Do prowadzenia wojny potrzeba trzech rzeczy - pieniędzy, pieniędzy i pieniędzy, jak mawiał Napoleon Bonaparte, który, mimo marnego końca, co nieco wiedział o tej materii. Autor powyższej książki wziął sobie tę dewizę mocno do serca, przedstawiając wszystkie konflikty jako rodzaj transakcji handlowej - wojnę wywołuje się dla pieniędzy, a wygrywa ją ten, kto ma ich więcej. O ile potrafi je mądrze zainwestować. Niestety, zapomina przy tym, że same środki wojen nie wygrywają, czego historia naszego kraju dowiodła wielokrotnie. Cóż, pan Howard mógł tego nie zauważyć, gdyż w jego mniemaniu Europa kończy się na Pirenejach na południu i na Łabie na Wschodzie, a Polska, Węgry czy Turcja (pamiętajcie, że przez ponad czterysta lat leżała w nieco bliższym sąsiedztwie niż obecnie) to głębooka Azja i zawracać sobie nimi głowy sensu nie ma. Może i dobrze, bo wtedy z części, pięknie pasujących do realiów Francji czy Niemiec, tez autor musiałby odszczekać. A tak, dowiadujemy się np. że w XVI i poł. XVII wieku jazda miała znaczenie tylko pomocnicze, a na polach bitew niepodzielnie królowała piechota. Krymscy Tatarzy nieźle by się zdziwili, gdyby przeczytali coś takiego, prawda?
Nie mam zamiaru jednak wieszać psów na tej ciekawej pracy, w zasadzie bardziej przypominającej formą esej (chociaż nie tak lekki jak książki Jasienicy czy Krawczuka) niż opracowanie naukowe. Autor w sposób bardzo uproszczony przedstawia społeczne, gospodarcze i kulturowe aspekty wojny, sugerując, że sam kształt sił zbrojnych jest jedynie ich pochodną. Nie czuję się do końca przekonany, ale ogólna idea się broni. Raczej nie jest to książka dla osób spragnionych technicznych i taktycznych konkretów.

Do prowadzenia wojny potrzeba trzech rzeczy - pieniędzy, pieniędzy i pieniędzy, jak mawiał Napoleon Bonaparte, który, mimo marnego końca, co nieco wiedział o tej materii. Autor powyższej książki wziął sobie tę dewizę mocno do serca, przedstawiając wszystkie konflikty jako rodzaj transakcji handlowej - wojnę wywołuje się dla pieniędzy, a wygrywa ją ten, kto ma ich więcej. O...

Pozycja ciekawa, choć mocno ograniczona terytorialnie. Skupienie się niemal wyłącznie na Europie Zachodniej zaowocowało solidnym spłyceniem tematu, szkoda.

Pozycja ciekawa, choć mocno ograniczona terytorialnie. Skupienie się niemal wyłącznie na Europie Zachodniej zaowocowało solidnym spłyceniem tematu, szkoda.

Bardzo powierzchowna, ale w zasadzie zaspokajająca potrzeby tematu, pozycja. Autor umie argumentować swoje zdanie, chociaż wg mnie zbyt dużą wagę w przyczynach zmian w wojskowości upatruje w przyziemnym materializmie i operowaniu masami przez jednostki.
Można też nie zgodzić się z prognozami Autora, które wkrótce po poprawionym wydaniu (2001),okazały się całkowicie nieaktualne. Mimo wszystko lektura bardzo przyjemna i lekka.

Bardzo powierzchowna, ale w zasadzie zaspokajająca potrzeby tematu, pozycja. Autor umie argumentować swoje zdanie, chociaż wg mnie zbyt dużą wagę w przyczynach zmian w wojskowości upatruje w przyziemnym materializmie i operowaniu masami przez jednostki.
Można też nie zgodzić się z prognozami Autora, które wkrótce po poprawionym wydaniu (2001),okazały się całkowicie...

Trochę za bardzo syntetyczna. Dla kogoś kto się orientuje w historii nie będzie tu niczego wartego uwagi.

Trochę za bardzo syntetyczna. Dla kogoś kto się orientuje w historii nie będzie tu niczego wartego uwagi.