Krótko, ale treściwie autor przedstawił dzieje husytyzmu (przynajmniej do zakończenia wojen z kielichem na sztandarach w tle). Dodatkowe opisy uzbrojenia używanego w tamtym okresie to świetny pomysł.
Koniecznie coś jeszcze od autora trzeba przeczytać.

Krótko, ale treściwie autor przedstawił dzieje husytyzmu (przynajmniej do zakończenia wojen z kielichem na sztandarach w tle). Dodatkowe opisy uzbrojenia używanego w tamtym okresie to świetny pomysł.
Koniecznie coś jeszcze od autora trzeba przeczytać.

Udana praca syntetyczna. Bardzo krótka. W prowadzeniu mamy ogólnie ujętą historię Królestwa Czech w XIV wieku, z nakreśloną sytuacją gospodarczą (np. kolonizacja niemiecka) i polityczną (rządy dynastii luksemburskiej i korona cesarska).

Stosunkowo dużo miejsca poświęcono działalności Jana Husa, jego tezom, procesowi i narodzinom ruchu.

Starannie opisano wojskowość obu stron. Od taktyki po uzbrojenie.

Poza tym wojna czyli zmagania husytów (Sierotek, Taboru i Utrakwistów - choć chyba ani razu nie użyto tego słowa) tak z krzyżowcami (pięć krucjat) jak i w czasie walk bratobójczych. Plus dwie wyprawy Zygmunta Korybutowicza i rejzy na terytoria królestw i księstw, które otaczały Czechy (w tym wypad na Pomorze w trakcie walk Polski z Zakonem).


To takie absolutne minimum, które można przeczytać jako dodatek do Trylogii Husyckiej. Nie ma tu szczegółowych opisów bitew ani postaci. Autor skupił się na opisie samych kampanii.

Ja przeczytałem i nie żałuję. Styl jest zadowalający, a z powodu syntetycznego charakteru pracy nie padniemy pod nawałem szczegółów.

Udana praca syntetyczna. Bardzo krótka. W prowadzeniu mamy ogólnie ujętą historię Królestwa Czech w XIV wieku, z nakreśloną sytuacją gospodarczą (np. kolonizacja niemiecka) i polityczną (rządy dynastii luksemburskiej i korona cesarska).

Stosunkowo dużo miejsca poświęcono działalności Jana Husa, jego tezom, procesowi i narodzinom ruchu.

Starannie opisano wojskowość obu...

Niejako na fali odświeżonych ostatnio Wojen husyckich Andrzeja Sapkowskiego sięgnąłem po tę książkę. Najpierw plusy dużo informacji zarówno historycznej jak fakty daty kto co i jak a także opis broni oraz innowacji jakie wprowadzili husyci w temacie wojskowości. Pod tym względem to jest mocna piguła. Właśnie piguła... i to napisana w formie pracy magisterskiej, mocno chaotycznej oraz ubogiej jeśli chodzi o użyte słownictwo. Bardziej się to "klepie" a nie czyta a szkoda :(
Częste pisanie o jednej postaci jedynie imieniem jak np. Zygmunt gdzie mamy dwie główne postacie czyli Zygmunta Luksemburskiego oraz Zygmunta Korybutowicza może wprowadzać w błąd.
Gdyby ją "wygładzić" byłoby to ciekawe kompendium.
Reasumując plus a ruszenie tematu, który nie mam dużej bibliografii w Polsce minus natomiast a formę więc ocena 6 lekko na wyrost

Niejako na fali odświeżonych ostatnio Wojen husyckich Andrzeja Sapkowskiego sięgnąłem po tę książkę. Najpierw plusy dużo informacji zarówno historycznej jak fakty daty kto co i jak a także opis broni oraz innowacji jakie wprowadzili husyci w temacie wojskowości. Pod tym względem to jest mocna piguła. Właśnie piguła... i to napisana w formie pracy magisterskiej, mocno...

Bardzo dobrze opracowana synteza dziejów wojen husyckich. Książka została podzielona na kilka części związanych z: Janem Husem i przyczynami wojen, sztuką wojenną i uzbrojeniem walczących stron oraz najobszerniejszą część związaną z poszczególnymi etapami konfliktu.

Autor starał się zawrzeć najważniejsze informacje bez przysłowiowego owijania w bawełnę. W przypadku dwóch pierwszych części książki rozwiązanie to sprawdza się bardzo dobrze. Błyskawicznie można zrozumieć genezę konfliktu oraz zapoznać się z wojskiem i sprzętem katolików i husytów.

W najobszerniejszej części, poświęconej samemu konfliktowi, takie opracowanie czasami zaciemnia już obraz. Nadal z każdej strony chłoniemy wiele interesujących informacji, ale czasami ich natłok jest zbyt duży, przez co tracimy z oczu główną myśl autora. Sprawę mogłyby czytelnikowi rozjaśnić chociażby mapy historyczne, których niestety zabrakło.

Nie zmienia to faktu, że lektura w przystępny i zwięzły sposób dostarcza masy ciekawych informacji związanych z tym krwawym okresem historii. I to zarówno tych ważnych, jak: taktyka korzystania z taborów, nieudolność krzyżowców, rozłam u husytów, polska interwencja na ziemiach czeskich, jak i interesujących ciekawostek pokroju historii pewnego wielbłąda.

Lektura, jak najbardziej godna polecenia wszystkim, którzy chcieliby zaznajomić się z tematyką wojen husyckich.

Bardzo dobrze opracowana synteza dziejów wojen husyckich. Książka została podzielona na kilka części związanych z: Janem Husem i przyczynami wojen, sztuką wojenną i uzbrojeniem walczących stron oraz najobszerniejszą część związaną z poszczególnymi etapami konfliktu.

