Lekka i odprężająca, odpowiednia na listopadowy wieczór :)

Lekka i odprężająca, odpowiednia na listopadowy wieczór :)

Tak się zdarzyło, że pierwszy tom przeczytałem jako ostatni. Mimo to, czytało się lekko i z zaciekawieniem. Dobrze wiedzieć, że nie tylko zwykli śmiertelnicy mają problemy :-)

Tak się zdarzyło, że pierwszy tom przeczytałem jako ostatni. Mimo to, czytało się lekko i z zaciekawieniem. Dobrze wiedzieć, że nie tylko zwykli śmiertelnicy mają problemy :-)

Ot współczesna bajka dla dużych dzieci ( ewentualnie dorosłych). Dużo magii, mitów, nadprzyrodzonych mocy i zdolności, a także obdarzonych nimi osób. Do tego odrobina romansu i powstało czytadło na dwa wieczory. Ale czyta się lekko, miło i przyjemnie. Lubię gdy dobro zwycięża zło.

Ot współczesna bajka dla dużych dzieci ( ewentualnie dorosłych). Dużo magii, mitów, nadprzyrodzonych mocy i zdolności, a także obdarzonych nimi osób. Do tego odrobina romansu i powstało czytadło na dwa wieczory. Ale czyta się lekko, miło i przyjemnie. Lubię gdy dobro zwycięża zło.

Uwielbiam Nore. genialna seria

Uwielbiam Nore. genialna seria

Oceniam jako całość.
Świetna trylogia, trzymająca w nieustannym napięciu. Porywająca, magiczna i wzruszająca zarazem.

Jestem zauroczona twórczością Pani Nory! Czytałam kiedyś trylogię kluczy i tak samo byłam zachwycona. Zdecydowanie w przyszłości sięgnę po inne pozycje autorki.

Oceniam jako całość.
Świetna trylogia, trzymająca w nieustannym napięciu. Porywająca, magiczna i wzruszająca zarazem.

Jestem zauroczona twórczością Pani Nory! Czytałam kiedyś trylogię kluczy i tak samo byłam zachwycona. Zdecydowanie w przyszłości sięgnę po inne pozycje autorki.

Wielkie greckie rozczarowanie

"Gwiazdy Fortuny" zapowiadały się naprawdę nieźle. Śródziemnomorski klimat malowany greckimi mitami, magią i wizją wspaniałej przygody. Dołączamy do grupy niezwykłych poszukiwaczy, by dotrzeć do legendarnej gwiazdy ognia. Zainteresowało mnie to na tyle, że sięgnęłam po powieść Nory Roberts. Czar prysł jednak dość szybko.

Opowieść rozpoczyna się wraz z postacią Sashy Riggs, malarki-introwertyczki, którą nękają niepokojące sny. Ta przenosi je na płótna, jednak dziwna przypadłość staje się coraz bardziej uciążliwa. By uwolnić się od problemu natury duchowej, Sasha pod wpływem impulsu wyrusza na wyspę Korfu, która często pojawia się w jej sennych wizjach. Ma nadzieję, że tam tajemnica koszmarów się rozwieje, a utrapienie zniknie. Nic bardziej mylnego. Wszystko dopiero teraz nabierze tempa. Gdy zaczyna spotykać kolejnych ludzi, którzy także przyjechali by szukać gwiazdy ognia, upewnia się, że nie jest to dziełem przypadku.

Więc skoro powieść tak zachęcająco się zaczyna, to skąd ta mierna ocena? Skąd to finalne niezadowolenie? Powierzchowność, tandeta, infantylność - oto niektóre z czynników, które się do tego przyczyniły. Po przeczytaniu mam nieodparte wrażenie, że temat nie został właściwie wykorzystany, stracił swój potencjał. Wszystko dzieje się tak szybko, pochopnie, bez głębszego sensu czy chociaż chwili refleksji, że sprawia wrażenie śmiesznego. Bohaterowie także dają się we znaki. Można odnieść wrażenie, że zamiast skupiać się na głównym celu, istotniejsze są dla nich sprzątanie i gotowanie w bazie wypadowej. A przede wszystkim lubą czcze i błazeńsko podniosłe gadanie. Na miejscu mitycznej gwiazdy raczej nie chciałabym być odnaleziona przez takich "specjalistów".

Hamując falę krytyki, pozostańmy przy tym, że powieść jest przeciętna. Trochę zirytowała, trochę rozśmieszyła, ale i porządnie wymęczyła. Nic mnie nie skłania, by kontynuować przygodę z tropicielami Gwiazd Fortuny.

Wielkie greckie rozczarowanie

"Gwiazdy Fortuny" zapowiadały się naprawdę nieźle. Śródziemnomorski klimat malowany greckimi mitami, magią i wizją wspaniałej przygody. Dołączamy do grupy niezwykłych poszukiwaczy, by dotrzeć do legendarnej gwiazdy ognia. Zainteresowało mnie to na tyle, że sięgnęłam po powieść Nory Roberts. Czar prysł jednak dość szybko.

Opowieść rozpoczyna...

