Bardzo dobrze i szybko się czyta, jak dobra powieść. Wiele razy wszystko było na ostrzu noża, krzyżowcy niemało wycierpieli ale i popełnili wiele zbrodni. Można by powiedzieć, że piękna historia gdyby nie była taka przerażająca.

Bardzo dobrze i szybko się czyta, jak dobra powieść. Wiele razy wszystko było na ostrzu noża, krzyżowcy niemało wycierpieli ale i popełnili wiele zbrodni. Można by powiedzieć, że piękna historia gdyby nie była taka przerażająca.

Świetne opracowanie ukazujące nam najnowsze badania nad przebiegiem pierwszej krucjaty.

Świetne opracowanie ukazujące nam najnowsze badania nad przebiegiem pierwszej krucjaty.

Bardzo dobre opracowanie ukazujące początki i przebieg pierwszej krucjaty, którą ogłosił w listopadzie 1095 r. papież Urban II. Autor przedstawił co kierowało ludźmi średniowiecza, aby udać się w tak długą i niebezpieczną drogę, by odbić Jerozolimę z rąk Saracenów. Zobrazował uczestników krucjaty, opisał walki jakie stoczyli krzyżowcy, nie omijając bestialstwa i mordów jakich dopuścili się chrześcijanie wobec wyznawców islamu, aby w końcu 15 lipca 1099 r. zdobyć Jerozolimę.
Serdecznie polecam !

Bardzo dobre opracowanie ukazujące początki i przebieg pierwszej krucjaty, którą ogłosił w listopadzie 1095 r. papież Urban II. Autor przedstawił co kierowało ludźmi średniowiecza, aby udać się w tak długą i niebezpieczną drogę, by odbić Jerozolimę z rąk Saracenów. Zobrazował uczestników krucjaty, opisał walki jakie stoczyli krzyżowcy, nie omijając bestialstwa i mordów...

Początkowo razi niechęć autora do Kościoła Katolickiego oraz religii chrześcijańskiej, wychwalając przy tym "tolerenację" muzułmańską. Autor jest początkowo bardzo subiektywny i przedstawia dzieje początku pierwszej krucjaty i roli papiestwa oraz chrześcijaństwa w czarnych barwach. Na szczęście, w kolejnych częściach książki jest znacznie bardziej obiektywny i ciekawie opisuje skomplikowane relacje "Franków" ze światem islamu. Książka jest o tyle interesująca, że przedstawia epopeję pierwszej krucjaty z bardzo wielu perspektyw. Ciekawie są ukazane motywy powstania ruchu krucjatowego, ambicji i przesłanek, którymi kierowali się krzyżowcy z różnych grup społecznych. Książkę z czystym sumieniem polecam, mimo wspominanych na początku mankamentów.

Początkowo razi niechęć autora do Kościoła Katolickiego oraz religii chrześcijańskiej, wychwalając przy tym "tolerenację" muzułmańską. Autor jest początkowo bardzo subiektywny i przedstawia dzieje początku pierwszej krucjaty i roli papiestwa oraz chrześcijaństwa w czarnych barwach. Na szczęście, w kolejnych częściach książki jest znacznie bardziej obiektywny i ciekawie...

Książka Asbridge'a to pierwsza pozycja, za pomocą której chcę uporządkować moją wiedzę na temat wypraw krzyżowych. Ponieważ nosi ona podtytuł "Nowe spojrzenie", jest oczywistym, że nie będę w stanie ocenić tego jej aspektu.

"Pierwsza krucjata" to ładnie wydany tom. Oprawa graficzna nie pozostawia wiele do życzenia. Ilość ilustracji jest wprawdzie skromna (zaledwie 8 sztuk),ale za to znajdziemy tu aż 9 map, które bardzo pomagają przy śledzeniu losów tego przedsięwzięcia. Jak na książkę fachową przystało, posiada ona przypisy, bibliografię oraz indeks.

Jeśli chodzi o sam tekst, to w rzeczy samej nieco trudno jest przebrnąć przez pierwsze trzy rozdziały. Tu daje się we znaki fakt, że w danej objętości książki nie sposób zawrzeć wprowadzenia w XI-to wieczne realia. Autor musi założyć, że czytelnik posiada pewne podstawy.