Autor starał się zawrzeć najważniejsze informacje bez przysłowiowego owijania w bawełnę. W przypadku dwóch...

Niesiony miłością do wspaniałej Trylogii Husyckiej Sapkowskiego, postanowiłem uzupełnić troszkę wiedzy historycznej o tym burzliwym okresie w dziejach Czech, jak i całej europy, bo ruch husycki chcąc nie chcąc(CHCĄC!) zatrząsł w posadach kościołem i papiestwem w tamtejszym okresie. I mimo ostatecznej klęski, lawina zmian powoli ruszyła.
Sama książka jest napisana nieco chaotycznie, czasem urywają się wątki! Czasem odnosiłem wrażenie że to praca magisterska, wydaje mi się że autor nie próbował nadać książce jakiegoś swojego szlifu czy piętna(no chyba że te urwane wątki właśnie;)) Mimo wszystko czytało się z dużą przyjemnością o tym jak Czesi bili Niemca, o ich łupieskich rejzach, o krucjatach... Autor podaje wiele interesujących ciekawostek i faktów z tamtego okresu, jak grabież Jasnej Góry, czy stosunki Polsko-Czeskie, podejrzenia o sprzyjanie Jagiełły husytom.
Dobra lektura, choć czytając Narrenturm i resztę trylogii Sapkowskiego, pieczemy jak gdyby dwie pieczenie na jednym ogniu, bo i dowiemy się tyle samo, ale mamy nieporównywalnie większą rozrywkę i emocje.
Mimo wszystko, polecam!

Niesiony miłością do wspaniałej Trylogii Husyckiej Sapkowskiego, postanowiłem uzupełnić troszkę wiedzy historycznej o tym burzliwym okresie w dziejach Czech, jak i całej europy, bo ruch husycki chcąc nie chcąc(CHCĄC!) zatrząsł w posadach kościołem i papiestwem w tamtejszym okresie. I mimo ostatecznej klęski, lawina zmian powoli ruszyła.
Sama książka jest napisana nieco...

Dość syntetycznie (wiele treści na niewielu stronach--co miejscami jest trudne),ale mimo to ciekawie napisana książka o wojnach husyckich. Czasami tylko autor omawiając jakiś wątek rozpoczyna inny i do pierwszego zapomina wrócić, np. nie dowiedziałem się jak zakończyło się oblężenie Pilzna.
Książka podzielona jest na trzy części. Na początku mamy zwarty opis działalności Mistrza Husa i jego haniebny proces oraz spalenie w Konstancji. Następnie rozpoczyna się część poświęcona analizie uzbrojenia wojsk husyckich i walczących z nimi wojsk krucjatowych. Dowiadujemy się tu jak Czesi jako pierwsi w skutecznej praktyce bojowej zastosowali wozy bojowe, jak stawiali na broń palną--ręczną i artylerię, jak od pojęcia husyckiej pistoli pojawiło się określenie "pistolet", jak zyskiwali przewagę nad klasyczną ciężkozbrojną jazdą wojsk krzyżowych, których uzbrojenie--broń i zbroję również autor opisuje w umiarkowanej, lecz niemałej ilości szczegółów.
Ostatnia część książki poświęcona jest już wojnom husyckim: początkowo obronie przed krucjatami i obronie swej wiary, która z czasem staje się coraz bardziej fanatyczna i odległa od wizji miłości Husa (palenie księży katolickich /Prachacice 1420, Chomutov 1421/, mordowanie kobiet /Chomutov 1421/). W końcu husyci dochodzą do momentu gdy wolny kraj zamieszkuje zbyt wielu zbrojnych, którzy nie wiedzą co z sobą zrobić i rozpoczynają się ataki grabieżcze na kraje ościenne, kiedy to porywają się nawet na polski obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Na koniec impet husytyzmu wygasa, ostatni wielcy wodzowie giną i przychodzi na tron dawny wielki zdrajca--Zygmunt Luksemburski. W tle mamy też interesujące wątki Jana Żiżki, legendarnego ślepego wodza husytów o niezwykłym talencie strategicznym (twórcy strategii walki w wozach bojowych) oraz Zygmunta Korybutowicza--namiestnika księcia Witolda, który w Czechach pełnił przez krótki czas rolę króla i włożył wiele wysiłku w jednoczenie podzielonych bractw husyckich.
Ta książka dała mi zrozumienie odnośnie przyłączenia się Zawiszy Czarnego do walki pod Niemieckim Brodem--mimo sympatii do pokojowo nastawionego Mistrza Husa, fanatyzm husytów godził w owych czasach mocno i brutalnie w katolicyzm i przyłączenie się do krucjaty "rycerza bez skazy", który był z definicji "obrońcą wiary" było zupełnie zrozumiałe.

Dość syntetycznie (wiele treści na niewielu stronach--co miejscami jest trudne),ale mimo to ciekawie napisana książka o wojnach husyckich. Czasami tylko autor omawiając jakiś wątek rozpoczyna inny i do pierwszego zapomina wrócić, np. nie dowiedziałem się jak zakończyło się oblężenie Pilzna.
Książka podzielona jest na trzy części. Na początku mamy zwarty opis działalności...

Już nigdy nie nazwę Czechów pogardliwie pepikami prędzej Polaków polaczkami😆 Lektura uzupełniająca dla sagi husyckiej Sapkowskiego której nie doczytałem 🙄

Już nigdy nie nazwę Czechów pogardliwie pepikami prędzej Polaków polaczkami😆 Lektura uzupełniająca dla sagi husyckiej Sapkowskiego której nie doczytałem 🙄