązkowa. Historia jest barwna i wielowątkowa, a liczne zwroty akcji potrafią zaskoczyć. Pisarstwo autorki jest na wysokim poziomie, co dodatkowo daje frajdę z czytania.

"Uwodzicielka" to porywająca kontynuacja, dająca zapowiedź na prawdę udanej części trzeciej. Perypetie Lucilli i Thomasa wciągają czytelnika, nie dając ani chwili wytchnienia podczas lektury. Stephanie Laurens oddaje w ręce czytelników książkę zawierającą liczne tajemnice, romanse i intrygi, emocjonując do ostatniej strony. Losy kolejnego pokolenia Cynsterów nie zawiodły mnie, dając jeszcze więcej powodów aby sięgnąć po kolejny tom. Klimat książki jest różnorodny, a całość czyta się szybko, dając czytelnikowi sporo do myślenia, podczas lektury. Jak najbardziej polecam.

"Uwodzicielka" jest drugim tomem, który wchodzi w skład serii Saga Rodu Cynsterów. Stephanie Laurens znów oddaje w ręce swoich czytelników znakomitą powieść, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Autorka znana jest ze swoich romansów historycznych, które zdobyły wielu czytelników na całym świecie. Nie zabraknie wielu emocji, wzruszeń i momentów do...

Zacznę od pozytywów. Książka jest ciekawa i trzymająca w napięciu. Nie przynudza, pragnęłam wiedzieć, jak potoczą się losy bohaterów. Nie domyśliłam się na czym polega intryga, tym samym z zapartym tchem oczekiwałam na rozwiązanie zagadki. Romans w historycznym anturażu zawsze czytam z przyjemnością. Połączenie tego z tajemniczą zagadką jest całkiem udane.

Styl tekstu kuleje. Nie do końca rozumiem strukturę zdań, których używała autorka. Ponadto słownik Laurens nie tylko jest ubogi, ale i dość przypadkowy. Jednak, by napisać nawet romans historyczny, trzeba być z językiem za pan brat. Tym razem tak się nie stało. Kolejną moją uwagą jest to, że z czasem powieść traci początkowy impet. Ostatnie rozdziały nie są tak intrygujące jak początkowe. Do tego autorka często urywa wątki przez co wcale nie dynamizuje powieści, a prawie ją szatkuje.

Bohaterowie są przyjemnie skonstruowani, choć trudno im odmówić jednowymiarowości, zwłaszcza, gdy przyjrzę się postaciom męskim. Główna bohaterka to jednak osoba wyemancypowana, mądra i pełna energii. Zawsze postępuje słusznie, nawet jeśli to jest trudne i niepopularne. Thomas to taki typowy skrzywdzony mężczyzna „chciałbym, ale się boję”. To trochę irytująca kreacja.

Ogólnie oceniam tę „Uwodzicielkę” pozytywnie, lecz autorka powinna popracować nad stylem, bo to psuje ogólny odbiór całokształtu. Akcja powieści powinna płynąć, a nie strzępić się jak nieobrębiona tkanina. Może pisarka powinna również sięgnąć po kilka książek napisanych w epoce, dzięki czemu lepiej wczuje się w realia tamtych epok.

Zacznę od pozytywów. Książka jest ciekawa i trzymająca w napięciu. Nie przynudza, pragnęłam wiedzieć, jak potoczą się losy bohaterów. Nie domyśliłam się na czym polega intryga, tym samym z zapartym tchem oczekiwałam na rozwiązanie zagadki. Romans w historycznym anturażu zawsze czytam z przyjemnością. Połączenie tego z tajemniczą zagadką jest całkiem udane.

Styl tekstu...

1848 rok, Szkocja. Thomas Carrick zajmuje się importem i eksportem w firmie założonej przez ojca i wspólników. Uważany jest za jedną z najlepszych partii w Glasgow nie tylko ze względu na majątek, ale też powierzchowność i zalety charakteru. Ma jasno wytyczone cele w życiu, które konsekwentnie realizuje, ale nie może osiągnąć jednego-odpowiedniej małżonki. We wszystkich pannach o doskonałej pozycji towarzyskiej, które podsyła mu ciotka nie potrafi dostrzec kobiety dla siebie, ponieważ nie może zapomnieć Lucilli Cynster, którą od dwóch lat świadomie unika.

,,Żywił nadzieję, że wrażenie, jakie na nim zrobiła zblednie, jeśli nie zobaczy jej ponownie, nie usłyszy jej głosu-jego zmysłów nie będzie drażnić jej bliskość. Tak się jednak nie stało.,,

Thomas niespodziewanie dostaje list z posiadłości klanu Carriców, gdzie mieszkają jego kuzyni i wuj. Wieści są na tyle niepokojące, że zostawia wszystko w Glasgow i jak najszybciej udaje się konno na szkocką prowincję, by pomóc rozwiązać tamtejsze problemy. Sytuacja w posiadłości jest jeszcze poważniejsza niż początkowo zakładał. Jednego dnia umierają dwie spokrewnione kobiety pracujące w domu Carriców, a wkrótce ktoś próbuje też zabić Thomasa i Lucillę Cynster, którą mężczyzna poprosił o pomoc, gdyż zajmowała się ziołolecznictwem i podstawowym leczeniem ludzi.

Lucilla mieszkająca w sąsiednim majątku jest przekonana, że zgodnie z wolą pradawnej bogini-Pani, Thomas jest przeznaczony dla niej na męża i kochanka. Wyczuwa, że obydwoje mają ku sobie nieodparty pociąg, ale Thomas nie chce poddać się uczuciu. Zdaje sobie sprawę, że nie może zabrać Lucilli jako żony do miasta, gdyż jest ona potrzebna ludziom we wsi, by ich leczyć. Kocha Lucillę, ale broni się przed tym uczuciem. Panna Cynster nie może nic mu nakazać, ale za wszelką cenę stara się go uwieść, by wypełniło się to co i tak według niej jest nieuniknione.

,,Nad miłością nie można zapanować. Pojawia się, kiedy chce, rządzi się własnymi prawami i nie potrzebuje pozwolenia, by rozkwitnąć, stać się potężną siłą, od której nie można się wyzwolić.,,

Powieść Stephanie Lauvens to lekki romans historyczny, w którym miłość, namiętność i zazdrość przeplatają się z wątkami kryminalnymi rozgrywanymi na tle pięknej szkockiej przyrody.
Po trudnych ostatnio lekturach potrzebowałam lżejszej powieści, przy której mogłabym całkowicie się odprężyć i ,,Uwodzicielka,, dostarczyła mi takich wrażeń. Porwała mnie na kilka godzin w świat intryg, uwodzenia, erotyki i miłości, przed którą nie sposób uciec.
http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

1848 rok, Szkocja. Thomas Carrick zajmuje się importem i eksportem w firmie założonej przez ojca i wspólników. Uważany jest za jedną z najlepszych partii w Glasgow nie tylko ze względu na majątek, ale też powierzchowność i zalety charakteru. Ma jasno wytyczone cele w życiu, które konsekwentnie realizuje, ale nie może osiągnąć jednego-odpowiedniej małżonki. We wszystkich...