Co mi osobiście przeszkadza, to nieco dziwny sposób dzielenia rozdziałów na mniejsze części. Zwłaszcza na początku lektury utrudniało mi to odbiór.

Styl Asbridge'a nie jest zbyt wyszukany. Autor koncentruje się raczej na chronologicznym opisie wydarzeń, który mimo stosunkowo niewielkiej objętości tomu nie sprawia wrażenia skrótowego. Znajdziemy tutaj raczej niewiele spekulacji.

Summa summarum, "Pierwsza krucjata" spełnia jej zadanie. Jako laik, czuję się wystarczająco poinformowany, przy czym lektura sprawiła mi sporo przyjemności.

Książka Asbridge'a to pierwsza pozycja, za pomocą której chcę uporządkować moją wiedzę na temat wypraw krzyżowych. Ponieważ nosi ona podtytuł "Nowe spojrzenie", jest oczywistym, że nie będę w stanie ocenić tego jej aspektu.

"Pierwsza krucjata" to ładnie wydany tom. Oprawa graficzna nie pozostawia wiele do życzenia. Ilość ilustracji jest wprawdzie skromna (zaledwie 8...

Książka zdecydowanie warta uwagi.Może nie wprowadza bóg wie jakich nowości ale zawsze warto się w temat zgłebić jeszcze bardziej.

Książka zdecydowanie warta uwagi.Może nie wprowadza bóg wie jakich nowości ale zawsze warto się w temat zgłebić jeszcze bardziej.

Pierwsza krucjata to chyba najbardziej znana z wypraw krzyżowych. Nie dość, że niezwykle dramatyczna, to do tego zakończona sukcesem. Książka Thomasa Asbridge'a opowiada o dziejach tej wyprawy. Na początku, autor sporo miejsca poświęca genezie krucjaty, za spiritus movens całego przedsięwzięcia uważając Urbana II. Dużo jest więc o samej postaci papieża i o samych przygotowaniach. Trochę w tym wszystkim brakowało mi głębszego spojrzenia na wschód, Asbridge dość mocno skoncentrował się papiestwie i samej idei i pobudkach krzyżowców. Osobiście zaskoczyło mnie to, ile miejsca autor poświęcił walkom o Antiochię. Czasem wręcz miałem wrażenie, że to monografia poświęcona tej bitwie, a nie całej krucjacie.
Całościowo opis militarnych prezentuje się dość solidnie, natomiast trzeba zwrócić uwagę, że autor dość mocno koncentruje się na relacjach wśród krzyżowców. Widać, że narracja jest budowana wokół dowódców i są to główni bohaterowie książki, gdzie Asbridge dość zręcznie charakteryzuje problem dowództwa i współpracy między poszczególnymi kontyngentami oraz konflikty, które wybuchały na tym tle.
Czy książka przedstawia jakieś nowe spojrzenie? Nie. Aż z ciekawości sprawdziłem czy nie był to chwyt marketingowy polskiego wydawcy, ale okazuje się, że nie. Ot, jest to solidna monografia, aczkolwiek raczej niczyj pogląd nie został zburzony po lekturze tej pozycji.

Pierwsza krucjata to chyba najbardziej znana z wypraw krzyżowych. Nie dość, że niezwykle dramatyczna, to do tego zakończona sukcesem. Książka Thomasa Asbridge'a opowiada o dziejach tej wyprawy. Na początku, autor sporo miejsca poświęca genezie krucjaty, za spiritus movens całego przedsięwzięcia uważając Urbana II. Dużo jest więc o samej postaci papieża i o samych...

Początek może trochę odrzucać. Geneza krucjaty i opisy uczestników zajmują pierwsze trzy rozdziały. Jednak potem robi się bardzo ciekawie i od czwartego rozdziału do samego końca historia trzyma w napięciu. Dzieje pierwszej krucjaty są bardziej niesamowite i obfitują w więcej zwrotów akcji niż jakakolwiek inna wymyślona opowieść o smokach, pięknych królewnach i skłóconych królestwach. Polecam nie tylko miłośnikom historii.