Trylogia „Strażnicy” to nie pierwszy w dorobku autorki cykl, którego poszczególne odsłony pochylają się nad uczuciami różnych par postaci, posiadając jednocześnie wspólny dla całości problem. (…)

Mimo że debiutancka część cyklu pozwala dokładnie prześledzić relacje na linii Sasha – Bran, nie odniosłam wrażenia, że wątek miłosny totalnie zdominował fabułę. Bo to również taka historia, która podejmuje motyw odwiecznej walki dobra ze złem, przystrajając go szatami fantastyki. (…)

Nora Roberts stosuje typowe dla siebie schematy, aczkolwiek potrafi nimi operować w na tyle umiejętny sposób, że fani amerykańskiej pisarki ponownie to kupią. Są tu też momenty, które teoretycznie można by upchnąć do szuflady tzw. wypełniaczy. Niemniej nawet gadanie o jedzeniu mi nie przeszkadzało, gdyż takie zwykłe rozmowy dodawały protagonistom życia. Duża w tym zasługa lekkich dialogów, do których wkradają się niekiedy popkulturowe smaczki (a to ktoś wspomni o „Gwiezdnych Wojnach”, komuś przyjdzie na myśl postać z serialu „The Walking Dead” itp.). Szybko przeleciałam zatem przez kolejne strony, a po zakończeniu lektury stwierdzam, że „Gwiazdy fortuny” należycie wywiązały się z bycia nieskomplikowaną i odprężającą rozrywką.

Opinia jest fragmentem recenzji, którą można przeczytać w całości na moim blogu:
https://crouschynca.blogspot.com/2019/01/gwiazdy-fortuny-nora-roberts-recenzja.html

Trylogia „Strażnicy” to nie pierwszy w dorobku autorki cykl, którego poszczególne odsłony pochylają się nad uczuciami różnych par postaci, posiadając jednocześnie wspólny dla całości problem. (…)

Mimo że debiutancka część cyklu pozwala dokładnie prześledzić relacje na linii Sasha – Bran, nie odniosłam wrażenia, że wątek miłosny totalnie zdominował fabułę. Bo to również...

Nora Roberts pisze specyficzne w swej prostocie i schematyczności książki, które nie każdemu pasują, ale też nie zbierają ogromu negatywnych opinii i komentarzy, jak niektóre powieści i ich twórcy. Gwiazdy fortuny to romans z elementami fantastyki, który zawierał w sobie wszystko to, czego oczekiwałam i nic więcej. Wypożyczając i czytając książki Roberts naprawdę nie mam przeogromnych oczekiwań względem nich. Mają bawić, zabijać nudę i wciągać czytelnika, ale również mocno nie męczyć umysłu. Powieść na kilka godzin spędzonych luźno, z kubkiem herbaty i odprężeniem.

Autorka wplotła trochę fantastyki, poszukiwania, walkę dobra ze złem i ciekawe postacie, które nie budzą negatywnych emocji. Kibicujemy im, gdzie tak naprawdę wiemy co i kiedy się wydarzy, więc nie ma stresu, że coś nie pójdzie po naszej myśli.

Gwiazdy fortuny nadają się do spokojnego wieczoru z lekturą niezbyt ambitną, ale również nie męcząco głupią, jak chociażby 365 dni, których nie potrafię skończyć i pójść dalej. Polecam, ale nie oczekujcie wielkich wybuchów emocji czy nieprzewidywalnej akcji, bo ta książka jest dobra dzięki swojej prostej formie i nie udziwnionej treści.

Nora Roberts pisze specyficzne w swej prostocie i schematyczności książki, które nie każdemu pasują, ale też nie zbierają ogromu negatywnych opinii i komentarzy, jak niektóre powieści i ich twórcy. Gwiazdy fortuny to romans z elementami fantastyki, który zawierał w sobie wszystko to, czego oczekiwałam i nic więcej. Wypożyczając i czytając książki Roberts naprawdę nie mam...

Połączenie fantasy z romansem udało się pani Roberts znakomicie. 6 ludzi o różnych mocach połączona przeznaczeniem odnalezienia 3 gwiazd fortuny i przeciwstawienia się złej czarownicy która za wszelką cenę chce wykorzystać moc gwiazd dla swoich chorych ambicji. W tym tomie główna postacią wysuwającą się na przód jest sahsa jasnowidzka której rodząca się miłość do brana maga przeplata sie w powieści.

Połączenie fantasy z romansem udało się pani Roberts znakomicie. 6 ludzi o różnych mocach połączona przeznaczeniem odnalezienia 3 gwiazd fortuny i przeciwstawienia się złej czarownicy która za wszelką cenę chce wykorzystać moc gwiazd dla swoich chorych ambicji. W tym tomie główna postacią wysuwającą się na przód jest sahsa jasnowidzka której rodząca się miłość do brana maga...

Ciepła, romantyczna opowieść z nutką tajemniczości. Walka dobra ze złem. Odniesienia do mitologii. Wszystko to sprawia, że czytelnik przenosi się do krainy baśni dla dorosłych. Jak zwykle Nora Roberts nie zawodzi. Zapewnia ciekawą akcję, piękno języka. Odnosząc się do świata wartości, przedstawiając różne sytuacje i postawy przypomina o tym, co istotne w życiu ludzi niezależnie od miejsca i czasu. Spośród bohaterów moją największą sympatię zyskała Sasha. Dodatkowy plus za Korfu i okładkę.

Ciepła, romantyczna opowieść z nutką tajemniczości. Walka dobra ze złem. Odniesienia do mitologii. Wszystko to sprawia, że czytelnik przenosi się do krainy baśni dla dorosłych. Jak zwykle Nora Roberts nie zawodzi. Zapewnia ciekawą akcję, piękno języka. Odnosząc się do świata wartości, przedstawiając różne sytuacje i postawy przypomina o tym, co istotne w życiu ludzi...