Julie Anne Long

- Słońce to złodziej, magnetyczną siła przywabia przestwór morza…” Serce Lily podskoczyło ze zdumienia, gdy usłyszała dobrze jej znane słowa w takich okolicznościach, wypowiedziane jego głosem… Czekała przez chwilę, najwidoczniej nie zamierzał mówić dalej. - „Luna też jest złodziejką, bo swe blade ognie kradnie słońcu…” – podpowiedziała cicho. Mogłaby zadeklamować wszystko, ale pragnęła słuchać dalej jego głosu. Gideon oderwał wzrok od sufitu i spojrzał ze zdumieniem na Lily. - Umie pani cały ten fragment na pamięć? Skinęła głową. - Jest piękny - przyznał Gideon po chwili milczenia. Powiedział to prawie nieśmiało. Lily za nic nie chciała zniszczyć nastroju, ale nie mogła przemilczeć tego, co według niej było najistotniejsze: - I mówi o tym, że wszystko w świecie opiera się na kradzieży! Gideon, zaskoczony, roześmiał się, a Lily, chcąc nie chcąc, mu zawtórowała.

- Słońce to złodziej, magnetyczną siła przywabia przestwór morza…” Serce Lily podskoczyło ze zdumienia, gdy usłyszała dobrze jej znane słow...

Życie jest za krótkie, żeby dawać to, co w nas najlepsze, osobom, które tego nie docenią ani nie odwzajemnią.

Życie jest za krótkie, żeby dawać to, co w nas najlepsze, osobom, które tego nie docenią ani nie odwzajemnią.

Czasem najmądrzej i najodważniej jest pójść za głosem serca i wybaczyć coś, co wydawało się niewybaczalne.

Czasem najmądrzej i najodważniej jest pójść za głosem serca i wybaczyć coś, co wydawało się niewybaczalne.