Początek może trochę odrzucać. Geneza krucjaty i opisy uczestników zajmują pierwsze trzy rozdziały. Jednak potem robi się bardzo ciekawie i od czwartego rozdziału do samego końca historia trzyma w napięciu. Dzieje pierwszej krucjaty są bardziej niesamowite i obfitują w więcej zwrotów akcji niż jakakolwiek inna wymyślona opowieść o smokach, pięknych królewnach i skłóconych...

Książka Asbridge'a bardzo mnie zawiodła. Tytuł jej zapowiadałby jakąś odmienność ujęcia znanego i wielokrotnie omawianego tematu pierwszej krucjaty, tymczasem żadnego nowatorstwa nie mogę się w niej dopatrzeć. Co prawda wydarzenia polityczne zostały ukazane klarownie i interesująco (dotyczy to zwłaszcza sporów pomiędzy przywódcami wyprawy),ale już ogólne podejście do omawianych wydarzeń od strony – by tak rzec – ideowej, jest najsłabszym punktem książki. Autor zdaje się (choć może robi to tylko po to, by przykuć uwagę słabo znającego się na rzeczy czytelnika?) spoglądać na epokę średniowieczną anachronicznie zakładając, że jeśli coś nie odpowiada współczesnemu oglądowi ludzi współczesnego liberalnego Zachodu, to jest to złe i zasługuje na potępienie. Cała monografia pełna jest tego typu uwag. Dochodzi do tego kwestia źródeł, które z rzadka są tylko poddawane jakiejkolwiek krytyce. Asbridge pomija całkowicie silną zależność literatury średniowiecznej od różnych toposów, wiele wzmianek źródłowych kwituje uwagą „wyssane z palca” bądź „nieprawdziwe”, gdy należałoby raczej przyjrzeć się im z perspektywy stylu ówczesnych dzieł literackich. Dotyczy to np. ilości ofiar w zdobytych przez krzyżowców miastach. Cywilizacja średniowiecznej Europy (tak samo zresztą, jak wszystkie ją poprzedzające) podkreślała charakter zwycięstwa poprzez podanie wielkiej liczby ofiar śmiertelnych wśród pokonanych. Et caedes magna fuit, jakby to ujął Cezar. Rzeki krwi i stosy trupów – to również topika. O ile jeszcze laicy mogą brać na poważnie takie passusy źródłowe, to już historyk powinien je należycie zinterpretować, tymczasem Asbridge wcale tego nie czyni akcentując okrucieństwo krzyżowców względem mieszkańców zdobytych miast. Efekty tego są takie, że chrześcijańscy mieszkańcy Antiochii (właśnie wymordowani przez krzyżowców w noc zdobycia miasta) masowo cieszą się z odnalezienia przez Piotra Bartłomieja świętej włóczni. Cóż... sapienti sat. Osobiście zawiodłem się na tej publikacji, a osobom zainteresowanym krucjatami polecałbym raczej inne opracowania, że wymienię (z nowszych) Heersa, Maddena, czy Rileya-Smitha.

Tomasz Babnis

Książka Asbridge'a bardzo mnie zawiodła. Tytuł jej zapowiadałby jakąś odmienność ujęcia znanego i wielokrotnie omawianego tematu pierwszej krucjaty, tymczasem żadnego nowatorstwa nie mogę się w niej dopatrzeć. Co prawda wydarzenia polityczne zostały ukazane klarownie i interesująco (dotyczy to zwłaszcza sporów pomiędzy przywódcami wyprawy),ale już ogólne podejście do...

Ciekawie i dokładnie ukazana historia pierwszej krucjaty - od powodów jej rozpoczęcia, poprzez przebieg podróży i starć, aż po skutki - także te (bardzo) długofalowe. W kilku miejscach autor "puszcza oko" do czytelnika, który może sobie sam wyciągnąć pewne wnioski. Całość napisana bardzo przystępnym językiem, dzięki czemu czyta się nie jak podręcznik, tylko dobrą powieść.

Ciekawie i dokładnie ukazana historia pierwszej krucjaty - od powodów jej rozpoczęcia, poprzez przebieg podróży i starć, aż po skutki - także te (bardzo) długofalowe. W kilku miejscach autor "puszcza oko" do czytelnika, który może sobie sam wyciągnąć pewne wnioski. Całość napisana bardzo przystępnym językiem, dzięki czemu czyta się nie jak podręcznik, tylko dobrą...