W XI wieku, w obliczu różnych inwazji i kryzysów, Bizantyjczycy stosowali starą metodę rozdawnictwa złota i tytułów, by zachęcić wojowników ...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel17
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik272
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jonathan Harris
4
6,8/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,8/10średnia ocena książek autora
38 przeczytało książki autora
44 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Katastrofalna taktyka dyplomatyczna Bizantyjczyków oraz ich fatalna reputacja spiskujących z wrogiem [tj. Saladynem] usprawiedliwiały agresj...
Katastrofalna taktyka dyplomatyczna Bizantyjczyków oraz ich fatalna reputacja spiskujących z wrogiem [tj. Saladynem] usprawiedliwiały agresję; słabość Cesarstwa dawała ku niej okazję, a jego bogactwo zachętę.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Bizancjum i wyprawy krzyżowe Jonathan Harris
6,8
Mimo komiksowej okładki to solidna książka popularnonaukowa, kierowana do bardziej wyrobionego odbiorcy. Co prawda są tu skrótowe opisy pierwszych czterech krucjat, ale służą raczej potwierdzeniu tez autora, niż wprowadzaniu w temat laików.
Autor skupia się na zestawieniu sprzecznych celów łacińskiego Zachodu i prawosławnego Bizancjum, do których najpoważniejszej kolizji doszło w 1204 roku. Analizuje politykę zagraniczną Konstantynopola, ideologię władzy cesarskiej, ale także propagandę krucjatową. Najcenniejsze jest zwrócenie uwagi na specyficzny charakter władzy cesarskiej w Bizancjum, dążącej do jak największego prestiżu i jak najszerszej dominacji politycznej zamiast do otwartego podboju. W osiągnięciu tego celu sięgano po złoto, groźby, ale oferowano również współpracę militarną lub neutralność. Ujęcie Harrisa pomaga zrozumieć, dlaczego w XII wieku Konstantynopol więcej zasobów zużywał na podporządkowanie Antiochii, czy wspieranie wypraw do Egiptu, niż na odbicie Anatolii z rąk Seldżuków. Dążenia do bycia nadrzędną siłą obróciły się jednak przeciw Bizancjum. Feudalny Zachód z Kościołem po reformach gregoriańskich nie zamierzał podporządkować się wizji schizmatyków z Konstantynopola. Bizantyjska realpolitik, jak pakty o nieagresji z Saladynem, wywoływała wrażenie "zdrady chrześcijaństwa". Konkludując Harris twierdzi, że czwarta krucjata nie była ani wydarzeniem przypadkowym, ani totalnym starciem dwóch obcych kultur, a raczej skutkiem wielu dekad narastającego sporu politycznego. Nie ze wszystkimi tezami autora przyjdzie się zgodzić, bo nie brakuje tu uogólnień i pisania "pod tezę" ale argumentowanie imponuje.
Bizancjum i wyprawy krzyżowe Jonathan Harris
6,8
Książka ta moim zdaniem ma dużą wartość dla miłośników historii Bizancjum i tych, którzy interesują się ideą krucjat. Ruch ten był nieuchronnie zmuszony do kontaktów z Cesarstwem, co doprowadziło do zderzenia dwóch całkowicie różnych kultur łacińskiego Zachodu, oraz greckiego Wschodu. O wyniku tego zderzenia dowiecie się czytając tę książkę.